Castreren. wel of niet?

Wowww wat een topic zeg maar voor het eerst hier op HP ga ik met Bassie mee. 
Toch heb ik hier Rambo laten castreren en niet alleen om dat hij met reuen overhoop lag want dat heeft hij met teven  buiten de roedel maar ook en vooral omdat hij met zijn hormonen over hoop lag. Hier ging hij door het raam toen Luna loops was, hij had nog nooit gedekt maar hij had geen minuut nodig om vast te zitten. Daarbij hij at niet meer hij piepte en jankte alleen maar en was nog feller tegen andere. Nu hij geholpen is is het stukken minder maar wanneer ik hier bezoek krijg(vreemde mensen voor hem) dan gaat hij echt de tuin in tot dat hij compleet rustig is voor hij naar binnen mag. En dat wil ik er ook nog steeds uit krijgen want ik voel me er echt niet fijn bij. Verder is hij wat minder opvliegend als hij een andere hond ziet maar deze moet niet naar hem toekomen want ook dan vrees ik het ergste. Zou graag eens iemand mee maken die hier binnen kan komen en daarbij dan ook niet bang is voor hem. Wil nog steeds graag naar een training met hem maar hoe pak je dat aan?

Toch ben ik blij dat hij geholpen is alleen al om de teven hier. De eerste loopsheid had hij er nog last van maar nu was het wel al 70% minder

tineke bakker ,
Ja kijk, dat zijn serieuze problemen. Mijn probleem kan in principe hoofdzakelijk opgelost worden met een muilkorf voor hem en flinke toewijding van mijn kant. Verder gaat het prima. En daar komt bij dat ze sowieso wat een puinhoop de eerste 3 jaar van hun leven. Ze hebben natuurlijk geen idee wat ze met die hormonen moeten.
Daar komt ook bij dat Logan pas over een jaar of anderhalf jaar helemaal uitgegroeid is en dat het stop zetten van de hormonen tijdens de groei niet een goed idee is en na de groei heeft het kwa gedrag uberhaupt geen zin meer. (afhankelijk van eventuele negatieve ervaringen met agressie) 
Ik snap nu waarom mensen een teef willen en geen reu :P wat een ellende :P

Maargoed. Wij gaan er gewoon op de natuurlijke manier aan werken.
Er zit al zat kankerverwekkende dingen in onze maatschappij, daar ga ik niet nog eens een keer een castratie boven op gooien. Ik ben ook al opgehouden met brokken en die overbodige jaarlijkse injecties vanwege de zelfde reden. Wij houden 't lekker natuurlijk.

wat voor ras is je hond als ik vragen mag?
Ik bekeek net je fotos en vond hem erg veel op een wolf lijken.

't Is ook een wolf hybride.
Vader is half wolf en half herder
moeder is half wolf en half malamute

Hij is ongelofelijk prachtig.......

Je zal er zeker heel veel werk aan hebben, en dan denk ik wel zijn hele leven lang.
Misschien kan je hulp krijgen van mensen die veel meer van wolven en hun gedrag weten, zodat
je Logan meer in zijn eigen "natuur" kan aanspreken??

Lijkt me moeilijk voor een wolf/hond zich staande te blijven in de drukke mensen wereld.
Misschien dat echt specialistische hulp je inzichten geeft waar je zelf gewoon niet aan toe komt.

Weet niet of het zo is en dat mee te maken kan hebben. Toch denk ik dat wanneer je met een hond zoals die van Robbie in dit geval eigenaren van andere honden ook anders reageren en dat dit ook invloed heeft op hun hond maar ook op de hond van Robbie?

Gewoon maar een vraag'

Ik begrijp niet helemaal wat je bedoeld.

Ik denk dat ze bedoeld dat je geen doorsnee hond hebt en dat baasjes daar misschien wat terughoudend en onzeker op reageren en dat de hond op de gemoedstoestand van het baasje reageert.

Oeps, bij deze mijn excuses; bij de vergelijking op de eerste pagina die ik trok tussen een Amerikaanse wolfhond (hybride) en de Saarloos zette ik Logan's foto erbij. 

In de basis werken ze natuurlijk het zelfde als andere honden maar veel intenser en overdreven.
Het probleem is vaak dat andere honden gefokt zijn voor een bepaald doel waarbij ze elke keer de meest gehoorzame hebben gekozen en de gene die reageert op beloning. Dat heeft Logan niet. Hij heeft dus ook niet een werkdrang, hij doet alleen dat wat zijn natuur hem verteld. Ik vraag een hoop mensen maar daar schiet ik weinig mee op. Meeste wolfhonden eigenaren geven bij voorbaat al op omdat je zogenaamd een wolfhond niets kunt leren. 
Dus ik moet alles een beetje zelf uit vinden. Wat ik heb gemerkt is dat je Logan niet een commando kunt geven maar wel een waarschuwing. Dus als hij ergens heen komt waar hij beter niet heen kan kaan dan heeft "kom hier!" geen zin. dat is een commando. Maar "Terug!" werkt wel. Dat is ons waarschuwingsteken. dan stopt hij en loopt hij een andere kant op. Maar welke kant hij dan op gaat heb ik niet in de hand.

.Ja was weer onduidelijk inderdaad ' maar je slaat de spijker op zijn kop. 
Net als wanneer je met een am staff rottweiler am bulldog loopt denken mensen al heel snel owww gevaarlijke hond zonder deze te kennen zijn ze (begrijpelijk ) voorzichtig maar dat brengt ook spanning voor de hond mee die reageert met .....mijn baas is voorzichtig dusss we moeten oppassen. Andere houding dus van de hond waarop jou hond dus ook kan reageren. Snap je?

 I snap 'm! Maar het is compleet het tegenovergestelde. Iedereen denkt dat het een husky of herder is en zeggen allemaal dat hij zo vriendelijk is. En dat is hij ook echt, alleen de laatste tijd niet naar andere reuen toe.

Sterker nog, het gaat zo goed dat ik begin te twijfelen of het wel echt een wolfhond is. Ik hoor soms verhalen van mensen over hun wolfhonden, en daar herken ik Logan helemaal niet in. Maar alles staat of valt met de band die je met een wolfhond hebt en ik ben vrij letterlijk elke seconde van de dag bij hem. we gaan samen te wandelen, samen op bezoek bij mensen, hij ligt onder mijn bureau als ik aan het werk ben. Hij ligt naast me tijdens het koken en eten. alleen 's nachts lig ik boven en is hij beneden in de woonkamer of in de gang op de mat aan het slapen.
We wandelen 5 keer per dag en in de weekenden maken we lange wandelingen.
Kortom, elk beetje gedrag dat niet gewenst is kan ik dus direct corrigeren.
Misschien is dat de reden dat het zo goed gaat.

Je doet het gewoon goed en of er dan wolf in zit ik denk het juist wel want als er iets denk ik stabiel moet zijn is het de wolvenroedel wel.Mensen vinden het ook mooi maar ik weet heel zeker 90% van die mensen zouden het wel eng vinden om de honden samen te laten spelen tot dat ze weten hoe het is. Wat je zelf ook al zegt hij reageert sterk op andere reuen maar dat is ook een reactie op wat hij ziet en ruikt

Ja, stiekum denk ik ook dat hij verpest is door een paar reuen die 'm zonder reden hebben aangevallen toen hij nog jonger was. allereerst een labrador waarvan ik laatst van de eigenaar hoorde dat 't een "echte vechter is " en ook nooit een gevecht heeft verloren (compleet bezopen) de tweede keer spring er een mechelaar door de heg en beet 'm 3 gaten in z'n bovenlip en later een stafford in leeuwarden waarvan de eigenaar zat op te scheppen hoe dominant zijn hond was. 't is alleen na die gevallen best een tijd goed gegaan nog.

.opvallende hieraan vind ik dat dat klinkt als begrenzen is en dat ik juist altijd lees / hoor dat dat bij wolfhonden zo moeilijk is

Overigens is dit misschien nog wel interessant leesvoer voor je, ook reacties van andere eigenaren
http://www.patriciamcconnell.com/theotherendoftheleash/the-tragedy-of-wolf-dogs

Over je laatste opmerkingen nog een leuke link http://suzanneclothier.com/de-artikelen/als-juist-dat-niet-gebeurd-was-zou-deze-hond-geweldig-zijn met een knipoog. 
Janouk was vroeger aan de lijn agressief naar andere honden, wij hebben dat lang verklaard door die ene aanval toen hij pup was.. Maar dat was te simpel, er zaten ook bepaalde aspecten in zijn karakter.

In heb nu husky reu 3 en 4, (nog) intact. 1 was heel zelfverzekerd, kwam bij ons toen 'ie vier was en heeft geloof ik alleen ooit met zijn broer gevochten. Vechten had hij niet nodig, hormonen had hij wel degelijk, luisteren was heel moeilijk (als je het dan toch over een hond hebt die niet gevoelig was voor beloningen.... Heb ooit hem geprobeerd met de clicker een trucje te leren, meneer stopte altijd als ik de lat voor de beloning hoger legde en eiste zijn koekje op) .
Nummer 2 (Janouk) nooit gecastreerd, onzekere hond, kom wel agressief op andere reuen reageren, nooit een andere hond echt gebeten, 10 jr overleden aan kanker

Reu 3 en 4 zitten in de moeilijke leeftijd. Ik denk dat alle mannelijke dieren in hun puberteit door een fase heen moeten waarin de hormonen uit de bocht vliegen en ze moeten leren zich te beheersen.Hengsten die in een kudde opgroeien zijn minder agressief dan die apart gehouden worden, varkens (biggetjes) zijn minder agressief als er een volwassen varken bij zit in de groep. Ik beken wel dat ik dat lastig vind, om ze dat te leren.een stabiele volwassen hond erbij in huis zou makkelijk geweest zijn. Toch wil ik dat wel proberen. Of het klokkenspel eronder blijft hangen hangt er vanaf of ze onderling de boel op orde houden en of mn Shadow wat beheerster kan worden. Is dat niet zo, dan gaan we een chip proberen. Maar eerst gaan we een weekend intensief met z'n vieren op training, eerst kijken wat wij nog kunnen doen. 

Wat betreft het rijden van pups; ook hele jonge kinderen masturberen (50% van de jongetjes en 30% van de meisjes tussen de 2-5 jr oud). Veelal omdat ze gemerkt hebben dat dat prettig aanvoelt, vaak vallen ze daarna in slaap. Ik denk dan ook bij jonge pups dat het eerder zoiets is, bv Spot reed op Shadow als hij overmoe was dan dat zenu echt hun mannelijkheid aan het bewijzen zijn. Ik bemerkte wel dat in de periode dat de hormonen kwamen (pootje optillen, macho gedrag) chenak op Janouk begon te rijden (dus de intacte reu op de puberende intact reu.wij zeiden toen 'hij ruikt zeker lekker' maar misschien was het veel meer een kwestie van 'meteen even leren hoe de verhoudingen zijn. Ik weet het niet.
Mijn meneren hebben best interesse in teven, maar niet obsessief. Wij waren een keer bij de fokker toen er twee loops waren en er moest wel even gesnuffeld door het hek, maar rennen met de pup was leuker en mee gaan wandelen nog leuker. De enige honden waar ze wel eens op rijden is Shadow op Spot en beiden bij een ridgeback reu op een speelveld. Nu ze elkaar beter kennen is dat over en wordt we alleen nog maar gerend achter elkaar aan. Shad rijdt alleen op Spot pal na een wandeling en voor hij eten krijgt aan het einde van de dag. Ik denk toch echt dat da meer met geprikkeld zijn te maken heeft dan met lust. We proberen dat stelselmatig nu te voorkomen en als Spot veilig in zijn hok ziet, zie je Shad hok in en hok uit vliegen, even geen raad wetend me zijn 'opwinding' (er komt ETEN) Na het eten is het ook direct voorbij. Voor mijn gevoel is het ook een teken dat de verhoudingen nog niet uitgekristalliseerd zijn. Maar ook dat is mijn interpretatie. 
Overigens is het interessante dat vroetijdig castreren geasscocieerd is met toegenomen rij-gedrag. 

Over de gezondheidsrisico's; stel dat castreren de kans op een bepaalde vorm van kanker vertienvoudig, maar die vorm komt in het desbetreffende ras bijna niet voor maar je voorkomt er wel mee dat een hond door een glazen deur dendert op weg naar een teef... Dan denk ik dat ik weet waar het grootste gezondheidsrisico zit

.uhm.. Omze twee vorige hussen, toch wel wolfachtig in uiterlijk.. Iedereen liet zijn honden er zo op af denderen 'die doen toch niks'.. Maar een van hen had een vreselijke hekel aan JRT's, nou heb regelmatig staan zweten... 

Niemand vond hem eng....

Ja dat heeft er wel degelijk invloed op denk ik hoor.

Dat bedoel ik ook ze kijken vaak in een soort tunnelzicht. Kijken en denken dat zijn lieve honden en dat zijn gevaarlijke honden en ik denk dat de eigenaars dat ook doorgeven aan de hond. Hier compleet verschillende honden maar ik vind het dus vreselijk als mensen in de straten hun honden los meenemen en op Rambo af komen denderen want ik weer dat hij pakt als hij de kans krijgt maar dan is hij wel de rot hond. Luna liep ik mee aan de riem omdat ze loops was en er komt een vrouw met een reu aan los wederom en die wil op Luna duiken maar goed gelukkig zat ze niet in die dagen en beet heel hard van haar af. Ik zeg tegen die vrouw ze is loops .....nou moet ze dan zo reageren daar kan mijn hond niets aan doen logisch dat hij er op af wil. Ondertussen bleef de reu terug komen en liep zelfs mee naar mijn huis. Heb Luna naar binnen gedaan hond aangelijnd en gezegd volgende keer breng ik hem op het politiebureau. 
.

@ bassie
nee oke, maar daarbij zei ik ook duidelijk je hebt uitzonderingen.
maar hier word over heen gelezen.

@mir
idd, geen een dier kun je over 1 kam scheren. en ik vind het ook erg jammer dat bassie zo doordringend wilt zijn op dingen die hij meent beter te weten.

moet jij zeggen bassie



@ bassie
en hoezo kinderen op jonge leeftijd nog niet seksueel actief. ik vind 12 a 13 jaar vind ik toch erg vroeg jij niet ?


ondanks vind ik dit een zeer leervol topic

Ik vind 12 jaar persoonlijk erg jong, maar op die leeftijd kan het zeker wel. Maar ik bedoelde uiteraard nog veel jonger. We hadden het natuurlijk ook over een pupje van 11 weken en die kun je niet vergelijken met een kind van 12.

Wat ik mij afvraag...

Is een gecastreerde hond per definitie een ongezonde hond?

Even terzijde er bestaat een groot verschil tussen een hond die op een wolf lijkt en een hond die half wolf is.
Persoonlijk vind ik dit volstrekt idioot dat men wolven mixed met honden, vervolgens hem als huisdier willen houden.
Het wolfdeel van de hond zal nooit harmonieus kunnen leven als huisdier, wat resulteert in een gestressde/onvoorspelbare wolfhybride. Dit is niet naar robbie gericht maar in het algemeen gezien.

.eens, zie voor de problemen o.a.deze blog
http://www.patriciamcconnell.com/theotherendoftheleash/the-tragedy-of-wolf-dogs

En deze is ook interessant
http://www.deroedel.com/kaya.php

.ik zou niet weten waarom... 
Alles is een kwestie van gradaties

nee hoor, helemaal niet
 
juveniele castratie verhoogt wel de kans op gezondheidsproblemen op latere leeftijd
 
bij niet-juveniele castratie is slechts het risico op prostaat carcinoom groter, in vergelijking met intacte reuen. de odds ratio hiervoor varieert maar is ongeveer 4. het risico is dus heel erg klein. de aversie tegen castratie is daarom in mijn ogen wel wat overtrokken

En dan weer te denken dat een on gecastreerde reu vaak juist prostaat problemen krijgt op hoge(re) leeftijd.
Ik heb dat zelf bij een reu meegemaakt, en die moest toen op zijn oude dag alsnog gecastreerd.
Toen was het een behoorlijke zware ingreep omdat er toch een volledige narcose nodig is.
Hij kwam hier zeer moeizaam uit bij (mentaal vooral, fysiek had de da het uitstekend onder controle)
En heeft hem zeker veel gekost.

Dus nee, ik denk ook niet dat je dat zomaar mag zeggen dat gecastreerde reuen ongezonder zijn.
Ik vind überhaupt het effect van een castratie op een zeer volwassen reu vaak erg overdreven beschreven.
Je hebt echt niet opeens een totaal andere hond, helemaal niet zelfs.


Mijn huidige hond moest om medische redenen met 5 jaar gecastreerd worden, hij is sterk, actief, mooi slank, en pas constateerde een da bij een groot onderzoek dat behalve hij kerngezond is (bloed, foto's etc) hij
zeer zwaar bespierd is !! In zijn gedrag heb ik ook eigenlijk niks zien veranderen.

Voor wat gezondheidsproblemen betreft vind ik dat je gelijk hebt. Als je het over gedragsproblemen hebt dan zie ik het te vaak verkeerd gaan.


Dat komt toch heel vaak voor. Misschien niet jouw ervaring, maar absoluut wel mijn ervaring.

Ik ben geen tegenstander van castratie. Het moet alleen wel een wel overwogen en vooral noodzakelijke beslissing zijn. Er moet echt nagedacht worden over de gevolgen. Castratie is geen wondermiddel. Ik denk dat het voor de meeste mensen niet is in te schatten wat de gevolgen zijn. Daarom raad ik iedereen aan om zowel een dierenarts als een gedragstherapeut te raadplegen voordat castratie overwogen wordt.

Dat heb ik inderdaad wat te makkelijk neergezet.
Wij hebben maar 1x gecastreerd om het gedrag, en deze reu was 3 jaar, zeer mannelijk en zeker niet onzeker.
De andere keren was het medisch, bij stabiele krachtige honden.

Ik ben ronduit met je eens dat je een onzekere hond niet (zomaar) moet castreren.
Goed aan het gedrag werken, naar laten kijken en eerst een chip plaatsen lijkt me dan zeer wenselijk.

Of het een positieve uitwerking heeft, is direct verbonden aan de motivatie tot het probleemgevende gedrag.
En....... wat de eigenaar doet, castreren en vervolgens thuis op de bank op een wonder gaan zitten wachten is nogal onzinnig.

Maar ik heb zelf echt nooit wezenlijke veranderingen gezien, bij de reu waar het echt om het gedrag ging had het het gewenste effect, hij kreeg weer oog voor de rest van de wereld en dus ook voor ons.

Dat klappertanden en soms wel eens schuimbekken, is eigenlijk heel normaal gedrag van de hond. In het gehemelte van de hond zitten receptoren en daarmee kan hij of zij geuren opslaan en doet dat ook heel graag. Baasjes vinden het niet fijn, dat klappertanden, maar dat is niet meer dan echt honds gedrag. Een hond die dit mag van zijn baas, zit beter in zijn vel, voelt zich gewoon lekkerder. Dat weet ik van een gedragsdeskundige. Nu hoef je echt geen half uur naast de hond te gaan staan wachten. Ik zou een hond nooit laten castreren, zonder medische reden. Dat meen ik echt. Honden worden echt te pas en te  onpas gecastreerd, vaak ook omdat dierenartsen dit adviseren. Mijn jongens vochten. De dierenarts adviseerde Romeo, dus de jongste te castreren. Niet omdat hij naar de rangorde keek, nee Romeo was de jongste en sterkste en zou de operatie het beste doorstaan. Honden worden op voorhand vaak gecastreerd, gewoon omdat ze reutje zijn, omdat ze achter de teven aanwillen, weglopen, niet luisteren, het jachtinstinct nagaan, aan struikjes ruiken en overal een plasje achterlaten. Dat laatste is gewone communicatie tussen honden. Hier heeft die reu geplast en hier het teefje van de buren. Deze gedragsdeskundige noemt het "het twitteren van honden" . Hoe vaak zie je niet baasjes, die hun honden wegtrekken, als ze op een andere hond rijden, aan de anus ruiken of het geslachtsdeel likken. Voor ons niet fijn, maar voor de hond een normaal iets, gedrag dat bij het hondzijn hoort. Ik heb wel eens op een groot hondenuitrenveld gezien dat minstens 6 reutjes op elkaar aan het rijden waren, dat duurde even, even testen en daarna werd er gespeeld. Een van de baasjes zei : die van mij is een homo ! terwijl dit niets met sex te maken heeft ! Het artikel : Ook honden twitteren is misschien leuk op te lezen !