Vechtende honden......hoe zie je dat ze voor de kill gaan

Even een rare vraag maar misschien hebben jullie er ideeën over.

Vechtende honden 1 hond houd de ander vast maar wanneer weet je nu of een hond daadwerkelijk voor de kill gaat of alleen maar vasthoud en makkelijk los te krijgen is?

Een hond die voor de kill gaat valt die bepaalde lichaamsdelen aan en wat voor bepaald gedrag vertoond hij daarbij om zijn "prooi" te doden?

Hebben jullie hier een antwoord op???

Vastpakken en dan gaan schudden.

schudden is idd vaak de prooi doden...

en zie vaak bij behoorlijke gevechten dat er toch vaak voor de nek gegaan is, of omliggend gebied..veel in de hals en snuit dus...

pfoe.......heavy hoor.....

Geen compleet antwoord op je vraag daar ik er gelukkig geen ervaring mee heb, ook niet op afstand. Wat betreft het 2de deel neem ik aan dat een vastberaden hond zijn "prooi" makkelijk in de nek(dus niet de keel)  kan nemen en met een juiste vastberaden hap op de juiste plek hem zo binnen no time uit kan schakelen. Tenzij de 'killer' een chi is en de prooi een DD ofzo.

Wanneer ze echt voor de kill gaan, weet ik eigenlijk ook niet, mede omdat ik dat ook niet af ga zitten wachten. Onze reu heeft een paar keer onze teef aangevallen en grijpt altijd naar de nek. Ik denk dat honden die voor de kill gaan, ook ten alle tijden richting nek grijpen en schudden. In ons geval hield de reu niet vast, wat ze in geval van echt willen doden wel doen, denk ik. Hij wilde wel weer opnieuw grijpen, maar houdt gelukkig niet vast. Wel moet hij op zo'n moment gelijk weggezet worden, hij draait wel door op zo'n moment. Maar nogmaals, ik ga niet afwachten tot het schip strandt.

lola grijpt eigenlijk ook altijd naar de nek, als de dames hier mot hadden...of als er een opstootje is.
maar, dat is niet voor de kil gaan...dus ik weet niet hoe het dan gaat, maar ik vermoed hetzelfde..alleen een stuk intenser

schudden hoeft helemaal niet
als het zeer menens is, en het doel is keihard ingrijpen........
ik heb ooit een DH reu zijn roedel (terecht) zien beschermen, die pakte de hond die
zijn baas aanviel over de nek (van bovenaf) en krak.......... was echt in 1 seconde gebeurd.
(voor iedereen in de stress schiet, de eigenaar van de hond die op slag was overleden was er
uitermate laconiek tot grof onder "daar was tie dan ook weer vanaf", ons verbijsterd achterlatend)


overal het algemeen zal een gerichte aanval wel op het nekgebied zijn

mijn hond heeft trouwens ook 1x zo over de nek van een andere hond gestaan die duidelijk
niet helemaal spoorde (met gillende baasjes 20 meter verderop) de hond kalmeerde op slag
en mocht vertrekken, onze hond zal echt niet gaan schudden, als hij echt iets wil, dan doet hij het gewoon.

Bedankt alvast voor jullie reacties.

Diesel heeft een tijd terug dus gevochten heeft de andere hond nadat deze in zijn wang had gebeten vastgepakt bij het oor en liet niet meer los, we stonden er bovenop dus achterpoten omhoog en na 1e commando los hield hij vast dus hebben we zijn strot voor 2 tellen dicht geknepen waarop hij gelijk los liet.

Nu gaat het verhaal dat hij "gevaarlijk" is omdat hij die hond bij het oor greep en als een hond dat doet gaat hij 100% voor de kill.

Dit houd me toch steeds bezig vandaar hier mijn vraag.

Honden die "gewoon" vechten hangen even in elkaar en gaan daarna vrij snel ieder hun eigen weg. Honden die voor de kill gaan blijven maar doorgaan. Die stoppen niet, die hangen in elkaar en laten niet meer los. Ze blijven het gevecht in gaan en zijn niet meer te bereiken en lijken in een soort waas te zitten.

Gebeurt dat 1 keer dan betekent dat niet meteen dat jouw hond levensgevaarlijk is voor alles en iedereen hoor. Lennon en Muttley deden dit namelijk, maar alleen bij elkaar. Iedere andere hond was geen probleem maar binnen in huis vlogen ze elkaar steeds aan. Sinds Lennon zijn chemische castratie gaat het goed (Muttley reageert nu heel anders op Lennon), inmiddels is Lennon helemaal gecastreerd.

ja, moeilijk zulke dingen...
ten eerste omdat mensen dingen vaak verkeerd zien/interpreteren

dat bv, een opstootje als enorm gevaarlijk gevecht wordt gezien en een hond als vals of agressief bestempleld wordt...

en gek genoeg ook vaak serieuse acties, die worden weggewuifd...ach, even de verhoudingen uitzoeken, laat ze het maar mooi zelf regelen

dus wat mensen zien, of horen vind ik altijd moeilijke gevallen...

ik denk dat jij je hond beter kent dan de buurt...wat denk je zelf?

Dat mensen jou hond nu als gevaarlijk beschouwen is natuurlijk klinkklare onzin. 
Je moet ze maar eens vragen als zij in hun gezicht geslagen worden of ze dan niks terug doen. Als ze dan in het gezicht slaan of dat dan ook een poging is om de ander de strot dicht te knijpen. Jou hond heeft alleen gereageerd op de beet die hij kreeg. Dat vind ik helemaal terecht die hond ging over zijn grens. Wenselijk is natuurlijk iets anders. Ik denk ook dat jou hond het eerste heeft gebeten wat hij tegen kwam van de andere hond en dat toevallig het oor was. Een hond denkt niet maar reageert alleen.

Al met al wel reuze vervelend voor jullie. Hoop dat hij aan de beet geen nare dingen heeft over gehouden. Zowel de wond als gedrag gericht.

suc6 en laat je niet gek maken.

Zelf weet ik 100% dat de situatie waarin het gebeurde de oorzaak van het gevecht was.

Diesel is juist heel relaxt met andere honden, herderreuen vind hij spannend omdat hij daar 3x toe door gegrepen is dus vaak ontwijkt hij die met grote bocht.
Geeft duidelijke signalen aan en sust de boel liever dan dat hij het opzoekt.
Lopen veel in grote groepen nooit geen problemen.

Maar tijdens stressvolle situaties denk aan bv behendigheid waar honden langs de kant lopen te blaffen/schreeuwen of ook tijdens het lopen dat kan voor h'm een tricker zijn om ze even te vertellen dat ze hun kop moeten houden maar dan houd het verder op.
Hij zal niet het gevecht opzoeken maar eerder een snep geven van kappen nou.

Valt een andere hond wel uit naar hem doormiddel van bijten ja dan duikt hij erop en houd hij gelijk vast, maar is altijd heel makkelijk er weer af te krijgen.
Lees het gebeurt bijna nooit nu dan afgelopen zomer en daarvoor heeft hij zich altijd verdedigd als hij werd gegrepen door een andere hond en dan praat ik over 4-5 keer.

Ik denk dat vasthouden niet wenselijk is. Maar het is natuurlijk behoorlijk sukkelig dat als je de ander dood wil maken om dan een oor vast te pakken......... Zo,nngrapje heeft mijn vorige hond haar oorpunt gekost, die eigenaar trok haar hond weg terwijl die de oorpunt nog vast had.
Ik neem aan dat het over het laatste akkefietje op jullie vorige club gaat. Wat ik daar uit het verhaal kon opmaken dat de betrokken honden elkaar niet moesten en er al behoorlijk spanning was opgebouwd.

Er zijn maar heel weinig honden die echt voor de kill gaan!

Zolang geen van de twee honden zich overgeeft is het een "gewoon" gevecht waarbij ze proberen de andere hond te laten opgeven.  

Doorgaan na overgave van het slachtoffer kun je bestempelen als voor de kill gaan. Het hoe en wat kan zeer verschillend zijn, de ene zal 100den keren op diverse plekken bijten, de ander pakt de nek beet en probeert door te bijten en weer een andere pakt beet schud en trekt de andere aan flarden.

Als je bv kijkt naar de geschiedenis van honden gevechten zal je vrij snel tegenkomen dat vele honden uiteindelijk niet deden wat van hun vraagt werd. Vele stoppen zodra er een is die zich overgeeft (normaal gedrag) en een enkele hond gaat dan toch nog door. Dit zijn de honden die als game beschouwd worden, maar die gameness is zeldzaam zelfs bij een stafford of pitbull is dit zeldzaam, terwijl die er juist voor zijn gefokt in het verleden.

Maar een oor vasthouden is niet voor de kill gaan, dat is de andere pijn doen zodat ie zich overgeeft. Oren zijn zeer gevoelig en is vaak een manier om een andere snel tot overgave te dwingen. Niets meer of minder dan dat.

Ik denk dat als een hond echt wil doden, hij geen langdurig gevecht aan gaat.
Dan gaat hij bewust op zijn doel af, maar ik denk ook dat er maar heel weinig honden zijn
die
a. dit vermogen hebben
b. de moed
c. ooit in zo'n situatie komen dat het nodig is

langdurige gevechten met inbijten en zoveel mogelijk bloed is heel dom in feite, je loopt als hond dan
zelf enorm risico op een fatale verwonding, er van uit gaand dat de hond niet weet dat er dierenartsen en antibiotica bestaan............... hun instinct zal dus gevechten in feiten laten vermijden, helaas zijn wij mensen aardig aan het prutsen geweest, en bovendien leven onze honden niet vrij.

Meestal is het ritueel en blijft het bij niks of hooguit een klein wondje.

Ik bestempel honden gevaarlijk die maar door blijven gaan, geen conflictvermijding meer bezitten en meerdere malen andere honden verwonden.
Ik heb ooit een pitbull in mijn oude hond gehad, die hond was niet meer aanspreekbaar en totaal gestoord op dat moment. Dit is toch echt wel iets anders als ik die enorme DH reu zag doen, die wist wat tie deed en voerde het ook uit........ en daarmee was zijn roedel weer veilig gesteld.

Bedankt voor jullie antwoord en inzicht zo als jullie bekijken zo bekijk ik het ook.

Helaas zijn er andere die daar wat anders in staan :-(

Nou ik vind het ook moeilijk want hier hebben ze ook wel een een conflict waar ook de kleinste aan meedoet.
Rambo heeft hem echt al meerdere keren gepakt en van de week ook weer maar het gekke is dat Brutus nog nooit een druppel bloed heeft gehad. Uiteraard grijpen we ook in maar is het toch een gewoon onderonsje of heeft Brutus ook 9 levens dan?

Denk ook dat jou hond alleen wilde zeggen en nu opsouten maar ben ook van mening dat zoiets kan exploderen alleen al door de pijn wat de een de ander aan doet

Ik heb gehoord bij een workshop hondentaal dat de eigenaar goed naar de bek moet kijken. Daar is aan te zien of het menens wordt of niet. Zolang de kiezen nog te zien zijn, is er nog twijfel. Zodra er alleen voortanden te zien zijn, gaan ze voor écht, klaar voor de aanval. 

Dus, zo kan je zien wanneer er ingegrepen dient te worden voor er ongelukken gebeuren.

Ik weet niet of in t oor pakken en vast houden voor de 100% kill gaan in een oor bijt je een hond niet zomaar dood....

Honden kiezen vaak oren of nek, en is een normale gang van zaken.
Als je als eigenaar je hond goed kent en de signalen begrijpt, lijkt het me dat je echt wel ziet of de hond 100% serieus is.

Je hond kan in dit geval ook het oor gewoon vastgehouden hebben puur uit zelfbescherming. De hond te beletten om hemzelf iets te doen.

Via kalmerende signalen van turid rugaas kun je soms ook al in een eerder stadium zien wat er onderling afspeelt en of de andere hond op een grens zit of niet.
Ze hebben alleen hun bek om zichzelf te beschermen en als ik in een gevecht zou zitten en kan de ander in een greep leggen/houden zodat ie me niks kan doen zou ik daar ook voor kiezen, maar dat houd niet in dat je de ander willens en wetens iets aan wilt doen... 

En andere baasjes oordelen natuurlijk ook snel he.
Als vroeger onze hond van een andere hond op de donder kreeg ahd ik al snel zo iets van rothond, daar laat ik me hond nooit meer bij. De keer echter dat Sadi op haar donder kreeg van een mopshond had ik doordat we inmiddels een reeks kalmerende signalen kennen gezien dat de mopshond heel wat keren duidelijk had aangegeven niet van sadi haar gedrag en poten op de rug etc. gediend was. Nu zien we de gevolg reactie van de mops hond als logisch ze kwam alleen voor zichzelf op. nadat vriendelijkere signalen op sadi geen effect hadden. Ik zou geen moment schromen om ze een volgende keer samen te laten spelen, ik zou wel alerter zijn op hoe Sadi nu omgaat met signalen dat de andere hond niet wil en bij niet luisteren naar die signalen zelf Sadi eerder uit het spel halen.
Ik vind het nog steeds wonderbaarlijk om te zien hoeveel signalen honden aan elkaar afgeven. En begrijp nu beter als zich een conflict situatie voor doet waar het door komt. En kijk dan ook niet de andere hond er direct op aan of het andere baasje. Maar mijn eigen hond die niet naar eerdere signalen luisterde.

Ik merk hier in de omgeving dat erg veel mensen nog nooit van kalmerende signalen hebben gehoord en als ik er dan wat over vertel velen direct geinteresseerd zijn naar het boek van Turid Rugaas omdat je gewoon zoveel meer van de honden ziet en begrijpt en veel meer situaties door het zien van die signalen kunt voorkomen.

Fixeren, dan vastpakken en prooischudden.

Helaas ervaring mee, Jessie was 4 mnd oud toen een hond haar greep en wilde doden. Godzijdank is het goed afgelopen, we konden haar uit de bek krijgen.

Nog steeds let ik op honden hun lichaamstaal.

Ik let altijd wel op lichaamstaal zowel bij de andere hond(en) als mijn eigen.

Aargh, ik had een heel verhaal getyped, batterij leeg, verhaal weg... 
Volgens mij zie e dat een hond voor de kill gaat aan de schade die ontstaat. Want voor keel en nek gaan.. Dat doen mijn meneren in spel ook. En als dat spel (lees krachtmeting) escaleert, happen ze ook in oren en nek... 

Dit is super relaxed spelen

Dit is spelen op het randje
 

En als dit escaleert, gaan ze voor nek en oor. 

We hebben - gelukkig - niet veel gevechten gehad, de meest serieuze was om half twaalf 's nachts in een donkere achtertuin. We kregen ze bijna niet ut elkaar, uiteindelijk hadden we ieder 1 hond bij de halsband en stonden we ze met de voorpoten van de grond te houden tot ze loslieten. Ze hadden ieder anderhonds oor in de bek. We zijn dus niet gaan trekken. Ik moet zeggen, het zag er echt indrukwekkend uit, uiteindelijke schade 2 mm scheurtje oor en een paar plukken haar eruit... En geloof me, als ze echt voor de kill waren gegaan was er heel wat meer schade geweest.

De husky van een vriendin van mij is ooit aangevallen door een lab, die ging voor de oksel, volgens de da veel gevaarlijker dan de strot, veel kwetsbaardere plek. Daar ging ook 'niks' aan vooraf: ze liepn langs een huis, hond kwam erf af en greep haar hond, echt heel naar. Haar husky reu was een broer van mijn vorige husky, die twee hebben wel ooit mot gehad maar dat was ook twee kleine scheurtjes in de huid op de kop, waarschijnlijk doordat wij ze uit elkaar trokken, maar verder was dat echt geen 'killer reu' kon met bijna elke hond die hij tegen kwam overweg. Waar dit vandaan kwam? De lab is later afgemaakt, vanwege nog meer bijtincidenten. Haar hond heeft het gered, wel met behoorlijke wond en abces.

Volgens mij kan je de kill alleen afmeten aan het resultaat: als de honden niet heel erg veel verschillen, en er is geen serieuze schade die een dierenarts vereist, was het geen kill poging hoe heftig het er ook uit ziet...

Veel resultaat is er niet te zien, als een hond echt voor de kill gaat en je laat dat gebeuren, tja resultaat zal zijn dat er eentje levend is en de andere niet meer.
Ik heb er hier eentje die als hij begint, ook echt voor de kill gaat en dan is er van nadenken niets meer over. Hij grijpt het eerste wat er te pakken valt en gaat door ook al geeft de ander zich over. De hond is totaal onbereikbaar in zijn eigen woede/agressie. Hoe je nu verschil ziet, tja ik denk dat dat echt gewoon je hond beter leren kennen is en dat er niet echt 1 regel is, elke hond is weer anders.