Puppy bij 2 poezen

Haaii iedereen,

Ik heb hier eerder al eens een topic over gemaakt, kreeg veel goeie reacties. Maar ik ben toch nog eens benieuwd naar jullie ideeën en ervaringen. Ik ben 21 jaar en woon nog thuis bij me ouders met twee lieve poezen. Teigetje (14) en Minetje (7) ben zelf een gediplomeerd Kynologisch Instructeur en in opleiding tot honden gedragstherapeut. Nu werk ik dus hele week veel met honden en dan mis je toch wel wat. Je verlangt toch wel naar een eigen hond. Ik heb zelf nog geen hond gehad en kan me dus geen voorstelling maken (beetje vreemd als je mensen wel met de opvoeding helpt enz vind ik) Nu is het gesprek dus eindelijk thuis gevallen om een pup te nemen maar.. me ouders (vooral me vader) is er wat op tegen wegens de oudste kat Teigetje (14), Toen Teigetje rond de 8 jaar was kregen wij Minetje (toen nog geen half jaar) erbij. Hebben Minetje in onze voortuin gevonden en niemand kwam haar halen. Teigetje was daarvoor altijd alleen (op de cavia na die er al was en na aanschaf van Teigetje na een jaar overleed) daarna was ze altijd zeg 8 jaar lang alleen. Ze vond het in het begin dan ook moeilijk en vervelend dat Minetje er was en zag haar liever gaan dan blijven. Maar langzaam ging het wel ok met de twee. Ze zijn geen vrienden maar leven makkie naast elkaar. Accepteren elkaar, slapen naast elkaar in aparte manden. Af en toe wat geblaas en pootje uit halen van Teigetje, maar ze kunnen nu ook erg leuk spelen heel soms samen. Waarom mijn ouders er nu dus wat op tegen zijn is omdat ze bang zijn dat Teigetje het niet trekt met een puppy erbij in huis. En is bang dat ze zich terug trekt enz alles. Ik ook wel, maar aan de andere kant denk ik dat het mee valt. Wat ik denk is als Teigetje een nieuwe poes in huis heeft gered dan is een nieuwe pup in huis toch een eitje? of zie ik dat verkeerd?

Teigetje is een echte dame, die heel goed van haar af kan bijten en zich niet 1,2,3 op de kast laat jagen in haar huis (op de deurbel na) mocht ze iets niet willen dan haalt ze uit, gaat ze blazen en mopperen. De kleine heeft het ook vaak moeten ontgelden, maja poezen naar elkaar weten nooit hun grenzen he. Teigetje is een poes met een gebruiksaanwijzing dat wel. Maar heel lief en licht altijd bij me. Minetje is een sulletje. Speelt graag en heeft soms haar momenten en dan zoekt ze gewoon iets om iets stouts uit te halen in huis. Minetje bijt wat minder van zich af maar als het moet doet ze het wel. Ze is ook echt een lieverd. Beide dames kunnen in huis de hoogte opzoeken en hebben een eigen kamer met mandjes de bakken enz waar de hond niet zou mogen komen. Dames mogen op de bank en de hond niet. En natuurlijk blijven de meiden stipt op nummer 1 voor mij staan. Dusja, waarom zou het niet kunnen denk ik dan..

Graag hoor ik jullie ideeën/ervaringen enz dank alvast!

Groetjes Suzziie

Mijn twee poezen zijn dikke maatjes met de honden. Ze spelen samen en slapen zelfs samen. Maar jouw poezen zijn denk ik geen honden gewend? Is het een idee dat je een paar keer een hondje van vrienden oid meeneemt (die wel poezen gewend is uiteraard ) om te kijken hoe de poezen daarop reageren. Dit zal je wel een paar keer moeten doen, want een vreemde hond zullen ze misschien sowieso eng vinden.

Het zou met jouw opleidingen inderdaad wel leuk zijn om een eigen hond te hebben '

Hier ook iemand die in opleiding is tot gedragstherapeut.

Toen Evy kwam hadden we twee katten, Sem die toen net een jaar was en Pluk die toen net vijf was. Allebei in huis vanaf kitten af aan. Sem heeft als bijnaam terror kater. We hebben eigenlijk nog niets gevonden waar hij bang voor is. Pluk is een terug houdend en stil katje dat het heerlijk vind om stilletjes op je schoot te kruipen en dan zo hard kopjes te geven totdat je een hersenschudding hebt. Daar kwam dus een 9,5 weken oude hyper actieve Golden Retriever pup bij die bekend stond als het haantje de voorste van het nest.
Drie maal raden wat puppebolletjes favoriete spelletje was, precies... tikkertje spelen met de katten. De katten waren het er alleen niet zo mee eens.  Wat bij Evy heel erg heeft geholpen was de time-out. Dus aan de lijn en even op de gang (met het lijntje er tussen, anders werd er aan de trap of de schoenen geknaagd). Eigenlijk had ze na drie keer door wat het idee was en al snel was achter de katten aan rennen toch een minder leuk spelletje geworden. Iedere keer als ze de katten zag en niet ging fixeren of er achter aan rennen kreeg ze een beloning. Toen ze 12 - 13 weken was, was het katten jaag-spelletje er eigenlijk wel vanaf. Toen begon ze te puberen met 15 weken en begon ze weer opnieuw, maar goed... dat was een kwestie van heeeeel laaaaang consequent blijven.
Nu hebben we sinds drie maanden een kat van 13 jaar in huis (herplaatser). Poes is een erg schuwe en terug houdende kat die in haar leventje al heel wat mee heeft gemaakt vermoeden wij. Wij zijn nu haar derde eigenaren en ze woont op mijn kamer, omdat de rest van het huishouden te druk voor haar is. Als ze Evy tegen komt dan gedraagt Evy zich echt ontzettend onderdanig. Kop laag, staart laag en voorzichtig naar haar toe lopen. Zodra Poes blaast druipt Evy af, maar toch is Poes niet op haar gemak zodra Evy in dezelfde ruimte is. Ik denk dat de scherpe randjes er met gewenning wel vanaf gaan, maar ze zal nooit zo relaxed worden als Sem en Pluk zijn met Evy.

het verschil tussen Poes, Pluk en Sem heeft denk ik met karakter en opvoeding te maken. Het is dezelfde hond en ze reageren allemaal anders op haar. Sem zit naast haar, geeft kopjes, slaapt af en toe per ongeluk tegen haar, enz. Pluk tolereert Evy en doet gewoon net alsof ze niet bestaat en Poes is dus bang voor Evy.

Hopelijk heb je wat aan mijn verhaal!

Is eigenlijk heel simpel. Je weet het niet voordat je het probeert. Hier is het nooit geen probleem geweest. Sommige katjes hebben liever gezelschap van de honden dan van de andere katten hier, sommige moeten niets van de honden weten en blazen of meppen eens als die lastig komen doen, sommige negeren de honden compleet... Maar ze leven allemaal zonder problemen samen.
Belangrijk is wel dat je in het begin genoeg plaatsen hebt waar de katten zich kunnen terugtrekken als ze willen. Krabpalen, kasten... Sommige katten zijn direct gerust bij een hond, bij andere duurt dat verscheidene dagen of zelfs weken. Maar niets forceren, laat de katjes gewoon zelf het tempo en de tijdstippen bepalen waarin ze omgang met de hond willen. Met een pup is het doorgaans vrij eenvoudig. Die weten snel genoeg wat ze bij de katjes kunnen doen en wat niet. In het begin zullen ze misschien wat te hevig zijn, maar na een paar meppen worden ze wel wat voorzichtiger.

@ Sanne, Evy @ de katjes, bedankt voor je  verhaal! Zeker wat aan. Denk dat Minetje de hond leuk zal vinden als speel maatje en Teigetje hem/haar links zal laten liggen inderdaad alsof hij/zij niet bestaat :p

@ Tom, dankje voor je reactie! Ze hebben zeker de ruimte om te vluchten of hoog te zitten. Bank, tafels zelf de aanrecht en kasten haha  dus dat is geen probleem. En ze hebben hun eigen kamer waar de hond niet komt dan.

Nog steeds benieuwd naar ervaringen/ideeën

Voordat onze pluizebol in huis kwam, woonde hier al een 7 jarige poes die geen honden gewend was. Ze was licht uitgedrukt niet blij met zijn komst. Geef haar eens ongelijk, ze had 7 jaar lang het rijk voor haar alleen en nu stond er plotseling een hyperactieve witte onvoorspelbare puppy in háár huis die continue aan haar kont wou ruiken. Na twee weken was het zo ver dat als de poes wegrende, Noah hier achterna ging en begon te piepen als hij niet bij haar kon. 

Nu 7 maanden verder, gaat het steeds beter. De poes wordt niet meer achterna gezeten, Noah mag haar aflebberen, aan d'r kont ruiken, d'r favoriete ligplekje is op de bench van Noah, etc. Toch vindt ze hem zo nu en dan nog best wel spannend, maar wij verwachten dat dat helemaal goed gaat komen.

Wat bij ons heel erg geholpen heeft, is het creëren van hoge plekjes voor de kat, waar de hond niet bij kan. Op die manier hoefde de poes zich niet te verstoppen, maar zat wel 'veilig'. Wij hebben hiervoor o.a. een krabpaal gekocht die tot aan het plafond komt met verschillende plateaus. Ook kregen ze samen "snoepsessies". De poes zat in het begin op een lage verhoging, waar we Noah naast zette. Als Noah de poes met rust liet, kregen ze allebei om en om een snoepje. Later lieten we de poes niet meer op een verhoging zitten, maar naast Noah op de grond. 

Ik denk dat als je er goed mee om gaat, je best een oudere kat aan een hond/pup kan laten wennen.

Ik leerde tjaard kennen en die had een poes en een kater (beiden geholpen)
Ik had toen Beauty.
Toen we onofficieel samen gingen wonen  bleek dat Beauty last het met langs ze heen lopen, ze had ontzag voor ze veel te veel ontzag. Stond haar plek af en zelfs haar bot als de katten in de buurt kwamen. Uiteindelijk nar tijden aanmoedigen hadden we haar zo weer dat ze onder onze steun en aanmoediging op haar plek ging liggen ookal lag en er kat en zo leerde ze beetje bij beetje dat ze wel voor haar aan de kant gingen.
Echter de katjes zochten contact met haar Garfield de kater ging vaak tegen haar aan liggen (Beauty bleef liggen maar draaide haar hoofd weg) Ringo (poes) waste beauty af en toe buiten kant oren boven op de kop, Beauty deed alles om vooral geen oogcontact met ze te maken. 

Na het overlijden kwam al heel erg snel omdat het de bedoeling was geweest dat beauty Sadi nog leerde kenen,(mocht helaas niet zo zijn)  Sadi wederom Berner Sennen. eigenwijs haantje de voorste grootste teefje uit het nest. Ze wilde met de katten spelen en toen ze daar enthousiast bij begon te blaffen kreeg ze van garfield een mep (zonder nageltjes uit garfield is goedzak)  Ze staan wel eens neusje aan neusje te snuffelen en als de katten langs lopen is sadi wel een soort van gefixeerd (denk ik) maar blijft dan wel zitten of liggen, haar benadering als die er is wordt ook steeds rustiger. Garfield snuft even en als het genoeg is deinst hij terug, als Sadi dan zeg maar met m mee gaat haal ik haar weg leid haar af erbij zeggen Sadi genoeg. Ringo snuft soms heel stiekem heel even neusje aan neusje als ze op een andere hoogte staat. En als sadi slaapt waagt ze het er kort langs te lopen, Ringo accepteert het een soort van maar zoekt het maar heel af en toe heel even op en Sadi krijgt geen kans contact met haar te zoeken. Ik hoop dat dat veranderd als Sadi groter is want zowel garfield als ringo zochten contact met Beauty en kregen niks terug en sadi geeft wel terug is alleen nog wat te spontaan laten we zeggen.

Wij hebbenn in huis nu van de gang naar de slaapkamer nog een klemhekje staan veilig terrein voor de katjes andere kamer word nog aangepast en dat wordt soort van katten kamer het klemhek komt dan daar tussen te staan, op de kamer zal alles staan wat de katjes nodig hebben inclusief fijne plekjes om te liggen. Het klemhekje zorgt ervoor dat ze ook in de andere ruimtes kunnen komen maar Sadi niet op hun veilige gebied kan komen zeg maar, ik vind het belangrijk dat ze ten alle tijden beschikking hebben over een veilige zone daarnaast als we zover zijn dat we alleen zijn uitbouwen met Sadi dan gaat de deur van de katten kamer dicht, als we er niet zijn vermijden we liever contact tussen beiden want ik zie natuurlijk ook liever niet dat Sadi omdat wij haar niet kunnen corrigeren ringo in de hoek drijft en ze gaat meppen als Ringo gaat meppen uit paniek/angst nou dan berg je maar en dan heeft Sadi een trauma en ringo ook... Dat willen we niet. Maar dit is zeg maar hoe wij er mee omgaan. Als we er zijn mogen ze in dezelfde ruimte  plus gelegenheid om bij de veilige zone te komen voor de katjes. zijn we er niet zijn ze van elkaar gescheiden.

Nog meer met ervaringen/ideeën of misschien wel tips. Heb nog 1 iemand over te halen haha

Hier ook 2 katten die geen honden gewend zijn en heb ook een puppywens .mijn zus haar golden bleek een ramp te zijn,de 1e kat verstopte zich en de andere blies vanop een afstand.de ene kat is van alles heel erg bang,zelf van vreemden in huis,de andere is onverschrokken .dus toen er nadien een chihuahua binnen kwam,dacht die 1e kat dat er een soorgenootje of knuffelbeest zag haha! dus voir de bestwil van de katten gaan we dan ook kijken voor een klein ras

Van een trainer hoorde ik de volgende tip: hond in de bench en katten los. Ze wennen aan elkaars geur, maar de hond kan niet achter de katten aan. Vervolgens katten in de bench en hond los. Dit enkele dagen herhalen tot ze rustig blijven. 
Met deze methode voorkom je dat de hond de katten opjaagt en dat als spelletje gaat zien. Hij heeft deze methode succesvol gebruikt met een kat die de honden anders 'vermoord' zou hebben.

Toen Tara hier 4,5 jaar geleden kwam had ik Vicky & Gizmo in huis wonen. Zij hebben Raisa mijn vorige hond meegemaakt en het hondje van mijn vriendin, beide deden deze niets tegen katten.
Tara vond het natuurlijk erg interessant en ik zorgde er inderdaad voor dat de katten ook hoog konden zitten. Verder gaf ik de grenzen aan en Tara kreeg echt op haar kop als ze achter de katten aan wilde jagen. Binnen ongeveer een week liepen de katten weer beneden toen Tara in de bench zat... en binnen 2 weken was het alsof het nooit anders was geweest. De katten leven bij mij echt naast de honden... ze toleren elkaars aanwezigheid, maar zoeken elkaar niet op, tenzij het etenstijd is, dan krijgen de honden kopjes!

Toen Myla kwam ging het eigenlijk zo goed... Inmiddels woont Chess hier ook, maar hier komen nu zoveel vreemde honden te logeren, die ook geen katten zijn gewend, dat ze ongeveer 20 min de kat uit de boom kijken en daarna voorzichtig weer komen. Ook Myla kreeg op haar kop als ze de kat iets wilde doen... en nu na 4 maanden gaat het erg goed... eentje is nog steeds soms leuk om een beetje op te jagen, maar de andere twee gaan echt niet aan de kant voor haar.

Mijn katten worden wel altijd apart gehouden van mijn logeehondjes... tot ik zeker weet dat het geen problemen oplevert.

Dus... volgens mij moet het bij jou ook helemaal goed komen!

Met vertrouwen rust en geduld kom je een heel eind.
Gewoon heel rustig opbouwen.

Hier waren we net terug thuis van Sadi ophalen 
Rood/witte is poes: Ringo 6 jaar (Vanaf eerste contact terughoudend (wel nieuwsgierig mogelijk omdat Sadi net als Beauty een Berner is)voorzichtig op verschillend niveau als zij hoger is of met traphekje er tussen snuffelt ze en als Sadi slaapt komt ze dichter bij zeg maar)
Rooie is kater: Garfield 13 jaar (goedzak, niet bang)
Dit was hun allereerste contact.
Na die tijd eerst rust ingebouwd en een aantal dagen van elkaar apart gehouden. ze konden wel door het klemhekje contact met elkaar maken als we erbij waren.
Na een dag of drie het verhaal wat ik eerder al schreef.

Hier lag Garfield daarstraks op bed. Sadi ging er heel rustig heen. Was even neus aan snuffel en vervolgens legde Sadi haar kop plat op de matras met haar neus tegen Garfield aan. En Garfiel ging Sadi op haar kop wassen terwijl Sadi erbij stond te kwispelen, Benieuwd hoe lang het duurt voor ze bij elkaar gaan liggen. Had helaas me mobiel niet bij de hand anders had ik het opgenomen,

Ja hier was het ook geen probleem wij hadden katten 5 stuks maar liefst maar ik zeg nooit nooit want tot een mnd geleden ging het geweldig en daarna twee weken ineens niet,weet niet de oorzaak maar de honden vlogen samen de kat aan uit het niets. Als je op mijn profielfoto's kijkt sliepen ze samen zelfs. Nu overigens ook weer gaat het weer goed'

hier de honden dikke vriendjes met de katten... ( soms natuurlijk niet, maar dat zal je altijd blijven houden)