verschil in omgang met andere honden

hoe kan het dat er zoveel verschil zit in de omgang met andere honden? hebben jullie dit ook?
vind het toch wel vreemd...
de ene hond word super enthousiast begroet en word mee gespeeld.
de andere hond word voorzichtig benaderd en door mooie houding begroet.
weer een andere hond word luidkeels weg gebalfd en gegromd.
persoonlijk vind ik dit zeer verwarrend... hebben jullie dit ook en hoe ga je er mee om?
kan het ook zijn dat dit leeftijds gebonden is? en hoe krijg je een stabiele hond?

groetjes inge

Ben jij even blij met alle mensen?

Verschil met reu en teef. Reutjes vinden andere reuen soms minder leuk dan wanneer ze teefjes tegenkomen. Grootte kan er ook mee te maken hebben, en ook kleurpatronen. Als ze al eens ruzie gehad hebben met een zwarte hond kunnen ze bij andere zwarte honden ook voorzichtiger gaan reageren. Als hun beste vriendje een Cavalier is kunnen ze bij andere Cavaliers ook vrolijker doen. En wanneer jouw hond een hond tegenkomt die een voorzichtige, bange houding heeft zal jouw hond ook terughoudender zijn. Wanneer jouw hond dan weer een andere hond tegenkomt die een dominantere houding vertoont kan jouw hond wel eens van zich afblaffen.
Er zijn zoveel redenen waarom ze bij de ene hond beter reageren als bij de andere

nee ik ben ook niet even blij met alle mensen maar ga dr niet meteen agressief tegen in

Net zo als Wendy zegt, ik hou ook niet van iedereen, dus waarom een hond ook niet,mijn lodewijk houd van labradors maar niet van golden retrievers, Lobke houd van alle kleuren poedels maar niet van grijze poedels .groetjes Hein.

is kleur echt van invloed ja? moet ik s in de gaten houden.
en is prima hoor dat hij niet iedereen moet. het zou alleen fijn zijn als dat met een beetje minder schandalen kenbaar gemaakt word' tips hiervoor?
wat me ook opvalt is dat de honden die hij van pup af aan kent,dat dat de honden zijn die hij leuk vind. "nieuwe" honden is meestal het probleem.

heb het er met een gt overgehad en hij zei dat Ozzy uit angst handeld. volgens hem zit zijn angst in zijn aard dus niet eruit te krijgen. wel te begleiden.
toch zie ik duidelijke verschillen.
en heb de indruk dat het ook soms dominantie is. kan dit? angst en dominant?
zou een chemische casteratie uitkomst bieden zodat hij wat rustiger en minder onzeker is naar andere honden toe?

Casteratie kan een hond zijn gedrag ook juist versterken is plaats van verhelpen. Die angst zou dus nog heftiger kunnen worden.

Mijn Shadow reageert ook heel verschillend op andere honden. In grote lijnen kan je zeggen dat Shadow problemen heeft met zwarte honden en dominante reuen. Dit kan bij grommen blijven maar ook net zo goed uitlopen tot vechten. Andere honden vind hij weer heel erg leuk of worden genegeerd. Waarom? geen idee. Maar de kunst is om een hond hierin te begeleiden. Ga je daar eens in verdiepen.

Dominant kan je alleen zijn in relatie tot een ander. Dus met een vreemde hond is daar zowiezo nooit sprake van. 
Je kan je hond leren dat een ander niet eng is door klassieke conditionering. Daarbij wordt het ervaren (in dit geval zien) van een prikkel gekoppeld aan een andere prikkel. Bv hond zien is een koekje. Daarbij gaat het verschijnen van een andere hond het krijgen van iets lekkers voorspellen en krijgt een andere emotionele lading. Ipv hond is en is schelden wordt het hond zien betekent dat ik iets lekkers krijg.
Andere mogelijkheid is dat je gewenst gedrag gaat belonen. 
Ik ff een poster zoeken met een "spelletje" om je hond te leren iets anders te doen dan schelden.

Look at that

Thnx wendy! Dit is inderdaad de methode wat de gt mee ook aanrade. Het probleem is... ozzy loopt niet warm voor snoepjes al hou ik hem een blok kaas voor hij is niet af te leiden. Het gaat al zeker beter als een jaar geleden. hij blijft stil staan zodra hij een andere hond ziet, voorheen liep ik gewoon door onder het motto van niks aan de hand. Fout dus. Nu blijf ik wachten tot hij zelf verder gaat. Meestal gaat hij dan ff snuffelen. Ben dusal n stuk op de goede weg. Hij heeft dus al geleerd dat op die afstand blaffen toch niet helpt. Maar goed het passeren van n hond... dat is juist t probleem de ene keer gaat het goed en is hij sociaal en de andere kkeer lijkt het net n wolf. Naar voren hangen staart rechtop fixeren. Vandaar mn gedachte aan dominantie...

How sorry kylie! Moesten 3 doggies zijn. Te dikke vingers voor t touchscreen

Waarom kan trouwens alleen dominantie in een relatie? Wat verklaart het dan dat er 2 van het zelfde geslacht meestal mot hebben? Altijd gedacht namelijk

Het aantal doggies is niet belangrijk ozzy... Behalve wanneer we dan gaan denken dat we iets helemaal verkeerds hebben gezegd  

Mja... het kond dat je me off-topic vond   Okay, voor deze reactie hoeft er geen, want die is zeker off-topic. 

Of ja.. toch wel : Eéééntje

Lol.

Haha hup dan:p

wat lijken honden en mensen toch op elkaar he...

eigenlijk gaat het onderling met mensen ook zo...

bij je moeder of vriendin geef je direct een dikke knuffel

bij vreemden hou je afstand en zeg je toch misschien: 'hoi'
of stel je jezelf even voor

en er zijn mensen die je niet vertrouwt en daar ga je met een grote bocht omheen.



Onder honden gaat het altijd om 'vrede'
als ze op elkaar afkomen, gebruiken ze altijd kalmerende signalen met ogen, houding, bocht naar ze toe lopen
honden die elkaar 100% vertrouwen gaan nog wel es recht op elkaar af lopen

olly gaat altijd liggen, keert rug toe of loopt met een bocht naar de hond toe
(zelfs als hij naar ons toe loopt gaat dat vaak met een bocht)

Kylie was van in het begin op alle honden die ze zag gesteld.  Groot, klein, wit, zwart... voor haar was het enkel leuk en interessant.

Wanneer m'n buren met vakantie waren ging ik hun wiite labrador voeren en uitlaten.  De hond had een ren met slaaphok buiten en kwam nooit bij hen in huis en bijna nooit los in de tuin.  Hij was dan ook altijd heel blij als ik hem na zo'n wandeling mee onze tuin in nam waar hij dan samen met Kylie kon rennen en snuffelen. 

Maar het klikte niet voor 100 %.  De Labrador wilde alleen rondsnuffelen en gromde als Kylie wilde spelen en hij wilde ook alleen in mijn buurt zijn, niet met Kylie er ook nog bij.  Ik kan niet anders dan zeggen dat het om een soort jaloezie ging van zijn kant en ook het niet kennen van echt spelen.

Als de buren met hun Lab gingen wandelen hadden ze alle moeite om hem voorbij onze tuin te krijgen en zeker als ik buiten was bleven ze staan tot ik even was komen begroeten en knuffelen.  Dan gingen ze met hem verder naar een vijver, want hij was dol op zwemmen.

Op een keer vertelden de buren dat de Lab "uit het niets" aangevallen was door een hond die uit een oprit van een woning gestormd kwam.  Hij was flink gebeten en wilde daarna niet meer graag gaan wandelen en kon niet meer bij een andere hond samen want hij ging grommen en wilde bijten of weg.

De eerstvolgende keer dat m'n buren op reis gingen maakte ik een wandelingetje met hem en liet hem toen los in de tuin bij Kylie.  Ik heb Kylie toen het huis in moeten doen, want ze konden niet meer samen.  De Lab gromde en hapte naar Kylie. 

Niet zo lang daarna zijn we verhuisd en het heeft toch wel meer dan een jaar geduurd eer Kylie normaal reageerde als in de verte iemand met een witte Labrador aankwam.  Eens erbij was ze weer haar vrolijke zelf.... Maar vooraleer we dichtbij waren zag ik dat Kylie steeds in een soort sluiphouding ging... Niet echt sluipen... maar duidelijk op haar hoede en haar kin lager bij de grond dan normaal.

Ik kan dus niet anders dan denken dat ze op uiterlijke- en raskenmerken reageerde volgens een eerdere ervaring. 

Gelukkig deed ze het niet bij andere honden en al helemaal gelukkig ging dat gedrag over want ik vond het niet zo leuk om zien.

Vermits het "aangeleerd" kon worden kan het bij sommige honden misschien overgedragen zijn of terugslaan op bepaalde instincten... ?

Goed dat je bij een GT al gaat zeg. 
Als ze braaf snuffelt moet je haar belonen, maar als ze snoepjes op dat moment niet wil aannemen (wat ik kan begrijpen aangezien ze op dat moment misschien angstig is) dan kan je haar ook belonen met lieve woordjes. Eventueel een aai, maar dat moet ze op dat moment appreciëren maar dat weet ik niet. 
Wanneer ze dan gromt of wat dan ook geef je een kleine correctie. Dus niet beginnen boos worden en een heel verhaal van "oh stoute hond, je mag niet grommen" want dan ga je in conflict met je hond en dan toon je alleen maar hoe machteloos je bent.

Vroeger had ik een golden retriever die heel sterk zijn voorkeuren had voor soortgenoten. Ras maakt hem nooit zoveel uit, maar drukke honden daar moest hij niets van hebben. Er was een andere golden waar hij echt een hekel aan had. Liepen ze de beide aan de riem elk aan een kant van de weg draaide hij zijn hoofd naar de andere kant. Alsof hij "ik zie jouw lekker niet" wou zeggen...