Wederzijds respect&vertrouwen

Wederzijds respect en vertrouwen van je hond is belangrijker dan zelf een leiderschap rol te zijn.

Geef ook jouw stelling van de dag door !

Ik denk dat dat samen moet gaan. Leiderschap op basis van vertrouwen en respect.

Het mooiste vind ik het als het ene het andere niet uitsluit en alles samensmelt in één groot geheel van respect, vertrouwen, steun en toeverlaat, leider, helper, vriend,...

Mee eens.

Punk was duidelijk de leider hier in huis. Ik vond dat prettig, zij vond dat prettig. Ze vertoonde geen probleemgedrag maar nam wel duidelijk het initiatief in het benaderen van nieuwe mensen/honden. Dit ervoer ik juist als prettig.

Duidelijkheid is voor een hond prettig. Weten waar ie aan toe is, wat de dag min of meer gaat brengen. In die zin geef ik nu meer duidelijkheid, maar ik zie het nog steeds niet echt als leiderschap.

Respect en vertrouwen is voor mij 100x belangrijker.

Bij ons zijn respect en vertrouwen het allerbelangrijkste, maar ik vind het ook prettig dat Gwen weet dat ik de leider ben. Ze is ontzettend eigenwijs en doet wat ze wilt, tot een zekere hoogte. Als het moet, weet ze wel dat ze naar mij moet luisteren '

Helemaal mee eens.

Het is hier niet zo dat mijn hond de regels maakt hoor... Maar dat gaat ook niet als hij gewoon respect voor mij heeft.

Ik respecteer zijn grenzen, hij de mijne. Daar komt vertrouwen uit voort. Baasje zal er voor hem zijn en hem niet in situaties brengen die hij niet aan kan, Odi zal zijn best doen zich te gedragen en proberen alle commando's op te volgen.

Ik hoef geen robothond die alles doet wat ik zeg, we leven samen, een soort partnerschap. Dus ook Odi heeft zeggenschap in wat we gaan doen. Voor mij dus eigenlijk alleen leiderschap als Odi dit nodig heeft.

Hier wordt aandacht gegeven aan wat onze hond wil of verlangt en hij weet nu ook reeds hoe wij het ongeveer willen, het is niet alleen respect en vertrouwen maar ook liefde van beide kanten, dat is een hele mooie ervaring als jouw hond zijn kopje op jouw schoot legt of je aankijkt met oogjes die rust en liefde uitstralen.
De grote zucht van hmmm wat voel ik me gelukkig, dat is vertrouwen hebben!
Hij is nog heel erg jong maar het voelt heel erg goed aan tussen ons en Ioki.
Vertrouwen is heel erg belangrijk en daaruit groeit het respect van mens naar dier en omgekeerd.
Leiderschap is in dit geval juist een kleine aansporing om hem in een goede baan le leiden, honden hebben graag zekerheid.

eens,

al kan een leiderschapsrol natuurlijk net zo goed op wederzijds respect en vertrouwen gebaseerd zijn.

zo mee eens..... hier is geen leiderschap, wij vormen samen een team, een gezin, en inderdaad met veel vertrouwen en respect.

en tuurlijk zijn er regels, maar ook voor mij, net zo goed, ten opzichte van Bamse.

Zij geeft ook aan wat ze wil, en uit respect voor haar ga ik daar niet tegenin, het moet natuurlijk niet te gek worden, hahaha

helemaal mee eens... vind vertrouwen van je hond en wederzijds zo belangrijk, ik vertrouw haar ook, en dan komt er respect vanzelf bij.

toch even een aantekening, Bamse en ik zijn samen, alleen , er zijn geen andere huisgenoten honden of wat dan ook aanwezig, dat is even wat makkelijker dan dat je een roedel met huisgenoten in mensengedaante heb.

enne Bamse is een volger , naar mij toe. conflicten zijn er hier niet.

Leiderschap, respect en vertrouwen zijn geen eigenschappen die elkaar uitwissen. Het zijn juist eigenschappen die elkaar versterken. Ik ben echt wel de leider richting mijn honden. Ik bepaal wat er gebeurt maar wel op basis van respect en vertrouwen waarbij de honden echt wel de ruimte krijgen en nemen om hun eigen ding te doen.

Je zal in mijn ogen altijd een leiders rol vervullen richting je honden. Uiteindelijk ben je als eigenaar de opvoeder, voerder en steller van de regels. Onder de streep is jou wil als eigenaar wet. Hoe je daar invulling aan geeft is slechts een de vorm van leiderschap waar je voor kiest.

Vertrouwen en respect zijn dus inderdaad essentieel, maar juist omdat ze leiderschap mogelijk maken.

Ik ben hier de leider, maar ik ben ook haar steun en toe verlaat en alles wat hierboven genoemd wordt. Als ze ergens bang van is, dan wil ze dat samen met mij oplossen. Dat laat zien dat ze vertrouwen in mij heeft.

Wederzijds respect is er zeker wel, ookal is het bouvier eigen om af en toe eens je eigen weg te trekken en op zo'n moment laat ik haar of lekker gaan of trek ik ook mijn eigen weg, waardoor we juist weer samen komen. Een hond moet ook niet 24-7 naast lopen. Ze mogen best wel eens vrij zijn, sporen volgen, met andere mensen en honden spelen etc.

Anderzijds geeft drib heel duidelijk aan wat zij wel en niet wil. Als ik hier rekening mee kan houden, doe ik dat ook wel. Als ze iets moet doen, wat ze niet wil, dan zorg ik dat we het samen alsnog doen en dat vind ze dan ook geen probleem.
Als zij om iets vraagt en ik vind dat op dat moment vervelend, dan is een simpele 'nee' genoeg.

Drib en ik hebben een een of andere uitwisseling als een soort vrienden, maar als het er op aan komt, ben ik duidelijk de leider en legt zij al haar vertrouwen in mijn handen.

Ik denk dat het lijntje 'vrienden' en 'leider' heel dun is en in elkaar over springt. Wij zijn vrienden voor het leven en ik ben de leider

Laten we wel zijn, leiding geven is niet "ik zeg, jij doet". Dat is slechts de leiderschapsstijl "directief leidinggeven" waarbij je echt boven anderen staat. Als je bijvoorbeeld kiest voor "participatief leidinggeven" vraag je als leidinggevende juist steeds om input van anderen.

Overigens is de ene vorm niet beter of slechter dan de andere. Welke het best is is afhankelijk van de situatie.

Eens even kijken of ze dat op de zaak snappen........ 

*copy*.

Waar ik wel op tegen ben is mensen die de leiding nemen door de hond af te rossen wanneer deze ook maar iets verkeerds doet..
Dan heb je ook geen wederzijds respect en ook geen wederzijds vertrouwen.

Oneens, leiderschap en respect/vertrouwen zijn niet van elkaar los te maken dus het is niet het een of het ander zoals in de stelling staat.

Als jij de baas wilt zijn wordt je dat alleen als er wederzijds vertrouwen en respect is, iemand die met geweld respect afdwingt (op basis van angst en pijn bij de hond) wordt niet vertrouwd en wordt uiteindelijk ook niet als ranghoger gezien. Want een onbetrouwbare ranghogere is er niet, je kunt alleen ranghoger zijn als je het vertrouwen en respect van je hond gewonnen hebt. Want alleen daar mee komt ook acceptatie van jouw hogere plek in de groep.

Dat is dan ook weer een discussie op zich, want in de ogen van die baas zou hij de leider zijn.

Nee hoor, het is het verschil tussen heersen als een dictator of leiding geven.

Een dictator dwingt volgzaamheid af door toepassing van een machtsmonopoly. Een leider neemt beslissingen ten bate van zijn/haar volgers en krijgt hierdoor en hiervoor vertrouwen en respect.

Ik denk dat door de dominantie theorie en de nieuwe inzichten daarop, de term leiderschap niet meer gezien wordt zoals het woord, maar in het verband van de dominantie theorie. Anders krijg je zulke stellingen niet.

Leiderschap is gewoon inzicht hebben, verantwoordelijkheid nemen, en daarnaar handelen ten behoeve van baas en hond. Leiderschap is ook gewoon de beslissing nemen om met een ruime boog om een blaffende hond heen te gaan. Die beslissing nemen, dat is leiderschap.

En dat heeft niets met wederzijds respect en vertrouwen te maken, al kan dat wel eruit voortvloeien. Maar andersom kan een hond ook de baas gaan vertrouwen en daardoor de leiding over geven.

Een baas zónder leiderschap is misschien zelfs uiteindelijk niet meer te vertrouwen voor een hond.

Ik denk dus dat je het niet als gescheiden kunt zien. Leiderschap is essentieel. Hoe je dat uitvoert is een tweede. En dan pas kan de dominantie theorie, of andere theorieën om de hoek komen kijken.

Ja, in jouw en mijn ogen wel. In de ogen van de persoon die dat doet (waarschijnlijk) niet.

Ik ken 1 iemand die dat zo doet en dat vind ik niet om aan te zien. Hij vind zelf echter dat hij een goede leider is en dat ik een leider van niets ben.

Goed omschreven.

@ Roosje: iemand die met geweld 'leiderschap' afdwingt is in feite niet de leider van de hond. Natuurlijk, de hond zal in veel situaties wel luisteren want anders staat er een negatieve emotie tegenover (pijn/angst e.d.) maar ten diepste heeft dat baasje geen echte leidinggevende rol. Want als het er op aan komt zal de hond niet luisteren (wat de motivatie daarvoor dan ook maar mag zijn). Als de reden om ongehoorzaam te zijn maar groot genoeg is, is het gevolg (slaan/schoppen e.d.) onvoldoende om de hond in het gareel te houden. Plus, als de oorzaak van die pijn en angst (de baas) weg is hoeft de hond ook zijn regels niet te volgen. Bijvoorbeeld: in het bijzijn van de baas durft hij misschien niet in huis te markeren/plassen, maar als de baas er niet is durft hij dat wel. Ik noem maar een voorbeeldje hoor, het is ook altijd afhankelijk van het karakter van de hond zelf.

Een echte leidinggevende rol neem je niet maar krijg je. En als je die hebt zal de hond ook luisteren als hij iets heeeel graag wil en ook als jij er niet bent. Want dat hoort dan weer bij het privilege dat jij hebt als ranghogere. De gestelde regels gelden dan niet alleen als de baas er bij is maar ook als die er niet bij is.

Hoe dan ook, echt leiderschap is op basis van vertrouwen en respect (ook voor de hogere plek van de ander) en niet omdat je anders een schop krijgt.

Ik had alweer een andere reactie geplaatst die mijn tekst mss wat duidelijker maakt

Maar in feite maakt het toch niet uit wat hij zelf er van vind? Het gaat om wat de hond vind, die bepaalt tenslotte of de baas daadwerkelijk ranghoger is omdat hij hem vertrouwt en respect voor hem heeft. En dan kan die kennis van jou denken wat hij denkt maar het gaat om de hond.

Vervelend trouwens dat hij zo doet, niet leuk om hem zo om te zien gaan met de hond.

Leider zijn heeft denk ik een beetje, onterecht, een onaangename betekenis gekregen. Er zijn veel leiderschapsstijlen natuurlijk.. Je kan de 'leider' zijn die gehoorzaamheid probeert te verkrijgen door middel van bijv. pijn, onderdrukking, vernedering, angst inboezemen. Maar je kan ook een 'leider' zijn op een manier waarbij het voor de 'hond leuker/aangenamer is om te volgen.. Door te laten zien dat je klaar voor ze staat, de juiste beslissingen probeert te maken en ze veiligheid/regelmaat/duidelijkheid bied.. Ze dus dingen laten doen omdat ze het willen, omdat ze je vertrouwen en respecteren. 
Afdwingen geeft misschien sneller resultaat in mijn ogen, maar wanneer je hond naar je luistert uit respect en vertrouwen denk ik dat het de band tussen jou en je hond veel fijner maakt en ook langduriger resultaat geeft.

Dus ik vind de stelling een beetje onhandig..want zowel respect of vertrouwen is net zo belangrijk als een goede leider zijn.

. staat zomaar tussen je tekst, niet de bedoeling, ik ben het volkomen met je eens.

Nee, is zeker niet leuk, maar ik kan er weinig aan doen. Volgens hem zou ik mijn bouvier geen echte bouvier maken en verprutsen doordat ze te veel zou mogen en overal mee weg zou mogen komen. Zij zou mij weten te leiden ipv ik haar.
Ik ervaar het echter heel anders tussen mij en mijn hond. Nu hij haar meer meegemaakt heeft, heeft hij gelukkig ook wel ingezien dat ze een geweldige hond is die veel geleerd heeft. Dat had hij duidelijk niet verwacht  Tegenwoordig ben ik niet meer welkom zonder hond haha.

Het lastigste vond ik toen hij zijn technieken toe paste op mijn Rex toen die last van zijn heupen had en dus zo omviel. Ik ben toen ook echt enorm kwaad geweest (nogsteeds wel merk ik).

Maar als ik kijk naar hij en zijn hond en ik en zijn hond.. Ik krijg echt alles voor elkaar met die hond zonder stemverheffingen en (hard) lichamelijk contact. Hij niet. Toch blijft die hond bij hem. Die hond zou niet met mij er vandoor gaan ofzo. Dus tja.. Vind die hond hem dan echt geen leider? Of heeft de hond hem dan toch geaccepteerd als leider?

Oneens. 

Leiderschap vereist een basis van vertrouwen, maar alleen met wederzijds respect kom je er niet en ik denk dat menig hond er ook geen snars van zal begrijpen.

Hoewel er vele leiderschapsstijlen zijn, denk ik toch dat het knap lastig is om met een hond in het 'vierde kwadrant' te komen

Bepaalt samen met medewerker wat de problemen zijn
Stelt samen met medewerker de doelen vast
Laat medewerker zelf actieplannen ontwikkelen
Doet follow-up op de besluitvorming en uitvoering van problemen door medewerker
Accepteert besluiten van medewerker
Houdt slechts periodiek de prestaties van medewerker bij
Laat medewerker zelf diens werk evalueren
Staat medewerker toe verantwoordelijkheid op zich te nemen en hiervoor waardering te krijgen
 
Uhm...beste Spot, wat is je doel voor deze week? Hoeveel konijntjes en reetjes had je gedood willen hebben? Ok, jij besluit de rest van de dag alleen op pad te gaan? Prima jongen, als je het konijn maar naar huis brengt zodat we het tussen jou en Shad kunnen verdelen...

De tragiek van de stelling is mijns inziens dat zonder leiderschap van de baas, het leven van de hond weleens meer beperkt zou kunnen zijn, ondanks dat wederzijds vertrouwen. 


Quote 1 : honden denken niet: “Wat een aardig baasje heb ik. Zij houdt werkelijk van me”. Net zo min als jij denkt dat je baas een toffe kerel is, wanneer hij totaal niet reageert op jouw bedrog, als je een koffiepauze van vier uur neemt. Je vindt dat hij een eikel is en je respecteert hem niet. De hond denkt: “Aha! Dingen die ik waardeer zoals aandacht, voedsel en speeltjes zijn binnen handbereik en ze zijn gratis!”. In de hondenwereld wordt degene gerespecteerd die de hulpbronnen beheerst. Geredeneerd vanuit je hond moet hij de baas zijn omdat hij immers de bronnen beheerst

Quote: "Bazen die geen grenzen stellen en geen duidelijk leiderschap vertonen zijn vaak zeer verrast, wanneer in een “crisissituatie” (wat zoiets eenvoudigs kan zijn als de postbode die over het pad loopt) hun hond totaal geen aandacht schenkt aan een commando en zelfstandig handelt. Jammer genoeg wanneer een hond uit zichzelf handelt, kan hij het nodig vinden om overdreven en doeltreffende gebaren te maken die op zijn minst angstaanjagend zijn en potentieel heel gevaarlijk." 


Uit;  http://www.suzanneclothier.com/de-artikelen/waarom-mag-je-geen-snoepje-van-een-baby-afpakken-als-hij-het-goed-vindt

Ik denk ook zeker dat hiertussen een balans moet worden gevonden in dat geval ben ik het oneens

Leiderschap op basis van vertrouwen en respect, betekent volgens mij het volgende.

Natuurlijk moet het baasje de baas zijn, maar dient ook te vertrouwen te zijn. Ja is ja, nee is nee. Dit kan ik verwachten, wanneer...

Respect houdt volgens mij in dat je zoveel mogelijk tegemoet komt aan de behoeftes van je hond qua beweging, voeding en verzorging.

Alleen dan krijg je respect en liefde van je hond. Duidelijkheid geeft duidelijkheid en voorspelbaarheid, bij beiden.

haha, ik dacht dat het om de hp-gebruikers ging, niet om hun honden

Ik vind persoonlijk deze stelling namelijk helemaal niet zo bij honden horen.
Want wat is precies vertrouwen in de mens voor een hond....... hoe toont hij dat precies ??
En respect..... hoe toont hij dat ??

En andersom is trouwens ook nog wel interessant, ik lees weleens : ik vertrouw er helemaal op dat "fikkie" mij verdedigd want hij gromt in het donker tegen enge mensen"...... hmmmm, nou ik geloof niet dat "fikkie" op dat moment zijn baas vertrouwt, en de baas moet maar niet te hard rekenen op het daadwerkelijk ingrijpen van "fikkie".

Ik neig er toe helemaal met Slapende Husky mee te gaan, ik vind "respect en vertrouwen" veel te menselijk van insteek, en ik denk dat er ongelofelijk veel voor nodig is om je hond blind op je te laten vertrouwen en zeker ook nog in elke situatie, want dat kan enorm verschillen (bv binnen of buitenshuis, om maar ergens te beginnen)

Respect voor mn hond..... hmm, ik respecteer (lees: ik hou rekening met zijn mogelijkheden) mijn hond.
Ik respecteer dat hij HOND is, en ik denk zomaar dat ik dan een heel aardig begin maak, mijn hond echt als hond te zien, zoals honden bestaan en maar te blijven proberen het vermenselijken weg te filteren.
En hij respect voor mij....... tja, wat is dat dan precies?

Over "houden van" doe ik al helemaal geen uitspraak, want of honden de manier van "houden van" zoals mensen kunnen ontwikkelen..... daar geloof ik heel weinig van, ik denk niet dat dat in hun honden-natuur ligt, wel kunnen ze een enorme band met hun roedel ontwikkelen, waarbij hun eigen belang ondergeschikt KAN zijn, let wel, ook hierin komen maar weinig honden zo ver, meestal zijn ze redelijk op hun eigen belang uit.

Kortom: een beetje rare stelling, die beter bij mensen past dan bij honden.

Op zich eens al is het wel zo dat als je rechts wil je ook rechts moet gaan en niet links omdat de hond dat wil, oftewel je moet zeker wel zelf een sturende en duidelijke rol vervullen.