More than words......

Ik stap uit de trein, vermoeid van een lange dag school. Ik pak mijn fiets en fiets tegen de wind in. Hij snijdt in mijn gezicht, en de regen klettert tegen mijn gezicht aan. Ik trap stevig door.

Eenmaal thuis aangekomen ben ik doorweekt, chagrijnig en kan even niets hebben. Ik zet m'n fiets weg en loop achterom. Ik doe het hekje open en sluit hem netjes achter mij.
Ik kijk naar de deur en zie daar een klein wit voorhoofdje en twee donker bruine ogen op mij gericht. Hoe dichter bij ik kom, hoe harder zijn achter lichaam begint te swingen. Ik steek mijn sleutel in het slot en open de deur. Hij dendert naar buiten en knalt daarna met een noodvaart tegen me aan. Hij is wanhopig op zoek naar een voorwerp wat hij in zijn bek kan stoppen.

Ja, hij heeft wat gevonden. Terwijl hij een kreunend geluid maakt krioelt hij om me heen. Zijn achterlichaam zou nog eens van zijn romp kunnen schudden... Het gejoel wordt harder en harder, gevolgd door gepiep en af en toe een binnenmonds blafje... Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht.

Ik ga op zoek naar een handdoek en droog mijn haar af, mijn gezicht... Nog voor ik mijn uitgelopen make up weg kan vegen is mijn handdoek met geweld uit mijn hand gerukt. Kwispelend en joelend rent hij er mee weg, als een kind zo blij. Het lijkt wel alsof hij een bigsmile op zijn gezicht heeft staan. Ik leg me er bij neer, en ga geen achtervolging inzetten.

Ik loop naar de kamer, plof op de bank neer en begin te zappen.. Niks leuks op TV....

Ik hoor vanuit de gang een aanzettende galop, gevolgd door glijdende nagels over het hout. En voor ik er erg in heb *PLOF*. Ik ben bedolven onder een wit, levende deken. Hij gaat lang uit liggen en kijkt me met zijn diep bruine ogen aan... Alsof hij wil zeggen: "Baasje, ik wil je echt niet pesten hoor".
Hij kruipt stevig tegen me aan en slaakt een diepe zucht. "Gelukkig, ze is weer thuis".
We sluiten beide onze ogen en vertrekken richting dromeland.

Zulke momenten maken mijn dag zo mooi. 

Wauw ... ik ben sprakeloos en zit onder het kippenvel ... 

Kan jij geen boek gaan schrijven, wat een bijzonder mooi geschreven verhaal. 
Fijn dat jullie zo van elkaar genieten/houden ... 

ja dat heb je heel mooi beschreven!

Dank jullie wel

Zo lief beschreven Rebec! Max is echt een schatje. 

Wat een prachtig verhaal en mooi beschreven! 
Je voelt gewoon de liefde tussen mens en dier.

Wat heb je dit mooi verwoord, de liefde straalt van m,n scherm af tussen jullie

Echt prachtig geschreven

Dank jullie wel!

Wat is Max en schatje geef hem een dikke knuffel van me.
En is heel duidelijk dat hij blij was dat je weer thuis was.

*sjucht* er gaat niets boven de onvoorwaardelijke liefde van je hond

Wat een moppie zeg! Geweldig die grote liefde van Max. Je hebt het mooi verwoord en is heel herkenbaar!

Dank!

Zucht... hihi, ik zie het voor mijn ogen, dit is gelukkig zijn
Ik kijk uit naar jouw volgend verhaal hoor hihi!

Heerlijk he, zo thuis komen! En leuk opgeschreven! Ga zo door.

Dank jullie wel!

wauw wat super mooi verwoord En wat is dat een fijn thuis komen

Hihi..hoe sjagerijnig je ook thuis komt..
Er kan niks op tegen een vrolijke viervoeter die de hele boel afbreekt omdat die blij is dat je weer thuis bent.

Wat leuk geschreven...Fijn om zo thuis te komen dat is nou echte liefde tussen baas en hond

Ik krijg hier zowaar de tranen in mijn ogen!Heel mooi dat moment, en hoe je het beschrijft!

Heel erg bedankt allemaal
Hele lieve reacties  

Geweldig!

Dankje!

Je hebt hier echt wel talent voor! Leuk om te lezen (en lief) 

Ben even totaal niet origineel maar ook ik vind dat je het práchtig omschreven hebt en helemaal herkenbaar voor ieder van ons.
Wat voor stemming we ook hebben, er is altijd een maatje dat onvoorwaardelijk van ons houdt en de dag weer een stukje beter kan maken.