Hond met Leishmania adopteren?

wij hebben een hondje met leishmania en deze is perfect gezond ondertussen. De waarden zijn zo laag dat ze volgens de laatste testen negatief is. Dus de ziekte is niet meer zichtbaar in haar bloed. Ze heeft het wel nog, maar het is nu volledig onder controle. Blij dat we voor haar gekozen hebben !!

Toen mijn Vera, inmiddels vorig jaar overleden, toch Leishmania bleek te hebben, was daar in Nederland nog weinig over bekend.

Na jaren strijd, hele zoektochten en zware medicijnen die niet hielpen uiteindelijk Allopurinol ontdekt. Binnen een maand zag ik mijn meiske, dat ten dode op was geschreven, opknappen en heeft ze nog een paar fijne jaren gehad. Het enige dat ik had gewild is dat we dat eerder hadden geweten

Ik zou het niet doen, bewust een hond nemen met een sluipende ziekte.
Bij langdurig gebruik van Allopurinol heeft de hond vergrote kans op nier falen
Denk ook aan de financiële gevolgen als de ziekte de kop op steekt, dan spreek ik niet over de medicatie maar de bloed onderzoeken punctie`s en consult kosten

Ik zou het zo weer overdoen. Ik had alleen voor mijn Vera gewild dat ik eerder had geweten wat ik nu weet

Ik ken toch wel wat mensen die vroeg afscheid van hin hondje hebben moeten nemen soor deze ziekte. Zou er niet bewust voor kiezen.

Das een ieders keuze. Mijn Vera was een zwaar mishandelde kettinghond die later, toen ze al bij mij was, ook nog Leishamania bleek te hebben. Dat er toen nog weinig over bekend was en ze zware medicijnkuren heeft gehad die niks hielpen en ze o.a. de helft van haar oren is kwijtgeraakt totdat Allopurinol bekend werd, doet me pijn.

Met de jarenlange ervaring die ik door Vera, en ook door anderen die ik nu heb, zou IK er wel weer voor kiezen.

Maar dat zeg ik, das een keuze. En dan had ik Vera nog toen er nog niet echt een goede behandeling was en toen de dierenartsen hier de ziekte nog niet herkenden. Das nu gelukkig anders.

Ik ben Vera vorig jaar kwijtgeraakt, ze was bijna twaalf, net als mijn andere Spaanse meisjes, alleen, zij is eerder gegaan, want al haar dingen bij elkaar, had zij tropenjaren gedraaid.

Ik lees in deze reactie hoeveel jij van Vera hebt gehouden en begrijp dat je haar zo mist .

Oh absoluut Rianne!

Maar buiten dat, met wat nu kan en wat toen kon, zou ik nu helemaal gewoon een hond met Leishmania adopteren, dat meen ik!

Dus als TS iets wil weten over mijn ervaringen met een hond met Leishmania, mag PB-en ook altijd

Het siert je inderdaad Manon. 

Ik weet niet of ik het zou aandurven ?niet voor het financiele maar voor het mogelijke verdriet en de aftakeling te zien.

is er bekend of de hond nu is geadopteerd door TS ? 

Ik weet niet, ik heb TS niet meer gehoord.

Maar waardoor ik Vera vorig jaar heb moeten gaan, was, dankzij deze medicijn, alle dingen die ze had meegemaakt, behalve de Leish!

Ik vind het wel iets anders als je vooraf weet dat de hond ziek is. Natuurlijk doe je alles voor je beestje als hij ziek wordt, maar bewust een zieke hond kopen.... Mij valt op dat sommige stichtingen vrij luchtig doen over Leishmania, maar het is echt een sluipmoordenaar. Praat er anders eens met een dierenarts over. Die kunnen je goed van advies voorzien.

Mijn Sara heeft ook Leishmania en dat werd pas bekend toen ik haar al geadopteerd had en aan het wachten was wanneer ze zou kunnen komen.

De stichting kon er eigenlijk niks aan doen omdat Sara uit het gemeenteasiel kwam en een negatieve test had gehad daar, omdat ze veel korsten had is ze toch opnieuw getest en bleek Ehrlichia en Leishmania te hebben.

Het was een moeilijke keuze want ik was al heel erg verliefd op haar maar wat ik allemaal las op het buitenlandse hondenforum ,daar werd ik niet blij van.

Het kan in het gunstigste geval zonder veel klachten heel goed gaan ,maar in vele gevallen is het echt heel erg wat je hond en jij moeten doorstaan.

Het is een hele akelige ziekte en je weet nooit wat de ziekte ineens kan triggeren dus je moet altijd alert blijven.

ook het wondermiddel Allopurinol heeft  zijn keerzijde en kan je hond het leven kosten.

Gelukkig zijn er steeds meer stichtingen die eerlijker zijn over deze ziekte en dat het zelfs in het gunstigste geval geld kost .

Ik ken een aantal mensen waarbij hun hond is overleden aan Leishmania en dat is steeds mijn  grote angst dat het bij Sara ook toeslaat.

Trouwens ook honden die negatief getest zijn kunnen na een tijd toch Leishmania krijgen want er is een incubatie tijd van jaren en ook als je hond meeneemt op vakantie naar zuidelijke landen kunnen de parasiet oplopen.

Bovendien weten nog steeds vele dierenartsen te weinig over deze ziekte en stoppen rustig medicijnen in je hond die de ziekte alleen maar verergeren dus het is ook een pre dat je jezelf goed inleest en zelf aangeeft wat kan en niet kan.

Mijn DA heeft duidelijk in het dossier vermeld wat niet mag voor het geval een andere Da dienst heeft ,en ook heeft ze regelmatig contact met Utrecht waar Da's zitten die veel weten over deze ziekte.

Al met al zou ik wel weer voor een hond met Leishmania gaan omdat deze honden in het buitenland bijna geen kans hebben en veel eerder overlijden door hun leefsituatie daar.

Hier ook Erny. De ziekte kwam ook pas naar boven toen ze al bij mij was.
Vera was erop getest door de stichting en was negatief.

Maar in bloed is het soms niet te zien als de parasiet sluimerend aanwezig is. Ik wist dat toen nog niet en mede daardoor heeft het ook lang geduurd voordat we aan Leishmania dachten, plus de dierenartsen hier wisten toen nog haast niks hiervan.

Pas toen de stukjes die van haar oren moesten worden verwijderd, bleek het toch om Leishmania te gaan.

En wat jij zegt, ik zou ook weer voor zo'n hond gaan. Omdat er nu meer bekend is hier dan in Vera's begintijd maar ook wat jij zegt, daar hebben ze helemaal geen kans.

Hier ben ik het mee eens. Zolang potentiële baasjes dat risico zelf voor lief nemen, zal je helaas steeds meer zien dat ongezonde honden de grens al overkomen en pas later een ziekte-erkenning krijgen. Die indruk heb ik de laatste tijd. Onder het mom 'het was niet eerder aanwezig tijdens testen' en nu ineens aan het licht. Dan zijn er ook nog eigenaren die zelf deels of volledig voor de kosten moeten opdraaien. Nobel streven een hondje uit het buitenland, maar er kleven wel consequenties aan als je een stichting treft die het niet zo nauw neemt met het naleven van de regels en inderdaad te luchtig doet over Leishmania, waarmee een nieuwe eigenaar wordt opgezadeld. 

Leish is een heel gemene ziekte (parasiet). Ik heb het bij mijn Vera gezien.

Zoals ik zei wist ik niet dat ik behalve een zwaar mishandelde kettinghond ook nog een Leishmania-patient kreeg.

Dit was niet aan de stichting te wijten, ze was getest, maar helaas zie je de ziekte soms niet in het bloed, als ie slechts sluimerend aanwezig is, maar alleen in een stuk afgenomen weefsel en dan nog alleen als de ziekte zich al heeft geopenbaar.

Het enige dat ik betreur is dat we er ,mede daardoor en omdat er toen nog niet veel over bekend was hier, het bij mijn meisje pas zo laat ontdekt hebben.

Wel ben ik heel blij dat ze daarna, met de juiste medicijnen, het nog een aantal jaren heerlijk heeft gehad.

Dat klopt, het blijft altijd sluimerend aanwezig als drager. Maar het valt in sommige gevallen echt op dat het lijkt alsof testen niet gedaan zijn of verkeerde testen zijn gebruikt die geen infectie aangeven, waarbij heel kort bij aankomst ziekte zich openbaart. Incubatietijd van 7 jaar kun je dan breed interpreteren. En dat vind ik niet kloppen, want zo kort na aankomst zou in eerste instantie al bij eerste gerichte testen in land van oorsprong iets duidelijk moeten zijn en daar eerlijk over gecommuniceerd moeten worden. Soms wordt dat niet altijd gedaan, lijkt het. 

Manon, zijn de kosten voor behandeling deels of volledig vergoed door de stichting?

Stichtingen zien wel erg veel over het hoofd vind ik.

Hoe vaak hoor je niet dat een 'zogenaamd' volledig gecheckt hondje eenmaal geplaatst toch zwanger blijkt te zijn of hartworm heeft?!

''Oepsie'' sorry is het dan! we must have missed that...

Die onderzoeken zijn volgens mij echt te verwerpen.

Mijn Rocky had een geschatte leeftijd meegekregen a.d.h van zijn gebit, hij zou nog al zijn melktanden hebben.

2 dagen later bij de D.A bleek hij al zijn volledig blijvende gebit te hebben..

Is niet erg,., maar het geeft toch te denken??

  Ik ben niet Manon ,maar toen bleek dat Sara toch Leishmania had ondanks de negatieve test in het gemeenteasiel , is de stichting  meteen een Glucantime kuur van 3 weken gestart . En zo'n kuur kost best wat en ook heb ik voor een jaar Allopurinol voor niks gekregen en hebben ze voordat ze kwam nog een uitgebreid bloedonderzoek gedaan ,zodat ik in Nederland een goede uitgangswaarde had.

Er is 1 hond bij een stichting waar ik helemaal verliefd op ben, maar die is positief getest, het staat er netjes bij.

Nu nemen we geen 2de hond, gewoon omdat we daar Faro geen plezier mee doen, maar oh ik zou er voor gaan.

Wel met de behandeling die in Spanje word gedaan, daar behandelen ze net ietsje anders.

Ik ken een paar honden die positief zijn, tot nu toe niks aan de hand, wel moet je zorgen dat het immuunsysteem goed blijft, dus proberen AB te vermijden, niet te snel geven dus, en met kruiden en homeopathie de weerstand goed houden, ik ken ook een hond die huidklachten heeft en vachtproblemen, maar die krijgt medicatie en dat gaat weer goed.

Als je van te voren weet en er voor kiest prima, en het risico met een dier die in Frankrijk, Spanje, Belgie is geweest is altijd aanwezig.

Zo ken ik iemand die een hond had en nooit ontvlooide, ook niet in vakanties, die kreeg vage klachten en er was nooit genoemd dat de hond in Frankrijk was geweest, de hond is overleden aan leischmania, had niet gehoeven helaas.

En vergis je niet, de Zandvlieg komt ook naar ndereland, in Duistalnd is hij al, in Limburg is hij waargenomen, dus het is een kwestie van tijd met de zachte winters dat men hier ook die vervelende zandvlieg krijgt.

het mooie is dan wel, je kan je ongeschonden hond laten enten hiervoor.

Je krijgt in elk geval de kosten vergoed. Dat hoort automatisch van de stichting zelf uit te gaan.

Ik twijfel of testen zoals op bijv. Leishmania door organisaties, die buitenlandse honden laten "adopteren", plaatsvinden. Sommige organisaties noemen zich of worden stichting genoemd, maar zijn dat niet. Er zijn organisaties, die geen of nauwelijks response geven als een "adoptant" meldt dat zijn/haar hond Leishmania of een andere ernstige (erfelijke) aandoening heeft, laat staan dat er kosten vergoed of gedeeld worden; zelfs niet als de "geadopteerde" hond bij aankomst al doodziek blijkt te zijn.

De organisatie waarvan TS haar hond adopteerde, is transparant door te melden dat de hond Leishmania heeft en zij zelf kan beslissen of ze dit risico wil nemen.

Staat in de paspoorten van de "geadopteerde" honden, dat de uitslag van het onderzoek op bijv. Leishmania, Ehrlichia, Babesia negatief is? Als er al zo'n verklaring is, is deze door een praktiserend dierenarts ondertekend?

Een hond met genoemde aandoeningen mag officieel geen volledige gezondheidsverklaring krijgen en kan derhalve niet geïmporteerd worden.

Over Leishmania kan je niet luchtig doen. Ik ken een uit het buitenland geadopteerde hond, bij wie de verschijnselen van Leishmania inclusief koorts regelmatig weer opduiken. Dit moet dan altijd met medicatie behandeld worden. De hond is in die periode behoorlijk ziek tot dat de Leishmania opleving weer zakt.

Klopt In faro zijn paspoort stonden netjes alle testen ook.

En door een echte dierenarts, ik vraag me af of je nepdierenartsen hebt?

De naam van de dierenarts staat er bij vermeld.

Natuurlijk is Leishmania niet een luchtig iets, maar meestal goed onder controle te houden, is dat niet zo dan heb je een hele zieke hond.

Sluimerende infectie kan zich openbaren bij stress. Dus bv (ongesocialiseerde) hond op transport zetten.

Op zich is dat niet zo 'mooi', want ook deze vaccinatie is erg discutabel en een effectieve werking er van niet gegarandeerd. Ik zou per definitie een hond hiermee niet belasten, maar wel op een andere manier het immuunsysteen en de weerstand optimaliseren en uiterlijke huid- en vachtbescherming op basis van gerichte etherische oliën bieden. Het doel hiervan is door middel van een totaalaanpak (ontgiften, versterken, voorkomen) een individu minder vatbaar te maken voor insectenbeten, waardoor de kans op infectie sterk verminderd kan worden. Mijn ervaring is dat zo'n aanpak effectief werkt voor het doel (met name ook bij paarden), ook in het buitenland tegen zandvliegen.  

Tot op heden is de zandvlieg die leish veroorzaakt nog steeds een 'importziekte' hier in Nederland en niet inheems, omdat een geschikte vector ontbreekt. En niet enkel de hond vormt een risico, maar ook de mens. Inheemse muggen, knutten en teken worden redelijk goed gemonitord en ongewenste exotische soorten zo goed als mogelijk bestreden. Al hebben we hier in Nederland echt beroerde inheemse muggensoorten die o.a. lyme, Schmallenberg en blauwtong kunnen veroorzaken.

http://www.vwa.nl/onderwerpen/bacterien-ziekteverwekkers/dossier/vectoren/inheemse-steekmuggen/monitoring

Ja, dat is ook een feit. Worden honden niet te snel op transport gezet? Dat doen 'we' hier wel, terwijl 'daar' het probleem er nog is...ook met betrekking tot het opwekken van de ziekte. Daarnaast wellicht te snel vaccinaties bij honden met een zwakker immuunsysteem etc. 

 Ik bedoel met enten wel gewoon honden in Nederland, als de zandvlieg hier ook gekomen is.

Elke enting is niet fijn, maar als de zandvlieg hier zou komen dan zou ik er zeker voor kiezen.

2 jaar geleden was de zandvlieg in Limburg, als de winters zo blijven dan kan je er wel op rekenen dat al die ziekte ook hier voor gaat komen.

De enting is oorspronkelijk op de commerciële markt gebracht om honden voorafgaande aan risicovolle vakantielanden te vaccineren. Dus niet ter preventie, omdat ooit een zandvlieg hier neer kan strijken. Voorlopig is niet aangetoond dat de zandvlieg endemisch is hier in Nederland. De vaccinatie is vooralsnog omstreden en ik zal hier zeker niet voor kiezen, want het kent behoorlijk wat bijwerkingen. Dan zijn er minder belastende methodes om aan 'preventie' te doen en e-ven-tu-e-le infectie te voorkomen. Het zijn vooral zwakkere individuen die risico kunnen lopen. Het is zeer zeker geen noodzaak of aangetoonde 'must' om te vaccineren. Temeer omdat niet is aangetoond dat de vaccinatie ook daadwerkelijk effectief is. Een gezond individu wordt niet zomaar infectieus ziek en bouwt goede antistoffen op, die hetzelfde effect kennen als verworven immuniteit uit vaccinatie als deze ook daadwerkelijk aangeslagen is.