Gezonde hond van 2 jaar laten inslapen op advies dierenarts?

Hoi allemaal,

We zitten thuis met een behoorlijk vervelende situatie.
Laat ik voorop zetten dat onze honden onderdeel zijn van ons gezin, en echt onze kinderen zijn.

In april 2013 hebben wij een herplaatser in huis genomen. Falco is een heerlijke Border collie die zowel qua uiterlijk als qua innerlijk een fantastische hond is.
Op 2e kerstdag wordt hij 2 jaar.

Falco komt in principe uit een goed nest. Zijn vorige baasje was supergek op hem, maar deed verder niets met hem. Geen gehoorzaamcursus of wat dan ook. Dit had als gevolg dat Falco zelf ging doen wat een Border dan gaat doen; zelf dingen verzinnen. In dit geval was het het drijven van hun 5 katten. De katten begonnen vervelend gedrag te vertonen en daarom was er besloten dat Falco dan maar een nieuw huisje moest krijgen.

Wij hebben hem toen in huis genomen, en dat ging zeker goed.
Hij wist nog geen enkele commando, terwijl hij nu al 2 cursussen succesvol heeft afgesloten. Het is een lieverd, een echte knuffelkont die graag wil werken voor de baas.

Maar. Want er zit natuurlijk een maar aan dit verhaal. Falco houdt niet van vreemde mensen. Dit gaat echter wel steeds beter. In het begin mocht je niet eens aan hem zitten, naar hem kijken of wat dan ook. Mij heeft hij nog nooit gehapt, maar mijn vriend heeft hij weleens een waarschuwings hap in zn hand gegeven.
Mensen nu mogen gewoon aan hem zitten, zeker als hij gewoon los loopt (buiten).

Hij woonde bij zijn vorige gezin met 3 kleine kinderen en deze kids konden werkelijk waar alles bij/met hem doen; dit vond hij allemaal prima.
Op de dag dat wij hem gingen halen, greep hij echter een jongetje uit de buurt. Die reed snel voorbij op zijn fiets, dus Falco rende erachteraan en greep het knulletje van zn fiets. Later hoorden we dat zelfs de tandafdrukken in dat jongetje stonden. Wij dachten dat het zijn drijfinstinct had getriggerd en dat hij dat bij ons, met de juiste opvoeding, wel zou afleren. Aangezien wij op dat punt al 2 borders hadden en ons erg bezighouden met onze honden, leek ons gezin de ideale plek voor deze knul.

Er zijn echter inmiddels al 3 (2x na dat eerste incident) incidenten geweest waarin hij een kind heeft gebeten. En de situaties waren verschillend. Bij het eerste dachten wij dus dat het zijn drijfinstinct was. De 2e keer was het een knul die een stok weggooide (die greep hij compleet uit het niets) naar onze honden en de 3e keer was wel enigszins begrijpelijk; hij lag onder de (gesloten) tafel en mijn zusje wilde bij het stopcontact en sloot hem dus (onbewust) in een hoekje. En dat laatste is van Falco nou eenmaal bekend; het is een angsthapper die gaat happen zodra hij zich in een hoekje gedreven voelt.
Ondanks dat we voor die 1ste en 3e keer wel enigszins kunnen begrijpen waarom het is gebeurd, is het niet goed te praten dat hij heeft gehapt.

Wij hebben nu geen kinderen maar die wens is er wel. En ik vertrouw hem absoluut niet in de buurt van kinderen. Nou weet ik dat geen enkele hond 100% te vertrouwen is, maar ik vertrouw hem gewoon helemaal niet erbij.
Mijn vriend en ik hebben er al zo veel over gepraat en hoe moeilijk het ook is, willen we in de toekomst toch een ander huisje vinden voor Falco. Want echt, voor een gezin zonder kinderen is het echt zo'n onwijs geweldige hond.

Nou moest 1 van onze andere honden vandaag naar de DA voor haar enting, en toen heeft mijn vriend het met onze dierenarts erover gehad, en haar advies was dus (en dat kwam even heel erg hard aan): niet laten herplaatsen, maar laten inslapen.

Zij verwacht namelijk dat hij een giga klap zal krijgen als hij weer herplaatst wordt (omdat hij ons vertrouwt en dat dan weer wordt weggenomen) en dat hij dan alleen maar erger gedrag gaat vertonen.

Wij zijn er echt op tegen om een gezonde hond van nog geen 2 jaar oud in te laten slapen, maar we weten ook dat hij hier niet op de lange termijn kan blijven. Als bekend was geweest dat hij zo slecht reageerde op kinderen dan zouden wij hem nooit in huis gehaald hebben, maar omdat hij met de kinderen daar wel super overweg kon, hadden wij dit niet verwacht.

Nou vraag ik aan jullie, wat vinden jullie hiervan?
Zou het echt beter zijn (voor Falco) als hij dan ingeslapen zou worden?
Wij vinden het zo'n extreme maatregel....


Ik moet er wel eerlijk bijzeggen dat wij begonnen met overwegen om hem te herplaatsen omdat we wilden voorkomen dat er een keer mensen naar de politie zouden stappen na een bijtincident hij dan ingeslapen zou moeten worden  

Nogmaals, wij hebben de gouden regel dat wat hier binnen komt niet weggaat voordat het is overleden, dus een kind herplaatsen is sowieso al echt geen makkelijke keuze...
Ik wil voorkomen dat hij straks vlug weg zou moeten als ik dan zwanger zou raken :(
Dan zoek ik liever een aantal jaren naar een goed nieuw huisje dan dat we last minute hem gauw ergens zouden dumpen :(

Dit is Falco, echt een prachtige knul. En voor het juiste gezin ook echt een fantastische hond

Hebben jullie het er al met een gedragstherapeut (misschien is calming signs/nelis verhoeven een optie) of trainer over gehad.. wat de opties zijn? En of zij nog tips hebben??
Ik denk dat er verder best een mogelijkheid voor hem zou zijn, bij mensen die geen kinderen hebben/kinderen over de vloer hebben en er ook rekening mee zullen houden met uitlaten dat hij niet altijd even goed op mensen/kinderen reageert..

Heel moeilijk.

Het is namelijk wel goed te praten waarom hij heeft gehapt. En dat bedoel ik niet als klap in jullie gezicht maar als je het weet hoe is het dan mogelijk dat hij het nog 2 keer kan doen? Waarom loopt hij sowieso nog los?

Ik heb ook zo'n hond, nog een paar graadjes erger schat ik. Inmiddels na een tijd strikte regels en helemaal niet meer in contact met kinderen uit haar bench heeft ze vorige week los kennis mogen maken. Ging perfect. Niet dat ik haar ineens 100% vertrouw maar van hoe gestrest ze was en hoe ontspannen en blij nu. Bijna een andere hond. En dan moet ik daar dus wel aan toevoegen dat ze nog nooit gebeten heeft. De kans had ze echter ook niet.

Als ik jullie was zou ik hier eens iemand bijhalen die hiervoor geleerd heeft. Een gedragstherapeut. Of je hem nu wel of niet gaat herplaatsen of inslapen, een zo eerlijk mogelijk beeld van zijn gedrag hebben is het minste wat jullie kunnen doen.

Via Calmingsigns of deroedel.com raad ik aan maar dat is natuurlijk aan jullie!

Ik denk ook aan een trainer o.i.d. En als nieuw baasje eventueel mensen die bijvoorbeeld op een grote boerderij wonen ofzo? Ik denk dat er best mogelijkheden zijn.

(En wat een leuke foto! )

Keer twee, vind hem geweldig! Zou eeuwig zonde zijn hier moet vast nog wat van zijn te maken.

Kost misschien wel veel tijd, geld en energie maar ik kan me niet voorstellen dat hij het niet waard is

Wauw wat een pracht hond, zonde om hier een einde aan te maken, Ik zou idd een gt gaan raadplegen

Is moeilijk....en zeker na het oordeel van de da die dichter staat dan wij (hij heeft ook een punt; stress en opnieuw wennen zijn ook niet vanzelfsprekend))

Falco zou misschien symptomatisch even geholpen kunnen worden met een zachte muilkorf.

Als jullie tijd en activiteit het toelaat, zou ik ook zeker eens een gedragstherapeut erbijhalen en alle feiten juist opsommen.

Op zich is in laten slapen of herplaatsing het laatste wat je kunt doen, maar als je herplaatst....dan is het nog maar afwachten wat hij bij het volgende baasje gaat doen.

Kinderen kom je altijd tegen, of ze nu van jezelf zijn of niet...

Het risico en de herplaatsingsstress inschatten...(en de eventuele kans op beterschap)

moeilijk...

Falco luistert eigenlijk perfect. Als je hem roept dan komt hij gewoon direct. Hij liep los samen met de rest van de roedel omdat we met takken aan het spelen waren. We kunnen hem inmiddels goed lezen en hij gaf geen enkel signaal van dat hij zich ook maar enigszins bedreigd voelde. Anders had ik natuurlijk allang ingegrepen. En een gedragstherapeut inschakelen zijn we al volop mee bezig. Ik vraag me meer af of inslapen echt een betere optie zou zijn dan een ander goed huisje :(

Dat laatste bericht was dus van mij, stond niet ingelogd, sorry

Ik zou het oordeel van de Gt afwachten. Die ziet ook wat hij in handen krijgt.
kan er nog aan gewerkt worden, is het 'vanuit het niets'...

heel moeilijk, omdat het zo'n persoonlijke materie is.

Puur afgaan op het oordeel van de da klinkt heel hard, maar wat als hij nu ziet dat Falco eigenlijk recht heeft op rust en dat als het bij jullie niet gaat, dat dan de kans klein is dat het nergens gaat?

Ik weet ook niet op wat dat de da zich allemaal gebaseerd heeft.
Ik denk dat je een completer beeld krijgt door een goede Gt en dat je al je ervaringen en adviezen die je hebt gekregen ook mag meegeven.

sterkte

Allereerst wat een prachtbeest en wat fijn dat jullie hem een leuk huis bieden.

Zo te lezen heeft u te maken met een gebrekkige vroege socialisatie van de hond, in dit geval met vreemde jonge kinderen.
Naast de tips van eerdere reacties, het inschakelen van een goede GT of je aansluiten bij een kynologenclub, wil ik je een aantal links aanreiken die bruikbaar kunnen zijn:
http://www.dogweb.nl/gedrag/agressie.html  Vooral onderaan de pagina:  Heropvoeding van agressieve honden
http://www.hondenpage.com/hondenforum/20044/vraagjes-rondom-socialisatie-volwassen-hond.php


Heel veel sterkte!

NB: Tip die ik iedereen mee wil geven: Lees je in over hondengedrag, er zijn veel goede boeken beschikbaar en het is zo leuk om meer te leren over honden. In dit specifieke geval kan het van belang zijn, omdat deze hond duidelijkheid nodig heeft. Prachtig boek om mee te beginnen: Denken als een hond, John Fisher.

.Wij zitten 3x per week in de hondenschool met onze honden. Daar heeft hij dus ook van de status helemaal niets (niet eens commando zit kennen) de status gga afgerond weten te behalen.
We weten, vind ik, best veel over hondengedrag. Zomaar een onopgevoedde puber in huis halen was anders helemaal onverantwoord he
Mijn vriend is daar overigens zelf ook trainer.

Bedankt allemaal voor jullie tips. Hoewel we in goed overleg samen dit forum hebben aangemaakt (omdat we echt al een aantal maanden met onze handen in het haar zitten) gaf mijn vriend gisteren aan dat hij wil dat ik dit forum verwijder (mede omdat het te openbaar zou zijn voor hem).
Hij Heeft er enorm veel moeite mee met de gedachte dat onze hond uberhaupt weg zou moeten naar een ander huisje, en wil niet echt accepteren dat hij hier gewoon niet op de lange termijn kan blijven. Gisteren leek hij zich dit wel te realiseren, maar goed.
Kan denk ik beter een hond begrijpen dan een man blijkt dan :')

Ik zal deze forum ergens op de dag sluiten, dan weten jullie dat in elk geval. Heel erg bedankt voor alle tips allemaal, en sorry dat dit dat verwijderd wordt *zucht*.

Ik denk dat inslapen of herplaatsen nog echt te ver gezocht is.
Dat is helemaal nog niet nodig.

Misschien is dit gewoon nog te hoog gegrepen voor jullie en hebben jullie alleen hulp nodig voor de aankomende tijd.

Hoe raar het ook klinkt zo extreem vind ik het niet klinken namelijk. Er zijn gevallen bekend die dit gedrag veel extremer hadden en die er weer bovenop zijn gekomen.

Vind het trouwens ook erg jammer dat je naar je vriend gaat luisteren en jullie je gaan afsluiten voor tips en adviezen.
Dat is nu juist wat jullie hard nodig hebben!
Je kan het zo openbaar maken als je zelf wilt.
Je bent niet verplicht om je eigen naam te gebruiken en je kan natuurlijk ook de naam van je hond veranderen.
Nou dan is er niemand die weet wie jullie zijn!

Ik denk eerlijk gezegd dat herplaatsen hem inderdaad weer een klap gaat geven waardoor de angst groter kan worden.
Vergeet ook niet dat hij pas 7 maanden bij jullie is!
Herplaatsers hebben soms echt lang de tijd nodig en soms ook de kijk van een ander op de situatie.

Dus probeer alsjeblieft eerst nog een goede gedragstherapeut voordat jullie gaan overwegen om hem te herplaatsen of erger nog in te laten slapen.

eventueel kan je ook  nog naar een andere dierenarts gaan?
inslapen is definitief, dus een moeilijke keuze

veel sterkte en succes

Ik geef deze keer de da gelijk. En ik vind persoonlijk, je kunt toch nog wel andere dingen bedenken zodat de hond niet weg hoeft? Gedragstherapeut?
Ik vind het erg kort door de bocht als er word gezegd, ja maar wij willen kinderen en omdat ik de hond niet vertrouw moet hij weg. Als je je kind op een gegeven moment niet meer vertrouwd, doe je hem dan ook weg?

Ik blijf erbij, eerst alles uit de kast trekken voordat je zo'n beslissing maakt

Moeilijk, want jullie leven met hem, en vertrouwen hem niet met kids.
En daar is dan dus alle reden voor als ik het zo lees.
Zeker omdat jullie nu  niet bepaald onervaren of niet betrokken hondenmensen zijn, juist wel dus.

Het "goedpraten" van bijtincidenten is voor mij altijd een lastig ding.
Enerzijds is het goed de motivatie te achterhalen omdat je dan aan de trigger zou kunnen werken.
Anderzijds maakt het voor het slachtoffer geen moer uit waarom er gebeten is, die interesseert dat
ook niks en dat hoeft ook niet (zeker niet als het een buitenstaander is).

Maar inslapen.......... dat is het andere uiterste, het moet veiliger.
Een gedragstherapeut kan hierbij zeker helpen, de hond is nog jong en nog niet stabiel ook.
En ik moet eerlijk zeggen dat ik dan ook wel denk aan een stuk beperking, dus ........of niet los
in situaties waarin je niet zeker weet dat het goed zal gaan, of een muilkorfje om.
Is niet leuk maar wel zeer veilig.

In jullie eigen situatie wordt het natuurlijk heel erg lastig als je een sterke kinderwens hebt.
Maar ik begrijp de tegenzin tegen herplaatsen bij zo'n kwetsbare hond.
Bij onze hond (ook een herplaatser) is ook gezegd : jullie zijn zijn eindpunt, hij is niet meer in staat
nog een keer zo'n stap te maken, dan gaat het onherroepelijk verschrikkelijk fout.
Dus mocht onze hond bij ons niet oud kunnen worden om welke reden dan ook: onze dierenarts
weet hier van, en zal de hond dan laten inslapen. (het niet meer kunnen omschakelen en de gevolgen daarvan liggen bij ons trouwens totaal anders, er is geen sprake van agressie naar kinderen)

Hard??
Tja, wat is hard, acuut inslapen omdat er een ernstig incident is geweest is net zo hard
en dan is er nog een slachtoffertje ook.

Heel moeilijk, maar is zou nu jullie zelf nog een stabiele basis kunnen bieden echt voor een goede GT
gaan, wat maakt de hond zo fel/onzeker dat hij in heel specifieke situatie denkt zo te moeten ingrijpen

Moedig juist om het hier te plaatsen, maar als je het topic laat sluiten verdwijnt het ook weer
heel snel uit beeld hoor, en anders kunnen de moderators je vast goed adviseren.

Je kan het ook allemaal wat anoniemer houden Ik bedoel geen foto's waar jullie zelf opstaan, niet je eigen naam gebruiken in volle glorie. Je kan ook "hutsekluts" nemen ofzo als naam.
Maar jullie moeten overeenkomen natuurlijk

In ieder geval hopelijk komen jullie er uit wat er met die mooie hond gaat gebeuren...

Dit is totaal niet openbaar hoor we hebben hier al wel ergere dingen meegemaakt. Ik hoop echt dat jullie hem een nieuwe kans gunnen en hem niet doen inslapen maar stel dan zeker jullie eisen zoals geen gezin met kinderen o.a. ...

Honden zijn veel flexibeler als wij vaak denken. Natuurlijk zijn ze aan ons gehecht, maar stel er komteen kleintje bij jullie en dan aanwezigheid van Falco roept veel stress op bij jullie, dan zal dat ook zijn weerslag hebben op jullie. Als je eerlijk bent over zijn 'beperkingen' en een goed thuis zou kunnen vinden, dan denk ik niet dat inslapen per definitie beter hoeft te zijn dan herplaatsen.

Hoewel ik Falco niet ken, en dus nie specifiek over hem kan oordelen, wil ik in jet het algemeen wel zeggen; het klinkt als een hond die bereid is op momenten dat hij zich bedreigdvoelt zijn tanden te gebruiken. Dat zal deels opvoeding, deels de aard van het beestje zijn. En dat maakt het moeilijk in een huis met een klein kind, waar altijd onverwachtse dingen kunnen gebeuren. Dat zal veel managment vragen. Of het onmogelijkis dit veilig te doen? Geen idee. Daarvoor inderdaad naar eengoede GT...

Interessant boek voor jullie zou 'the other end of the leash' van Pat McConnell kunnen zijn en evt 'for the love of a dog' van dezelfde schrijfster. Succes!

Ofwel lees ik er helemaal overheen maar...wat bedoel je met 'happen', zijn die kinderen dan serieus gebeten of was het een tandafdruk ? Zit volgens mij toch wel een groot verschil in. Hier heb ik er eentje die geweldig is met mijn drie kinderen, alles maar dan ook alles laat hij toe, geen probleem. Toch...als er kinderen op bezoek komen (jonger dan drie jaar) dan slaat de hond compleet in de stress, hij heeft al twee maal gehapt naar een kleintje maar gewoon gehapt niet gebeten...Ik vermijd dus kleine kinderen want die wil hij gewoon niet dulden.Je bent nog niet zwanger, als je alle kansen grijpen wilt dan zou ik er nu werk van maken, ofwel zoek je een leuke thuis voor hem bij oudere, nog actieve mensen zonder kinderen, langzaam laat je hem dan los...anderzijds een GT, toch, als je vertrouwen in de hond niet sterk is en je hebt een kleintje rondhuppelen dan zorgt dat voor stress en dat draait altijd verkeerd uit, moeilijk hoor, ik hoop dat je vlug tot een goede beslissing mag komen, voor de hond en voor jou Succes.

Ik vind inslapen wel héél drastisch en zou zelf linea recta een andere dierenarts zoeken als die van mij dat zou aanraden omdat Mellow een keer een hond heeft gebeten en uitvalt naar fietsers. 

Tuurlijk is het niet goed te praten dat hij hapt (of heeft hij echt gebeten?), maar om nou gelijk te laten inslapen zou mijn ding niet zijn.
Nou moet je ook niet wachten tot het dusdanig uit de hand loopt dat inslapen wel op zijn plaats is, maar er zijn nog zoveel andere mogelijkheden.

Ik zou ook eerst een GT raadplegen (en dan wel een goeie en niet de knul van de hoek) en dan kijken wat er aan gedaan kan worden. Ik ben wel van mening dat herplaatsen geen optie is. Dat is t probleem verschuiven want kinderen kom je overal tegen, dus een hond moet gewoon te vertrouwen zijn in dat opzicht. Dus mocht het niet op te lossen zijn is in mijn ogen inslapen de beste optie.

Ik zou eerlijk gezegd ook liever herplaatsen dan inslapen ja... natuurlijk is dat een klap voor de hond, maar hij is twee jaar, hij heeft dan nog tenminste een goede acht jaar om ergens gelukkig te kunnen zijn. Ik denk dan aan een gezin met oudere tieners bijv, waarvan het nog een tijd duurt dat hun kinderen zelf kinderen krijgen, maar waar geen kleintjes meer rondlopen.

Aangezien we het hier over een Border Collie hebben, die overduidelijk (ook) drijf gedrag vertoont, waarom niet gaan schapendrijven. Misschien haalt hij wel net dat stukje extra ontspanning uit het schapendrijven. Aangezien hij zoals bij het jongetje met de fiets al drijfgedrag vertoont, denk ik dat hij dat geweldig zou vinden. Behalve dat hij het heel leuk zal vinden is het ook een ontzettend leuke sport voor de baas! 


Oh en daarnaast vind ik een gedragstherapeut ook en goed idee zoals iedereen al zegt. Zonde om hem nu al te laten inslapen.

Ik vind het onverantwoord om te gaan drijven met een hond die niet stabiel is.

Geestelijke uitdaging is nu heel belangrijk en dat is niet moeilijk.
Je kan zat spelletjes kopen/zelf maken om je hond een uitdaging te geven.

Voor deze hond is het nu belangrijk dat hij de juiste begeleiding krijgt en genoeg uitdagingen.

Drijven is juist nu belangrijk voor de hond. En met een goede trainer erbij is daar niks onverantwoords aan. Als je erbij verteld wat de problemen zijn, houdt de trainer daar echt wel rekening mee. 

Uit schapendrijven haalt een hond psychisch zo veel meer dan aan de regulieren trucjes oefeningen.

Ik kan heel goed begrijpen dat jullie Falco niet vertrouwen bij kinderen. Echter denk ik dat er nog aardig wat stappen zijn voordat je over moet gaan op hem wegdoen ( inslapen of herplaatsing) Beide opties zijn erg rigoureus en komen de hond zeer zeker niet ten goede.

Het betreft hier een aantal incidenten die erg vervelend zijn. Niet goed te praten zijn, maar wel verklaarbaar zijn.

Je hebt hier niet te maken met een aggresieve maar een onzekere hond. Een hond waar je in de korte tijd dat hij bij jullie is veel hebt kunnen bereiken. Een hond die heeft laten zien dat hij kan verbeteren in zijn gedrag. Als jullie echt het beste met hem voor hebben, en dat lees ik uit jullie verhaal, dan laten jullie nu niet het koppie hangen maar gaan jullie doormet het heropvoeden en redden (want dat hebben jullie gedaan) van Falco.

Toes, ik kan je heel goed begrijpen wat betreft eigen kinderen. Het moeder instict is iets heel erg sterks wat naar boven komt

Sorry te vroeg op reageren gedrukt.

Het moeder instinct is iets heel sterks en dat maakt ook dat je kind nu al wil beschermen. Je wilt ieder risico uitsluiten en vertrouwd deze hond minder als de rest van je roedel. Wat logisch is. Maar in hoeverre wil je de andere honden wel in de buurt van je kids hebben? Honden en kinderen is altijd lastig. Misschien kun je daar meer over vinden bij LICG.

Ik zou dit bericht zeker laten staan. Laat je vriend inzien dat je dit doet omdatwje het beste wilt voor jullie en voor Falco. Er zijn veel goede tips binnengekomen en ik denk ook dat in overleg met een goede gedragstherapeut, bij voorkeur met ervaring met de border, er heel veel mogelijkheden zijn.

In ieder geval heel veel sterkte!

aan de slag met een gt zou ik zeggen en voor nu al veiligheidsmaatregelen nemen, niet los laten zonder snuitje/muilkorf, direct waarschuwen als kinderen aan je hond willen komen of naar je hond gebaren.