Ik zit met een vreemd probleem: ik ben 15 november verhuisd naar een betere woning, alleen deelt Jolie mijn mening blijkbaar niet.
In deze nieuwe woning wou ik eerst dat Jolie haar behoefte leerde op één plaats in de tuin te doen. Ik beloonde haar dan door heel enthousiast te reageren als ze dat deed, maar toen is ze er onzeker van geworden denk ik (ze legde de link niet met dat als ze daar ging dat dat juist was vermoed ik). En op de kop toe is ze ziek geworden met erg platte buikloop, koorts en iets wat leek op epileptische aanvallen.
Ik ben toen uiteraard naar de dierenarts gegaan (twee zelfs, de ene zei dat het epileptische aanvallen waren, de andere zei dat ze gewoon ging liggen van de pijn en ik vermoed dat de tweede gelijk heeft want nu gebeurt het niet meer + de "aanvallen" duurden maar enkele seconden tot een halve minuut).
Enfin, dit om de situatie te schetsen. Na een vijf dagen antibiotica is de buikloop volledig verdwenen, ze heeft nog steeds erg veel pijn als ze moet gaan, wat normaal is natuurlijk met de "normale" poepjes die nu door een geïrriteerde stuk darm moeten (haar achterkant zag er nogal uit vorige week).
Daaruit ontstond probleem nummer 1: ze houdt haar behoeften zo lang mogelijk in. Hierdoor komt er soms een stukje uit als we nog binnen zijn en als ik ze buiten zet weigert ze te gaan tot ze écht niet meer kan houden (ze mag intussen overal in de tuin, ik ben gewoon blij als ze gaat).
(heel erg, maar hierdoor moet ik ze soms écht ff buiten zetten of ze bevuilt haar nestje of een andere plek in huis, uiteindelijk kan ze dan niet meer houden en valt het er allemaal in één keer uit en dan jankt ze het uit van de pijn). Ook als we wandelen en dan gaat ze op de plaatsen die ze vroeger nooit gekozen zou hebben: vaak asfaltering terwijl ze nog aan het stappen is, dan moet het er plots uit. Vroeger koos ze altijd een plekje in de bosjes.
Probleem nummer 2: volgens mij is ze hier helemaal niet op haar gemak, want nu lijkt het alsof ze toch ook minder (lees: nooit) een plasje buiten gaat doen. Ik werk van thuis uit en ze eet en drinkt wel, maar ze staat hier nooit aan de deur te wachten, wat ze in mijn vorig huis regelmatig deed als ze haar behoefte moest doen.
Dus op wandeling komen er dan hele grote plasjes. In elk geval: ik wil helemaal niet dat ze haar behoeften groot of klein inhoudt voor op de wandeling, want dat vind ik vrij zielig. Ik vind dat ze moet kunnen gaan wanneer ze moet gaan. Deze woning is veel beter voor ons allebei: warmer en meer licht + op deze locatie zijn er meer wandelmogelijkheden, waardoor we dagelijks kunnen wisselen.
Heeft er iemand iets soortgelijks meegemaakt? Alle tips zijn welkom. Tips over hoe je een hond best thuis doet voelen in een nieuw huis zijn ook welkom, want ik vermoed dat daar toch ook een deel van het probleem zit (ook al omdat ze maar enkele dagen na de verhuis zo ziek geworden is, denk ik dat ze daar mss een link gelegd heeft).
Alvast bedankt!
.....en dan jankt ze van de pijn......
Deze pijnaanvallen tijdens poepen kunnen ook van ontstoken anaalklieren zijn . Mijn allereerste hond liepdan een tijd krom vd pijn alvorens het eruit was.
Maar jouw DA zou dat dan toch zeker moeten gezien hebben ?
Ik denk dat je eerst het probleem vd pijn moet aanpakken, dat is niet normaal. Nu is het nergens comfortabel voor haar als ze moet afgaan.......
Eens pijn weg, komt de tuin wel terug in orde. '
We moeten in elk geval deze of volgende week nog eens terug naar de DA voor de jaarlijkse spuitjes, ik zal het zéker eens vermelden.
Bedankt voor de tip
Krijgt je hond ook nog pijnstilling?
Waarschijnlijk associeert ze de tuin met pijn en wil ze daarom niet. Plassen zal ook wel zorgen dat ze buikpijn heeft.
Waarom niet gewoon met haar wandelen? Begin helemaal overnieuw met net princiepe 'zindelijkheid'. Ga met haar wandelen, beloon haar met een brokje als ze wat buiten doet en associeer niets met de tuin, daar voelt ze zich zichtbaar niet op haar gemak.
Dat ze niet naar de deur loopt lijkt mij vrij logisch. Jullie zijn net verhuisd, alles is anders, alles ruikt anders, ze moet wennen en zich weer thuis leren voelen, help haar hier bij, help haar bij het verkennen van de buurt, nieuwe geurtjes, nieuwe geurtjes vaak laten ruiken zodat ze er vertrouwen in gaat krijgen en het steeds wat meer als thuis gaat voelen.
Succes.
Ten eerste waarom jaarlijks enten terwijl de entingen geldig zijn voor 3 jaar?
Ten tweede, ik denk dat jij er te veel mee bezig bent.
Laat haar alleen, laat haar maar eens een half uurtje alleen in de tuin.
Of als jij mee gaat naar buiten, doe of de hond er niet is, ga iets doen in de tuin, bv blad harken en negeer de hond, door er teveel aandacht aan te besteden, wordt het iets bijzonders en kan de hond het als eng ervaren.
Als je er om 4 uur uit gaat en ze doet niets, kan dit normaal gedrag worden en kan je straks altijd rond dat tijdstip achter je hond aan lopen.
Laat haar zo laat mogelijk nog eens uit en 's morgens gelijk als je op staat, gewoon even een klein rondje.
Ik heb het gevoel dat jou hond al teveel in de enge modes zit en dat dit een visuele cirkel is geworden, deze moet je zien te doorbreken en dat doe je het beste door haar volledig te negeren.
Zo bereik je dat poepen niet meer eng is
Heb geduld, het is niet in één dag dat haar gedrag omkeert!
Het is niet ongebruikelijk dat honden niet in de 'eigen tuin' willen poepen.
Dat is een vorm van zindelijkheid.
Ik denk dat de hond gebaat is bij regelmatig uitlaten, buiten de tuin dus, en leuke wandelingen.
Als de hond aangeeft 's nachts naar buiten te willen doe je er goed aan dan ook even met haar naar buiten te gaan, aan de lijn, uit de tuin, naar een stukje gras.
Wat betreft de verhuizing, misschien voel jij je ook nog niet helemaal thuis en op je gemak en voelt de hond dat ook aan?
even een poepje en plasje in de tuin leggen dan is de geur daar
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?