Steeds nieuwe dingen ontdekken bij je herplaatser.

Rasta is nu ruim een half jaar bij ons en nog steeds ontdek ik nieuwe dingen bij hem en dat is zo gaaf.
Hij kwam binnen als een wat verlegen hond, beetje timide omdat hij weinig gewend was.'
Hij was wel netjes opgevoed maar door de persoonlijke omstandigheden van de mensen was er weinig mee gedaan.
De woonkamer en de keuken waren een beetje vreemd maar hij paste zich snel aan.
Hij wordt steeds vrijer nu en begint af en toe ook kleine streken uit te halen hihi.
Gisteren was ik bij mijn moeder die een hemdje over de leuning van de bank had gelegd.
Hij keek me schuin aan en hapte zachtjes naar het hemd om het van de bank te halen.
Op mijn uh uh keek hij me kwispelend aan.
Oh mag dat niet? (wist ik best hoor)
Spelen deed ie eigenlijk niet, wel met andere honden maar speeltjes, neu....
Vorige week ontdekte hij een tijgerknuffel die hij heel leuk vond, hij verscheurt hem niet maar sabbelt en kauwt erop en loopt er mee in zijn bek (van mij...) en vanmiddag reageerde hij voor het eerst op een bal en pakte die in zijn bek.
Ben apetrots op mijn grote vent
Hoe ging dat met jullie herplaatser ?
Duurde het lang voor hij/zij "los" kwam?
Ben benieuwd naar jullie verhalen.

Cosmic is, qua karakter, een toverballetje geweest tot nu toe.

Cosmic was volgens haar gastgezin zindelijk, kon alleen zijn, kon goed loslopen, bleef in de buurt en kwam terug wanneer je riep. Zindelijk was ze hier niet. Het alleen zijn ging redelijk, samen met Punk. Het loslopen ging super, ze liep nagenoeg overal los en dit ging heel goed. De eerste maand was ze erg bang, haar staartje kwam niet omhoog, daarna gelukkig wel.

Na twee maanden was ze hier in huis zindelijk met af en toe een oepsje. Bij andere mensen thuis plast ze tot op de dag van vandaag nog steeds binnen. Het loslopen werd na 4 tot 6 maanden een probleem. Mevrouw kreeg zelfvertrouwen en vond dat ze best dapper genoeg was om de wereld in haar eentje te gaan ontdekken. En daar stond ik dan, een uur lang, midden in de Drunense duinen, met alleen Punk..

Cosmic is nu bijna 11 maanden bij me. We hebben ontzettend veel geoefend en het loslopen gaat nu, op bepaalde plaatsen, wel weer redelijk. Goed, zelfs, durf ik eigenlijk wel te zeggen. Toen Punk overleed heeft ze weer een paar keer binnen geplast/gepoept, maar dat was al snel over. Het alleen thuis zijn is nu, zonder Punk, een ramp geworden. Ze gaat ontzettend zitten janken.

Dus ja, Cosmic blijft me voorlopig nog wel even verrassen, geloof ik!  Ze zeggen dat je pas na een jaar een beetje kunt gaan inschatten wat je eigenlijk in huis hebt gehaald..

Het meest grappige vond ik toen mijn man thuis kwam en riep dat er iets mis was met Sasha...
Ze lag erg relaxed met haar vier poten omhoog in de zetel en vond het niet meer nodig -na negen maanden- om recht te springen zo gauw ze de voordeur hoorde opengaan en bleef dus rustig zo liggen. Mijn man dacht echt dat ze ziek was...

Wat is Rasta een scheetje! Lijkt sprekend op onze Moos, is het ook een poedel(mix)?

Haha prachtig is dat, die Sasha voelt zich kennelijk heel vertrouwt bij jullie.
Cosmic, is dat het hondje uit je avatar?
Leuk hondje is dat.
Je hoort het wel eens vaker dat ze zich heel erg kunnen optrekken aan een andere hond.
Sneu dat Punk er niet meer is.
Jullie komen er vast wel uit met Cosmic .

Odi is geen herplaatser, maar komt wel overeen met een herplaatser (hij is wel in een opvang geweest)

Hij is nu bijna een jaar bij mij, en ook ik leer nog iedere dag dingen bij over hem. Hij is begonnen net zoals jouw ventje, verlegen maar toch steeds meer uitdagen.

In de opvang durfde hij niets. Echt niets. Niet eens wandelen.
Bij ons thuis zag je hem iedere dag wat losser komen, hij trok zich op aan Sascha (toen ze hem eenmaal accepteerde).
Ik heb de eerste twee weken niets gedaan dan hem alleen maar laten wennen aan huis en tuin. Daarna zijn we begonnen aan zijn zindelijkheids-traject en zijn socialisatie.

Op een gegeven moment was hij nergens meer bang voor. Hij kwam toen meteen in de puberteit. En niet zo'n beetje ook. Hij begon te blaffen naar andere honden, begon zijn terrein te bewaken etc. Hij begon mij uit te proberen. 
Daarna begon zijn angstfase. Niet meer langs de koelkast durven, katten waren eng, mensen waren eng, niet meer het veld op durven bij de training.. etc etc.

Nu is hij dus 11 maanden bij mij en ik heb het idee dat hij een beetje uit de puberteit raakt. Hij is nu 19 maanden. Ik ben heel benieuwd wat ik nog meer met hem mee ga maken!