Ik denk dat het ook een groot probleem is dat dierenartsen hondeneigenaren aanraden om zo jong mogelijk te castreren.
Toen ik Marcel liet castreren kreeg ik als commentaar "Oei daar ben je wel laat mee! Dat had je met 4 maand al moeten doen!"
Ik heb de beste man toen met grote ogen staan aanstaren, wat voor een raad is dat nu?
Hormonen maken toch een belangrijk deel uit van het opgroeien van een pup, moest ik niet met het idee hebben gespeeld om er een teef bij te nemen had Marcel z'n balletjes nog steeds gehad.
Maar ik hoor het enorm vaak "De dierenarts zegt dat het gezonder is om hem/haar te castreren nu ze nog jong is. Minder kans op kanker"
Ja iets dat er niet meer in kan geen kanker krijgen he. (Nu heb ik het vooral over teefjes)
Maar dierenartsen zeggen nooit iets over de nadelen van een castratie.
Je hoort alleen maar dat ze dan rustig in hun kopje worden en niet meer zo vaak plassen enzo.
Niet dat ze er ook onzeker door kunnen worden en hun gedrag naar andere honden hierdoor ook kan verslechteren ipv te verbeteren.
@ Robbie: Nu ga ik je toch nog raad geven, sorry Denk goed na voor je een beslissing neemt. Het is niet niks. Het blijft een operatie en er hangen best wat risico's aan vast.
Wacht tot je hond echt volwassen is en schakel voor zijn gedragsproblemen eventueel een goede GT in (eentje die niet direct alles op z'n ballen steekt ).
Chemische castratie lijkt mij ook een goede oplossing. Dan weet je meteen waar je staat en kan je nadien nog beslissen of je definitief wil castreren.
Interessant om deze discussie te lezen. Zelf kom ik uit de paardenwereld en daar is het heel gewoon om een hengst te castreren, zodat het paard met soortgenootjes in de wei kan zonder dat er gedekt of gevochten wordt. Het enige nadeel waar weleens over gesproken wordt, is het verlies van wat spieren, maar verder niks, ook niet qua vacht, dik worden of ziektes..
Neemt niet weg dat ook ik erg twijfel of ik mijn reutje ooit moet laten castreren, omdat het "slechter" lijkt te zijn dan bij een paard.
Nou ja, een hitsige temperamentvolle hengst lijkt me een tikkeltje moeilijker te hanteren dan een hitsige temperamentvolle reu. Iets met grootteverschil.
Ha ha soms zal dat meetellen. Maar paarden hebben een will to pleace en zijn geen roofdieren (en dus minder agressief), dus over het algemeen valt dat mee hoor
Wat is het grote verschil tussen een hengst en een ruin? (behalve dat de een geen ballen meer heeft )
Mijn hond heeft een week of 6 geleden een chip gekregen, een chemische castratie dus.
Mijn hond is onzeker en valt naar alles uit, als hij los loopt en ziet een andere hond gaat ie eropaf, dus hij kan niet los.
Ik had gehoopt dat een castratie voor hem positief zou uitpakken, maar tot heden ben ik blij als het is uitgewerkt en enige positieve is dat hij niet meer plast in huis.
Maar verder, nog agressief naar honden/ kinderen en vreemde dingen.
Hongeriger, eerst at hij matig en nu obsessief.
Hondenpoep eten, dit deed hij nooit, maar nu dus wel.
Ik kan helaas verder niks positiefs opnoemen, en ben blij dat ik voor een tijdelijke castratie ben gegaan.
Mag ik vragen waarom sommigen van jullie castreren zo erg vinden?
Het lijstje van hierboven ken ik, dat blijft denk ik een kansberekening. Medisch zijn er voor- en nadelen. Maar waarom zijn jullie zo fel tegen? (oprechte vraag van "paardenmeisje dat opgegroeid is met dat castreren juist fijn is voor (de frustraties van) het paard als hij niet mag dekken en zodat hij met andere paarden in de wei kan)
Edit: dubbelpost met het bericht hierboven, de meeste hengsten worden toch wel gecastreerd in de paardenwereld, gelukkig niet alle inderdaad. Maar er wordt dan eigenlijk zelden gesproken over medische redenen, zoals bij honden het argument lijkt te zijn?
wat gebeurd er als we al onze mannen zouden castreren ?
zoals het voorbeeld van mijn 2 hengsten, waarom zou ik ze volgens jouw moeten laten castreren?
zoals ik hier boven ook al heb gezegd, die van mij kunnen in een groep gegooid worden, met ruinen dus of andere hengsten. zie het probleem niet.
en ja hij heeft af en toe ook wel zijn prikkels,,, maar agressief zal hij NOOIT doen.
of te wel hij heeft weinig tot geen last van zijn prikkels, waarom dan toch ballen eraf ?
ik ben wel eens benieuwd wat JOUW redenatie is ?
Over paarden castreren bedoel je? Mijn paard was al gecastreerd, maar ik denk dat ik het zelf ook had laten doen, omdat hier in de omgeving geen stallen zijn waar alleen ruinen/hengsten staan. En ik heb hem graag buiten in de kudde.
Vroeger was ik ook van mening dat het zielig was om hem hengst te laten, omdat hij niet mag dekken. Maar nu ik mij meer in de honden verdiep, is die mening wel aan het veranderen. Omdat in de natuur ook niet alle hengsten/honden mogen dekken. Dat is misschien per hond verschillend
Op medisch gebied lijkt het niet uit te maken of je een paard wel of niet castreerd. Ik heb er in ieder geval nooit echt over gehoord?
Misschien moet ik zelf even een topic openen met een vraag? Ik heb namelijk een teefje en een reutje, beide (nog?) niet geholpen. Wat zal ik doen? (overigens bewust een reutje erbij genomen om bij mijn teefje te doen ivm sneller ruzie van teefjes onderling)
Dus vandaar ook mijn vraag: waarom "mag" een reu niet gecastreerd?
Ps hmmm alle mannen castreren...misschien een aantal wel ha ha
Ik durf te zeggen dat mijn vorige schnauzer er zelf ook last van had.
Hij was alleen maar gespannen, poepte bloed, stopte met eten en vermagerde zelfs daardoor.
Hij kon niet meer los en zocht veel ruzie.
Ik heb daarin ongetwijfeld als baas ook te kort geschoten, maar de ene reu is ook beslist de andere niet.
En als baas moet je ook groeien in je kunde en mogelijkheden dingen in goede banen te leiden.
Ik vind het een beetje flauw om dit soort vragen zo te stellen
en zo een soort schuldvraag te creeeren, alsof er een doodzonde is begaan.
Wat is ideaal: een heel ervaren baas (maar hoe wordt je dat) en/of een hond met een matige temperament.
Het eerste kan je alleen bereiken in de loop der jaren, het 2e is best moeilijk te voorspellen.
Mijn vorige reu zat 5 jaar na de castratie nog vast op een teef....... je moet ook niet overdrijven hoor.
Wel vind ik absoluut dat de hond 100% volwassen moet worden eerst, en er intensief mee gewerkt moet zijn.
Niet uit gemakzucht dus, maar het kan uiteindelijk wel een beste keuze zijn uit 2 kwaden (castreren of een hond die van frustratie uit elkaar klapt zo'n beetje)
Het grappige is dat ik 15-20 jaar geleden ook fel tegen was........ maar toen was de bewuste reu
nog niet op mijn pad gekomen.......... bij hem ben ik over heel wat dingen toch wat anders gaan denken.
Altijd oppassen met wat je een ander verwijt..........
Maar waarom is castreren een "kwade"?
Bij de paarden wordt je er niet op aangekeken als je je paard castreerd (over het algemeen dan ).
Waarom een hond niet castreren (los van de medische voor- en nadelen)?
Iedereen bedankt voor de reacties. Het is nog steeds erg lastig. Het blijft een "catch twentytwo" situatie waarin de oplossing ook een serieus probleem (kan) veroorzaakt. Er zitten namelijk behoorlijke gezondheidsrisico's aan verbonden al val 't me wel op dat al de argumenten op dat gebied gebaseerd zijn op één enkel onderzoek.
Maar ik geloof het ook wel. Als je kijkt naar waar hormonen verantwoordelijk voor zijn in een lichaam van een zoogdier kun je er niet meer omheen dat het stopzetten van de toevoer van hormonen voor kanker gaat zorgen.
Hormonen zorgen voor de aanmaak van cellen en ze reguleren wanneer cellen afsterven en worden vernieuwd. En iedereen weet tegenwoordig wel dat als hier iets mis gaat er kanker ontstaat.
Ook hebben hormonen invloed op de stofwisseling. Dus niet alleen word de afbraak en vernieuwing van cellen in de weg gezeten. Ook de voeding die nodig is voor celvernieuwing wordt in de weg gezeten doordat de stofwisseling minder goed gaat werken.
Daar komt ook bij dat er een hele grote kans is dat het probleem niet wordt opgelost en 't zelfs erger kan maken.
En deze enorme risico's zou ik dan alleen maar nemen omdat hij gaat vechten met andere reuen. Dat is het me niet waard.
Het besluit dat ik heb genomen is dat ik hem ga leren uit de buurt te blijven van andere honden en 'm ga aanlijnen in de buurt van intacte reuen. Ik weet dat er mensen zijn die het zielig vinden dat honden niet met andere honden spelen maar in het geval van Logan hindert dat niets. Het is voor honden als Logan zelfs tegennatuurlijk om andere roedels te accepteren.
iedereen nogmaals bedankt!
goja:
je hebt een poppetje geplaatst wat de kop tegen de muur slaat daar doel ik op.
en zoals je ook kunt lezen heb ik gezegd, er zijn uitzonderingen.
ik zeg: geen verstand van het houden van een teef en een reu. ik zeg niet dat je verder geen verstand hebt van zaken. ook zeg ik nergens dat je stil zit met je hond
vind het vrij frustrerend dat mensen niet lezen.
bassie altijd opgegroeid met mechelse herders, werden opgeleid tot politiehond. nu zelf in bezit van een jack russel teef van 2 en een pitbull reu van 15 weken en al behoorlijk op de vrouwtjes gericht. dus ik weet wel waar ik over praat
ik zeg ook duidelijk dat er zeker uitzonderingen zijn, maar daar word helaas overheen gelezen. vind dat best wel erg
want er word alleen op het feit dat ik zeg dat het houden van een reu concequenties heeft opgemerkt. maar dat ik duidelijk aangeef dat er zeker uitzonderingen zijn niet word opgemerkt. vind ik wel jammer van deze discussie
Kunnen jullie asjeblieft ophouden met bekvechten? Jullie maken het erg lastig om de nuttige reacties te vinden. En het is wat kinderachtig.
Dankjewel
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?