Pup weigert!

De leeftijd van 3 maanden is bereikt en ik ben eerder gewaarschuwd geworden dat dan pas het trekken aan de lijn begint. Nou het klopt!! Alhoewel ... Op de tijden dat hij z'n behoefte moet doen til ik hem naar buiten en zet hem op het veldje. Hij doet z'n poepje en plasje , kijkt me daarna aan, keert z'n rug naar me toe, gaat zitten en weigert verder te wandelen. Alleen wanneer we weer richting de flat gedraaid zijn waar ik in woon wilt hij pas lopen. De momenten dat ik hem wel een beetje mee krijg in de tegengestelde richting gaat hij voornamelijk zitten bij elke stoeprand die we op of af moeten, maar ook gewoon onderweg tijdens het lopen. 
Komt dit nou echt door het bereiken van de leeftijd van 3 maanden, komt het door het weer dat het de afgelopen dagen flink is gaan waaien en is afgekoeld of komt het door z'n nieuwe harnas die ik hem gekocht heb. Of door de combinatie van?

Onze Bruce is nu 17 weken en deed dit ook.
Schijnt normaal te zijn en met mee lokken enz krijg je de pup vaak wel mee.
Nu loopt Bruce zonder problemen mee.
Maar ik herken het en het gaat weer over.

Kunnen beide oorzaken zijn maar gewoon blijven proberen hoor en mee lokken veel belonen vooral met je stem.
Je pup is nog jong en alle verandering is vreemd

Misschien hét moment om het mooi gaan zitten bij een stoeprand te belonen ? 

Kan later nog van pas komen !

Het was ook maar een grapje hoor. 

Hoewel, nu ik er verder over nadenk... ik zou er misschien toch een beetje creatief mee proberen omgaan, door zelf al bij de rand van de stoep "zit" te zeggen  nog voor die gaat zitten   En dan "Goedzo" en nu "Volg"

Drie maanden oud: dat is ongeveer 12 weken toch? Dan heb ik het fout, ik dacht dat je de pup al drie maanden had, dus dat hij ongeveer een half jaar oud was, dan begint het puberen en dus ook de tweede angstfase.
Een pup van twaalf weken oud zet alles even in een ander perspectief. Excuses.

Ik zou dan proberen om, na het "trappen omlaag" gedeelte, hem neer te zetten en dan naar het veldje te lopen, aangezien je zegt dat het niet ver is. Misschien neemt hij zelfs wel het voortouw en wil hij voorop lopen. Misschien blijft hij dan ook wel stug zitten, omdat hij denkt, ja dag, je draagt mij maar.
Poep eten kan allerlei oorzaken hebben. Verkeerde voeding; voedingsstoffen tekort. Interesse vanwege geur en/ of kleur van de gevonden poep. Of dingen als verveling. Aangezien je pup nog zo jong is denk ik dat het is vanwege de geur en het reuze interessant is. Daar komt bij dat je pup geen handen heeft om de poep mee te onderzoeken, dat zal (helaas) met de bek moeten
Wanneer je pup aan de riem zit en hij kijkt je een keer aan om je vervolgens te negeren, kan het zijn dat hij op een reactie van jou wacht. Stribbelt hij tegen wanneer je wilt doorlopen?

Een lange lijn is inderdaad veel beter, dan kun je hem speling geven wanneer dit gepast is en hem ook kort bij je houden, indien nodig. Als je nou straks toch een lange lijn koopt, kun je bijvoorbeeld proberen om snel een stukje weg te rennen van je pup, wanneer hij blijft zitten en jou geen blik waardig gunt. Ik weet haast zeker dat hij dan achter je aankomt. Dan beloon je hem snel.

Die tweede angstfase is goed om je alvast in te lezen, maar nu nog niet van de orde.

Sadi had die neiging ook wel maar we zaten al op puppy cursus en hadden van daar goede aandachtsoefeningen meegekregen in die fase hebben we daar dubbel dankbaar gebruik van gemaakt.

Uitzoeken wat voor dingen je pup wat extras voor wil doen. Wat extra lekkers. Speeltje waar de pup gek van is. Aandachtoefeningen zoeken die bij jullie en de pup passen en persoonlijk een puppy cursus bij een positief ingestelde hondenschool is nooit weg.

Je zou je pup eens naar een vreemd terrein kunnen dragen.
Niet naar het bekende veldje, maar echt wat verder zodat hij het bekende kwijt is, als het goed is, zal hij dan wel lopen, want dan ben jij de belangrijkste en zal jou willen volgen.

Probeer het eens, hier is het vroeger zo gelukt.

Ozzie deed dit ook, gaat vanzelf wel weer over...Ik heb van iemand wel eens de tip gekregen dat zo'n jong hondje dan de energie nodig heeft om de omgeving in zich op te nemen...en natuurlijk hebben die kleintjes vaak groeipijnen....Een hondje van drie maanden mag ook nog niet heel ver lopen...
Ik nam vaak een speeltje mee, een balletje of een ring die ik wegrolde..wanneer ik die voor hem uitrolde rende hij erachteraan. Zo kreeg kwam er weer wat beweging in.

Rond die leeftijd hebben pups een angstfase,alles is weer even eng(en ze krijgen er meerdere in de eerste 2 jaar van hun leven,geen ramp,maar je moet ze wel helpen door ze goed te begeleiden ,met geduld uiteraard)

Voor nu is het makkelijk,geruststellen ,piepkleine stukjes kaas mee brengen,laten ruiken en zo mee laten lopen,en dan als hij loopt heel vrolijk belonen met je stem.
Je mag hem ook weer even helpen door hem ook een stukje te tillen,de wereld moet hij als veilig ervaren,dus helpen mag en is goed,daarmee versterk je zijn zelfverzekerdheid en het vertrouwen in jou.

Gaan zitten is ook een kalmerend signaal,hij probeert of de situatie te kalmeren of jou(mocht je hem wat overvragen= dingen van hem verwachten waar hij nog niet aan toe is)

Onze pup Faye heeft ook zijn periodes van stil blijven zitten en niet meer willen wandelen. Wat bij ons helpt is op de hurken te gaan zitten en een beetje overdreven roepen 'Faye kom maar!'. Dit stimuleert haar altijd wel om weer mee te komen.

Bij mij is het om de 50 meter ongeveer. Ik beloon haar constant als ze meeloopt. Het motiveert haar wel. Veel snoepjes geven doe ik niet, bevorderd bij ons niet bepaald de stoelgang!

Voor zo'n pup is elke nieuwe ervaring natuurlijk een avontuur en het is onze taak om die zo fijn mogelijk te laten verlopen. Toen Turbo nog een pup was vond hij het ook eng als we wat verder van huis gingen waar hij het nog niet kende en begon hij licht piepend voor mijn voeten te lopen, nu kunnen de wandelingen niet ver genoeg zijn Misschien moet je proberen om het wat makkelijker te maken voor je pup (waarschijnlijk heb je dat ook al gedaan hoor). Als je denkt dat het tuigje een invloed heeft, is het misschien beter om het in zijn vertrouwde omgeving aan te doen en hem dan te laten spelen en hem veel aandacht te geven en te belonen, totdat je zeker bent dat hij het tuigje niet erg meer vindt. Ondertussen zou ik buiten ook gewoon proberen lokken (zeker niet trekken of dwingen). Het lijkt me sterk dat een pup op die leeftijd al koppig is  En zeer veel belonen al zet ie maar een half stapje (of heft ie zelfs zijn poep maar op). Eventueel zelf op de grond gaan zitten en met iets spelen en doen of dat zeer interessant is, zonder aandacht aan de pup te besteden, die zal normaal na een tijdje wel komen kijken uit nieuwsgierigheid. Misschien dat je om de lijn zelf minder eng te maken deze ook in huis kan aandoen en bijv. rond je middel vastmaken zodat je hondje je volgt en leert dat de lijn hiervoor dient. Er zijn zelfs zeer bekende gedragtherapeuten die zeggen dat wij onze hond veel te snel een lijn aan willen doen (wat zeer onnatuurlijk is voor de hond).
Allemaal losse ideetjes, ik weet het, maar hopelijk kan er iets helpen.