Calcium/Fosfor pup

De juiste ratio voor de calcium/fosfor verhouding zou 1.1:1 zijn, oftewel vrijwel evenveel calcium als fosfor, maar iets meer calcium.
De juiste hoeveelheid zou zijn als de waarde tussen de 1% en de 2% zit. Want een calcium overschot is net zo schadelijk als een calcium tekort.
Ik heb een molosserpup van 9 weken en de fokker heeft hem op rauw voer afgespeend. Voorheen voerde ik mijn andere hond Royal Canin giant puppy active, en ben toen die volwassen was overgestapt op rauw vlees.
Maar ik maak me zorgen, en ja ik weet dat het een veel gestelde vraag is.
Volgens de analyse bevat Carnibest natuurvoer grofweg een half procent calcium en fosfor (iets minder). Ik begrijp wel dat de natuurlijke calciumbronnen in rauw voer beter zullen zijn dan de onnatuurlijke calciumbronnen die in de brok worden gebruikt, maar:
Moet ik nu calcium toevoegen? Of moet ik het aanvullen d.m.v. yoghurt/groentenmix/...?
Ik lees veel tegenstrijdige berichten en ik ben huiverig voor voor het toedienen van supplementen, vooral in het geval van een opgroeiende pup van een reuzenras.
Aub help!

Calcium uit karkassen (exclusief nekken en strotten) wordt in zijn geheel natuurlijke staat het beste door het lichaam opgenomen. De juiste hoeveelheid calcium binnen een zelf samengesteld dieet is zeer zeker geen 1%-2%. De calcium/fosforverhouding in brokken is bepaald uit de uiteindelijke opneembaarheid van onnatuurlijk calcium. Fosfor mag calcium nooit overstijgen. Verder is een premix in brok veel meer onderhevig aan oxidatie dan bij verse voeding, waardoor je echt nooit zekerheid hebt over juiste verhoudingen in brokvoeding. 
Een extra calciumbron uit onnatuurlijke bronnen (synthetische) of andere mineralen en vitaminen moet je NOOIT extra toevoegen. Dat is vragen om problemen. Om terug te komen op Carnibest. Daarin zit naast calcium uit natuurlijke bronnen ook een premix. Elke dag 'compleet' voeren is niet nodig en kan zelfs een slechtere opname van vitaminen en mineralen teweeg brengen. Echter, ervaring leert dat deze rauwe voeding veel beter wordt opgenomen dan een gemiddelde brokvoeding. Dit merk is 1 van de weinige die zich door de jaren heen echt bewezen heeft bij opgroei van pups. Inmiddels zijn er KVV merken bijgekomen zonder premixen en andere nutteloze toevoegingen die beter aansluiten aan de 'prooidiertheorie'. Het in de verhouding voeren tot dat prooidier, bestaande uit dik bevleesde karkassen, spiervlees en orgaanvlees. Ook is het mogelijk om echt gemalen prooidieren te voeren. Deze vorm is dus echt 'compleet', op zijn eigen natuurlijke manier. Het enige wat nuttig is om toe te voegen is vitamine E en wat 'overige'. Alleen calcium toevoegen mag NOOIT het uitgangspunt zijn. Calcium kan niet zonder aansturing van andere mineralen die weer enzymen in werking stellen om vitamines goed opneembaar te maken. Echter, is het zeker wel aan te bevelen om een zeer kleine hoeveelheid 'overige' bij te voeren, ook bij de Carnibest en juist ook bij die brok. En misschien wel het belangrijkste: verlaat je nooit op 1 voeding, maar varieer met diverse diersoorten met hun eigen unieke aminozurenpatroon en vitamine/mineralenbalans. Ook bij complete mixen is dat aan te raden. En uiteraard vind ik het aan te raden om je niet te verlaten op fabrieksmatige voeding, maar regelmatig een goede kwaliteit karkas te voeren en de KVV voor dat moment te laten.
Wil je meer weten over wat je kunt bijvoeren: http://www.rauwevoedingvoorhonden.nl/

Hieronder een stukje van Mogens Eliasen over de calcium/fosfor verhouding:

From the desk of Mogens Eliasen, for immediate release 
This article may be reprinted without further permission when brought in its entirety, including the bio the end. June 05, 2003

Het balanceren van de kalk/fosfor verhouding bij rauwe hondenvoeding

Door Mogens Eliasen, 5 juni 2003.
Vertaling: Ignit Bekken

De meeste mensen die rauw voeren aan hun honden kennen het probleem van de kalk/fosfor balans wel. Een verraderlijk probleem wanneer je niet beschikt over een chemisch laboratorium, en nog verraderlijker als je weet dat veel beschikbare voedselbronnen helemaal ontdaan zijn van hun fundamentele voedingsstoffen. Nog erger: dit gemis varieert per gebied en per industriële normen voor de boeren die het voedsel produceren.

Het probleem met chemische analyses…

Het is geen oplossing om je toevlucht te nemen tot droogvoer met de juiste balans… 
Een chemische analyse van het kalkgehalte en het fosforgehalte van een voer hoeft nog niet de volle waarheid te vertellen over de balans tussen deze twee voedingsstoffen. Wat opgemeten kan worden met een standaard analyse en wat van belang is voor het lichaamsmetabolisme is niet hetzelfde… Wat chemisch geanalyseerd wordt is de totale concentratie van de chemische elementen, ongeacht waar ze in voorkomen.

Wanneer rauwe, natuurlijke voeding jouw kalkbron en fosforbron is, dan is de kans groot dat je beide elementen aanvoert in chemische verbindingen die verteerbaar zijn en die benut kunnen worden door het metabolisme. Als je kunstmatige grondstoffen gebruikt als supplement, kan het wel zijn dat een chemische analyse aangeeft dat de concentratie "correct" is – maar in werkelijkheid geeft het niet aan in hoeverre de voedingsstoffen bruikbaar zijn. 
Voorbeeld: kalksteen bevat behoorlijke concentraties kalk, en zal bij een chemische analyse een hoog kalkgehalte geven. Maar kalksteen is praktisch onverteerbaar en alle kalk zal net zo naar buiten komen met de ontlasting als het naar binnen gegaan is…

Het gebruik van rauwe botten als bron

Nu er alleen nog maar natuurlijke bronnen van kalk en fosfor overblijven, gaan we eens kijken naar botten als de bron van deze twee voedingsstoffen. De balans in de botten is precies wat een hond nodig heeft. Wanneer we daar voldoende van voeren, is het probleem van de balans opgelost. Maar hoe zit het dan met alle andere zaken in de voeding die niet in balans zijn? Moeten we die compenseren? Bijvoorbeeld, als er te weinig kalk is, moeten we dan niet meer fosfor toevoegen dan wat er in de botten zit?

Het antwoord is dat het niet uitmaakt – zolang je maar voldoende botten voert.
Waarom dat zo is: stel dat de correcte verhouding tussen kalk en fosfor 1:1 is – 50% van elk. Laten we verder stellen dat een hond per dag 100 milligram (0.1 gram) van elk nodig heeft, en dat er in botten 10% van elk zit. Dit leidt dan tot de conclusie dat we een totaal van 1.000 milligram (1 gram) botten per dag moeten voeren om aan de behoefte te voldoen, er van uitgaande dat alle kalk en fosfor in de botten verteerbaar is.

Maar er kan te weinig kalk zitten in de maaltijd die we geven. Stel dat er niet meer dan de helft in zit (50 milligram in plaats van 100 milligram), maar dat het in orde is wat betreft het fosforgehalte. Dan zitten we fout met de balans – de 1:1 verhouding is slechts 0.5:1 – en dat is kritiek.

Maar dan voeren we nu 10 gram rauwe botten extra. Dit geeft ons een aanvulling van 1.000 milligram kalk en 1.000 milligram fosfor in totaal. Voeg hier aan toe wat we voeren middels de andere bronnen. De algehele balans is nu niet langer 0.5:1 maar (1050/1100) = 0.95:1. We zitten er nog steeds 5% naast. Maar 5% variatie kan er altijd zijn in de natuur, dat maakt dus niet zoveel uit… (De meeste standaard chemische analyses geven ook geen precies resultaat: +/- 5% is behoorlijk nauwkeurig voor een analyse…)
Als je echter 100 gram botten voert, zie je dat de verhouding naar 0.995:1 gaat – minder dan 5% verschil…

Het is een goede zaak dat honden het heel goed doen op veel rauwe botten. (Een wolf in de natuur laat maar heel weinig achter van een prooi, meestal alleen de hoeven en de schedel.) En nog beter: je hoeft niets te weten over de tekorten van kalk of fosfor in de voeding die je geeft. Je hoeft zelfs niet te weten welke van de twee ontbreekt of onvoldoende is. Je hoeft alleen maar veel rauwe botten aan je hond te geven om te zorgen dat de onbalans die er is totaal onbelangrijk wordt.

Hoeveel is "veel"? Een natuurlijk prooidier zou een goede richtlijn kunnen verschaffen – ongeveer 7-10% van zijn totale gewicht bestaat uit botten, dus alles boven 10% van de totale voeding zou "veel" zijn. Je zou niet meer moeten geven dan ongeveer 25% - omdat je ook nog ruimte moet houden voor andere voedingsstoffen…

Honden houden van botten – je zult een geliefde roedelleider zijn!

Mogens Eliasen

-------------------------------------------
Mogens Eliasen draagt de wetenschappelijke titel Mag. Scient in de Chemie van de Århus Universiteit in Denemarken en hij heeft 30+ jaar ervaring met honden, hondenbezitters, hondentrainers en holistische dierenartsen als begeleider en ontwikkelaar van educatieve methoden, en in het houden van lezingen. Hij geeft een gratis nieuwsbrief uit, "The Peeing Post", met tips en adviezen waar allerhande problemen aan de orde komen, maar vooral training, gedragsproblemen, voeding en gezondheidszorg.
Stuur een mailtje naar  [email protected]  voor meer info over Mogens Eliasen en voor links naar andere artikelen die hij heeft gepubliceerd.
Bron: http://www.forumwereld.nl/rauwevoedingvoorhonden/index.php/topic,49.0.html

geweldig antwoord
Goldendelicious