Ervaring met twee samojeedpups opvoeden.

Stephan,

Doemdenkers? Niet dat ik me daar door aangesproken voel maar is niet zo,n aardige opmerking.Je vraagt om ervaringen en krijgt daar positieve en twijfelende reacties op. Logisch ook lijkt me. Ik ben nog een stapje verder gegaan en heb het aan mensen voorgelegd die al samojeden hebben en er misschien ook twee tegelijk hebben opgevoed.Helaas kreeg ik daar niet heel veel reacties op maar wel enkele, één iemand heeft twee samojeden opgevoed met een paar maanden leeftijdsverschil,en die zei dat het gericht op elkaar wel mee kan vallen ,maar de opvoeding op zich een pittige klus is van twee pups.En verder vertelde de andere, en daar sluit ik mij volledig bij aan , één samojeed opvoeden is geen makkelijke klus,dus twee is dubbel zo moeilijk.Ik wens je dan ook heel veel sterkte om deze klus te klaren,en ik ben dan ook reuze benieuwd naar je verslag hierover.

Dit kreeg ik van een serieuze en voor vele een bekende fokker toegestuurd,dit is bedoeld als positieve informatie,doe hier je voordeel mee.

Ik wou dat ik twee hondjes was…

“Ik wou dat ik twee hondjes was, dan kon ik samen spelen”, luidde de tekst van Godfried Bomans. Dat is dan ook de reden dat veel mensen kiezen voor twee puppies tegelijk, omdat het zo leuk voor de puppies is. Maar is het ook zo leuk voor het baasje?

Toen ik, samen met mijn toenmalige partner, op puppybezoek ging bij het hondje wat mijn eerste samojeed zou worden, vroeg de fokker of we zijn broertje misschien niet erbij wilden hebben. Broertje was geboren met één oog en gelukkig had de fokster besloten hem niet in te laten slapen, tenslotte zou hij nog een heel fijn leven kunnen hebben, maar hem als het even kon met één van zijn broers of zusjes op te laten groeien. Omdat wij op het eiland de ruimte hadden en nog jong waren, zag ze in ons de ideale baasjes. Omdat we behalve met veel ruimte ook gezegend waren met een absoluut gebrek aan hondenkennis, hadden we, nog voor we de straat uit reden, al besloten dat het broertje ook bij ons mocht komen wonen. Dat zou toch ook veel gezelliger voor de hondjes zijn?

Gezellig was het zeker en we waren gek op beide honden, maar of het zo goed werkt, twee honden tegelijk opvoeden en zindelijk maken? Misschien hadden we pech dat beide hondjes zodra ze op het eiland waren een darminfectie opliepen, maar zindelijk maken was een drama. Had de ene ongezien de ren of keuken onder gepoept, dan moest je beide honden buiten zetten omdat er eentje, maar welke?, nog poepen moest. Maar samen in de tuin stond garant voor samen spelen, met het gevolg dat er niets buiten gebeurde en dat de tweede hoop ook in huis belandde. De natte dweilen en keukenrollen waren niet aan te slepen, temeer omdat de broertjes een gezamenlijk spelletje( keukenrol) slopen ook konden waarderen. Ik werkte in de winkel achter ons huis, maar als ik even een klant geholpen had en in huis kwam was het altijd weer een verrassing wat de heren gesloopt hadden. Postordercatalogi, wc- en keukenrollen, maar ook de kwastjesversiering onder de bank, niets was veilig voor de demolitionbrothers! En op de vraag wie van de twee het gedaan had kreeg ik natuurlijk nooit antwoord.

We gingen met de heren ieder apart naar gehoorzaamheidstraining, toen nog volwassen honden en puppies door elkaar. Tijdens de les ging het uitstekend, ze slaagden beiden probleemloos voor hun examen, maar thuis was het toch anders. Voor het opvoeden van twee pupjes moet je gewoon de tijd hebben om beide pupjes apart uit te laten en te trainen. Doe je dat niet, dan hebben de pupjes elkaar en dan hebben ze jou helemaal niet nodig. Ja, om het eten in hun bakjes te doen, dat dan weer wel. De vrouw die het vlees deelde, dat was ik… Het lag beslist niet aan de honden, maar toen de honden 8 maanden oud waren, besloten mijn partner en ik uit elkaar te gaan. In goed overleg besloten we ieder een hond te houden. Zou het niet gaan, dan zouden we wat anders moeten bedenken. Uiteindelijk ging het prima, hoewel ik het huilen van mijn hond toen hij bij zijn broertje weg ging, nooit zal vergeten. In ieder geval heeft mijn hond daarna nooit meer iets gesloopt, hebben we altijd een uitstekende band gehad en luisterde hij voor samojeedse begrippen prima.

Jaren later heb ik het nog eens dunnetjes over gedaan, toen we uit ons eerste nestje Nuka hielden en Nuka’s zusje 3 straten verderop ging wonen. Hoewel de zusjes niet echt samen opgroeiden, waren ze wel heel veel bij elkaar. Zodra de zusjes bij elkaar waren ontaardde het altijd in een soort kinderfeestje. Waren ze alleen dan luisterden ze prima, waren beide honden samen dan moest er meestal eentje aangelijnd worden, want het was veel te leuk om samen op stap te gaan.

Is het dan alleen maar kommer en kwel om twee pupjes tegelijk te nemen? Nee, dat beslist niet. Het is ook genieten om te zien hoeveel de hondjes aan elkaar hebben en hoeveel lol ze samen hebben. Maar je hebt er wel eindeloos geduld, heel veel tijd en een grenzeloos goed humeur voor nodig. Als fokker krijg ik natuurlijk ook wel eens de vraag of men twee pupjes tegelijk kan krijgen. Helaas, dat kan bij mij niet, maar ik denk dat u wel kan begrijpen waarom niet.

up.

Ik volg het even , heb zelf 2 stabijen samen opgevoed , vond het erg leuk en het is gelukkig goed gegaan , maar ik had een roedel achter me staan die meehielp ! 
Maar ik weet van andere fokkers dat ze nooit 2 pups geven . 
Maar wel leuk ! 
Zijn het pups van het werktype ? 
Welke fokker ?

Helaas is Stephan met vakantie of zoiets want hij reageert niet. Jammer want ik zou zo graag willen dat hij het stuk leest wat ik heb geplaatst.Geloof trouwens niet dat het om het werktype gaat en de fokker weten we ook nog steeds niet.

Beste sammen vrienden en vriendinnen,

Allereerst wil ik even zeggen dat ik het geweldig vind dat jullie allemaal proberen om zo voorzichtig mogelijk je kennis te delen. Ja het is niet eenvoudig om je ervaring die soms positief en soms negatief is eerlijk en objectief op te schrijven.
Mijn mening is deze dan ook echt mijn eigen ervaring en kennis, en ik leer net als iedereen elke dag iets nieuws van onze witte wijsneuzen.
Wij werken met onze vrienden in de sledehondensport. Momenteel hebben we 7 sammen en dit aantal al ruim 10 jaar. Bijna 14 jaar begonnen met 1 dan 2 en 3...  Veel gezien en meegemaakt. Van opvoeden van een enkele tot meerdere. In het seizoen trainen we met de kar ongeveer 30 tot 35 km 4 a 5 keer per week tot dat we naar zweden gaan. Daar in de sneeuw is het natuurlijk afhankelijk van de omstandigheden en de trail-kondities, maar normaal kunnen we dan een flink stuk verder. Nee we doen niet aan races, hooguit toeren. Ik hou persoonlijk niet van competities, wel van het samen met mijn team de natuur in en uren lang niets anders horen dan de runners op de trail.. 

Wat dat betreft is er een antwoord op de vraag of het een werktype sam is.. Ja  Wat voor ons in eerste plaats belangrijk is, is het roedelgedrag, dominant is prima, maar doorslaan, ruzie en dergelijke.. misschien zelfs baasje spelen.. NEE. Daar is dan meteen de grens. Baasje is de baas. Zo voorkom je al een hoop ellende. Verder Hard in het hoofd en "the will to please" zijn ook zeer belangrijke kenmerken van een werk type.. en dan natuurlijk de open en eerlijke houding naar mensen en de vriendelijkheid naar kinderen. Ach ik ben gewoon verkocht aan dit ras net als jullie. Nu hebben we natuurlijk ook nog met de bouw te maken: hoger op de poten dan het showtype, hoe moet je anders door de diepe sneeuw, licht op de poten (ballet) maar ook de kracht en het uithoudingsvermogen. Of wat dacht je van het kunnen eten. Eet het type sam niet genoeg of drinkt ie niet genoeg dan kom je ook niet ver.. Deels is dat opvoeding en training maar er moet natuurlijk ook al van nature al wat in zitten.

Altijd afwachten wat het wordt, nee dat kun je inderdaad pas weten als het beestje een maand of 18 is... dan pas zie je echt hoever de sam zich heeft ontwikkeld. Dat is mijn ervaring.

Ik denk dat er meerdere dingen gebeuren bij Stephan.
1. van 1 naar 3. Dus van 1 naar roedel.
2. opvoeden van twee puppen. Zeker heeft dat heel veel voeten in aarde.
3. twee teven i.p.v. reutje-teefje of twee reutjes.

Dat is een hele taak, maar Stephan gaat er de sport mee doen, en geloof me dat er veel mensen in de sport zijn die dit wel eerder gedaan hebben. En ook met succes. Nee het is NIET gemakkelijk.
Ik heb er persoonlijk goede ervaringen mee, maar zou het niet snel weer doen, omdat ik weet hoe veeeeel energie en inderdaad hoe veel goed humeur en humor je in je moet hebben om je rust te bewaren.

Ik heb vele jaren gekeken naar een koppel in onze roedel waar in ik deze eigenschappen samen zie komen. De toekomst zal het leren.. Ben ik dan al een Fokker? Ik denk van niet, wilde enkel voortzetting van ons team. Goede werkende sammen zijn zeer schaars en dat is jammer. Maar er zijn gelukkig nog enkele Fokkers in Nederland die zeer mooie sammen fokken die het werken niet alleen in zich hebben maar ook kunnen. En ja die komen deels ook van een prachtig nederlands eiland. Iedere fokker zal voor zichzelf moeten beslissen of men 1 of twee sammen mee wil geven. Eerst de toekomstige eigenaar heel duidelijk maken dat dit geen spelletje is. Als dat duidelijk is en ik kan helpen zoals nu, dan heb ik er vrede mee. Maar het zal ook bij mij niet vaak gebeuren dat ik ja zeg.

Ik hoop dat er nu al wat duidelijkheid is . Als er vragen zijn dan doe ik mijn best ze te beantwoorden.

Gast,

Fijn dat je ook meedenkt in dit topic.En je ervaringen met ons wilt delen. Of Stephan gaat voor het werk of showtype is nog helemaal niet aan de orde geweest in dit topic maar ik blijf erin geloven en zie hiervan ook resultaten dat een showtype,mits wat hoger op de poten ook heel goed voor de slee of step mee kan.En er zijn hier verschillende mensen die dat al hebben bewezen. Maar waar het ons om ging was of het verstandig is twee pups tegelijkertijd op te voeden. Nogmaals ieder moet dat voor zichzelf uitmaken maar......en dat vind ik heel belangrijk en meer nog dan of de hond wel of niet voor de slee of step kan, is het verstandig twee puppen tegelijk op te voeden zonder dat één of misschien wel alle twee na een half jaar in het asiel belanden.

Daar ben ik weer, allereerst iedereen de beste wensen, en een goed en gezond 2014.

Ik ben werkzaam het jaar uitgegaan, en heb zelfs een tijd geen internet gebruikt, wat redelijk uniek is

Heb alles maar weer eens doorgelezen en heb vooral aan het verhaal van sammetje veel houvast punten gevonden.

Ten eerste ben ik van de werkhonden, en niet van de showhonden
ben zelf ook niet moeders mooiste en verwacht dat ook niet van mijn honden.

Wel gaat het erom, dat ze een goed leven krijgen en plezier hebben samen met ons als gezin en de andere dieren in huis.

en asiel is niet voorradig in ons woordenboek

Je neemt een pact voor het leven als je dieren hebt en dat betekend door dik en dun gaan met zijn allen en in voor en tegenspoed er voor elkaar zijn.

Als ik mij hier steeds moet gaan verantwoorden dan moeten jullie niet van mij verwachten dat ik hier nog veel schrijf, want het moet wel leuk blijven.

dus dat is mijn mening en verwachting, en we gaan ervoor met al onze ervaring en dat wat we niet weten leren we gaanderweg bij.

MvG Stephan.

Er viel me eigenlijk gelijk 1 ding op je de reacties die je hebt gegeven Stephan...De privé cursus.

Waarom niet een gewone cursus?
Cursus is niet alleen voor pups en baasjes en om te leren maar ook om te socialiseren. Pups moeten ook leren omgaan met andere honden.

met prive cursus bedoel ik dat ze ieders gescheiden op cursus zullen gaan, niet samen in een les

Om zo hun allebei de kans te geven wat te leren zonder dat ze elkaar in de weg zitten...

Ik krijg het gevoel van Stephan dat hij weet waar hij aan begint en verder verstandig overkomt en gewoon een normaal verstand heeft waar deze keuze op berust.

Ik snap ook de mening van anderen, maar ik vind dit totaal niet overkomen als een ondoordachte actie oid.
Nu nog je mening geven over dat je het onverstandig vind is niet echt gepast naar mijn idee, als jegeïnteresseerd  bent laat je dan vooral nu updaten door de posts van Stephan.
Als er 'tegen' reacties blijven komen krijgen we waarschijnlijk over een tijdje zelf ook geen updates meer, dat is toch jammer?

Zelf ken ik mensen die ook in de sledehondensport zitten (met Alaskan Husky's) en hele nestjes zelf fokken, opvoeden én houden, over het algemeen zijn daar eigenlijk geen problemen.

Ik wens je vooral veel plezier Stephan (en de rest van het gezin) en ook succes, want zwaar zal het vast ook worden, maar gelukkig ben je je daarvan bewust

En ik hoop op en benieuwd naar de updates!

(Ik ga zelf trouwens nu ook niet een discussie aan met anderen, dus mochten er zulke reacties komen op dit bericht dan hou ik wijselijk mijn mond.)

Cheers, Cornelie

Dat vind ik nou jammer ,je mag dus geen op of aanmerkingen of vraagtekens zetten bij het feit dat iemand die één pup wilde en na enkele dagen overstag gaat voor een tweede om daar op te reageren. Vooral vanuit mijn oogpunt, met goede bedoelingen.Als Stephan het gevoel krijgt dat hij zich tegenover mij of wie dan ook moet verantwoorden dan begrijpt hij mijn intenties niet en zal ik mij uit deze discussie terug trekken.

Ik denk dat hij vooral uit de ervaringen veel informatie kan halen.
Dat het zwaar wordt zal hij inmiddels wel weten, hij weet nu wel wat hij kan verwachten en wat de struikelblokken kunnen zijn, toch ook door de negatieve reacties.
Op deze manier zou het ook nog wel eens goed kunnen gaan.
Tenslotte gaat het hier ook goed met twee Border Collie pups tegelijk.
Wij hebben dan wel veel ervaring maar leren ook nog steeds dingen bij.

De vraag show of werklijn, kun je ook als positief zien (al zijn ze misschien niet zo bedoeld)
Het antwoord is werklijn, daar zullen weer reacties op komen maar ondanks dat dat ook negatief zal zijn kan er wel voordeel uit gehaald worden, iedereen komt met verhalen zie het als voorbereiding en neem het mee in de toekomst, zodat je weet wat je kunt verwachten, het misschien zelfs voorkomen.

Hoe dan ook, wij blijven positief denken en doen,
en gaan het allemaal zien en meemaken

Ik denk dat je hier goed over heeft nagedacht en dat jullie het best aankunnen.

Heel veel succes en ik ben benieuwd naar de verhalen als de pups er zijn!

Hier geen sammies uit een nest, wel een Sam en een Noor (', Berner Sennen) die 4 maanden verschillen.
Ondoordacht? Nee.
Moeilijk? Nee, wel anders.. 
Druk? Ja, vreselijk druk bij tijden.. 
Zou ik het weer doen? Ja.
Zou je iets anders doen? Ja. Wij hebben Noor namelijk niet zelf uit het nest gezocht. Zij is van een dame die na een dag al besloot dit hondje toch maar te herplaatsen... Dus wij weten gelukkig wel wie de fokker is, hebben daar ook kontakt mee gehad alsook met de dierenarts die bij dit nest is geweest, doch hebben niet haar gedrag in het nest mogen aanschouwen. DAT zouden wij nu dus anders doen...  Hadden wij haar in het nest gezien dan zou onze voorkeur ws naar een ander type zijn uitgegaan.. 

Wij hebben er vreselijk veel plezier in, deze twee zijn gek op elkaar, wij hebben de ruimte.. Dus buiten spelen, binnen niet.. Verder hebben wij onze eisen naar beneden bijgesteld. Tommie (onze eerste hond) is uitmuntend getraind op de hondenschool, de laatste twee niet.
Van hen verwachten wij dat ze sociaal zijn, luisteren als ze moeten komen en niet trekken aan de lijn. De druk van het "presteren" is er af ( geen stadshonden, maar erf honden) en dat geeft hen en ons ruimte om echt "samen" te zijn. De band is hierdoor eigenlijk sneller gegroeid als bij mijn vorige honden. 
Ze hebben allen een ander karakter en door ruimte te laten en te geven, zie je dit beter ontwikkelen en kan je makkelijker sturen. Sturen en niet "dwingen", dus minder frustratie en meer lol... Uiteraard zijn er grenzen en regels en "opdrachten", maar net even meer honds als "vroeger".. Tja, ik wordt ook ouder en wijzer.. 
Begrijp me goed, ook hier "achter het behang"momenten, "waar zijn we aan begonnen", "ik dacht dat ik het doorhad", etc. , maar dat heb je ook als je er 1 rond hebt lopen... 

Tijd, ruimte en geduld zijn dus de key-woorden... Wat ons betreft... Dit werkt bij ons..   En vooral...  Een hond/honden hebben is leuk!!! Dat is de insteek hier....

Hey Stephan,

Wat leuk dat Maya nu nog een zusje erbij krijgt. Ik wens je ontzettend veel succes met deze onderneming. Ik zeg eerlijkheidshalve dat ik nooit aan twee pups tegelijk zou beginnen, zeker niet van dit ras. Ik heb gehoord dat ze zich dan ook meer aan elkaar gaan binden dan aan het baasje en elkaar zo foute dingen zouden leren. x__x Ik mag er niet aan denken, eentje is voor ons voorlopig genoeg, haha~

Veel plezier ermee~! Ik volg lekker mee~

Tja sandy, jij zult je pup denk ik iets eerder in huis hebben
en dan kunnen we zien hoe het ons beiden vergaat

leuk om te horen dat je er al bent geweest en hebt kunnen knuffelen met het (ijsbeertje)

We zitten nu op 5 weken, nog ongeveer 3 a 4 weken, en dan hopen we ze in huis te hebben.

Eerst nog even alles aanpassen voor de nieuwe twee bewoonsters
veiligheidsmaatregelen en twee boxen regelen voor beneden en boven

Het is nu echt aftellen

MvG Stephan.

Ik kende het ras heel eerlijk gezegd niet dus heb er eerst even op gegoogeld ras standaard e.d. gelezen.
Des al niet te min ben ik natuurlijk nog steeds zo goed als onbekend met het ras. 
Echter als ik puur voor mijzelf zou kijken zou ik geen 2 pups gelijkertijd op kunnen voeden, maar is ook niet met wens.  

Als je al een Samojeed pup hebt gehad heb je al wel een idee van wat voor werk 1 zo'n pup kost je moet voor jezelf de inschatten of je dat ook dubbel aan kan. Om te zorgen dat ze een eigen identiteit ontwikkelen en beiden een goede band met je krijgen zul je dus ook heel veel dingen afzonderlijk moeten doen. (dat moet je dan dus 2x allemaal doen) Een pup is behoorlijk opletten, sturen begeleiden geuld geduld geduld, alleen als je dan 2 pups hebt die steken elkaar aan, ze kunnen positief gedrag van elkaar over nemen maar ook negatief gedrag. Zoals de  een gaat slopen he leuk ik doe mee dan slopen we samen om gewoon maar wat te noemen. Als je denkt dat je dat kunt handelen en sturen e.d. 

Ik kan en wil niet voor een ander beoordelen of je het wel of niet moet doen, behalve dat het 2x zoveel tijd aandacht ogen werk etc kost als de een moeite heeft zindelijk te worden kan die de ander erin versterken etc. Alles wat je met 1 pup kan verwachten kan mee en tegen vallen kun je nu in 2-voud verwachten.  Ik kan het niet en jij moet voor jezelf bepalen of je dat aan kan en beiden kan geven wat ze nodig hebben aan aandacht, training  zorg etc.

Misschien een lijstje maken wat ze met zich mee kunnen brengen samen in het ergste geval en hoe het kan lopen in het gunstigste geval. En op het lijstje met in het ergste geval bepalen of je dat kan bolwerken, ben je er zeker van dat je dat kan ja wie ben ik dan om te zeggen dat het niet verstandig zal zijn, ik ken je niet. 
Ik ken mezelf wel en ik zou het niet kunnen, maar daarom hebben we ook maar 1 pup en blijft het ook bij 1 hond.

Edit: Ik kijk heel erg uit naar de updates, foto's en verhalen het lijkt me wel heel bijzonder om te kunnen en mogen volgen (al kan ik het zelf niet) wel heel veel respect dat je het aandurft en ik hoop dat ook voor jullie en de pups dat het een super klik is en ze niet in alles  uitmunten in de mindere dingen maar vooral pups blijken te zijn die heel goed hun best doen '

Gefeliciteerd! Zijn jullie al regelmatig wezen knuffelen? Weet je al welke pups je krijgt? Reu en/of Teef?
Het zal zeker een leuke maar ook drukke tijd worden! Heerlijk een pup een in huis'.

Zal even bijpraten

Het zijn twee teefjes uit de werklijn van de samojeden.
Genaamd Maya en Luna.

Maya is wit en wollig met een heel eigen willetje.
Luna is wit met biscuitkleur, en een echte ondernemende lieverd.

Ben vanmorgen na het werk nog even wezen kijken, en ze zijn al echt een eigen willetje aan het ontwikkelen.
Ook hebben ze een hoog knuffel gehalte en reageren al goed op de namen.

Ik zie ze nu ongeveer twee tot drie keer per week, en dat maakt het wel bijzonder.

We hebben al wat nieuwe trucjes bedacht om het slopen van de meubels wat in te dammen.

PVC buizen om de stoel en tafelpoten, tegen het knagen
een box in de kamer met een afgerasterd gedeelte, en houten beschot om de kasten

Het heeft wat voeten in aarde maar dan heb je ook wat meer
bescherming van je spullen in de puppy tijd.

Nieuwe updates volgen nog

MvG Stephan, Kyra en Maya en Luna

Hoi Stephan, ik vind het erg leuk voor jullie en dapper dat jullie twee pups tegelijk gaan opvoeden. Leuke namen ook, en ik weet zeker dat het jullie gaat lukken! In mijn vorige buurt kwam ik bijna iedere dag een man tegen met 2 sammy,s, twee broers.
Het is hem ook gelukt en het waren 2 lieverds van honden, ook goed luisterend naar de baas.
Dus heel veel succes en ik wacht ook op de foto,s

Hey Stephan,

Erg leuke update hoor, ik volg graag. Ik voel me nog steeds huiverig als ik denk wat je over je nek trekt, haha~ We duimen hier superhard voor een goede afloop. Je bent in elk geval al goed bezig met de voorbereidingen. Wij gaan hier geen PVC buizen en dergelijke om de meubels spannen x__x de pup zal snel moeten leren dat die dingen niet om te knagen zijn. Als er dan toch iets naar de haaien gaat is het mijn schuld...

Het gaat vast superleuk zijn om die twee bengels samen te zien opgroeien. Heb je trouwens al foto's van Maya en Luna? Ik ben superbenieuwd :3

Wat leuk al 2 A 3 x per week knuffelen , heerlijk!
Van wie komen ze ? Ben benieuwd ! 
Enne Foto' s please ???
Geef ze een knuf van mij !

Jullie hebben er wel heel goed over nagedacht, moet helemaal goed gaan! Het voordeel van 2 pups, dat ze niet alleen zijn en altijd een speelkameraadje hebben! 
Spannend! 

Nog 20 dagen, het wordt nu echt aftellen, op 10 februari hopen we ze mee naar huis te mogen nemen

Ze groeien hard, de foto,s zet ik gewoon op het fotoalbum gedeelte, is hier te omslachtig....

MvG Stephan