Hai allemaal,
Ik zit met een lastig probleem, mijn zoontje van 4 speelt graag bij zn vriendje maar:
Nu hebben deze ouders een rottweilerpup aangeschaft. Het beestje is nu 20 weken oud en ik heb de indruk dat ze niet héél consequent zijn in de opvoeding. De hond is ook erg dominant. Pakt speelgoed van de kinderen, mag op de bank liggen, plast in huis als er een man binnenkomt en heeft een kleiner hondje al eens in zn buik gehapt (niet dóórgebeten overigens).
Wij hebben zelf een grote hond, die erg gemoedelijk met kinderen is, dus mijn zoontje is honden wel gewend.
Ze hebben wel een puppytraining gehad maar dat werkte niet volgens hun en de hond mocht ook niet met de andere hondjes spelen omdat hij geen grenzen aanvoelde van de andere pups.
Mijn gevoel zegt dat dit best een keer mis kan gaan en twijfel dus of ik mijn kind daar nog wel alleen kan laten spelen.
Mijn serieuze vraag aan jullie: Ben ik té overbezorgd? Wat zouden jullie doen?
Volg je gevoel.
Het gedrag wat je beschrijft lijkt mij gewoon pupgedrag. Grenzen opzoeken..
Hier mag de hond ook op de bank. En ongelukjes gebeuren nog bij een pup van 20 weken hoor.... Speelgoed afpakken is niet oké maar de pup moet wel de kans krijgen om dingen te leren...
Dominantie is een heel omvangrijk begrip. Ik denk niet dat dat juist is indeze situatie...
Dus ja ik zou mijn kind daar laten spelen. Misschien leuk om mee te gaan?
Het is de bedoeling dat pups en kinderen heel goed begeleid worden. Rondslingeren van speelgoed zodat de pup het kan pakken is al fout.
Dat de hond plast als er een man binnenkomt kan ook van angst, spanning, onderdanigheid zijn.
Als ik er niet van op aan kon dat de mensen de hele tijd goed kind en hond begeleiden of anders de pup en de kinderen gewoon uit elkaar houden zou ik liever het vriendje bij mij thuis uitnodigen.
Met dominant bedoel ik dat als het baasje op de bank of op de grond zit, dan gaat de pup (die overigens al flink is) over haar heen staan of legt zijn poten op haar schouders. Dit wordt niet of nauwelijks gecorrigeerd.
Ik ben al een paar keer mee gegaan, vandaar dat ik gezien heb datdeze dingen gebeuren.
Maar ik kan niet elke x mee.
Maat snap je punt dat een groot deel ook nog écht puppy gedrag is
Ik zou even een klein gesprekje beginnen met de ouders. Vraag ze hoe het met de hond gaat en terloops kan je natuurlijk even vertellen hoe jullie met jullie hond en kinderen zijn om gegaan vertel ze wat voor regels jullie hebben bv. hond met rust laten, en natuurlijk ook anders om.
Werkt dit niet zou ik heel eerlijk zijn en toegeven dat je het een beetje eng vindt.
Mijn jongste dochter is 5 en heeft ook vriendinnen die Saartje eng/spannend vinden. Geen probleem vindt ik, dan gaat ze gewoon in de bench met een lekker botje erbij. Nu gaat ze vaak uit zich zelf in de bench liggen als er vesite is. Ideaal!
Ik zou mijn onzekerheid uitspreken naar de ouders toe.
Ooit heb ik ook voor zo'n situatie gestaan, dit was welliswaar bij goede vrienden met betrekking tot een grote amstaf herplaatser met gedrags issue's (ziet andere honden als tussendoortje)
En een bijt incident met een buurman die onverwacht op het terrein kwam.
Doordat ik ernaar vroeg en mijn onzekerheid uitsprak konden ze mijn ongerustheid wegnemen.
Dit maakte mijn stress erom veel minder.
Wellicht dat deze mensen helemaal niet stilstaan bij dit gedrag, en waarderen ze juist dat je je zorgen erom deelt?
Ik denk dat ik inderdaad eerst maar een gesprekje met ze aan moet gaan. Het zijn vrienden van me, dus dat moet lukken :-P
De pup plast in huis als er een man binnenkomt ?
Waardoor dan ? Hoe dikwijls is dit al gebeurd?
dit is van angst denk ik, niet normaal voor een jonge pup, gelijk welk ras. Zou eerder eens praten hoe jouw vrienden de socialisatie periode zelf zien ? '
Hij piest over de voeten van zijn baasje en toen een vriend op visite kwam plaste hij op de grond.
Voor zover ik begrepen heb is dit al meerdere malen gebeurt.
Als zijn baasje (de man dus) op staat van de bank, gaat hij meteen op zijn plek zitten.
De vrouw ( zij is het meeste thuis met de hond) vindt alles schattig en grappig. En vindt het ook zielig als ze hem moet corrigeren.
Met 20 weken kennen ze nog geen agressie. Ik vind dit dus een erg overdreven reactie.
Ik vind het jammer dat voor veel mensen pups geen pups meer mogen zijn..
Dit topic gaat niet over wat de baasjes verkeerd doen, maar of haar kind veilig zal zijn.
Deze tips en vragen kan de TS niets mee, dit is niet haar hond. Tenzij ze haar vrienden, de eigrnaren van deze hind dit topic laat lezen.
Als je er geen goed gevoel bij hebt, het niet doen!
Het gaat om je kind, en als je het toch maar doet omdat..
Dan kan je jezelf wel voor je kop slaan als er iets gebeurd..
Misschien moet je de pup beter leren kennen..
Ik denk niet dat een pup van 20weken echt agressie of dominantie kan tonen .. Op de zetel zitten heeft niets te maken met dominantie
Pups van 20 weken kunnen wel degelijk flink van zich afbijten. Is helemaal afhankelijk van wat voor ouder-honden ze had. hoe ze door de moederhond begeleid zijn in hun eerste weken én hoe de nieuwe eigenaren hun hond begeleiden bij ongewenst gedrag.
Ik zou ook ene gesprekje aangaan met de eigenaren. Wie weet gaat hen ene lichtje branden of vinden ze het gene probleem om de pup even apart te zetten als zij niet bij de spelende kinderen én de pup kunnen zijn.
Mijn zoon en wij zelf ook hebben rottweilers gehad en nog 2 bij mijn zoon en deze zijn als pups binnengekomen maar ben nooit een seconde bang geweest met mijn dochtertje die geboren werd toen hun 7 mnd waren. Ook deze waren ondeugend echt puppie gedrag ten voeten uit maar mijn vertrouwen is nooit zo groot geweest als in deze honden.
Maar ja daar heb jij niets aan en als jij het eng vind zeg ook ik volg je gevoel'
Ik denk dat ik sowieso een gesprekje aan moet gaan. En als ik dan nog het idee heb dat ze andere ideeën hebben over wat wel en niet verstandig is in de opvoeding van een hond (met jonge kinderen enz) dan inderdaad er maar voor moet kiezen om mijn zoontje daar niet meer alleen te moeten laten spelen.
Ik zou het zelf nogal sneu vinden om een kind te verbieden bij een vriendje te gaan. Misschien wel je zoon instrueren om de hond met rust te laten, zodat hij in ieder geval niet de hond eventueel per ongeluk provoceert?
hij is nét 4... Instrueren om de hond met rust te laten kan ik doen, maar heb er weinig vertrouwen in dat hij dat zich nog herinnert als de hond zijn treintje oid pakt. :-P
Waarom zou een pup überhaupt niet agressief kunnen zijn.
Een pup wordt niet blanco geboren, maar met een aangeboren karakter wat gewoon "vastligt"
Er zitten een enorm verschil in temperament van pups, en aangezien agressie gewoon een onderdeel
is van de uiting van gedrag.............. kan een pup ook agressie gebruiken, ik zou niet weten waarom niet.
Ik heb wel eens een nest jack-russels mee verzorgd, daar zaten ronduit agressieve pups bij.
Later bleken zij ook nauwelijks te handhaven........
Nu naar TS:
Een hond van 20 weken is in mijn ogen helemaal geen pup meer, maar een jonge hond, die ook door
andere honden niet meer als pup wordt bezien, maar al veel strengere regels wordt opgelegd en ander
gedrag van wordt gevraagd.
Het lijkt mij dat dit gezin hun toch vaak in aanleg zeer krachtige rotweiler een stuk opvoeding onthoudt.
Voor mij moet een hond leren dat speelgoed (en al de andere goederen in huis trouwens) NIET van de hond
zijn en hij ze dus ook niet pakken mag, een hond die denkt dat soort rechten te hebben, zal diezelfde
rechten op den duur ook gaan verdedigen. Zelfs met "eigen" speeltjes van de hond geldt datzelfde, het is heel goed als de hond direct wordt aangeleerd dat niets verdedigbaar mag zijn met gegrom, gegrauw of erger, leer je dat niet aan....... komt dat gedrag vanzelf een keer.
Zeker bij een hond met het kaliber van een Rotweiler, die misschien in het eigen gezin nog zeer goedig
kunnen zijn, maar dat naar buiten toe (en dus ook op bezoek komende kinderen) niet altijd zal zijn.
Op de bank, in huis plassen, het leest als een hond die veel wordt toegestaan en zo veel rechten wordt gegeven.
Een Rotweiler van 20 weken is natuurlijk gewoon zindelijk, dat plassen in huis is geen "ongelukje" daar geloof ik dus nooit wat van.
Volg je gevoel TS, vaak neem je gevoelsmatig dingen waar die je niet altijd kunt omschrijven, maar die er wel degelijk zijn, ik zou zelf een gesprekje met de ouders beginnen, wat zij vinden van het bv mogen pakken van speelgoed van de kids........... dan maar een aanvaring/ruzie, lijkt me beter dan een gewond of angstig kind.
Als ik jou was, zou ik de kleine dus niet bij de kennissen laten spelen, klaar..
Jou kleine is gewent aan honden, aan volwassen honden, en da's even wat anders dan zo'n jonge puber
Dus of die jonge hond nou agressief is naar mensen.?.(voormij al een reden om dan al helemaal niet meer langs te gaan).
Of dat hij per ongeluk piest, of bewust zijn doel opzoekt, z'n poot wel of niet optilt, gromt, blaft, of stil op z'n rug ligt te slapen.
Jij vertrouwt het niet...punt.
En jij bent degene die toestemming wel of niet geeft om je kleine daar te laten spelen.
Dus jij legt de verantwoording voor de situatie bij mensen die je qua het hondengedrag niet vertrouwt.
Heel simpel...niet doen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?