Eenmanshond 
Dat vind ik verre van een eenmanshond.
ik heb ooit een mechel gehad die gromde als iemand anders hem een commando gaf. Die liet zich niets zeggen door andere.
Dat vind ik een eenmanshond.
Overigens ben je met zo een hond in maatschappij uiteraard niets en zie ik deze liever ook niet.
Mijn honden luisteren ook naar mij als ze moeten kiezen. Maar dat maakt hun geen eenmanshonden. Ik kan ze prima in een ruimte laten met andere mensen en de ruimte verlatenm ze gaan zich prima gedragen
"Gelukkig is het geen feit wat zoiets nu precies is. Ben het wel met je eens dat geen eens een commando kunnen geven (of ze ze nu opvolgen of niet) inderdaad niet echt handig is haha. Flex heeft zo'n fase gehad. Weliswaar niet grommen maar tegen benen aanzeiken of nog erger, iemand omkegelen en op zijn hoofd rijden. (Dat laatste was voor een paar keer het commando zit).
Maar dat is het dus, met Faya kan ik gerust de kamer uit lopen maar of ze zich gedraagt is een verassing. Het zijn geen erge dingen die ze doet maar netjes is het ook niet. Plus dan het niet luisteren in het algemeen naar anderen. Daarom is er een kooi.
Geen rampenfonds, ook geen gezinshond naar mijn idee. Tenminste, niet een "klassieke".
de rottweiler
op de rottweilerwerkgroep mocht ook alleen ik in die tijd met haar trainen, en mijn vriend, die niet bij ons woonde, die mocht dat niet.
ik was de baas van Senna
ze was overigens heel vriendelijk naar andere mensen
In zoverre is het denk ik wel zo dat bij een natuurlijke verdediger, wanneer je als baas in groepsverband gaat wonen (trouwen, samenwonen, etc) deze hond op termijn een "eengezinshond" kan worden...eigenlijk ook moet worden, ras typisch gezien.
Zelf vind ik de Aziatische rassen hierin een moeilijk voorbeeld, met name omdat ze heel moeilijk echt te peilen, doorgronden zijn. Vraag me bij sommige af of hun afstandelijkheid ze nou een eenmanshond maakt, of eerder een geenmanshond. "
De bouvier is een perfecte gezinshond, maar heeft maar 1 baas. Wel of geen gezinshond zijn, heeft hier dus ook niets mee te maken.
Gelukkig is het geen feit wat zoiets nu precies is. Ben het wel met je eens dat geen eens een commando kunnen geven (of ze ze nu opvolgen of niet) inderdaad niet echt handig is haha. Flex heeft zo'n fase gehad. Weliswaar niet grommen maar tegen benen aanzeiken of nog erger, iemand omkegelen en op zijn hoofd rijden. (Dat laatste was voor een paar keer het commando zit).
Maar dat is het dus, met Faya kan ik gerust de kamer uit lopen maar of ze zich gedraagt is een verassing. Het zijn geen erge dingen die ze doet maar netjes is het ook niet. Plus dan het niet luisteren in het algemeen naar anderen. Daarom is er een kooi.
Geen rampenfonds, ook geen gezinshond naar mijn idee. Tenminste, niet een "klassieke".
"
Haha, dat soort dingen heeft Dribbel gelukkig nooit gedaan!
op de rottweilerwerkgroep mocht ook alleen ik in die tijd met haar trainen, en mijn vriend, die niet bij ons woonde, die mocht dat niet.
ik was de baas van Senna
ze was overigens heel vriendelijk naar andere mensen "
een rottweiler zul je bedoelen.
ik ken nl genoeg rottweilers die met plezier met andere trainen.
En het is zo bij alle rassen hoor.
Het staat natuurlijk wel leuker als je denkt de enige te zijn die iets aan je hond heeft te vertellen.
Daarnaast, een+anshond of niet, het zou bij mijn honden nog niet in hun kop moeten komen om andere omver te kegelen en op hun hoofd te rijden. Gebrek aan opvoeding en respect noem ik dat eerder
Haha, dat soort dingen heeft Dribbel gelukkig nooit gedaan! "
Hahaha nou ik moet er bij zeggen dat die jongen een paar keer heel duidelijk was gewaarschuwd. Hij wilde perse laten zien hoe goed hij luisterde en hoe lief hij was aan zijn bange vriend.
Maar goed, toen gebeurde dat. En ik kon helemaal niets meer van het lachen. Echt niet eens opstaan ik ging helemaal stuk. Dit geintje duurde daardoor ook veel langer.
Toch had het ergens een positief effect. Die bange vriend had zo hard gelachen die was helemaal niet bang meer. Maar doe mij ook maar Faya hoor, die is hoogstens een beetje brutaal haha
En het is zo bij alle rassen hoor.
Het staat natuurlijk wel leuker als je denkt de enige te zijn die iets aan je hond heeft te vertellen.
Daarnaast, een+anshond of niet, het zou bij mijn honden nog niet in hun kop moeten komen om andere omver te kegelen en op hun hoofd te rijden. Gebrek aan opvoeding en respect noem ik dat eerder
"Haha dat was het zeker. Maar goed ik ben helemaal niet alwetend en dan voor het eerst een hond van een dergelijk kaliber onder mijn snufferd was niet zo even 1, 2, 3 geregeld. Heb heel veel van hem geleerd en ja, dat ging met vallen en opstaan.
En dus ook met dit soort dingen. Nog veel meer, kan er een boek over schrijven. Heb ik veel fouten gemaakt, ja echt wel. Maar dat vind ik persoonlijk de realiteit. Schaam me er dan ook niet voor.
Dus die sneren zijn een beetje overbodig. Mensen delen hier hun ervaring. Verder ken je ons helemaal niet.
Haha dat was het zeker. Maar goed ik ben helemaal niet alwetend en dan voor het eerst een hond van een dergelijk kaliber onder mijn snufferd was niet zo even 1, 2, 3 geregeld. Heb heel veel van hem geleerd en ja, dat ging met vallen en opstaan.
En dus ook met dit soort dingen. Nog veel meer, kan er een boek over schrijven. Heb ik veel fouten gemaakt, ja echt wel. Maar dat vind ik persoonlijk de realiteit. Schaam me er dan ook niet voor.
Dus die sneren zijn een beetje overbodig. Mensen delen hier hun ervaring. Verder ken je ons helemaal niet. "
het gaat over eenmanshonden. En zoals jij het beschrijft vind ik dat geen definitie van een eenmanshond, dus zeg ik dat.
De bouvier is een perfecte gezinshond, maar heeft maar 1 baas. Wel of geen gezinshond zijn, heeft hier dus ook niets mee te maken. "
De bouvier is van origine een hoeder, en valt voor mij dus typisch onder een hond die zijn net heel ver kan gooien, als het gaat om leggen (en beheersen) van contacten.
De meeste honden hebben, in mijn mening, maar 1 baas, hoogstens een "alfa koppel". Voor mij is een echte eenmanshond er eentje die zich steevast richt op een enkele persoon en de rest buitensluit in de sociale interactie.
De bouvier is van origine een hoeder, en valt voor mij dus typisch onder een hond die zijn net heel ver kan gooien, als het gaat om leggen (en beheersen) van contacten.
De meeste honden hebben, in mijn mening, maar 1 baas, hoogstens een "alfa koppel". Voor mij is een echte eenmanshond er eentje die zich steevast richt op een enkele persoon en de rest buitensluit in de sociale interactie. "
De bouvier is idd een groot veedrijver en terrein bewaker.
En wat versta jij dan onder 'sociale interactie'? Mijn hond kan in mijn bijzijn heerlijk krioelen met andere mensen, maar als ze het zat is, ligt ze voor mijn voeten. Als ik de deur uit ga zonder commando, zal ze achter me aan komen.
Verder heeft ze natuurlijk nog het zelfstandige aspect, waarbij ze zelfstandig denkt en zelfstandig handelt.
het gaat over eenmanshonden. En zoals jij het beschrijft vind ik dat geen definitie van een eenmanshond, dus zeg ik dat. "
Dat jij er een andere mening op nahoud helemaal prima. Leuk zelfs. Maar om dan te schrijven dat het leuker staat als je denkt dat je de enige bent die iets over je hond heeft te vertellen...
De bouvier is idd een groot veedrijver en terrein bewaker.
En wat versta jij dan onder 'sociale interactie'? Mijn hond kan in mijn bijzijn heerlijk krioelen met andere mensen, maar als ze het zat is, ligt ze voor mijn voeten. Als ik de deur uit ga zonder commando, zal ze achter me aan komen.
Verder heeft ze natuurlijk nog het zelfstandige aspect, waarbij ze zelfstandig denkt en zelfstandig handelt. "
Onder sociale interactie versta ik eigenlijk alles waarbij de hond in contact gaat treden, al dan niet op eigen initiatief, met anderen. Als jou bouvier dit dus op eigen houtje doet in je aanwezigheid, zou ik het niet willen scharen onder de noemen "eenmanshond"...wat niet wegneemt dat ik dergelijk leuker vind dan een hond die stoïcijns iedereen voorbij loopt (ook als bezoek zijnde!)
Als de hond interactie buiten dat met de baas zelf actief zoveel mogelijk gaat beperken, dan zijn we bij mijn definitie van een eenmanshond.
Ik denk dat we er allemaal een andere definitie op na houden
Ik vind de bouvier in ieder geval een eenmans hond omdat die maar 1 baas wil zien en wel goed naar zijn baas luisterd, maar niet of veel minder naar anderen. Ook zal de bouvier alles voor zijn baasje doen. Wanneer het baasje de deur uit gaat, zal hij op zijn baasje wachten tot het baasje weer terug komt, maar het liefst is hij/zij mee met zijn/haar baas.
Voorbeeld: Toen de huidige hond van mijn ouders op hun erf achtergelaten werd, heeft de hond maanden lang met zijn gezicht naar de deur gelegen. Niemand bestond voor hem. Hij keek je niet aan, reageerde niet, wilde niet eten of drinken, wilde niet plassen of poepen etc etc. Het heeft absurt lang geduurd voordat hij mijn pa als baas ging zien. Na al die jaren herkent hij zijn oude baasje nog. Laatst kwam ze hem na 2 of 3 jaar weer eens opzoeken. Hij reageerde duidelijk anders op haar als op welke persoon dan ook (veel enthausiaster).
Een Eurasier kan dus zo een hond zijn die actief contact met mensen zal beperken, hoewel ook binnen dit ras er hele sociale hondjes naar andere mensen toe zijn, die ook zo met andere meegaan en relatief goed naar hen zullen luisteren.
Een echte eenmanshond is onze hond echter ook niet, maar hij is wel heel selectief . Eigen mensen kunnen hem prima sturen.
Als de baas contact maakt met iemand kan hij gerust 2/3 meter verderop met de rug naar die persoon gaan zitten. Als mijn hond iemand moet passeren waarvan hij het vermoeden heeft dat die wel eens contact zou willen maken, lopen hij daar met een boog omheen.
Wil iemand die voor mijn hond geen onbekende is en waarmee hij zelf meerdere keren mee op wandelt per week hem mee naar buiten mee nemen, krijgt hij/zij hem vooral eerst niet aangelijnd en mocht ik dat in deze al hebben gedaan, rukt hij zich 5 meter buiten de tuin uit zijn halsband om terug naar ons te komen. Hij wandelt wel met die persoon mee op in een wandeling maar legt zelf geen enkel contact. En negeert die persoon als die contact wil maken.
Iedere "vreemde" word wel met de neus in kaart gebracht.
Als hij zelf dus geen actief contact maakt, kun je het verder vergeten wat betreft contact met hem hebben of krijgen.
Let wel ik heb geen hond die bang is voor mensen, maar een heel zelfbewuste hond, die zelf uitmaakt met wie hij contact maakt en derhalve ook niet zal luisteren naar personen waarmee hij geen contact heeft gemaakt.
Een Eurasier is dan ook moeilijk herplaatsbaar en een "moeilijke"hond om in pension te doen.
Bij andere honden daarentegen is zijn gedrag 180 graden anders.
Ter info mijn hond heeft 1/3 Chow,1/3 wolfspitz en 1/3 Samojeed in zich.
Persoonlijk heb ik geen moeite om Aziatische rassen te doorgronden die rassen komen heel goed overeen met hoe ik naar zaken kijk. Ondoorgrondelijk misschien, maar voor mij een open boek.
Wij kunnen hem in die keuzes goed waarderen, maar makkelijk is echter deze eigenschap niet.
Ik vind de bouvier in ieder geval een eenmans hond omdat die maar 1 baas wil zien en wel goed naar zijn baas luisterd, maar niet of veel minder naar anderen. Ook zal de bouvier alles voor zijn baasje doen. Wanneer het baasje de deur uit gaat, zal hij op zijn baasje wachten tot het baasje weer terug komt, maar het liefst is hij/zij mee met zijn/haar baas.
Voorbeeld: Toen de huidige hond van mijn ouders op hun erf achtergelaten werd, heeft de hond maanden lang met zijn gezicht naar de deur gelegen. Niemand bestond voor hem. Hij keek je niet aan, reageerde niet, wilde niet eten of drinken, wilde niet plassen of poepen etc etc. Het heeft absurt lang geduurd voordat hij mijn pa als baas ging zien. Na al die jaren herkent hij zijn oude baasje nog. Laatst kwam ze hem na 2 of 3 jaar weer eens opzoeken. Hij reageerde duidelijk anders op haar als op welke persoon dan ook (veel enthausiaster). "
Ja, het is heel persoonlijk.
Dat is denk ik voor mij de enige "beperking" van de Flatcoated, mijn eigen hond. Ben dol op het beest, maar hij is dermate extravert, bezig met alles en iedereen...terwijl ik zo in de verste verte niet ben. Maar ook bij deze hond telt, en dat is het mens/baasgerichte, die extraversie is pas sprake van bij mijn aanwezigheid. Ik zie dat eerder als een stuk relatievorming, waar vanuit de hond interactie heeft met de rest van de omgeving (of die interactie juist niet heeft)
Ik weet het niet. Mijn hond is absoluut geen allemansvriend. Hij is vooral gericht op zijn eigen mensen. En toch zou hij naar een ieder die de riem vast heeft luisteren. (of het van harte gaat is een tweede)
Ik denk dat je bij echt eenmanshonden moet zoeken bij berghonden en andere heel onafhankelijke rassen die niet zoveel met mensen op hebben in het algemeen, behalve de 'eigen' mensen.
Ik heb een Hollandse Herder gehad. Die luisterde echt alleen naar mij. Sommige Corgi's hebben dat ook. Doberman Pincher ook. Wel een grappige vraag!
Ik denk ook dat er hier veel verwarring is omtrent het begrip eenmanshond.
Vrijwel elke hond is het liefste bij zijn baasje en zal daar het beste naar luisteren, maar dat maakt het in mijn ogen nog geen eenmanshond.
Een eenmanshond is voor mij zoals mijn Thai vroeger was. Bezoek bekeek hij niet, als iemand zijn hand naar hem uitstak ging ie er in een boogje rond. Als iemand anders dan ik hem een commando gaf, dan kreeg ie tandjes te zien of de hond draaide zich gewoon om. Als iemand gewoon zijn lijn zou nemen, zou hij bijten. Wilde niet zeggen dat ie zich niet te strelen door iemand anders, of dat ie niet met iemand anders kon wandelen, maar enkel nadat ik hem het bevel daartoe gaf. En nee, dat is lang niet altijd leuk en handig. Ik heb hem in huis gehaald toen ie al 6 jaar was, en heeft me 2 maanden gekost voordat ik hem zelfs een halsband en leiband kon omdoen. En toen mijn vriendin bij me kwam wonen was het ook niet eenvoudig. Maar heb dan een paar maanden de verzorging geheel aan haar overgelaten, en uiteindelijk heeft hij haar ook in zoverre aanvaard dat ze de meeste dingen met hem kon doen zonder problemen.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?