Ik volg even want wij zijn juist nog in overweging of we laten sterilliseren en op welke wijze dan. De vaste DA die wij in Belgiè bezoeken (wonen zelf in NL) die opereert alleen door de gehele baarmoeder weg te halen..
Moet dus nog heel wat telefoontjes plegen om informatie in te winnen!
Wij hebben onze hond ook laparascopisch laten steriliseren. Drie kleine hechtingen waar ze totaal geen last van gehad heeft en die oplosbaar waren. Vrijdag geopereerd en maandag mocht ze alles weer doen behalve zwemmen. Ze reageerde alleen erg sterk op de narcose, is een dag lang totaal van slag geweest, kon ineens in volle paniek opschrikken en over de bank heen vliegen, dat was wel een beetje vreemd. Ook buiten wilde ze niet bewegen. Dierenarts heeft zaterdag en zondag gebeld om te vragen hoe het ging, dat vond ik erg netjes. Gelukkig was ze zaterdagavond weer de oude.
De beslissing tot het laten helpen van je hond is inderdaad groot.
Ik heb 2 jaar lang lopen te tobben of ik het wel of niet zou doen.
Na de laatste 2 loopsigheden...de complete cyclus gevolgt te hebben, ben ik toch tot het besluit gekomen dat Sasja het zelf ook fijner vind als ze die emotionele periode niet meer doorhoeft.
Geen gesnouw naar reuen meer in de periode voordat ze vruchtbaar is.
Geen extreme prikelbaarheid meer.
Ze word niet meer schijnzwanger.
Dan weet ze gewoon geen raad meer met haarzelf.
Loopt constant te piepen....Met speeltjes te sjouwen...nestjes te graven..extreem aanhankelijk.
Jankt de hele boel bij elkaar als ik maar 10 minuten weg ben.
En is zo onzeker als de pleuris.
In de periode dat er dus hormonaal niks aan de hand is, is ze zeker van haarzelf.
Niet extreem aanhankelijk....
Is zeer sosiaal naar andere honden toe als iedereen lekker los mag.
Luisterd zeer goed naar me.
En ze heeft een supersterk stabiel karakter.
Het is nu voor mij even doorbijten...maar over 2 maanden zal ik blij zijn dat ik het toch gedaan heb.
Luna is ook gesteriliseerd, gecastreerd; eierstokken zijn mee weggenomen.
Was een lang litteken (ong 8cm) maar genas voorspoedig.
(prikje langwerkende ab gehad voor de zekerheid)
er is nu niks meer van te zien.
Enkel de eerste uren na het wakker worden, moet je wel wat alerter zijn; uitkijken dat ze niet door het huis gaat zwalpen, zorgen dat ze voldoende pijnmedicatie krijgt en zorgen dat ze van de hechtingen afblijft.
beterschap!
(komt wel in orde)
edit; ik bedoelde wel degelijk de eierstokken
Hier is ook nooit een kraag aangehad, ze bleef er goed af.
Hier was het belangrijk dat ze rustig bleef voor de wond goed te laten genezen, maar Vino was toen nog wat pup dus was niet handig..
Dus vooral rust, afleiden en de wond in de gaten houden was het hier..
Veel succes, niet te veel stressen.
Ik denk : Goed de adviezen opvolgen over wanneer de laatste maaltijd voor de operatie mag.. wanneer voor het laatst drinken... En zorgen dat Sasja nog goed uitgelaten werd. Nuchter zijn is veiliger voor Sasja, en ook niet onbelangrijk, aangenamer voor de DA... en die wil je toch ook zijn aandacht op de operatie zelf laten hebben... en niet op onvoorziene omsandigheden
Kraag houdt Sasja niet van... desnoods rompertje... misschien zelf iets maken volgens modelletjes op internet ?
"Aan de lucht" genezen is altijd beter. Maar dan ook enkel indien een wonde zeker niet opengehaald wordt. Opletten ook voor infecties, maar dat zou ik vooral doen door zorgen dat ze op een schoon dekentje of schone handoek ligt. Ze krijgt wel ook antibiotica.
Vermits je thuis bent is er minder kans dat Sasha zich uit verveling gaat likken of knabbelen...
Als je de kans hebt wil je na een poosje natuurlijk het litteken zien, maar ik zou haar niet speciaal op de rug leggen... er aan zitten voelen enzo... Meer kans dat zij er ook af blijft als jij dat ook doet.
Wel zorgen dat ze warm ligt als ze thuis komt. De lichaamstemperatuur kan nog laag zijn en moeite hebben om op te warmen... Een dekentje over haar heen zal goed doen... Later in de nacht kan het zijn dat ze het te warm krijgt en een ander plekje wil zoeken.
Na een paar uren zul je waarschijnlijk wat mogen laten drinken... Maar als ze er niet om vraagt... Het hoeft niet! Die eerste uren rustig laten liggen of dommelen is beter. 's Anderendaag zal ze al alert en hongerig genoeg bij je staan
De eerste keren rustig uitlaten, want ze willen al rennen zoals anders. Na Kylie haar operatie gingen we zelfs twijfelen of we de pijnstilling nog wel verder zouden geven, want ze leek nergens last van te hebben en dan ook nergens op te letten (en dit was geen klein wondje)
Als het nat en modderig is waar Shasha uitgelaten wordt kun je haar ook best aan de lijn houden zodat je haar geen "wasbeurt" moet geven.
Sasha zal waarschijnlijk zo vlug de oude zijn dat je enige vraag na een paar dagen zal zijn : Nog zo lang eer die hechtingen er uit mogen ? (Hoewel dat al na zo'n 10 dagen is )
hier lag de hond ook helemaal ingebakerd in fleecedekens, erg koud en moe. hier ging het wel om volledige verwijdering (incl. abortus) dus dat is wel een ander verhaal.
MPS shirt wat al genoemd is heeft ze toen ook gehad, maar hierna hebben we ook wel grote shirts van mijn vriend gebruikt en die aan de achterkant dicht geknoopt, zelfde idee, zelfs iets luchtiger. anders kun je ook op marktplaats kijken als je voor een MPS shirt gaat, scheelt altijd weer.'
Ik heb jullie advies zeer goed gevolgd en heb al een paar plannen ondernomen.
-Morgen ga ik een nieuwe hondenligzak voor haar halen.
De huidige is echt toe aan vervanging en ik vind hem niet schoon genoeg voor een hond die net een operatie is ondergaan (Dit ivm bacterién)
Eentje die ook makkelijk met een natte doek schoon te maken is.
De Romper komt er ook.
Dit lijkt me toch een stuk veiliger voor haar.
Ook als ik even onder de douche sta.
Ik heb al wat fleese-dekens klaarliggen om haar warm te houden als ze weer thuis komt.
Ik zal aan de DA ook van die speciale zalf vragen waar honing in zit waardoor de wond sneller geneest.
Er word tegelijk ook 2 vetbultjes verwijderd...als ze toch onder narcose is...is het snel en makkelijk meegenomen.
Het advies van de DA word zeker opgevolgd.
Ze mag na 20:00 uur niet meer eten.
Ze mag wel onbeperkt water drinken.
En dan...moet ik haar donderdagochten om 8 uur brengen.
Ik word gebeld op het moment dat ze weer naar huis mag.
Gelukkig pas als de DA merkt dat ze wakker genoeg is zodat er geen gevaar meer is.
Gelukkig is ze maar een paar uurtjes weg...wat zal het stil in huis zijn.
Maar daarna zal ik toch blij zijn dat het gebeurd is.
Geen Sasja meer die de hele buurt bij elkaar jankt als ze schijnzwanger is..en ik 10 mnuten van huis af ben.
Komt helemaal goed
Wel vragen of je er best zalf opsmeert... al is het zo goede als honingzalf... Het kan Sasja ertoe aanzetten om te gaan likken. Van een ruwer aanvoelende buik blijven ze beter af.
Hier 2 gesteriliseerde teven. Lara heeft nooit last gehad van de operatie was snel uit de narcose niet ziek en probeerde dezelfde avond al in huis te apenkooien. Wel is dit een likker en had ik een rompertje/tshirt aangetrokken maar dat was geen succes zoals ze stond als ik het aandeed bleef ze ook heel zielig staan durfde geen stap te verzetten. Gewoon goed opgelet en dat ging goed.
Nina was nog hondsberoerd toen ik haar mocht ophalen. Die heeft nog liggen uren liggen rillen ondanks de kruik/warme slaapzak. Avonds was ze weer opgeknapt en zichzelf. Nooit een kap gehad ze mocht er niet aankomen en dat deed ze ook niet.
Hoe een men uit de narcose komt hoeft niets te zeggen over de duur van de narcose. Ik ben mee geweest foto's maken van een hond die een roesje kreeg omdat hij stil moest liggen. Toen hij bijkwam was die hond in totale paniek (nog nooit zo iets engs gezien). En zelf van een korte narcose veel zieker geweest dan van een narcose die eens zolang duurde.
Al denk ik wel dat laparoscopisch minder pijnlijk zal zijn voor de hond...
honingzalf zou ik niet aanradenm het versnelt de wondheling wel maar door de zuigkracht van de zalf kan dit ook pijnlijk zijn op een operatiewonde. je kan natuurlijk altijd eens raad vragen aan de DA
Mijn Duitse herder heeft 1 dag met een kap gelopen maar dat was geen succes, ze zag niet waar ze liep met dat ding en is toen gestruikeld en heeft nog een hele poos mank gelopen.
Ik ben toen overgestapt op een lang T-shirt. Gewoon over hun kop aantrekken, de voorpoten door de mouwen en aan de achterkant met veiligheidsspelden vastmaken.
Normaal zou een lang T-shirt inderdaad een goede oplossing zijn.
Maar omdat ze dus tussen de achterpoten geopereerd word...is dit nu geen optie.
Veiligheidsspelden begin ik niet aan bij honden omdat deze open kunnen schieten.
(Sasja is een erg lompe hond....maar wel een schat)
Ik heb een paar grote T-shirts voor haar die ik altijd vastzet met een stevige haarelastiek.
Bij de kraag heb ik een grote inkeping geknipt zodat het shirt niet tussen haar oksels gaat schuren.
Maar het gebeurd ook wel eens dat zo'n elatiek zijn grip verliest en Sasja met de achterpoten vast komt te zitten in het shirt.
(Ik praat nu ook over shirt maat XXXL)
Als ik erbij ben, laat ze het me weten door mij gewoon aan te blijven staren dat ik haar moet helpen.
Maar als ik er dus niet bij ben (bv als ik ga douchen)...word het een ramp.
De enige vest die ik haar probleemloos aan kan doen...(zit een goed elastiek in) heeft een rits.
Deze zal nooit of te nimmer problemen geven...zelfs niet als ik haar 3 uur alleen laat.
Maar...die zit bloot bij het kruis.
(Het had van oorsprong gewoon lange mouwen...maar die heb ik korter geknipt voor Sasja)
En ik denk dat een elasiek van mensenshirts zullen iriteren bij de onderbuik na een operatie.
Dan is zo'n grote hondenrompert toch een beter optie voor deze operatie.
Die is besteld...en nu wachten totdat die binnen valt via de post.
De honingzalf...bedankt voor je advies.
Ik was vergeten dat ik deze aanschafte omdat enkele wonden bij haar vorige operatie inderdaad niet goed wilde sluiten...zelfs niet na 2 weken.
Ik zal inderdaad wachten met die zalf...ga het pas gebruiken als de wonden niet goed willen sluiten na een tijdje. (Ga zeker advies vragen aan de dierenarts)
Bijna donderdag en de zenuwen beginnen toch toe te slaan. Morgenavond na acht uur mag sasja geen eten meer. Wel onbeperkt water.
Pfffff...de zenuwen voeren rond.
Helemaal omdat de laatste keer dat ik een hond moest wegbrengen was omdat Banjer HET spuitje kreeg. Ingeslagen bij de dierenarts. Goed, ik weet dat het ditmaal anders is.
De domper voor Sasja zit op de post en besteld via marktplaatsB-) .
Het zal donderdag overdag enorm stil zijn in huis. Ik zal blij zijn als ik haar weer kan ophalen
Kon je de romper niet bij de DA kopen? Bij mijn dierenarts hadden ze medical pet shirts op voorraad
Ik ken de zenuwen, en maar hopen dat het snel achter de rug is !
Was bij mij ook inderdaad hoe dichter bij het is hoe zenuwachtiger ik werd
Ik ben erbij gebleven en heb alles gezien wat ze hebben gedaan dus dat stille in huis heb ik niet echt meegemaakt.
Merkte wel dat ik het stiekem heel fijn vond (zeker de laatste uurtjes van tevoren) dat ik erbij kon zijn.
Scheelde voor mij weer wat zenuwen
Heel veel succes en probeer niet al te veel te stressen
H
Ahum..... Ik zie wat stomme spelfouten in mijn laatste paar berichten staan. Lees er maar aub overheen.
Ik moet alles even via mn smartphone doen omdat mijn pc gecrast is.
M'n teefje is 2 jaar geleden gesterreliseerd.
Ze kon goed zonder kap, rompertje etc.
Ook kwam ze nauwelijks aan de wond.
Wel deed het even zeer als ze moest plassen. Het heeft 3 dagen geduurd voordat ze durfde te poepen. De wond is netjes genezen en het litteken is ook helemaal weg.
Heel veel succes met alles
Arg!!!!De zenuwen slaan goed toe.
Ik heb het vermoede dat Sasja het ook in de gaten heeft, want ze stond te huilen en blaffen toen ik vanmiddag even een uurtje weg was.
Alles licht al klaar. Nieuwe mand en de hondenromper. Kleden op de bank gaan vanavond nog de wasmachine in. En dan morgen om acht uur vertrekken naar de dierenarts. Ik ben blij als ze morgenmiddag weer thuis zal zijn.
Ik kan me nog net iets te goed inleven in wat jij nu doormaakt... lastig hé!
Alvast veel sterkte morgen en voor je het weet is Sasja terug de oude!
Komt goed!! Rustig blijven anders staat Sasja dadelijk ook op dr kop! hiihi
Succes
Succes vandaag! Jullie gaan er saampjes wel doorheen komen!
Ik kom net terug van de DA.
Wat kom ik dan toch snel achter dat Sasja op plekken in mijn hart zit, waarvan ik niet wist dat ik die heb.
Sorry.....ik vind het extreem moeilijk om Sasja achter te laten bij de dierenarts.
Rond 12uur krijg ik. Een telefoontje over hoe alles gegaan is.
En later op de middag kan ik haar alweer ophalen..
Ze is in goede handen meid...
Ik duim met je mee dat alles goed gaat!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?