onbetrouwbare hond; inslapen???

De vraag is alleen, of een hond van dit kaliber en deze mate van zelf regulerend handelen, waarvan hij geleerd heeft hoe dat ook daadwerkelijk in te zetten, het gaat accepteren qua leefruimte en bewegingsvrijheid zo beperkt te worden?

En of dat op de korte/lange termijn geen gevaarlijke situaties op gaat roepen?

Is zonder de hond te kennen dus absoluut niet mogelijk te bepalen of dit de juiste zet is, en of het probleem daarmee verholpen gaat worden...of in verloop van tijd juist kan verslechteren. 

Een goede GT, ervaring hebbende met het ras en dit type hond, absolute must om jullie te ondersteunen in deze.

Ik ga mee met Kai... Hoewel ik jullie oplossing een goede tijdelijke oplossing vind, lijkt het mij toch een goed idee om een GT met veel ervaring met dit ras te raadplegen of dit wel de juiste oplossing is en of er nog meer is dat jullie kunnen doen. Bij de rasvereniging kunnen ze je waarschijnlijk verder helpen qua GT's met ervaring.

Ben het eens met wat claire zegt.
Dat lijkt mij ook verstandig, alsnog een goede GT inschakelen.

Cees, ik hoop dat je eruit gaat komen. De oplossingen nu zijn goed en leveren misschien meer zicht op een definitieve oplossing.
Als de kleinkinderen er zijn, moet je zorgeloos kunnen genieten van de hele familie...hond incluis!

Ik noem dit geen dominante hond, maar een zeer onzekere hond!
Dominante honden zullen noooit bijten!
Een hond die erg onzeker is wel! Omdat hij geen goede jeugd heeft gehad.
Ik zou hem sowieso gaan muilkorfen want dit is geen veiligheid meer zo.
Inslapen vind ik ver gaan.
Weet je ook zeker dat ie 100% gezond is? Hij kan ook door pijn gaan uitvallen.
En als je zegt dat je hond eerst rustig sliep en toen opeens je zoon bijt, als ik het goed interpeteer kan hij dit ook doen uit zelfbescherming omdat hij ergens pijn heeft.
Het zijn maar tips! Ik ben geen ervarings deskundige op dit gebied

Als ik het zo lees, dan claimt de hond bepaalde mensen. Claimen is een vorm van 'macht'. Een slimme zelfverzekerde hond kan hier ver mee komen, maar ook een onzekere hond die zichzelf een bepaalde status wil veroveren. Als de persoon die geclaimd wordt en de niet geclaimde personen hier fout op anticiperen, dan heb je een hond die de regels gaat bepalen en zeer onvoorspelbaar kan worden. Ik zou een goede GT inschakelen. NIet zozeer om de hond te heropvoeden want dat zit nu eenmaal in zijn karakter, maar juist de personen die zich met deze hond bemoeien aan te sturen.
Succes er mee.

Heb er nog eens over na zitten denken en ik denk nu even hard op...........

Wat is de rede om zo'n ras aan te schaffen?
Met welk doel wordt zo'n hond aangeschaft?

Als je de rasstandaard weet van zo'n ras weet je eigenlijk dat deze niet geschikt zijn als huishond.
Deze honden zijn gefokt om zelfstandig zonder mens te werken bij een kudde, te bewaken tegen gevaar van mens en wild en zal dus zelfstandig beslissen zijn kudde te bewaken.

Een grote vorm van zelfstandigheid blijft in alle tijden bij deze honden en zullen zij ook zo te werk gaan omdat hun gevoel/instinct dit ze zegt.
Deze honden worden nog veel te kort als "huishond" gehouden en het zal dus ook nog vele generaties gaan duren eer de scherpe kanten van de zelfstandigheid er uit gefokt zijn.

Kun je een hond kwalijk nemen dat hij reageert hoe hij reageert puur op het feit dat hij hier voor gefokt is en doet wat zijn sterke instinct hem dit ingeeft.

Ik denk het niet, ik denk eerder dat wij als mens heel goed moeten nadenken eer er een hond van wat voor soort ras het ook is wordt aangeschaft wat de raseigenschappen zijn en wat je in sterke en minder sterke maten kan verwachten in gedrag bij een hond.

Veel dingen zijn aan/af te leren maar een hond die pas zo recent binnen huis wordt gehouden en altijd te lang zelfstandig is geweest..........moeilijk.

Oorsprong en gebruik: de Kaukasische Ovcharka is van de drie variteiten binnen de ovcharka de grootste en meest massieve. Het woord ovcharka betekent in het Russisch "herdershond". Nu moet u bij het woord herdershond niet denken zoals de meeste Europeanen; deze vorm van herdershond is geen hoeder maar een waak- en verdedigingshond. Het ontstaan van de Kaukasische Ovcharka ligt waarschijnlijk in Tibet. En vanuit Tibet zijn de honden met nomaden naar hun tegenwoordige land van herkomst Rusland vervoerd. In Rusland hebben deze honden hun ware aard kunnen ontwikkelen en wel als hoeder en bewaker van de kudden. De kudden moesten beschermd worden tegen wolven, beren en mensen die de kudde schade wilden toebrengen. De hond moest dit samen met de andere honden doen, zonder inmenging van de herder, want de herder bracht zijn kudde en de honden naar de weide en liet de honden alleen met de kudde gedurende ongeveer een half jaar. Om de kudde tegen gevaren te beschermen moesten de honden bovenal moedig en betrouwbaar zijn en in staat zijn zichzelf en de kudde in leven te houden.

In het verleden was het zeer moeilijk om een Kaukasische Ovcharka te bemachtigen; gezien de leefomstandigheden van de honden werden zij nooit erg oud en behield de herder de pups zelf. Buiten de herders waren het slechts staatskennels die de honden konden fokken. Gezien de economische situatie van Rusland in het verleden en op dit moment is het onderhoud van een dergelijke grote hond erg kostbaar. Heden ten dagen zijn liefhebbers van dit ras bezig om het ras weer te laten floreren. Momenteel zijn er ongeveer een 200 tal honden van dit ras in Nederland te vinden.

Karakter: Van de Ovcharka is de Kaukaas degene bij wie de eventuele toekomstige eigenaar het meest rekening moet houden met zijn karakter. Aangezien deze honden het vele jaren "op eigen houtje" moesten redden hebben zijn een zeer sterke zelfstandigheid. ontwikkeld, die bij het tonen van enige zwakete van de baas direkt de overhand krijgt. Dze honden hebben een baans nodig met een grote stabiliteit en sterk karakter. Buiten deze eigenschappen van de baas moet deze er ook rekening mee houden dat de honden een goede opvoeding en socialisatie nodig hebben, waarbij de socialisatie voortdurend onderhouden moet worden.

Het is een lastige kwestie, maar ik geloof zeker niet dat enkel onzekere honden bijten.
Zeker vanuit het beeldscherm is dat moeilijk te zien en het lijkt wel alsof het bij dit forum hoort dat iedereen gelijk zegt dat de hond onzeker is, zonder de hond in het echt te hebben gezien.

Als deze hond zomaar aanvalt terwijl die ander op de bank ligt (wat een erg onderdanige houding is) dan is de kans dat het uit onzekerheid komt niet zo groot meer.
Ook ik heb de hond niet gezien, en kan dus ook niet oordelen, maar het lijkt me een vreselijk lastige situatie die erg gevaarlijk kan worden. Dat er niets ernstigs is gebeurt toen de hond aanviel naar het gezicht kun je wel als een wonder beschouwen.

Ik vind het erg jammer dat sommige mensen mijn verhaal niet geloven; ik zou zo alle rekeningen van gt's kunnen inscannen etc. Ik zelf zou ook liever niet in deze situatie staan.... Daarnaast is het verre van een kerstverhaal, want we hebben wel zeker de compromis gemaakt dat als hij nog één (ernstige) misstap maakt, desondanks de verscherpte voorzorgsmaatregelen, dat het echt zijn einde gaat worden... Daarnaast zijn autocorrecties erg vervelend op ipads en wordt een 'werd' zo een 'wordt'. Daarnaast ga je echt niet al je toekomstplannen aan te kant schuiven voor 1 hond (hoe gek je ook op hem bent), helemaal als leeftijd ook een rol gaat meespelen (30). Nero leeft nog maar enkele jaren, zoon + schoondochter hebben nog een heel leven voor zich. Hoe langer ze zouden wachten, des te meer gezondheidsrisico's voor een toekomstige baby. Min of meer was al licht besloten dat er wat ging gebeuren met Nero en dat hij daar zijn tijd niet vol ging maken, maar waar wel (en of....)

De Mannen,
Waarom mijn schoondochter voor deze hond heeft gekozen? Omdat hij van de buren van haar oma was (waar ze regelmatig kwam), deze kon de hond niet meer houden (echtscheiding en verhuizen naar een huisje met een postzegeltuin) en omdat ze niet wilde dat deze hond op marktplaats kwam en in verkeerde handen terecht kwam, juist vanwege het karakter. En haar oudje (boerenfox) was juist overleden, vandaar dat ze al op asielssites had gekeken en toen viavia van Nero hoorde....

Daarnaast hebben we nu dus inmiddels een beslissing/compromis/oplossing gemaakt, mede door dit forum, en wat mij betreft wil ik bij deze nog iedereen bedanken voor de moeite om dit topic te lezen en wat mij betreft mag  het wel 'dicht'/'weg'/'op slot' (ik weet niet hoe ze dat hier op dit forum noemen).

Wat ik je nog wel even als advies wil meegeven voor als je dat nog niet gedaan hebt:

Bespreek de zaak eens met een dierenarts. Laat hen ook meedenken, want als het eenmaal zo ver is gekomen dat jullie er niet meer mee verder kunnen is het zoeken van een dierenarts die de hond nog niet heeft gezien en wil inslapen heel erg moeilijk.

Dierenartsen hebben er een hekel aan om gezonde honden te moeten laten inslapen, maar als ze het verhaal kennen dan hebben zij er ook begrip voor. Hopelijk is dit allemaal niet nodig en zal het niet nog een keer gebeuren, maar het is misschien handig om mee te nemen.

Ik ben blij dat jullie niet voor inslapen hebben gekozen maar tot een compromis zijn gekomen.
Ik hoop wel dat er nog gekeken word om eventuele pijnklachten uit te sluiten.

Wellicht wat al genoemd is via de rasvereniging contact leggen waarmee je kennis kunt binnenhalen die jullie met deze goedzak verder kunnen en de af en toe voordoende uitvallen kunnen gaan voorkomen. Want dergelijke uitvallen wil je gewoon niet hebben, das niet goed voor het vertrouwen tussen hond en baas.

Ik wens jullie heel erg veel succes en schroom niet om op het forum te blijven. 
En info te verzamelen waar je voor je gevoel wat mee kan.

Ik lees hier geregeld om een gt in te schakelen hiervoor, echter kan ik in dit geval niet bedenken waarom.
Deze hond doet wat bij hem hoort dus zou een gt zijn natuurlijke gedrag dan moeten gaan veranderen, je vraagt een Labrador toch ook niet om te stopen met  super vrolijk te zijn met al zijn typische trekjes.
En wat moet Cees nog leren van een gt, hij weet het wel en heeft deze al eerder een paar keer om hulp geroepen.

Inmiddels is Cees nu van plan te doen wat bij de levensstijl van zijn hond past en hoe deze behoort te leven.
Daar lijkt mij niks mis mee, integendeel juist.
Is toch fantastisch.

Zoals andere ook al hebben gezegd, heel lastig om via internet, zonder de mensen en de hond te kennen en gezien te hebben een oordeel te geven.
Je hebt te maken met een hond die heel zelfstandig is, nog niet zo lang geleden zijn voorouders (misschien zelfs wel zijn ouders?) nog echt gewerkt hebben. Heel belangrijk is het werk is zelfstandig beslissingen nemen, zonder dat daar een commando aan vooraf gaat. Zelf denken, zelf uitvoeren.
Dat is heel iets anders dan wij nu van een hond verwachten.
Waarom hij je zoon gebeten heeft, dat blijft gissen. Misschien omdat hij tussen de vrouwen in ging zitten, misschien irriteerde hem iets. Duidelijk is wel dat hij geïrriteerd was en dat eerst botvierde op  je zoon en daarna op de hond. Ik geloof wel dat als hij echt had willen bijten, hij dat ook gedaan had.
Waar ik wel benieuwd naar ben is hoe je zoon reageerde op de aanval?

Ik denk dat er wel aardig wat dingen zijn die je kunt doen. Samen speuren is al een goed idee, laat dit de mannen ook eens met de hond doen. Je kunt zelf leren een spoor uitzetten, dan kun je meerdere keren in de week een spoor lopen. Doe je overigens aan praktijkspeuren? Dat is wel het leukst om te doen.
Belangrijk is om te gaan samenwerken, dat is een uitdaging, want dat is hij niet gewend. Daar gaat heel wat werk in zitten, maar naast een Kaukaas is het ook gewoon een hond, honden werken graag samen.

Veel mensen geven herplaatsen als advies. De vraag is of je een geschikt plekje kan vinden en wat er dan gaat gebeuren met de hond als er zich nog eens iets voordoet.
Gezien het aantal honden wat een nieuwe mand zoekt schat ik de kans heel klein in dat je iets gaat vinden waar Nero gelukkig kan worden.

Jullie hebben nu besloten de hond zelf te houden en een kennel te geven en hem als taak te geven het beschermen van het terrein en het huis. Misschien dat dit hem helpt en hij niet geïrriteerd raakt omdat hij kan doen wat hij wil en niet meer in situaties komt waarin hij het gevoel heeft te moeten ingrijpen. Maar dat zal de tijd moeten uitwijzen.
Ik zou in ieder geval meer met hem gaan speuren en misschien dat je nog een gt kan raadplegen.
Ik woon zelf in Dordrecht, dus als je een keertje advies wil, dan moet je maar even een pbtje sturen.

Succes.

Groeten, Margje

Ik vind dat jullie een hele goede oplossing hebben gevonden. Ik zou de hond wel activiteiten blijven aanbieden.

Ik heb deze topic es helemaal doorgelezen en dit brengt mij op een verhaal van een klant!
Een klant van mij had een herplaatser, deze hond kwam bij een "vrouw" weg en deze was ook net "gescheiden".
Toen de nieuwe baas zijn vrouw een knuffel kwam geven kwam de hond grommend op de man (nieuwe baas) af!
Na een gesprek met het vorige bazinnetje kwam hij erachter dat het vorige bazinnetje vaak ruzie had met haar ex en dat dit soms heel ver ging en dat de hond ertussen sprong en zijn vrouwtje wilde beschermen!!!!!
De nieuwe baas (MAN) heeft zich toen helemaal alleen op de hond gericht en alles gedaan dus voeren, spelen en alles wat er maar bij hoort om een goeie baas te worden en de hond ergens een beetje afhankelijk gemaakt van zijn baas (man) en door dit heeft de hond meer vertrouwen gekregen in manspersonen!
Duzzz .... is het niet zo dat het heel goed zou kunnen zijn dat er is continu een manspersoon zich bezig ging houden met Nero? Kan er niks gebeurt zijn in het huwelijk van baasje no 1???? Wat is zijn geschiedenis!!!!!

Cees, ik vind het fantastisch dat je hem nog een kans geeft! 
Ik ken het ras niet, maar wat ik zoal lees over het karakter is het eigenlijk een heel zuiver karakter.
Dat is soms voor de mens best lastig om te begrijpen, over het algemeen wil de mens een meer volgzame hond. Ik hoop dat jullie er samen uitkomen en een mooi leven samen gaan hebben.
Ondanks zijn verdedigingen klinkt het als een bijzondere hond.

Heel veel succes!

Ik pik even in op de reactie van Tineke bakker.(vond ik ook plausibel)

Is er echt geen lichamelijk mankement? Neurologisch?
Kan zijn dat de hond soms zo ver weg is, dat hij dan wakkerschiet in een verscherpte modus; overcompensatie voor het diepe 'onwaakzame' slapen.
(dat zul je bij een Gt dan ook nooit kunnen laten zien, tenzij de gt wacht tot de hond in diepe slaap is; moeilijke setting)

ik weet ook niet of een hond op die manier eens gemonitord zou kunnen worden in een 'slaaplabo'.

Ik snap de aangeboren gedragingen van het ras, maar als je dit doortrekt (neurologisch) dan zou hij dat ook bij een pup kunnen doen mocht hij in een 'oeroude roedel' leven.
En dit zou dan zeer abnormaal gedrag zijn, want gevaarlijk voor groepsleden. Trek het door naar zijn habitat nu...en het worden gezinsleden...

Ik denk echt aan iets neurologisch.
Afgaande op zijn raskenmerken, moet een hond nog altijd grenzen kennen, no matter what.
Waakzaam is niet gelijk aan 'killer'.

Cees; wordt afwachten nu met de aanpassingen, de kansen dat hij krijgt om te bijten, zullen hiermee zeker al significant verkleind zijn.
En de keuze van je dochter om te verhinderen dat een hond op MP komt, vind ik sowieso nobel.

Ik denk dat het happen tijdens het slapen juist een natuurlijke reactie is van deze kaukaas. Immers in het wild kunnen ze ook niet slapen zonder zorgen. Hij geeft een reactie af wat je niet verwacht van een gedomesticeerde hond.Dit is naar mijn mening geen huishond.
Ik vind het wel een pracht verschijning zeg, ik zou er zo 1 nemen als ik in de middle of nowhere woonde.

Mike; snap ik, maar dan is het toch nog niet 'veilig', mocht hij in een grote groep leven, want dan zou er wel eens eentje kunnen sneuvelen.Biologisch klopt dit dan toch niet?


Dat bedoel ik met 'waakzaam' ok, bijten om te 'pakken' niet.