Nooit gedacht dat ik dit zou plaatsen..
Toen Rex er nog was, was Dribbel nooit bang van de woonkamer deur als die dicht ging. Rex was er wel bang voor en werd dan heel paniekerig.
In mei is Rex overleden. De hele zomer heeft die deur gewoon open gestaan. Nu is die deur ivm de koude gang regelmatig gesloten en Dribbel blijkt ineens panisch voor die deur.. Een heel zacht geluidje was in het begin al genoeg om figuurlijk IN mij te kruipen.. Nu hoeft de deur alleen maar open te gaan...
Het valt me op dat ze sinds Rex zijn overlijden INEENS bang is van de meest gekke dingen. Zoals bijvoorbeeld 1 straatlantaarn op de vaste looproute. Ik loop er dus al 3 jaar met haar langs en nooit was er wat aan de hand, maar nu ineens is ze er bang voor.. En alleen voor die ene lantaarn..
Of 1 specifieke spoorboom bij een spoorweg overgang, terwijl ik daar ook al tijden langs loop met haar en daar als pup al aan heb laten wennen.. Ze is niet bang voor de trein..
Ik vraag me ernstig af waarom ze dit gedrag ineens ontwikkeld en wat ik eraan kan doen?
Wanneer ze angstig was kon ik het tot nu toe altijd oplossen door er samen met haar heen te gaan. Ik raakte het object dan aan en als zij het aanraakte, dan kreeg ze een beloning. Ik bleef dan net zo lang dat herhalen tot de angst weg was.
Dit werkte erg goed met de spoorboom (daar wil ze nu mee spelen), maar bij de rest niet..
Daarnaast is ze de laatste tijd erg moe. Ze droomt ook erg veel, iets wat ik herken van toen Rex net overleden was.
Vandaag lag ze naast me op de bank en hield ze haar kop omhoog omdat ik haar kriebelde, maar ze kon zichzelf niet wakker houden.. Haar ogen rolde weg en toen.. plof! Ging haar kop omlaag en begon madam te snurken..
Ik begin me wat zorgen te maken..
Heb je rond Rex z'n overlijden iets "gebruikt", Bach remedie o.i.d.? Misschien zou zoiets ondersteuning kunnen bieden. Je kunt ze "op maat" laten maken, Cosmic had destijds ook een Bach mix die ondersteuning bood bij het verliezen van een roedellid.
Het angstige herken ik bij Cosmic. Sinds Punk's dood is ze erg bang voor andere honden, ook honden waar ze voor Punk's dood juist erg enthousiast mee speelde (zoals bijvoorbeeld Ruby, van Sally, waren de grootste maatjes..). Ik denk dat wij mensen het rouwen van een hond misschien wel wat onderschatten.. Of op z'n minst de gevoeligheid waarmee zij onze "mood-swings" mee oppikken.. Ben je zelf ook angstiger/meer moe sinds Rex z'n overlijden? Nu zo rond de feestdagen?
Ik hoop dat Dribbel (en jij?) zich snel beter voelen.. Geef 't de tijd..
rust duidelijkheid en normale regelmaat en tijd.. Hier ook een wat angstiger /schrikachtiger ambul mannetje nadat zijn *bouvier moeder* overleden is. Nu na een maand wordt hij wat zelfstandiger . Kijkt nog steeds bij vreemde geluiden in de richting van de mand waar Kita altijd lag, je ziet hem dan denken ..Uhh moet ik iets doen?? schrikken?? blaffen of?? en dan kijkt hij naar mij ..zucht diep en gaat weer slapen.. Zekerheid en op eigen benen staan duurt ws. bij elke hond anders als ze opeens enige hond zijn.. Ik bevestig zijn *goede gedrag* even wat meer.. het andere gedrag negeer ik.. Er is niks engs vind ik als baas en kijk maar naar mij ...je kunt rustig gaan liggen/ er langs lopen/ er niet op reageren. Patchy pikt dit aardig op... maar ik zie zijn onzekere blik heus wel hoor.. Maar het is een grote hond en hij kan het nu zonder zijn *moeder* .. komt goed
ook met Dribbel komt het goed ... het is een bouvier en die staan hun mannetje/vrouwtje wel hoor
Bedankt allemaal.
Ik heb wel DAP in de kast liggen en 's nachts heeft ze haar eigen geursteentje (komt van een holist af) met jeneverbes.
Zal ik die DAP eerst eens proberen in de woonkamer (dus overdag)? Of zal ik gelijk voor bach gaan? En als ik voor die bach moet gaan, waar kan ik dat krijgen?
Ik ben zelf erg gestresst en heb er geen twijfel over dat zij dat ook voelt. Rex was ook zo gevoelig voor mijn gevoelens en ik denk dat Drib dat nu inderdaad heel sterk aan het overnemen is..
Voor mezelf gebruik ik kamille thee en valeriaan druppels van een ontspannings therapeut. Ik wil er op internet niet te veel over uitwijken, maar er is momenteel erg veel gaande en erg veel onzekerheid op een zeer belangrijk gebied.
begin maar met wat je in huis hebt ,werkt dit na een week 2 weken niet dan kun je altijd nog iets anders proberen. Maar vergis je niet in het herstel vermogen van een hond.. Geloof me jullie komen er samen wel sterker uit ..tijd geduld en samen leuke dingen doen versterken jullie band en haar karakter
Zo herkenbaar, ook onze Nanu had allemaal rare verschijnselen toen onze Cosmo overleden was.
Daarvoor hebben wij met de hele roedel van vier vorige week een bezoek gebracht aan een gedragsdeskundige/hondenfluisteraar.
Wat een openbaring was dat voor ons.
Nu een week later gaat het een stuk beter met Nanu, is hij veel rustiger, minder zenuwachtig en het belangrijkste ik kan weer wandelen met ons slagschip (koosnaampje omdat hij groot en zwaar is)een hele verademing.
Met Bach en dergelijke durfde ik niet aan de slag gaan, gezien zijn darm en huid problemen in het verleden.
Of misschien mist Dribbel gewoon een maatje, het begrip onder hond, hond is intenser dan hond, mens!
Lavendel olie zit in de CDvet druppels
Steentjes kan ik wel ff aan een buuf vragen. Zij zit daarin en zegt honden te lezen. Zal ff kijken of ik een bezoekje aan haar kan regelen.
Dan zal ik morgen ochtend gelijk de DAP in het stopcontact doen.
Tnx!
Soms is het antwoord zo simpel, maar heb je gewoon even anderen nodig om het in te zien
Een maatje voor Drib zit er op dit moment helaas (nog) niet in
Is het geen idee om het openen en dichtdoen van die deur te oefenen? Een aantal keer per dag? Stel dat je met haar op de bank gaat zitten, of met haar speelt en iemand anders doet constant die deur open/ dicht? Of draai het om en doe zelf die deur open/ dicht terwijl iemand anders haar bezighoudt/ afleidt. In het begin zal ze misschien nog heftig reageren, maar k kan mij haast niet voorstellen dat ze na een tijdje niet doorkrijgt dat er niets aan de hand is wanneer die deur de hele tijd open/ dicht gaat terwijl de rest van de roedel er totaal niet om geeft.
Met rouwverwerking bij honden heb ik (gelukkig nog) geen ervaring...
Och jee... wat lastig voor jullie
Dan weet ik helaas niets meer te zeggen, maar ik blijf wel even volgen
Die jeneverbes geursteen van de holist is inderdaad ook op die manier eruit gekomen. Zowiezo is Drib de laatste week enorm bezig met geuren.. Ze ruikt ook eerst aan die lantaarnpaal en begint daarna pas een soort van waaks te blaffen met de staart omlaag en dan achteruit weg lopen (dat doet ze wanneer ze ergens bang voor is).
Ik ga morgen even mijn buurvrouw contacteren Haar lezingen over dieren klopten meestal niet. 1x wel. Maar ze lijkt wel veel over edelsteentjes en een soort van 'bloesem remedie' te weten.
Vanmorgen heeft ze ineens weer groene troep uit 1 oogje.. Dat was net zo'n 2 weken voorbij..
Ik vraag me af of ik niet beter toch de drempel over kan gaan naar Tannetje..
Ik lees mee en verwonder me dat jullie zo positief staan tegenover etherische dingen .....kan me echt niet voorstellen dat steentjes helpen ....ik ga uitsluitend voor medicatie van mijn DA.
.en we blijven goeie vrienden he'
Beterschap Roosje of het nu met dit of iets anders is, zeker voor jezelf . Ik wil je deelname echt niet missen in topics
Hihi, zo ernstig is het nu ook weer niet hoor Ik blijf gewoon leven (mag ik hopen) haha.
Maar ik wil mijn hond niet aan de medicijnen zetten om haar angsten. Dat lost niets op en kan het zelfs erger maken. Met oliën en kruiden kun je op een natuurlijke manier (dus niet ongezond en zonder bijwerkingen) bijzonder veel oplossen.
Vandaag kwam ik met de middag wandeling ineens onze buuf tegen met een nieuwe pup!! Hoe mooi is dat? Zij begon over DAP en die had ik natuurlijk vanmorgen al in het stopcontact gedaan. Ze zou even kijken naar druppels voor Drib en ik hoor het als ze die klaar heeft (ze maakt ze echt helemaal zelf).
Dribbel zelf wilde overigens alleen maar door lopen
Slim dat die Dribbel is....
Wat vervelend..
Heb op het moment geen tips voor je, onvoldoende ervaring..
Maar ik wens jou en je hond erg veel sterkte toe!
Je hoort wel vaker dat bij het wegvallen van een trouw maatje, de overgebleven hond wat problemen krijgt.
Wij kunnen niet zien wat er in zijn koppie speelt (stel dat een hond net zo kan piekeren en missen e.d. als wij kunnen dan zal dat koppie aardig vol zitten, veroorzaakt ook flinke vermoeidheid).
Zijn ze altijd samen geweest en heeft ie zich ook wel veel aan Rex opgetrokken?
Zou het kunnen dat hij moediger was juist voor Rex, omdat die bepaalde dingen moeilijk vond en hij nu niet meer sterk hoeft te zijn om de ander te beschermen?
Ik hoop dat als je de druppels binnen hebt, Dribbel er goed op reageert en je snel merkt dat ie er echt ondersteuning aan heeft.
Dribbel zal nu wellicht heel onzeker zijn omdat vertrouwen moet hervinden en zijn eigen identiteit moet ontwikkelen, zijn eigen manier waar die eerder alles deed zoals Rex. En ik weet niet of het zo is maar ik kan me heel goed voor stellen dat dat proces bij de ene hond veel langer duurt als bij de ander. En zeker als ie van pup af aan al aan Rex gewend is zal het ook begrijpelijk zijn dat het een veel langer proces is.
Des al niet te min lastig voor jou en moeilijk voor Dribbel, maar tijd, geduld, Dribbel op zijn tempo laten herontdekken van de wereld zonder Rex en zichzelf ontdekken. Zijn voorbeeld is weg, zijn leidraad en dan kun je zeggen van ja maar het is al een paar maand, soms duurt het echt. En als ondersteuning van homeopathie dan wat extra steun kan geven en hem kan helpen in het groeiproces.
Offtopic: Voor Beauty heb ik destijds ook bach bloesem ter ondersteuning gehad en ze gaf zelf heel duidelijk aan toen ze vond dat ze het niet meer nodig had en het zonder ondersteuning kon. ik gaf het in haar brok, en altijd at ze dat trouw en zo ineens staat ze erbij te kijken ik zet de bak neer ze kijkt me aan van doe het zelf ik moet dat niet meer. Ik pak een andere bak weeg opnieuw brok af doe het erin zet het voor, ze kijkt me dankbaar aan en eet het op. Nou als dat niet duidelijk is weet ik het ook niet. En op de een of andere manier toen ze het niet at voelde ik gewoon wat ze bedoelde/wilde zeggen heel apart.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?