Hier dan toch nog even het gedichtje wat we aan de buren hebben gegeven op pakjesavond.
"Op nummer 25 is in de loop der jaren een heuse boerderij ontstaan,
Kippen, muizen, padden, kikkers en salamanders zie je door het tuintje gaan,
En sinds bijna zeven maanden óók nog een tweede hondje,
Helmer heet het beest en hij roert van alles, vooral zijn “mondje”,
Met zijn geblaf de buren daarmee vaak tot waanzin drijvend,
Men vraagt zich soms wanhopig af : “Is dit nu blijvend?”
Het baasje van dit hondje is zich hier zéér goed van bewust,
En doet er alles aan om dit te verhelpen…..zucht,
Cursussen, elke dag trainen en vooral niet belonen als hij blaffen gaat
Zodat hij leert dat blaffen niet loont en dit voortaan wel laat.
Het puberen maakt de zaken er niet rustiger op,
De hormonen gieren door zijn lijf en dus óók door z’n kop.
Daardoor lijkt het alsof alles weer van voren af aan begint
En dat de rust nog lang niet dáár is, zo hoorde de Sint.
Het blijkt een lange weg en geen sinecure om Helmer goed te leren,
Dit luide blaffen voor eens en voor altijd af te zweren.
Dat dit “project” uiteindelijk een succes zal blijken,
Daarvan is de Sint zéker, vriend en vijand zal staan te kijken.
Veel wordt van jullie gevergd, we weten het, ’t is soms niet te verdragen,
En we realiseren ons dat het veel wàs en is wat we van jullie vragen.
Voor alle ergernissen die er zijn geweest en misschien nog komen gaan,
Heeft Sint als dank voor dit geduld een cadeautje voor jullie deur laten staan."
Briljant, dat gedicht!!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?