Ik heb een porselein Duitse dog.
Nu is het zo dat ik in December vorig jaar mijn zwarte Duitse dog moest laten inslapen.
Nu is mijn witte altijd al een moeilijke eter geweest, maar hij spant nu echt de kroon...
Toen mijn zwarte overleed was hij vreselijk in de rouw.
Ondanks dat er een Sint bernard rond hobbelde.
Dat heeft vrij lang geduurd.
Zelfs zo lang dat we er een tweede maatje voor hem bij genomen hebben. dat scheelde al erg veel.
Maar sinds mijn zwarte overleden is, eet hij gewoon niet.
Hij eet alleen als ik als een idioot naast zijn bak ga zitten en tegen hem praat.
Ik heb het eens gedaan om hem af te zonderen met eten zodat hij rust heeft, maar hij eet echt niets.
Ook de tussendoortjes volledig geschrapt.
Maar hij eet niks.
Dat heeft hij 2 weken vol gehouden.
Zodra ik er naast ga zitten of staan of alleen maar in dezelfde ruimte ben, is het goed.
Als mijn man of kinderen en bij staan eet hij ook niet.
Ook niet als hun de keuken in komen als hij en ik er zijn...
Iemand ervaring mee??
Nu is het geen probleem om bij hem te zijn, maar ik ben benieuwd of meer mensen zo gek zijn of honden zo gek na het overlijden van een maatje...
lastig probleem waar ik geen ervaring mee heb
een hond eet wel als hij honger heeft
je moet niet erbij gaan staan en volop tegen m praten om hem toch te laten eten. dan eet ie juist niet
leg een bakje eten neer in de ochten en laat dat een kwartier staan... dan haal je t weer weg. dit doe je ook in de middag en avond
zo leerden we olly ook eten (aangezien hij alleen maar kleine beetjes in avond at)
hielp trouwens wel
maar je moet m gewoon zn gang laten gaan. laat het niet iets heel belangrijks worden... het is zwaar zo'n verlies.
ik denk dat je in dit geval gewoon je leven weer verder moet lijden endat hij je energie over kan nemen. ik denk wel dat ie dan begint te eten
succes en veel sterkte!
Ja als mens ben ik net zo gek als jij... alles voor de hondjes
en mijn honden reageren op van alles maar ook op mij.
Dus jou bezorgdheid ik combinatie met een immense verandering..missen van het maatje.
Ik zou hier zelf mee naar holist gaan ivm goede ervaring(jeff was depressief echt waar)
Binnen 3mnd was hij er helemaal vanaf!
Bachbloesem mix ect kan al helpen
er was een keer een aflevering bij cesar milan...
een vrouw met twee honden. de vrouw verloorde haar vriend, haar man... ze was helemaal kapot en lag alleen op haar bed etc...
hierdoor namen de honden de energie oer, vernielden dingen... vrij veel gaos was er... ook zij voelden wel aan dat een roedellid weg was... maar de roedelleider moet laten zien dat je verder moet gaan.
tenminste, dit pikte ik uit die aflevering, tijd geleden gezien hoor haha
Heb ik gedaan, maar na ruim 2 weken word het toch wel een naar iets.
Hij was al 8 kilo afgevallen en je zag werkelijk ieder botje uitsteken...
Daarbij komt ook nog eens dat als hij langere tijd niets eet, gaat ie gal overgeven..
En de kans op een torsie word wel enorm groot op die manier...
Nogmaals..
Ik heb er geen problemen mee, je voelt je alleen zo gek..
Ikzelf heb mijn leven gewoon weer opgepakt, want ik ben voor mijn zwarte tot het aller uiterste gegaan.
Dus ik had er vrede mee dat hij overleed..
Ik wilde alleen weten of er meer mensen zo gek zijn...
Jeetje, dat is wat zeg..
Ik zou het ook doen.. zeker bij duitse doggen, die wat dat betreft toch al zo overgevoelig zijn bij het overlijden van een maatje.. Ik zou er ook bij blijven, zeker omdat ik denk dat ze anders toch echt niet gaan eten..
Lekker bij 'm blijven en "samen" eten!!
Niks geks aan hoor en het is echt zo sneu als ze niet eten en zo afvallen.
Ik zou inderdaad ook verder kijken wat je nog meer voor hem kunt doen,
puur om 'm te helpen hier doorheen te komen en wat prettiger in z'n velletje te gaan zitten.
Een holist en bachbloesem waren al genoemd zag ik, echt 't proberen waard!!
Heeft hij qua huis en tuin gedrag ook de meeste binding en vertrouwen met jou?
Kan het zijn dat nu zijn maatje er niet meer is hij alleen nog een focus op jou heeft en daarom alleen eet als jij er bij bent dus "vertrouw en veilig".
En ja als Sadi alleen zou eten als ik bij haar zou gaan staan of zitten zou ik dat doen. Als ze dan wel eet.
En ik vind dat niet gek. Ik zou wel als dat een poosje goed gaat steeds een stapje meer afstand nemen om haar er rustig aan te laten wennen dat ze in rust en grotere afstand van me ook kan eten. Hopelijk uit te breiden naar tot je in een andere ruimte kan zijn. Ook gezien het risico dat als je door een of andere situatie tijdelijk bedlegerig zou zijn of ziekenhuis opname er anders echt een probleem zou zijn.
Ik snap waarom je er naast staat en ik snap ook dat je het geen probleem vind. Maar... het kan wel een probleem worden. stel dat jij eens ziek word, opnamen in een ziekenhuis, en niet naast zijn bak kunt staan. Dan heb je weer een probleem. Ik zou het heeeeel langzaam afbouwen. Je hebt geen haast maar ik denk dat het een veiligere optie is als hij weer alleen leert eten.
het is tijdelijk, de hond zal niet zijn verdere leven rauwen.
twee weken niet gegeten ? hoelang wil je dit dan volhouden ? lekker smorgens samen even eten, ga op de grond zitten, bak tussen zijn poten, als je hond gegeten heeft krijgt tie weer energie.
ook savonds, als je hond niet wilt eten en als jij er bij bent en de hond eet, gewoon even doen, door dat de hond weer gaat eten, krijgt tie volop weer energie.
ga op de dag samen wandelen in een andere omgeving, niet waar je met de overleden hond bent geweest, onderneem leuke dingen eens op de dag, en zolang die behoefte heeft aan samen eten, doen.
er komt een dag heus, dat je hond zelf weer gaat eten, maar vasten omdat jij er niet bij bent, heeft geen zin, hij verzwakt alleen maar.
op de dag zomaar eens wat lekkers in zijn bak stoppen, al is het maar een heeeel klein beetje, doe dat na een wandeling, gewoon eens kijken wat tie doet.
hier ook een dog. heel lang niet kunnen eten, en nu ? samen iedere ochtend op de grond, eten, en ze eet als een dijker nu... savonds geef ik haar eten buiten, in het begin er ook bij gebleven, nu ga ik weg, en ze eet.
het is geen onwil van je hond, het eten is toch een must, en als een hond niet wilt eten een dag of twee, okee, maar ga je zien dat je hond afvalt en nog steeds niet wilt eten en er medisch niets aan de hand is... het is niet voor altijd, welnee, door juist samen te gaan eten krijgt je hond energie, en heus na een paar weken eet je hond alleen, samen en als dat goed gaat, halverwege even naar de keuken en dan weer terug komen, zo bouw je het alleen eten weer op.
Hier ook zo'n gek, hoor.
Joekie is bang van zijn voederbak/borden/plastieken matten/ handdoeken/... Om op te eten.
Dus daarom leggen we zijn eten gewoon op de grond, eerst proberen op een klein bordje. Soms geven de het dan met de hand en dan proberen we soms dichter bij het bordje te komen.
Tsjah, je moet wat over hebben voor een hond.
Hij eet trouwens kvv en zou eigenlijk zo'n 1400 gram moeten eten per dag.
Maar een kilo gaat er met moeite in.
Als ik heel stiekem wegloop uit de keuken, doe ik zachtjes de deur dicht vanwege de andere honden zodat hij rust heeft.
Hij gaat dan na een minuutje heel hard blaffen.
Als ik dan de deur open, rent hij naar zijn bak en gaat eten.
Doet mijn man de deur open, dan rent hij naar mij toe en springt dan zowat op schoot en rent weer terug naar de keuken en gaat dan in de deuropening staan en maar naar mij kijken en blaffen..
Als ik dan opsta en naar hem toe ga, dan gaat hij eten..
Hier een kleintje die na de verhuizing niet meer at als ik zijn bakje niet vast hield, later als ik er niet naast zat... Uiteindelijk at hij als ik stond en zei "ja,eet maar" ( en hij dan steeds kijken en ik dan steeds zeggen). Nu eet hij zelf en ook weer met liefde. Wij wonen hier nu ruim een jaar... Dus de aanhouder wint!
De 13 jaar oude bouvier van mn ouders is dit aan het doen. Hun andere 13 jarige hond is een paar weken terug ingrslapen. Daarvoor was dit ook al een moeilijke eter. Hij eet nu alleen als mn ma bij hem op de grond gaat liggen. Mijn ma doet dit dan ook gewoon. Die hond is namelijk ook al een tijdje erg ziek qua ouderdom. We denken al 2 jaar dat hij niet lang meer heeft en toch gaat hij door..
Nee ik denk niet dat je gek bent. Toen onze bordeauxdog babs overleden was, was Buddy onze BD reu ook in diepe rouw. Hij wilde niet meer eten drinken en waken. Ik ging dan naast hem op de knieën naar buiten kijken en hij ging waken. Dat waren de enige momenten dat zijn staart zwiepte van blijdschap. Op die momenten had hij weer die glinster in zijn ogen van blijdschap. Na 1 week hebben wij Tieska erbij gekocht. Zij was het laatste uit het nest, bij een BD fokker uit Belgie. Ze was 15 weken oud dus al een flinke tante. Vanaf dag 1 ging meneer weer eten en drinken. Tieska was nog maar net binnen en hij ging weer waken. Dit is nu 5 jaar geleden. Buddy hebben we dec 2011 in moeten laten slapen omdat hij een snelgroeiende tumor op het hart had. Eind dec hebben Bear gekocht een nieuw maatje voor Tieska. Wat we nu wel anders doen is ze meer onafhankelijk van elkaar opvoeden. We deden eerst alles met z'n 4tjes. Nu laten we onze doggen vaak apart uit en gaan we ook 1 voor 1 met ze naar het bos voor langere wandelingen.. Nee je bent niet gek, het is pure liefde voor je dog. Ik heb hier gelezen bachbloesem hem wel zou kunnen helpen. Misschien dat je ook langzaam aan meer ruimte tussen jou en je dog kunt crieeren tijdens het eten. Zal wel enige tijd aan voorbij gaan. Maar wat als er iets met jou gebeurt, je wilt toch dat je dog gewoon eet.
Nadat mijn Engelse bul Buck insliep op 1 mei, is mijn Franse bulletje Lotje veel ziek geweest. Ze wil nu eigenlijk al een maand niet of nauwelijks eten, wat ik ook doe.. Ze is van bijna 10 kg in een maand tijd naar de 7 kg gegaan en nu zo mager en zwak dat ik bang ben dat ik haar vandaag of morgen moet laten inslapen. Ik krijg er niets in..
Ik zit naast haar bak en probeer haar elk stukje vlees, haring, kaas, frikadel, hart, lever, van alles met de hand te voeren. Soms pakt ze een stukje aan en eet dat op, maar zelf uit haar bakje eten, eigenlijk niet meer. Dus ja, ik ben ook zo'n 'gek' die er alles voor over heeft om mijn hondje aan het eten te krijgen..
Als een dog heeft bedacht dat hij niet wil eten, zal hij niet eten, daar zijn de eigenwijs genoeg voor..
(enneh, je zegt dat doggen geen 15 worden.. volgens mij dierenarts is Lotje daar al voorbij, hoewel we het nooit zeker zullen weten)
Hetzelfde hier met 1 van onze vorige honden. Aai knuffel kusje op het bolletje bakje vasthouden dat hij maar at. Was zelfs zo gek wat zachter voer voorzichtig als het ware voorin het bekje te leggen als hij echt niet at. Gaf ik een knuffel slikte hij het door. Heel verkeerd ik weet het maar ze krijgen je toch zo ver als ze maar niet eten.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?