hoe is de relatie tussen je hond en je da?

tussen Kira en de nieuwe da in de praktijk zit het wel goed snor... voor Kira waren er 2 chi's die de da euh... niet zo leuk vonden en lelijk tanden en nagels in haar handen hadden gezet en wat doet Kira dan... die gaat mooi de wondjes schoon likken terwijl de da haar onderzoekt

mijn honden worden altijd heel blij van een da bezoek en zijn er als de kippen bij als de deur van de da opengaat.

Hier vind Pepper het wel oké, ze is wat deemoedig bij de dierenarts maar vriendelijk. Vind het een beetje eng.
Helmer houd niet van prikjes, maar dat weerhoud hem er niet van de dierenarts en assistentes leuk te vinden.
Pom geeft de dierenarts zo veel kusjes dat hij niet kan werken heb ik van mijn zusje begrepen, haha.

Hier zit het dus wel goed.

Nienster heeft nu een paar keer bij de DA geweest voor een paar spuitjes dus die vind de DA niet zo leuk. Hij zal nooit bijten, snauwen of grommen, maar hij bibbert bijna uit zijn vel daar! Chica en Sky gaan gewoon happy binnen zoals ze altijd zijn  Onze DA komt soms bij ons op de hondenschool ook en daar bibbert nienster dan niet. Ik denk dat het bij hem vooral de omgeving is.

Faya's eerste ontmoeting met mijn huidige DA ging euhm ja.. "Gezellig". Hij kwam enthousiast binnen en zei heel lief goedemorgen tegen haar. En zij liet haar tanden zien en gaf een diepe grom.

Maar ondanks twee operaties reageert ze nu nog steeds heel blij als ze hem ziet. Het was dus eenmalig.

Moet zeggen, hij is ook echt ontzettend lief en zacht. Hij houdt erg rekening met haar wensen om het zo maar te zeggen. Dus ze heeft ook niets om moeilijk over te doen en vindt hem leuk

Mijn vorige da vond ze 3x niets. Staart omlaag, in elkaar gedoken en plasjes..

Mijn huidige da vind ze super leuk! Hij vind haar ook leuk. Hij pakt haar gerust in zijn eentje op, zonder snuitje of wat dan ook en legt haar zo op haar zij op de tafel. Drib blijft nog liggen ook..

Maylo rent als een dolle met kwispelende staart op onze DA af. Die is helemaal weg van die man en de DA zelf die gaat dan uitgebreid op de grond bij hem zitten en dolt wat met hem en geeft hem van alles te snoepen.

Onze vorige DA's die waren helemaal niet zo begaan me de dieren die zagen alleen maar €_€ en ze hebben grove fouten gemaakt bij onze vorige hond. Dus daar gaan we niet meer naartoe.

Mila komt er zo goed als nooit  (meer..in haar eerste levensjaar zaten we er vaak,vanwege haar allergieën en mysterieuze hoestje,wat later chronische bronchitis bleek te zijn..vorig jaar alleen nog eens geweest vanwege een longfoto)

Mila accepteert gewoon wat er moet gebeuren,ik blijf dicht tegen haar aan,ze is wel bang,maar ze heeft nóg nooit geprobeerd te happen/bijten/grommen of lip optrekken..niks van dat alles.

Tis gewoon een tutje 

Oeh hier niet hoor, sterker nog ze gaan prima mee in de auto tot ik op de kruising afsla naar de dierenarts. Dan is het ineens zo leuk niet meer. Ondanks het een hele lieve da is en altijd de tijd neemt. Is een bezoekje een regel rechte ramp.

Mijn DA woont dichtbij. Als ik een pup heb ga ik iedere week-2 weken langs om hem te wegen. Zo went hij aan de DA en de praktijk. Hierdoor nog nooit een hond gehad die bang was of onrustig. Zelfs mijn vorige hond die heel vaak naar de DA moest voor de meest vervelende onderzoeken en spuiten etc liep altijd blij naar binnen.

Hier hebben we een overenthousiasteling.  Hij staat zowat te tapdansen in de wachtkamer om een knuffel te krijgen van de assistentes achter de balie en zoeft naar de behandelkamer als deze open gaat. Ik ben allang blij dat hij zo blij is, ondanks dat hij daar ook heel wat pijn heeft gehad 

De wachtkamer is geen probleem. Hier wordt wat gespeeld en lekkers gegeven, maar op het moment dat we de behandelkamer in moeten wordt er toch wat tegen gestribbeld. Nadeel voor Twinko is dat hij nog geen 3 kilo weegt dus hij heeft weinig te willen 
Aw nee hoor! We doen altijd rustig aan maar met een klein hondje gaat het vaak wel wat sneller omdat ze wat handzamer zijn. Daarbij komt dat hij mij (ondanks dat ik hem naar die nare dierenarts breng) toch vertrouwd en alles gedwee over zich heen laat komen, zolang ik er maar bij ben.

Mellow ondergaat het gedwee. Ze doet niet lelijk ofzo, maar houdt haar staartje wel tussen haar benen, vindt het vooral spannend. Als na afloop de hand van de dierenarts in de snoepjespot gaat is ze alles spontaan vergeten, gaat het staartje tussen d'r benen vandaan en zwiept heen en weer

Poes Puk was het totáál tegenovergestelde. Een groter kreng was d'r niet volgens mij, ze had zelfs een aantekening in haar dossier: niet bij mannelijke dierenarts. Hoe aardig ze ook waren, ze ging gelijk in de aanval.
Ooit was er een assistente die "ze ziet er zó lief uit" zei en haar vinger door het traliedeurtje wilde steken.
Puk trok nog net niet haar hele arm naar binnen haha
En thuis was het de liefste poes die er was

De dierenarts is dol op Bink.. Vindt hem prachtig. Bink heeft een hekel aan de dierenarts en vindt 'm spuuglelijk

haha Faya wilde eerst even zien wat voor vlees ze in de kuip had en meteen laten zien dat er met haar niet te sollen valt... my way or...

Onze vorige dierenarts woonde vlak achter ons en ik ging regelmatig even langs om Lola te laten wennen en al was ze heel wantrouwig, het ging eigenlijk best goed. Helaas is deze vrouw onverwachts overleden en moesten we een andere dierenarts zoeken, anderhalf uur lopen (Lola gaat niet in een auto) daar zijn we 2 keer geweest, er moest bloed afgenomen en dat wilde Lola niet, en veranderde in een grauwende wolf. Ze moest wel geopereerd worden en daarom werd er een afspraak gemaakt om het onderzoek vlak voor de operatie  te doen. Het lukte de dierenarts niet om dichtbij Lola te komen voor de verdovingsspuit en de oplossing van de dierenarts was om haar tussen de deur te klemmen. Dat wilde ik dus niet en heb aangeboden het dan maar zelf te doen en dat lukte. Na de operatie is ze in overleg met de dierenarts nog onder narcose de auto ingegaan en is pas thuis weer wakker geworden.

Dus van Lola s kant is de verhouding niet goed, terwijl deze dierenarts toch een heel aardige vrouw is.

Cody is gek op onze DA en wil altijd zo snel mogelijk de praktijk in als we voor de deur staan. Hij vindt die vent echt geweldig, maar waar hij nog meer van houdt zijn zijn koekjes. Het zijn de enige koekjes waar Co in gaat rollen alvorens ze op te eten. Liefde gaat door de maag..

Heel raar
Als mijn moeder met olly gaat, wil olly nauwelijls uit de auto, maar als ik de riem pak, komt hij meteen mee

Maargoed, binnen is hij bang. Komt door oor en toen hij zn kapsel gescheurt had.. daarvoor bleef hij altijd rustig staan
Nu gaat t weer beter, is rustiger
Ondanks zijn angst is hij dol op vooral de assistentes haha
Laatst ging hij helemaal hangen aan de riem omdat hij bij hun wou. Toen ik toegaf rende hij op ze af haha

Maar daarna wil hij wel weer weg

Maar nu neemt hij zelfs snoepjes aan! Eerst wou hij dt niet

Maar iedereem is zo overdonderd dat hij zo lief blijft ondanks dat hij t spannend en soms emg vind
Leuk als je huisdier favoriet is bij je dieremarts

Chleo vind da wel leuk, weer iemand om mee te knuffelen en ze krijgt koekjes.

Brasco was altijd oke met da, maar sinds laatste 2 bezoeken heeft ie tegenwoordig muilkorf nodig :-(

Haha Hannah, die Bink, de liefde komt duidelijk niet van twee kanten

Wij vallen altijd letterlijk met de deur in huis ( praktijk )
De assistenten kennen hem bij naam, wat een slecht teken is voor mijn beurs.
De andere mensen in de wachtkamer, houden hem altijd angstvallig in de gaten, want hij meld zichzelf even aan ( lees= maakt veel herrie )
Begroet zijn favoriete da met een grote lebber. Na de behandeling ( vindt alles goed, geeft geen kik ) smult  hij van de koekjes.
Als we weer vertrekken moet er nog even worden geknuffeld met de dames achter de balie.
Omdat het gezellig is, wil hij dan eigenlijk nog eventjes blijven.
Als ik hem eindelijk weer in de kofferbak heb , kan ik in alle rust weer naar binnen om te betalen.

Het is altijd weer een stormachtige aangelegenheid '

Sascha is gek op de DA... Nou ja... Sascha is gek op iedereen die daar rondloopt, als ze maar koekjes hebben... De dierenarts is altijd blij met haar, ze is een enorm makkelijke patiënte...

Odi vindt de dierenarts ook leuk! Op de één of andere manier stralen ze zoveel liefde uit... Ik was als de dood dat hij ze wat zou aan doen, toen hij moest blijven voor zijn maag... Wat bleek... Meneer had alle assistentes om zijn pootje gewonden... Werd door iedereen uitgelaten en zat haast niet in zijn kennel. De dierenartsen waren ook gek op hem!
Odi zag het als een soort mini-vakantie of zo... Hij was wel erg blij mij weer te zien hoor!

Dus de relatie tussen mijn honden en mijn dierenarts, die zit wel snor Ze zijn gek op elkaar!

Lobke stapt zo naar binnen,Lodewijk krijgt thuis al een snuitje om.die brak de tent af de eerste keer beet en wou zich niet laten onderzoeken een echte killer van net 3kilo. nu met snuitje om gaat hij gedwee naar binnen maar zodra we weg gaan gunt hij me niet de tijd om het snuitje af te doen eerst naar buiten denkt hij buiten doe ik dan het snuitje af dan blaft hij eens richting praktijk schud zich en is weer de vrolijk heid zelve.Hein.