Wat te doen bij zoveel leuke hondenrassen?:-)

Hebben jullie dat ook soms, dat je zoveel rassen zoooo leuk vindt?Hoe hebben jullie uiteindelijk de keuze kunnen maken?Omdat jullie verliefd werden op uiterlijk of karakter, omdat jullie dit ras gezien hadden bij een kennis?keuze qua onderhoud?andere redenen?Ik vraag het me werkelijk waar af!

Ik betrap mezelf er op dat ik eigenlijk zoveel rassen leuk vind, en wat doe je dan?Hebben jullie er dan 2 of meerdere rassen genomen uiteindelijk?Haha, ben echt een leek op dat vlak!

Haha, ik ben er dan nog wel niet helemaal uit... Maar wel voor 99%

Ik heb ook errug veel rassen die me aanspraken/aanspreken. Ik ben een lijstje gaan maken welke rassen mij qua karakter aanspraken. Daarnaast heb ik een lijstje gemaakt van de rassen die daaruit overbleven. In dit lijstje stond welke honden er qua karakter ook nog eens bij Odi zouden passen.
Hier zijn 4 rassen uit overgebleven.
Ik ben op zoek gegaan naar fokkers van de rassen. Nu blijkt dat er bij sommige fokkers geen of nauwelijks contact te krijgen is. Daar wil ik dus ook geen pup van, aangezien ik wel de fokker wil kunnen bereiken, mocht er iets mis zijn met mijn pup.
Daarom is er alweer 1 ras minder op mijn lijstje.

Ik zou zeggen, maak lijstjes, en ga dan langs bij fokkers. Zo ben ik ook aan het uitvogelen welke rassen bij mij zouden passen en welk ras mijn toekomstige pup zal worden.
De honden zijn in het echt toch ook weer anders dan dat je op internet leest...

dit is nu mijn 3 de ras,
en ik weet niet welk ras mijn volgende hond zal zijn

mijn eerste hond was 18 jaar geleden en toen was mijn levenssituatie anders dan nu
dus daar stem ik mijn ras op af, hoe ik leef en wat ik de hond te bieden heb

en dan zoeken tussen rassen die aan mijn wensen van dat moment voldoen
kijk niet echt naar het uiterlijk, wel de verzorging van de vacht, maar let wel op de behoefte van de hond en wat ik haar kan bieden

.Klopt ook!Ik ben hier ook aan het kijken naar vachtonderhoud en dan zakt me de moed toch wel een beetje in de schoenen :-s. Ben namelijk allergisch, dus is de keuze beperkter. Maar vind ik de leukste hond natuurlijk de duurste in onderhoud .En met nog een paard en 2 katten kan ik deze 'zwaardere onderhoudhouskosten' toch niet zo verantwoorden tov mezelf.En dan spreek ik over trimbeurten over max 8 weken.

.Dat is inderdaad wat ik ook probeer te doen!Ik weet wat ik nu kan bieden qua beweging, meenemen, zorgen dat de hond niks tekort komt.Maar zie bovenstaande...het ras dat ik wil is nogal kostelijk in onderhoud .Kan natuurlijk wel eens een lijstje maken met de verschillende rassen en daarbij de voor-nadelen eventueel.Wat had je hiervoor van rassen Carine?Als ik zo vrij mag zijn?

Oh herkenbaar haha! Voor een toekomstige pup hebben mijn man en ik al heel veel rassen besproken (en natuurlijk de optie 'willekeurige asielhond waar het goed mee klikt, ongeacht ras'). Maar hij heeft nu wel heel duidelijk van welk ras hij een pup zou willen als we daar klaar voor zijn. En gezien die mij ook echt geweldig lijkt, zijn we snel klaar. Dan hoef ik niet meer te twijfelen Maar stiekem blijf ik voor in de toekomst ook geinteresseerd in die andere rassen die me zo leuk lijken. Gelukkig is een mensenleven lang

Er zijn inderdaad heel veel leuke rassen. Toen ik op zoek ging naar een ras die we als toekomstige hond wilde hebben schreef ik eerst alle rassen op die ik leuk vind. Daarna ging ik over elk ras opzoeken wat het karakter was en wat de plus- en minpunten van het ras waren. Uiteindelijk ben ik toen bij mijn droomras gekomen en nu zou ik niet meer anders willen.

Toch wel ideaal dat er zoveel rassen zijn, want zo is er voor ieder wat wils

ik ben begonnen met een west highland white terrier, super dier
na 3 jaar een dobermann erbij  een grote schoothond dus

toen waren de kinderen nog klein en gingen we niet veel op vakantie of weekends weg

na 3 jaar zonder honden, en de kinderen groot en op kot (kamers) ga ik nu veel weg en wou ik honden die mee konden
daarom nu kleine hondjes
we lopen ook hele lange wandelingen en die kunnen ze ook aan, en op een terras kunnen ze lekker op mijn schoot, liggen ze niemand in de weg
in de zomer ga ik ook veel fietsen en dan gaan ze in de doggyride mee
daarom een klein ras nu

ik zie graag windhonden en oertypes, maar op dit moment passen ze niet bij mijn levensstijl

Na een selectie op karakter die zowel mijn vriend en ik samen maakten stonden er 15-tal rassen (oid) op onze lijst.
toen vielen er nog 5 af obv te groot (newfy) of te klein (sheltie), een paar omdat ze zo zeldzaam waren dat de wachtlijsten te lang werden. en dan hebben we beslist dat we geen allendaags labje of een golden wilden. (niets mis mee, maar we wouden iets anders) en de laaste die we met pijn in ons hart lieten gaan was de berner omwille van de gezondheid (want dat blijft voor ons beiden toch écht een fantastisch ras)
Bleef er nog over... een schotse herder... past perfect in onze levensstijl en bij ons karakter. iedereen bij!

Hahaha, heel herkenbaar. Persoonlijk vind ik alle hondenrassen geweldig.

Zelf heb ik eerst een lijst gemaakt van eisen (mogelijk met kinderen, sportmogelijkheid etc) en wensen (schofthoogte ca 55-65 cm, vacht die niet te erg ruit etc). Hier heb ik het boek Karakter honden karakter bazen bij gebruikt. Toen bleven er ongeveer 15 rassen over die min of meer geschikt waren. Daarna heb ik mijn man laten kiezen. We hebben meerdere fokkers bezocht (schotse collie, finse lappenhond etc) en ook heel veel hondenshows bezocht. Maar tot mijn spijt was mijn man niet overtuigd. Of te groot, teveel vacht of .... Dus voor de 2de hond zijn we er nog steeds niet over uit.

Onze 1ste hond is een Amerikaanse cocker. Deze hebben we van een kennis, die er een nieuw thuis voor zocht. Als 2de hond willen we graag een wat grotere hond. Maar welk ras ....

Ik heb eigenlijk een beetje hetzelfde probleem als jou haha. Ik vind enorm veel rassen leuk maar of ze ook echt bij me zouden passen vind ik best moeilijk om te beoordelen. Maar inderdaad een lijstje maken met rassen die bij jou karakter en leefomgeving passen zou een mooi begin zijn. Moet zeggen dat ik nog niet hét ras heb gevonden wat helemaal bij me past, ik vind staffords geweldig en de mijne zijn echt schatjes en gelukkig ook nog sociaal naar andere honden maar ben bang dat ik in de toekomst minder geluk daarmee heb en ik wil niet het risico lopen straks mn hond niet meer lekker los te kunnen laten, aan de andere kant vind ik het wel heel moeilijk om van "mijn" ras af te stappen. Husky's zijn leuk maar ik vind die afstandelijkheid (eigenzinnigheid) erg lastig om mee om te gaan omdat ik wel van knuffelen houd.

Het blijft moeilijk om een ras te kiezen en dan ben je nog niet verzekerd van een perfect match want niet alle honden zijn precies zoals de rasstandaard zegt.'

blij te horen dat ik niet alleen ben!Ik moet zeggen, ik sta eigenlijk voor vele rassen open, omdat ik er toch al een aantal mogen meemaken heb en ik ze allemaal wel leuk vind!Uiterlijk zit ik niet zo mee in .Echter zou het leuk zijn mocht mijn vriend ook eens willen wandelen met de hond en wat voor klein ras kies je dan zonder dat het inboet aan zijn 'mannelijkheid' haha!

Ga ze allemaal eens opschrijven, met hun voor en nadelen net zoals jullie gedaan hebben, en als het zover is, leg ik de lijst voor aan mijn vriend, ook al laat hij mij vrij in de keuze, het lijkt me leuker dat ik een ras kies waar hij ook achter staat.

Leuk om te horen dat sommige van jullie toch al verschillende rassen gehad hebben!Hier nu de keuze voor een kleine hond, omwille van de reden dat we kinderen willen en dat deze hond dan gemakkelijk mee kan overal.Mochten de kinderen dan ooit zelf volwassen zijn is de keuze van een grote hond misschien leuker.

Er zijn inderdaad zoveel leuke rassen... 

Ik heb over de jaren heen ook steeds andere lievelingsrassen gehad. Het begon met wolfhonden, daarna herders, toen berghonden en nu windhonden. 

Het is natuurlijk wel zo dat er in de tussentijd ook daadwerkelijk een hond in huis kwam, en inmiddels al de tweede, waardoor ik mezelf veel beter heb leren kennen en ook een veel beter idee heb van wat ik waardeer in een hond. Over karaktereigenschappen lezen is één ding, ze ervaren iets heel anders. 

Voorbeeld van twee punten waar ik op teruggekomen ben: vroeger vond ik waaksheid belangrijk. Nu ik een waakse hond heb, hoeft dat van mij helemaal niet meer zo. Gereserveerdheid vond ik ook mooi, maar ik weet nu dat die eigenschap ook in het negatieve kan doorslaan. 

Aan de nadere kant ben ik er ook achter dat ik het heel fijn vind om een hond te hebben die lekker met de fiets mee kan en atletisch is. Liefst ook groot en aanhankelijk. 

Dat soort specifieke dingen wist ik een aantal jaar geleden nog niet. Het is voor mij nu veel helderder wat voor belang ik hecht aan bepaalde eigenschappen. 

Enige punt waar ik nu nog mee zit is hoe belangrijk loslopen eigenlijk is voor mij. Ik vind het heerlijk dat Mike fantastisch los kan lopen. Bij een windhond zal dat absoluut niet vanzelfsprekend zijn...

ik vind ook veel rassen leuk maar er zijn er maar een paar die echt bij mij en mijn gezin passen.

ik heb gekeken naar verzorging (ik heb een hekel aan borstelen), mijn toekomst (toen hadden we nog geen kinderen maar er warenwel plannen) en wat ik verlang kwa karakter van een hond. ook als je wat wil ondernemen met je toekomstige hond kan raskeuze belangrijk zijn.
wij wilde een kort harige, middel grote gezinshond die goed met kinderen omkan en een hond die erg aan zijn roedel hangt (dus geen zelfstandig ras die zelf beslissingen moet nemen)

daardoor vielen de husky, akita en de BC uit de boot ondanks dat ik dat toch leuke rassen vind.

Bij ons was het toen we heel jong waren vooral grote honden die we wilden. Lekker lopen , wandelen...heel actieve dingen mee doen. Nadeel , ieder verlof moesten ze mee in de auto, zelden ze op pension gedaan. (Slechte ervaring)
Nu , sinds we ouder zijn hebben we kleine rassen gehad , zoals ja een yorky. Ze lopen je niet omver , super lief, intelligent...maar vooral heel gemakkelijk mee op reis en schootzitterkes eerste klas. En dat laatste is ontzettend leuk 
Dus bij ons was keuze  ras eerder practische beslissing.

Wij gingen naar het asiel om "een klein hondje" te zoeken. MAAR.... daar aangekomen was het eerste wat we zagen een leuke witte hondensnoet door de tralies van zijn hok. Aan de hoogte te zien, was dat niets voor ons (ongeveer 60cm van de grond) dus zeker geen klein hondje. Aan het hok aangekomen was het net of die hond dacht, dat worden mijn nieuw baasje en vrouwtje. Drie maal zijn we het hele asiel rond gegaan, maar die snoet van onze Joppe liet ons niet meer los. Dat maakt dat we met een "kleine dalmaat" naar huis zijn gegaan.

ik vind de keuze voor een volwassen (asiel)hond heel anders dan wanneer je kiest voor een pup. een volwassen hond heeft zijn karakter al gevormt en een pup nog niet.
bij een volwassen hond moet je dus niet zo zeer kijken naar de raseigenschappen maar naar de karakter eigenschappen van de hond zelf. stel dat een hond zoals Lila in het asiel zou zitten (die eigentlijk niet rastypisch is) dan kan het best dat ze toch mee naar huis gaat met iemand die eigentlijk geen stafford wilde hebben.

Al jong vond ik golden retrievers geweldige honden. Dus begonnen met als eerste eigen hond een golden. Het ras heeft mijn hart gestolen, maar door alle pech zou ik nooit meer aan een Golden durven te beginnen. (Wat achteraf misschien wel een te rustige hond was, maar door de fokker was aangeraden omdat mijn broertje erg druk was). Maar goed, toen woonde ik klein (1 kamer flatje) maar wou toch een heuse hond, Lara de Jack Russell kwam. Waarom een Jack Russell: klein maar toch erg actief en wat pittiger dan de golden. Ik heb er een geweldige hond aan, maar toch niet helemaal mijn grote liefde. Omdat ik toch een tweede wou wel weer voor een retriever gegaan, een labrador kwam voor mij het meest dichtbij een Golden. De labrador dat is het toch wel helemaal voor mijn. Tussen nu en 1,5 jaar komt er ook echt een 2de labrador bij maar dan uit de jachtlijnen. Er moet wel wat pit in zitten)

Ik snap het wel hoor!
Er zijn zoveel leuke hondenrassen, zoveel keus! Wij krijgen nu een beter inzicht om op te passen op verschillende rassen. Heel leerzaam en ook leuk om de verschillen te zien en de typerende karaktertrekken te ontdekken. 
maar ik ben er echt nog niet over uit! Maar dat komt later wel, dan zitten we waarschijnlijk in een andere situatie en hebben we wat meer ervaring,

het is een bekend 'probleem' wij hebben er nog genoeg op ons 'lijstje' staan.. maar die wat we willen zijn niet echt goedkoop, dus eerst sparen maar. 
we hebben nu een jack russel en een pitbull. we zijn nu aan het 'sparen' voor een bull terrier

upje

Toen ik 10 was kreeg ik van mijn moeder een hondenencyclopedie. Het eerste ras was de Afghaanse Windhond. Hij was blond en had een schaduwmasker. Ik was op slag verliefd maar liet met toen al aanpraten dat het teveel werk zou zijn. Tijdens mijn studiejaren en de jaren daarna bleef ik websites van fokkers opzoeken en na lang twijfelen ben ik diverse fokkers gaan mailen. Ik zou willen zeggen dat ik me heb aangepast aan het karakter van de honden maar het klopte gewoon

.

Wat leuk Gerard!Dat je toen al zo'n passie had voor dit ras!Is wel bijzonder!Onze familie bestaat amper uit hondenmensen, en dus was het hier niet vanzelfsprekend, ook nu nog niet.Ik hoop dat ik ooit mijn droom kan waarmaken!Echter bots ik met mijn partner hierover...

.Mijn huidige partner wilt een Saarloos Wolfshond... Hij weet nog niet dat ik allang heb bepaald wat er de komende jaren in huis gaat komen

Oh, wat vervelend dat het op dit vlak botst met je partner. Wat is het 'discussiepunt'? Het hebben van een hond of het ras?

.Inderdaad!Het hebben van een hond . Hij maakt er gigantisch veel problemen over, terwijl ik wel gewend ben om dieren op te voeden .Ook al heb ik nog nooit een hond gehad, hij wel, en hij vindt dat ik die ervaring niet nodig heb .Heb me inmiddels erg goed ingelezen, laat de honden uit in het asiel, lees hier al een paar jaar mee op het forum, enz...

Ik heb op dat vlak een goede dosis zelfvertrouwen, maar hij denkt gewoon dat ik de mist in zal gaan?Ook wil hij nog wachten omdat hij eerst kinderen wil, tja....mijn geduld word wel aardig op de proef gesteld!

.Beslis jij dan alleen wat er komt?En je partner gaat er mee akkoord?Sommige zeggen gewoon dat ik de hond moet gaan halen als het zo ver is, maar heb geen idee hoe hij dan zal reageren :-s.Echter vind ik het wel een beetje absurd (of sla ik de bal compleet mis) dat hij zo'n drama maakt van 1 klein hondje?Ik ben namelijk degene die het zal opvoeden en er mee bezig zal zijn.Geraak er echt niet uit wijs uit die mannen?!

ik vind dat je zoiets met elkaar moet bespreken en niet op je 1tje daarover kan beslissen, je partner moet tenslote ook met de hond leven. je partner wil een saarloos wolfshond en jij wil een ander ras, dan lijkt het me eerlijk dat julie je goed informeren over beide rassen, individueel een lijstje maken van beide rassen met de positieve en negatieve dingen van het ras en wat julie van een hond verwachten en in een hond zoeken. het ras dat kwa karater dan het beste bij julie past zou julie keuze moeten zijn ookal is dat niet jou 1ste keuze.

toen wij besloten dat er een 3de hond kwam wilde mijn vriend graag een bull terrier en ik graag nog een amstaff (omdat Lila geen rastypische stafford is). een bull terrier vond ik uiterlijk wat minder maar kwa karakter paste het ras wel bij ons dus hebben we uitgekeken naar fokkers van beide rassen, uiteindelijk was het mijn vriend die de doorslaggevende beslissing heeft genomen om Nala in ons gezinnetje te verwelkomen anders hadden we gewoon verder gegaan met onze zoektocht.

Vind dit sowieso ook, hier komt geen hondje in huis wanneer mijn partner niet akkoord is, vind het een vorm van respect. Inmiddels wel een goed gesprek gehad met mijn partner, en die liet weten dat hij begrijpt dat ik geen jaren wil wachten, en dat hij snapt dat ik voor er kinderen zijn een hondje wil opvoeden.Voor de eerste keer was het een rustig gesprek, zonder dat iemand zich ambetant voelde ben heel erg opgelucht, ook al moet ik nog geduld uitoefenen.

Deze week ga ik nog wandelen met iemand van het forum die een het ras heeft van mijn voorkeur, en dit weekend ga ik misschien ook nog naar de eurodogshow.Ik ben er eigenlijk wel uit wat ik wil , mijn gevoel helt enorm over naar dit ras, maar wou wel iets dat niet evident is. Had nog geen enkel goed gevoel bij de fokkers, maar plots kreeg ik vandaag een heel leuk mailtje met daarin de info waar ik zo naar uitkeek!Het mailcontact verliep heel vlot en ik kreeg veel informatie .Ik hoop dan ook in de toekomst me op de wachtlijst te plaatsen bij deze fokker!

Nies zou ik mogen vragen welk ras op dit moment jouw voorkeur heeft? Aangezien je al zo erg lang wacht.