oordruppels, een onmogelijke taak...

Hallo allemaal

onze amerikaanse bulldog van bijna 3 jaar heeft oordruppels nodig... alleen we hebben ze nog geen 1x kunnen geven omdat ze zo enorm heftig en bang reageert...
echt onmogelijk...maar ze MOET ze hebben...
heeft iemand hier een tip hoe we dit het beste kunnen doen? als ze het flesje ziet wordt ze helemaal panisch... in de hand verstoppen werkt ook niet, zodra je aan haar oor komt is t bekeken.
we moeten ze elke dag geven, dus om nou elke dag naar de dierenarts te gaan?
groetjes renata

Vertel eerst eens hoe je het doet....

Ik zou de hond tussen mijn benen klemmen oor openklappen en daarbij de andere kant wang mee vast pakken....druppel druppel.
En zo de andere kant.

En vast houden en klemmen.
Hoe meer de hond los kan wringen hoe harden het geworstel wordt.

Ik zou het toch met rust proberen ik heb hier ook zo'n poepert eigenlijk al bang voor de douche. Laatst had hij een wondje op zijn wang die schoongemaakt moest worden nou mooi niet dus. Met heel veel geduld lief praten toch gelukt gelukkig. Oren poten en ogen mag ik wel aankomen maar ik doe dat vanaf pup spelenderwijs eigenlijk.

ok, je hond is er panisch voor dus...
ik moest de mijne een periode oogzalf geven, en dat was ook drama in begin.
en guess what, toen ze doorhad dat ze moeilijk kon doen en eronder uit komen, werd het alleen maar erger.
dus idd, het moet, en je hond kan er niet onderuit komen, klaar..

maar, leef wel een beetje mee..je hond vind het eng!
ik heb het hier dus in stukjes opgedeeld...

eerst alleen het flesje pakken en op tafel zetten, daarna oppakken weer wegzetten, klaar!
dan eens met het flesje naar je hond toe..en meer niet, klaar..
dan eens dopje eraf...
gewoon relaxed, en kijk welk tempo je hond aankan..

pas dan, zou ik verder gaan met het echte druppelen..
ja, dan moet je toch echt, maar misschien heb je het ergste er dan vanaf. ik zou iig hulp vragen zodat je hond niet weg kan, en dan maar gewoon snel erin en klaar. met meteen daarna lekker spelen en rauzen...

na 3x wist mevrouw hier wel van; ow sjit, ik kom er niet onderuit dus ik onderga het maar..maar krijg daarna wel wat leuks!

dus probeer een beetje begrip te hebben voor de angst van je hond, maar zet wel heel daadkrachtig en rustig door, want als je hond ontdekt dat ie er onderuit kan door moeilijk te doen heb je feest.

succes in ieder geval

Je kunt in de dierenwinkel een 'snuitje' kopen, een muilkorfje van nylon. De dierenarts gebruikt die ook. Geef je hond eerst een lekker brokje, lijn haar aan en leg haar vast, zodat ze niet weg kan. Dan weer een brokje, snuitje om en druppelen. En daarna natuurlijk weer iets lekkers geven

Zo deed ik het bij mijn Beagle altijd. Het klinkt misschien heftig, maar zo ging het het snelst, en dat gaf minder stress voor hond en baasje dan als ik ging worstelen zonder snuitje en lijn. En zoals hier al gezegd, na een tijdje wende mijn hond er aan, en wist dat er geen ontkomen aan was. Dus liet ze het maar toe

En vergeet ook niet ná het er in druppelen, ook even oor dichtplooien en wrijven onderaan, zodat het product zich verspreid. Anders zwiepen ze het er zó terug uit door met hun kop te schudden.'
Goeie moed, maar als het moet , dan moet het .

bedankt voor jullie antwoorden!
ik heb vanmiddag ook heel rustig geprobeerd, maar dat werkt niet dus we gaan maar proberen om het flesje idd eens in de buurt te zetten, en dan kijken of het zo gaat...
een andere oplossing zal er niet zijn?....

en als je t eens ná een fikse wandeling probeert? wat eten geven en dán probeer?

En idd geen stress (proberen) te veroorzaken.

Zoals boven al gereageerd is...flesje laten zien en niks doen enz enz

ten eerste; hou het flesje tussen je handen, zodat het een beetje op lichaamstemperatuur komt.

ten tweede; houtgreep en iets lekkers in het zicht! klaarleggen

ten derde; na het druppelen heerlijk inmasseren; beetje lekker 'kriebelen,draaien' met de oorlel op de gehoorgang (dan komt er geen zalf op je vingers)(maak er knuffelmoment van; dat onthouden ze wel!)

ten vierde; nu het heerlijke snoepje!

succes

Vergeet niet de druppels tussen je handen of op een andere manier enigszins op te warmen.

Ik weet niet of je wel eens in je eigen oren druppels hebt moeten aanbrengen; als de vloeistof koud is, is dat zeer onprettig.

heel waar Loes, is m'n eerste tip, dat doet anders echt pijn!

Kiki,
Jouw eerste reactie stond er nog niet, toen ik mijn tekst schreef.
Sorry voor herhaling.
Heel toevallig dat jij dit tegelijkertijd aan het typen was.

Zijn het echt dunne vloeibare druppels of is het meer zalf?

het is wel dun, maar niet waterdun zeg maar...

Okee dat is jammer want met de zalf deed ik het ook wel eens vaker als mijn ventje (half) lag te tukken maar met druppels zou ik dat niet doen.

Dan zou ik het nu zoals hierboven aangegeven even onder 'dwang' doen, het moet tenslotte wel gebeuren. Daarna zou ik er een routine (nep)klus van maken. (Alle handelingen op het echte druppelen na)Dat doe ik hier elke week bij beide heren op ons 'tut' dagje. 

Hier hadden een vreemde DA en assistente ervoor gezorgd dat Loco niks meer van niemand bij zijn oren wilde terwijl hij tot die dag alles gedwee toestond door iedereen. Toen hebben we het ook af en toe onder 'dwang' moeten doen maar ben daarna wel gelijk met beide ad slag gegaan om er geen toekomstige worstelwedstrijd van te maken indien het (weer) nodig mocht zijn. Blij wordt hij er nog steeds niet van maar hij komt wel braaf naar het medicijnen kastje gelopen en ik kan het inmiddels wel gewoon weer in mijn eentje doen dus het getut heeft wel zijn vruchten afgeworpen.

Eerst stapsgewijs leren te ontspannen rondom het 'flesjes gebeuren' en dat het een leuke ervaring is/wordt.

Neem wat lekkers(kleine stukjes kaas),ga op de bank zitten,flesjes gewoon bij je/naast je op de bank,je roept haar bij je(zij mag/moet bij jou komen..i.p.v. dat jij op haar afloopt met dat flesje in je hand..en doordat je nu iets héél lekkers bij je hebt-kaas-zal zij jou willen volgen/naar jou toe willen komen,want je ruikt lekker/uitnodigend)

Als ze bij je is gekomen,dan ga je dus héél langzaam dat flesje normaal/leuk maken...
- toon het flesje/lege pipetje(met de geur die er dan nog wel aanzit),als je blijft zitten= beloning.
- loopt ze weg,roep je haar terug= beloning..net zo lang tot ze durft te blijven zitten bij het aanzien en geur van het flesje/pipetje.
- dan leg je het flesje/pipetje op je open hand,toon het haar,zodat ze er aan zal snuffelen of naar kijken= beloning.
- dit ga je ook herhalen,totdat je ziet dat ze makkelijker aan het flesje/leeg pipet snuffelt.
- dan houdt je het flesje/pipetje tegen haar wang,blijft ze nog zitten = beloning(loopt ze weg uit angst,dan weer terug roepen,komen =beloning.
- dit ook herhalen tot je je hond weer meer ziet ontspannen als je dat flesje/pipetje tegen haar wang houdt.
- dan pipetje in je hand houden en je hand langs haar oor aaien,blijven zitten en afwachten=beloning.
- ook dit weer zo vaak doen totdat je ziet dat ze het minder eng vindt en beter toelaat.
- volgende stap,oor mogen omflappen,met pipet in je hand,toelaten =belonen(anders weer stapje terug)
- wordt dit weer gewoon en acceptabel,dan ben je nu toe aan het druppeltje in de oor doen.oor snel terug flappen,en haar kalm toespreken terwijl je haar oor in masseert.

Als positieve afsluiter,gooi je nog wat kaasjes door je woonkamer.

Klinkt langdradig,maar is wel de meest effectieve benadering,ook op lange termijn.

Oordruppels of earcleaner gaat hier ook onder dwang. Niet moeilijk over oen vastpakken druppels erin hond naar buiten en lekker gasn wandelen. Zijn ze het zo vergeten. Rust is t keyword. Niet te moeilijk over doen of een gevecht van maken het moet toch gebeuren....

Jeff raakte ook totaal in paniek.
Ik zette hem altijd in de hoek van de kamer met kop richting de muur
dan zit je achter hem en heb je meer controle en minder last van de kop bewegingen want de hond ziet het niet naderen.
oor omhoog ,spuitzalf erin  lekkere worst ...andere oor....

Ik ga regelmatig eens in het oor, niet diep he van ioki en daarna iets lekkers, doe ik ook met tandjes kijken en zo leren ze van in het begin dat het niet erg is, dan kan je zonder moeite de druppels in het oor doen later.
Ik kijk ook eens de oogjes na, beetje naar beneden trekken, heel mimiem he maar dat dit ook een gewoonte is waar hij niet van schrikt later.

Aja zo had die van mij dat ook met dr oren schoonmaken. Tot gillen aan toe. Niet meer aangezeten en mijn DA alles laten inspecteren. Prima gezonde en aan de binnenkant schone oren.

Aanstelleritus dus. En hoe... Zelfde hier toen als bij Jeroen. Weten dat je er dan mee weg komt dus alles haalde madame uit de kast. Ja, dat werkte niet meer

Nu zit ze gewoon rustig als ik even wil poetsen. Hoe? Gewoon klemmen en erin doen. Niet stoppen hoe gek ze ook doet. Het is niet speciaal maar normaal, probeer er ook zo mee om te gaan. Zodra ze dan doorhebben dat er niets gebeurd maar ze er ook niet omheen kunnen is mijn ervaring dat ze er ook niets meer van maken.

als er gedruppeld moet worden, iedere dag , dan is daar een oorzaak voor, een oorontsteking of wat dan ook, dat doet pijn, oren zijn zeer gevoelig.

zelf heb ik een hond die alles toelaat, maar het gebeurt in de houtgreep als het nodig is, hoe langer je er over doet hoe meer gefrustreerd je hond er van raakt, om de pot draaien, heel mooi als je het met zijn twee kan doen, de een houd de hond vast en de ander druppelt, heel vervelend dit, maar het moet gebeuren, en als het iedere dag gedaan moet worden dan is het beter dat het direkt wordt gedaan, na afloop beloon je je hond.

we hebben het eens geprobeerd op de rustige manier, flesje snuffelen, koekje...daarna oor kriebelen, koekje enz.
maar nee... ze is 33 kg, dus die houdt je niet ...zelfs niet met 2en...
uiteindelijk flesje in keukenrol gedaan met t puntje eruit, dat hebben we 1x kunnen doen, maar helaas niet diep genoeg...
ze was heel nerveus..was gewoon niet zichzelf...morgen nieuwe poging...

en zeker moe t, maar een hond van 33 k houdt je gewoon niet goed vast hihi

Tuurlijk wel.

Heb je een tuig en halsband? Allebei om en iemand houd dat stevig vast. Jij pakt dr kop en klemt die onder je ene arm. Andere vrije hand razendsnel die druppels erin.

Op mij kom je ook een beetje onzeker over (zie je dit niet echt gaan lukken zegmaar) maar vergis je niet dat merken ze.

Als ik het in mijn eentje red moet het jullie zeker lukken!

Max moest in 1 oor ook wel eens zo'n zalfachtig goedje. Vond ie niet fijn. Mijn vader had niet zoveel geduld, dus deden mijn moeder en ik dat. Ik had zijn achterkant vast, mijn moeder zijn voorkant, flapper omhoog, klodder d'r in en even wrijven. Snoepje d'r in, knappe hooooond en dan snel achteruit, want hij MOEST en ZOU schudden

Bij Mellow kan ik dan weer heel makkelijk in haar oor kijken, even oortjes schoonvegen met een doekje: geen probleem. Haar nagels daarentegen...

ja kan hoor dat ik wat onzeker erover ben, maar wil het goed doen zodat ze er geen last meer van heeft...
morgen weer een nieuwe poging! bedankt voor jullie antwoorden!

@Loesje; weet het!
heb ik soms ook...aan het typen en ondertussen een gelijkaardige reactie....kan gebeuren in het heetst van de strijd. (is een goei teken)

hier deden we het met een tube smeerkaas.
1 persoon houdt de tube smeerkaas voor, en fixeert tegelijkertijd de kop ook een beetje.
de ander kan dan snel ff druppelen. Waka vond het druppelen ook heel vervelend, maar de smeerkaas ook wel heel lekker. een tube smeerkaas werkt vaak beter dan een koekje, omdat ze aan de tube kunnen blijven likken, en af en toe kan je er wat uitduwen. terwijl koekje hap slik weg is, en dan zijn ze niet meer afgeleid.