Nee sorry vind het geen voorbeeld.
Een kind heeft als voorbeeld veel meer aan een ander kind die ook beperkingen heeft.
Je kan een kind veel beter aanmoedigen in de dingen die het wel kan. En aansporen nieuwe dingen te leren.
Je kan toch niet zeggen tegen een kind 'ja maar kijk dan, het hondje redt zich ook en is ook gelukkig'.
Sorry voor mij geen logica.
de belevenis wereld van een kind is gebaseerd op leugens.. (denk maar eens aan sprookjes..)
een kind gaat er meer aan hebben van bvb dit te zien, dat die hond die het wou opgeven, toch sterk is geweest en nu een "mooi" leven heeft, dan te zeggen "ja het lukt wel, doe het gewoon" ..
ik heb dit zelf gemerkt op het speelplein met 2 van de SN kindjes.. als je zei "ja dat lukt toch iedereen.." waren ze boos, want het lukt iedereen, en hun net niet..
maar als je zei "kijk, je probeerd, en dat kindje is het gelukt, maar het duurde wat langer" wel, dan waren ze blij als het een beetje gelukt was..
en ik heb liever dat mijn zoon/dochter ooit kracht put om door te gaan door een verhaal als dit te lezen, dan door te zeggen laat zien dat je sterk genoeg bent..
maar goed das wel heel erg off topic..
ik blijf het een mooi verhaal vinden, en vind het super dat ze die hond ook een kans gaven ..
In dat voorbeeld dat je aangeeft , vergelijk je wel een kindje met een ander kindje.
Maar ik begrijp wat je bedoelt, alleen komt het er niet goed uit.
ja, en dat is wat ik bedoel.. een kind heeft meer aan een voorbeeld dan aan iets anders..
en een kind van pakt 4 5 6 jaar gaat niet denken "zeg, waarom vergelijkt ge mij nu met een hond?"
da kind gaat een voorbeeld zien wat iets mooi, van een hond dat toch de moed vond om door te gaan ..
Mooi dat iemand zo doorzet voor een hond.
Ik vind Anny haar opmerking een hele mooie, hoe zit het met de rug (en de heupen) van de hond? Die zijn helemaal niet gebouwd op dat soort capriolen. Bovendien, als ik kijk naar waar mijn hond écht van geniet, dan is dat als een malle rond crossen. Als ik dat haar zou afnemen, zou ze geen leven meer hebben. Ik hoef haar riem maar los te klikken en "toe maar" te zeggen en ze gaat even rennen, al is het maar een paar seconden. Deze hond kent dat gevoel dan wel is waar niet, maar toch vind ik het erg sneu. Ik vraag mij af of de hond echt beter af is of dat het het baasje gewoon een goed gevoel geeft het dier "te redden". Leeft deze hond nog een hondwaardig bestaan? Dat is wat ik mij afvraag.
wanneer men zo geboren wordt, mens of dier is er zeker met inspanning veel uit het leven te halen.
maar een newfoundlander van 75 kilo, helaas dat zal niet gaan.
zelf heb ik een gehandicapt zusje gehad, we hebben haar verzorgt tot het eind, bij mensen ligt het toch iets anders dan bij dieren.
Waarom zou die hond niet gelukkig zijn? Enkel omdat ze wat ledematen mist? Dus mensen die dit missen kunnen ook niet gelukkig zijn?
Vind het wel krom hoe een hoop hier denken hoor..
Ik vind het super dat die hond een kans heeft gekregen en ik zou ook voor die hond blijven vechten als ik zo'n hondje tegen kwam.
Als Bo door een ongeluk zijn poten moet missen krijgt ie van mij een frondje met wieletjes! Om een hond in te laten slapen omdat ie lichamelijk afwijkt van de rest vind ik te ver gaan!
Zolang die geen pijn heeft is er naar mijn mening niks mis mee.
Op de foto's ziet die hond er gewoon gelukkig uit en kan ik meniet voorstellen die ie vergaat van de pijn!
Zolang die geen pijn heeft heb ik er vrede mee!
Misschien wordt Faith door eventueel letsel wat ontstaat vanwege deze manier van lopen, maar Faith heeft wél geleefd! Mijn Morris is ook nog geen 3 geworden, maar ik ben blij met de tijd die we wel gehad hebben. En hij heeft wel genoten van zijn leventje.
Ik vind het mooi.
Wordt Faith niet oud bedoel ik... (excuus)
Het gaat er niet om of een hond heeft geleefd of niet. Het gaat erom wat de kwaliteit van het leven van de hond is.
Honden die verwaarloosd en mishandeld werden hebben ook geleefd...
ja en ik denk dat Liesbeth dit bedoeld, dat een hond als Kandu een inspiratie kan zijn voor mensen.
Dat had ik inderdaad nog nooit gezien zo een rolstoeltje voor afwezige voorpootjes......goed gevonden van dat baasje.
Moest mijn hondje iets overkomen in zijn leven dan weet ik niet hoe ik zou reageren......rolstoeltje of niet. Want je houdt van je dier.
Moest het als pupje zo zijn geboren in een nestje bij mij, dan werd het direct ge-euthanaseerd.
Anny als jou kind geboren word zonder beentjes, laat je dat. Euthanaseren..??
Ik vergelijk dan ook geen dieren met mensen. !
Neen ik zou mijn kindje zeker niet laten inslapen eens geboren.
Als ik het echter wist op voorhand dan zou ik me wél laten aborteren. Daar kom ik voor uit.
En dat siert je hoor
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?