Australian shepherd reu of teef

Ik ben zelf helemaal nieuw in de hondenwereld, maar gelukkig is mijn vriend wel opgegroeid met honden. Nu zijn wij zelf al enkele maanden aan het kijken naar een hond. Wij zijn helemaal verliefd geworden op de Australian Shepherd. Hebben ons heel goed ingelezen en zijn naar fokkers geweest. Nu kunnen we bij een fokker waar we een heel erg goed gevoel over hebben precies de hond krijgen die wij willen (qua uiterlijk dan, de puppies zijn nog te jong om iets over gedrag te zeggen). Een rode merle met lange staart. Helemaal geweldig, echter met één nadeel: het zijn reutjes.

Mijn vriend is altijd omringt geweest met alleen maar teefjes en hij wil ook alleen maar voor een teefje gaan. Ik sta er iets anders in omdat ik nog nooit een hond heb gehad. Daarnaast hebben wij een wat oudere poes thuis. Het is nog afwachten hoe zij gaat reageren op alles, maar op vrouwelijke poezen reageerde zij heel slecht. Terwijl zij katers vaak wel tolereert.

Wij zijn niet van plan om later te gaan fokken met onze hond, dus daarvoor hoeven we geen teefje. Wel wil ik heel graag agillity gaan doen en mijn vriend hondenfrisbee. En misschien nog wel veel meer! Graag zou ik van jullie wat ervaringen wallen horen. Mijn vriend is namelijk bang dat reu heel dominant is. Zijn ouders hebben dat verteld, maar volgens mij hoeft dit helemaal niet. En kunnen we beter even afwachten tot de pups wat ouder zijn en naar het gedrag kijken. Maar goed, hoe zijn jullie ervaringen hiermee? Alvast hee erg bedankt.

Ik denk persoonlijk dat reu of teef vrijwel niks uitmaakt. Natuurlijk zijn er wat kleine verschilletjes, maar zelf heb ik een ontzettend dominante Australian Shepherd teef. Hoewel ik ook Aussie reuen ken, die poeslief zijn en geen vlieg kwaad doen in tegenstelling tot mijn eigen Aus.
 ( Hiermee wil ik niet zeggen dat iedere teef dominant is en reuen lief, het is slechts een voorbeeld, ken ook genoeg lieve teven   ) 

Ik denk na aanleiding van je verhaal dat het inderdaad beter is als jullie afwachten tot de fokker wat meer weet over het gedrag van iedere pup. Dan kan je zelf kijken wat het best bij jullie past, of het nou een reu of teef is

Dank je wel voor je snelle antwoord! Weet je toevallig ook of het nog iets uitmaakt met agility? Of is dat gewoon meer een kwestie van opvoeden?

Ik denk dat reu / teef voor een sport niets uitmaakt. Dat kan echter wel aan de hond zelf liggen, mijn Aus vind agility bijvoorbeeld heeeerlijk om te doen, maar frisbee vind ze niks aan helaas.. 

In ieder geval heel veel succes met jullie toekomstige pup!

Ook ik denk dat het niet zoveel uitmaakt. Ik heb een teefje gekozen omdat ik eigenlijk niet anders gewend ben. Een reu hoeft niet vreselijk dominant te worden hoor en je kan ook net een dominant teefje hebben. Doe waar jullie je zelf goed bij voelen =). Welke fokker gaan jullie je pup vandaan halen?

Dank jullie wel. Ik ga het straks allemaal laten lezen aan mijn vriend en hopelijk wil hij dan ook een reutje. Voor mij is het wel duidelijk dat ik hiervoor wil gaan, maar ik ben niet alleen. En dan uiteraard nog overleggen met de fokkers. We stonden op de wachtlijst als eerste keus voor een teefje, dus ik hoop dat we in overleg nog mogen wisselen en voor een reutje kunnen gaan. Fingers crossed.

Voor de sport maakt een reu of teef echt niet uit. Sterker nog, een teef wordt loops en kan daardoor een paar weken niet sporten. Ook wordt een teef meer beïnvloed door de hormonen, waardoor ze ook schommelingen kan gaan vertonen.
Verder kun je het beste even wachten met het kiezen van een pup. Als je bang bent dat de hond zich dominant gaat gedragen kun je voor een wat rustigere pup gaan. Verder zou ik even kijken naar het karakter voor de sport. Je wil namelijk geen onzekere pup in de sport. Tijdens wedstrijden is er erg veel drukte en lawaai, enz. Ik wil je dus sterk aan raden om pas rond een week of zes de pup te kiezen en de kleur voorkeur los te laten.

Reu of teef maakt niet veel uit wat gedrag/karakter betreft vind dat meer per hond eigen.

Ik ken zowel reuen als teven die heel pittig zijn waaronder mijn eigen reu.

Het is een heel pittig ras en je moet zeker stevig in je schoenen staan want er zitten een karakters in en het is zeker een hond met een heel duidelijke opvoeding.
Natuurlijk ken ik ook "makkelijke" aussies maar merendeel heeft zeker de eerste 3 jaar hun handen vol aan hun hond om ze tot stabiele evenwichtige honden op te voeden.

Verkijk je dus niet op het ras.........want ik het menig maal getwijfeld of wij wel de geschikte baas waren en dat met al onze ervaring.

Wat de sport betreft maakt het echt niet uit of je reu of teef neemt.

Veel fokkers laten een gedragstest doen via de rasvereniging dit houden zij dan een beetje als leidraad naast hun eigen ervaring hoe de hond zijn karakter is en of hij wel of niet bij de baas zou passen.

Ik zou dus niet naar de kleurtjes kijken maar meer naar de juiste combi wat karakter/ervaring enz betreft.
De grootste valkuil van pupkopers bij de aussie is echt dat ze vallen voor de leuke kleurtjes en vaak vergeten dat er echt een flink stevig karakter achter de hond zit en dat je moet realiseren dat je zeker de aankomende 13-15 jaar een werkhond in huis hebt.

Maar met een weloverwogen keuze en veel tijd en inzet heb je er een super hond aan!

Ik ben het helemaal met de reactie van De Mannen eens. Verkijk je niet op het ras. Kijk alsjeblieft ook door het mooie uiterlijk en de leuke kleurtjes heen. Het zijn echte werkhonden.

Ik heb een Aussie reutje. Hij is een heel zacht en gevoelig hondje. Snel van dingen onder de indruk, snel onzeker. Helemaal geen 'dominante' reu dus. Maar soms zou ik wel willen dat hij wat meer zijn mannetje zou staan, en wat zekerder was. Een onzekere hond kan namelijk ook heel lastig zijn.
Mijn hond is zo anders dan zijn zusjes. In het nest waren de teefjes juist heel fel, pittig en volhardend.

Ik zou goed kijken naar het karakter van de pups.

Ik heb ook een Aussie, een reutje van ruim zeven maanden oud. Scott is nogal onzeker, maar kan eigenlijk (wanneer hij los van de lijn loopt) met elke hond omgaan en spelen. Scott is alleen naast onzeker heel volhardend. En dit is toch best een moeilijke combinatie, want Scott is snel onder de indruk. 

Zo zijn er ook teefjes die heel pittig zijn. Scott zijn halfzusje is zo'n teefje. Zij doet qua werkdrift echt niet onder voor een werklijn Aussie! Die werkt super graag met de baas.