Hulp/tips gevraagt met Ruby

Hallo allemaal,

daar ben ik weer met een vraagje over Ruby aan jullie.
Omdat ik hier zelf geen ervaring mee heb, hoop ik dat het jullie misschien bekend in de oren klinkt en mij tips kunnen geven.

Sinds heeel kort heb ik de grote stap naar een relatie durven maken na bijna 6 jaar vrijgezel te zijn geweest, met uiteraard een geweldig lief mannetje. Hij is geweldig met al mijn dieren en uiteraard dus ook met Ruby kan hij het prima vinden buiten. Maar waar ik al bang voor was, blijkt dus inderdaad het geval... Ruby vind het niet leuk als er een "vreemde" man of vrouw binnen komt die aandacht van mij krijgt.
Ik snap dat dit voor Ruby ook nieuw is en zij dus ook haar tijd nodig heeft om hieraan te wennen.... maar haar gedrag is gewoon niet acceptabel!

Ik weet dat je bij honden niet mag schrijven dat ze jaloers zijn (en dat is het ook niet denk ik) maar omschrijft in het geval wel het beste de situatie denk ik. Ruby wordt gigantisch druk en weet zich geen houding te geven. Gevolg is dat ze heel erg haar best doet de aandacht van mij te trekken door werkelijk mij kei hard te bijten in mijn huid dat ik dus onder de mega blauwe plekken kom te zitten en bijten/trekken aan o.a. broek, schoenen of op mijn benen gaat rijden. Leuk hoor een nieuw vriendje, iedereen denkt meteen dat hij me zwaar mishandeld maar nee het is de hond die me mishandeld.... Ik kom echt nauwelijks toe aan een normaal gesprek zonder dat Ruby zich er doorheen worstelt.

Wat ik ook probeer Ruby stopt niet.
Daarnaast doet ze ook haar uiterste best om tussen ons in te komen (splitsen) en al bijtend en springend ruimte te scheppen. Zodra ik de kamer uit ben en zij alleen met hem is, is goed. Ruby vind het spannend als ik weg ben en gaat dan lekker bij hem liggen en zoekt steun. Maar zodra ik de kamer binnenkom, begint ze weer net als dat hij de kamer uit is... ik ben echt een boksbal aan het worden waar Ruby zich lekker op kan af reageren.

Ruby kan het echt goed met hem vinden en hij met Ruby. Ze klikken absoluut samen, iets waar Ruby sowieso al erg kieskeurig in is. Ik was dus al super blij, dat ze hem niet direct de deur wees. Maar nu hij dit hele weekend (voor de 2de keer) hier is geweest, blijft Ruby's gedrag heel erg storend en zeer ongewenst. Ik had even de hoop dat het beter zou gaan, naar mate hij hier een paar dagen was, maar niets is minder waar, Ruby reageert nog altijd even heftig op de zondag als op de vrijdag.

Wat heb ik zoal geprobeerd.... o.a. afleiden met een lekker kauwbot (dit werkt redelijk van een paar minuutjes tot een uurtje), even met haar samen spelen, lange wandelingen, totaal 100% negeren, in haar bench gezet, in de hal gezet, weg gaan, haar bij ons laten liggen, positief gedrag belonen in de zin van stem beloning.

Tot nu toe lijkt niets Ruby een beetje tot rust te brengen.
Ze doet dit gedrag echter ook als ik zit te bellen en er dus niemand fysiek in de kamer is. Als ik gewoon alleen ben, is er niets aan de hand.

Ik begin het onderhand echt niet meer leuk te vinden, want los van mijn relatie zie ik dit gedrag langzaam steeds vaker terug komen. Ook vind ik het lastig te zeggen want het nu is... ik zie zowel onzekerheid bij Ruby, als uitdaging, als zich geen houding weten te geven in de situatie. 

Positieve punten:
Ze kan inmiddels een paar uurtjes alleen thuis blijven!
Ik kan eindelijk boven slapen zonder dat Ruby in paniek raakt!
We hebben dus ook zeker weer wat grote stappen overwonnen de afgelopen tijd, maar dit vind ik dan weer een grote domper op ons harde werk waar ik me even geen raad mee weet.
Hopelijk hebben jullie een goed idee waar ik nog niet aan gedacht heb!
Ik hoor het super graag....

wat fijn voor je dat je een mooie relatie hebt nu.

en dan nu de hond..... je weet wanneer je vriendje bij je thuis komt, ga samen met je vriend en ruby wandelen, laat hem in het begin niet los maar aan de lijn, volgen. wees even conseqwent.

als er een plekje is waar die los kan, loslaten, neem een speeltje mee, en laat hem zijn speeltje apporteren, houd hem even bezig, dan naar huis, weer laten volgen, wees beslist conseqwent.

thuis gekomen Ruby heeft heerlijk gewandeld, geef hem zijn plek en commando blijf. doe dat conseqwent, komt tie van zijn plek af, dan stuur je hem terug.

wat jullie doen, heb je een tafel in de kamer ? een eettafel ? ga daar zitten, laat even de bank met rust, eerst moet Ruby leren accepteren dat je vriend er ook is.

wanneer je aan de tafel zit, koffie drinken , kletsen of wat dan ook, op een gegeven moment mag Ruby zijn gang gaan, jullie blijven aan de tafel zitten, wat is nou het verschil ? aan tafel zitten jullie met je rug naar Ruby, op de bank zit je met je lijf naar Ruby gericht. zodat tie veel makkelijker kan heersen over jou. aan tafel lukt dat niet.

is het zo dat tie jou belaagt, terug sturen. naar zijn plek. blijf conseqwent, dat is een vereiste anders blijft Ruby jou beheersen, en dat is niet de bedoeling. als Ruby rustiger geworden is, kijk dan eens of je op de bank kan gaan zitten, komt tie weer heersen, terug sturen naar de plek. en commando blijf, zie je dat tie dat niet doet, dan naar een plek sturen waar die uit zicht is, zo als jij conseqwent blijft zal die je vriendje in huis accepteren. en jou niet meer belagen.

je beschrijft dat tie dat ook doet als je zit te bellen, de aandacht van jou gaat niet naar Ruby, Ruby wil al je aandacht opeisen, niet goed vinden, zodra je belt en je ziet dat Ruby jou wil opeisen, stuur hem naar zijn plek, wil die niet ? dan de kamer uit.

wees conseqwent met dit anders blijft Ruby jou beheersen, en dat kan niet, dan wordt het een vervelende hond , en ze weten precies wanneer, als jij belt heb je een verslapte aandacht voor Ruby

als je thuis bent, moet je ook eens ruby naar zijn plek sturen, ga desnoods met een boek op de bank zitten, zodat tie weet dat jouw aandacht niet voor hem is, wees ook daarin conseqwent, zodat tie gaat beseffen dat als jij thuis bent, niet altijd de aandacht voor hem is.

een hond mag best eens op zijn plaats gewezen worden, dat kan ook als je alleen thuis bent, een hond hoef niet bij je te zijn heel de dag en jouw aandacht te verkrijgen, plek sturen, al is het maar tien minuten in het begin, volhouden hierin. zodat de hond zelfstandig wordt als jij eens geen tijd hebt , of als jij bezoek hebt.

Ik heb geen voorgaande berichten van jou gelezen over Ruby (leuke naam trouwens). Maar je schrijft dat ze nu eindelijk even alleen kan zijn en dat je nu boven kunt slapen zonder dat Ruby in paniek raakt, dat ze ook jou aandacht opeist als je aan de telefoon zit.

Ik krijg hierdoor een beetje het gevoel dat Ruby het lastig vindt om 'op haar zelf' te zijn. Als dat zo is denk ik dat er meer achter het gedrag zit dat Ruby laat zien als je vriend er is. Ze zoekt dus wel steun bij je vriend als jij de deur uit gaat, maar zodra je terugkomt wordt ze weer druk.  wat bedoel je met het stukje " kamer binnenkom, begint ze weer net als dat hij de kamer uit is..."??
Hoe gaat het als er bijv een vriendin op bezoek is, en evt blijft slapen (dus langer bij jou thuis is dan een paar uurtjes bijkletsen)
Hoe reageert Ruby als ze alleen thuis moet blijven? Hoe verloopt het als jij weggaat en dan weer thuis komt?

Je zegt zelf dat Ruby onzeker is, maar dat je ook uitdaging ziet bij haar. Het kan zijn dat ze super onzeker is in basis, maar dat zij geleerd heeft dat druk doen aandacht oplevert. Dit is dan in het begin ontstaan toen het allemaal nog onschuldig leek. Maar inmiddels zet zij haar uitdagende gedrag in om jou nog ff voor haar zelf te houden en haar onzekerheid te verbloemen.

Ik vind dat je zelf al erg veel hebt geprobeerd. En zo te lezen werkt dat niet en belemmert het hele gedrag van Ruby jou om samen met je vriend van je relatie te genieten. dat is heel erg zonde.

Ik zou je adviseren een gedragstherapeut in te schakelen. Zij kunnen objectief kijken naar het gedrag van Ruby en hoe jij en je vriend op haar reageren en dat weer reactie los kan maken bij Ruby. Ik geloof niet dat het ene heel zwaar probleem is maar dat jullie in een cirkeltje zijn beland die je ff moet doorbreken. En daar kan een gedragstherapeut goed bij helpen. Zij kan je net de tip geven om op het goede moment het gedrag en de intentie van Ruby om te buigen naar wel wenselijk gedrag. Als je dat punt te pakken hebt zal het, denk ik, snel veranderen en alleen maar leuker worden.

Succes!!

@Willemijn,
Bedankt voor je uitgebreide reactie. Daar kan ik wel wat mee en klinkt eigenlijk wel logisch wat je schrijft. Ik zit echt nooit aan mijn eettafel dus dat is misschien wel een goed idee om de cirkel te kunnen doorbreken. 1 minder puntje, Ruby kan zelf op mijn eettafel springen en dat doet ze ook, daar gaat ze vaak op liggen (wat niet mag) en dingen van de tafel pikken... maar vind het zeker het proberen waard om wat je ook schrijft, daar zitten wij niet uit nodigend naar haar toe.

Wat ik vooral ook het idee heb, is dat Ruby waanzinnig op mijn stem reageert en dat daar al een behoorlijke trigger in zit voor Ruby. Als ik alleen thuis ben, praat ik natuurlijk niet zoveel en als ik praat is het tegen de dieren (wel staat vaak de radio of tv aan). Maar als er hier mensen zijn, praat ik ineens tegen iemand anders of als ik zit te bellen praat ik in haar ogen in het niets. Van een overwegend stille ik, wordt ik dan ineens iemand die geluid maakt, iemand die beweegt, iemand die "spontaan" iets aan het vertellen kan zijn.... en niet tegen of met Ruby. Op elke prikkel moet zij reageren.

Visite vind ze sowieso wat spannend. Dan kan ze ineens heel erg onzeker worden, al hangt het ook erg van de persoon af die komt. Bij de ene is net na 1 minuutje beter en wordt ze juist heeeel erg opdringerig, over aanhankelijk en over enthousiast, bij de andere blijft ze onzeker en vanuit die onzekerheid de persoon de deur wijzen met een hoop geblaf en onzekere houding (in elkaar gedoken net boven de grond hangend, half achter me hangen, staart laag en hoop geblaf) Maar dat heeft ze buiten ook, dat ze de ene persoon prima vind en de andere echt niet.

Ik merk trouwens dit gedrag ook de laatste tijd als ik naar bos ga wandelen met bijv Pauline (van punk en cosmic). Dan hebben we lekker gewandeld en staan we na te kletsen ook daarbij begint ze steeds vaker de aandacht op te eisen door de bijten, in mijn kleding te hangen of op mijn benen beginnen te rijden. Dat patroon probeer ik te door breken door haar dan in de bench in de auto te leggen, de laatste keer heeft ze dat netjes gedaan en is ze stil en rustig gebleven, maar thuis is dat nog wel een ander verhaal en vele malen erger.

Zelfs zo erg dat ik er zelfs over na het nadenken om haar een muilkorf of snuit om te geven in huis als er visite is, dat ze zich niet op mij kan afreageren... al weet ik dat het geen oplossing bied en alleen symptoom bestrijding is, het is gewoon echt super pijnlijk, ze lijkt ook donders goed te weten waar ze mij het meeste pijn doet met bijten... (ik ben behoorlijk goed in het negeren van pijnprikkels en reageer dus minimaal) zo bijt ze soms gewoon kei hard in mijn borst bijv, aan de binnenkant van mijn boven arm, aan de binnenkant van mijn bovenbeen, pakt het velletje van de bovenkant van mijn hand enz echt plekken die gewoon erg gevoelig zijn. ze kan waanzinnig slecht omgaan met genegeerd worden en weet zich daar werkelijk geen raad mee, en dit is de enige manier wat ik niet 100% kan negeren. Ik word overigens nooit boos en gebruik nooit fysieke correcties!

Ook laat ze in een lichtere versie dit gedrag zien als ik gitaar aan het spelen ben (iets wat ik nu ongeveer week geleden weer heb opgepakt en dus ook vrij nieuw is voor Ruby), eigenlijk bij alles wat ik aandacht geef (dier, mens of ding) waarbij ik haar geen aandacht geef, begint ze dit gedrag steeds intensiever te vertonen. En ergens snap ik het wel, want doordat ze echt kei hard bijt, reageer ik, hoe minimaal ook, mijn lichaam (spier) strek toch samen door de pijn en dat is al voldoende voor ruby heb ik het idee om bevestigd te worden, dat ik haar aandacht geef/reageer. Zodra ik oogcontact maak of haar fysiek aanraak breekt de hel los en zit ik werkelijk te hond worstelen om mezelf te beschermen.

Met bellen zet ik haar al vaak in de hal, al begint ze daar dan ook vreselijk te stieren en dingen te slopen voor aandacht, dat kan ik verder 100% negeren. In de bench zet haar keel wagenwijd open en dan kun je ook niet meer bellen met de andere persoon. Vandaar dat ik daarvoor maar de hal ben gaan gebruiken De hal is verder geen strafplek, maar bedoeld als rust plek en gebruik het maar als een soort van 2de bench. Ze lijkt het daar wel beter te vinden dan haar bench, bench blijft ook nog altijd een issue voor haar.

Ik ga deze week eens flink aan de gang met Ruby in het oefenen van plaats, wat vaker rust proberen in de brengen tijdens het geen aandacht geven.

hmm, ik bewonder je geduld. Ik zou denk ik al lang een keer boos zijn geworden. Maar dan wel oprecht boos. En heel eerlijk gezegd, ik weet niet of je niet een keer boos moet worden.... Ruby weet niet wat ze met de situatie moet, ze gaat klieren, escaleert dat klieren blijkbaar omdat ze van jou niet een duidelijk genoeg antwoord krijgt wat je van haar verwacht in deze situatie.

Wat ik zou doen? bij het minst of geringste teken van opdringerig gedrag, afkappen en in de bench. Je vriend komt, jullie geven haar geen aandacht, ze komt zonder uitnodiging naar je toe: bench. Houdt dit vol tot ze netjes blijft liggen en vraag haar dan bij je en geef haar knuffels. Wordt ze te wild: bench (of gang).

Spot was heel opdringerig geworden met bedelen, slaan met zijn poot, kop onder de arm van bezoek duwen. Ik heb de eerste keren hem ongeveer twintig keer rustig, beheerst maar wel heel kalm en duidelijk naar zijn kussen begeleid en hem met zachte dwang laten liggen en ik moet zeggen, het is weer een stuk verbeterd.

Overigens denk ik zeker wel dat honden jaloers kunnen zijn . Bij ons is het als ik Shadow aai, moet Spot ook! Sommige mensen vinden het schattig, ik moet ook wel een beetje lachen om hoe hij aan komt slungelen en zich ertussen wringt, maar ondertussen is het ook gewoon opdringerig en onbeleefd.
en aangezien ik zelf denk, dat veel berust op het aanleren van meer zelfbeheersing bij Rubym hier nog een paar tips'
http://www.suzanneclothier.com/de-artikelen/richtlijnen-om-zelfbeheersing-aan-te-leren

En deze moest ik mezelf ook weer even aan herinnneren de afgelopen weken
http://www.suzanneclothier.com/de-artikelen/basisaspecten-van-het-leiderschap

Ruby is bij mij gekomen als herplaatser. Ze is nu 21 maanden oud en ongeveer 7 maanden bij mij. Ze heeft een niet zo'n beste jeugd gehad en heeft eigenlijk haar hele leven in een bench door gebracht, die volledig rondom afgedekt was met doeken. Ze was meer dan 12 uur alleen thuis in haar bench met lappen voor de ramen en 0 prikkels om haar heen, geen speeltjes en geen vermaak. Ze heeft totaal geen opvoeding gehad, werd niets mee gedaan. Het meisje van wie ze is geweest, was bang voor honden (zij had ruby als kado gekregen) en in een zekere zin dus ook bang voor Ruby waardoor ze nooit is gecorrigeerd in haar gedrag, dan alleen in de bench gezet.

Haar verlatingsangst was dan ook groot evenals de angst als ik binnenshuis uit haar zich verdween. Ze hangt waanzinnig aan mij en is maar wat bang dat er iets gebeurt. Daarnaast heeft ze erg veel moeite met prikkels en weet zich vaak geen raad als er iets "onverwachts" gebeurt, dit uit zich in slopen, baldadig gedrag, aandacht vragen op mij of de katten of honden buiten te gaan rijden. Hierdoor wordt ze ook erg controlerend naar haar omgeving en wilt alles sturen, drijven of berijden om de touwtjes maar in handen te houden. Een echte regelteef.

Ja het is dus een hondje met vele aandachtspunten en problematieken waar we aan werken.
Ze is wel echt super, super slim en leergierig en linkt alles na 2 keer. Zowel positief als negatief. Dat heeft dus zo zijn voordelen maar ook zeker zijn nadelen. Elk succes is voor haar een feestje.

Als ik weg ga, gaat het tegenwoordig 9 van 10 keer zonder problemen, soms piept ze even maar is vrij snel stil en gaat ze liggen wachten. Als ik terug kom is ze meestal enthousiast maar dat negeer ik... ik doe eerst even mijn ding en pas dan als er weer rust is, is het ruby tijd. Hier zijn we dan ook al 7 maanden mee bezig In het begin kon ik niet eens naar de wc toe... nu kan ik een paar uurtjes weg. Daar heeft ze dus al enorme stappen in gemaakt.

Ruby is een hele onzekere hond van zichzelf maar als ze ergens de lol van inziet gaat ze er ook 300% voor en wordt ze heel enthousiast. Maar met dit soort dingen zie ik steeds een twijfelen bij haar, moet ik dit leuk vinden of snap ik er niets van en uit ze dat in onzekerheid. Maar ik geloof ook zeker wat je schrijft dat ze haar energie gebruikt om haar onzekerheid uiting te geven al dan niet op een negatieve manier.

Met de zin waar je om vroeg, bedoel ik, dat als hij gaat lopen (beweging is prikkel) zij bij mij komt klieren.

Ik zie vooral bij Ruby dat ze aan de ene kant langzaam wat zelfzekerder wordt maar aan de andere kant, dat haar onzekerheid een andere uiting aan begint te nemen als het gaat om haar gedrag en dat vind ik geen prettige ontwikkeling. In houding zie ik duidelijk wanneer ze erg onzeker druk is of juist enthousiast druk is.

Maar hoe kan ik die onzekerheid het beste sturing geven, dat bij het kwartje gaat vallen dat het allemaal gewoon oke is en zij zich geen zorgen hoeft te maken...... waar zit dat "knopje"
.

Wat wij met Beauty hebben gedaan en ook met Sadi doen, is soms gewoon even elkaar een knuffel geven, gaat ze springen e.d. negeren op het moment dat ze rustig gaat zitten of een ander plekje zoekt om te gaan liggen belonen we haar.

Sadi hebben we dan als pup dus die weet niet beter dat we samen zijn, maar Beauty had ik al een tijdje voor Tjaard in beeld kwam (ze koos Tjaard notabene zelf uit, maar vond het delen ook wel wat lastig).

ALs je al die tijd met zijn 2en bent geweest en is is ineens een derde partij met wie ze je moet delen ja komt het voor dat de hond daarin begeleid moet worden.
Moet leren jou te delen en dat als ze dat goed doet ze beloont word en uiteraard zorgen dat ze leert dat zij recht blijft houden op haar eigen aandacht. Maar dat kost tijd.

Er is geen knopje.
Er is ineens een verandering.
En daar moeten jullie samen jullie weg in vinden en de hond moet daar vertrouwen in vinden dat ze haar aandacht blijft krijgen. En door te belonen wanneer ze rustig is als jullie tijd aan elkaar spenderen zal ze leren dat dat ook oke is. Maar ja dat kost echt tijd.

Sally,je hebt hulp nodig, en nee daar bedoel ik geen GT mee hoor, dat is niet nodig, en dat zijn veels te grote kosten. ik lees net dat Bettina een GT aangeeft, daar heb ik niets op tegen hoor, niets, maar de kosten zijn hoog en het is voor even. vreemde ogen dwingen meestal.

het is een spring in het veld, Ruby, wat mij het meest verontrust is het bijten in jou, dat dat geen speelsheid is, maar echt bijten, wat je daar beschrijft, en ik vind dat je netjes blijft, heel netjes, een hond die speels in je bijt is wat anders dan wat ik van jou lees.

geef veel meer rust aan Ruby, veel meer... als je buiten bent geweest , laat we zeggen een uur, a anderhalf, geef je een uur of anderhalf rust buiten het zicht van jou. is dat over die anderhalf uur mag ze naar binnen... zodra Ruby druk wordt, weer naar zijn plek sturen, leren dat tie zich rustig moet houden. zeker in huis.

ga wat meer erop uit, juist omdat je dan als je thuis komt Ruby een rust periode kan geven, dat kan niet als je maar even weg bent geweest met Ruby.

probeer rudy wat meer te negeren, als ze aandacht vraagt, geef een kong, waar ze even mee zoet is. is dat over en komt ze bij je, helemaal goed , maar laat ze af gaan naast je of zitten, geen geklier, op een gegeven moment weet ook Rudy dat ze zich thuis rustig moet gedragen, je zal er veel tijd in moeten steken, dat gaat niet van de ene dag op de andere dag, wees hierin heel conseqwent, klierig in huis, bijten ? gerust op een timeout plek. op een gegeven moment weet Rudy waar die aan toe is bij jou.

Pittig verhaal Sally! Heel erg veel respect van mij voor jou dat je haar in huis hebt genomen en al zo enorm veel bereikt hebt.
Ik heb bewondering voor je geduld!

Als ik je verhaal zo lees kan ik me enorm goed voorstellen dat Ruby zich helemaal voor zichzelf wil. Ze krijgt eindelijk de aandacht en leiding die ze verdient en nodig heeft. Misschien heeft ze bij haar vorige baasje zelf haar regels maar bepaald, omdat haar baasje bang was en ze bijna haar hele leven daar in een bench moest doorbrengen. Heel bijzonder dat ze de bench nu als rustplek accepteert!! echt petje af.

Ik zit zomaar hardop te denken;
Vertrouwen lijkt me in heel jullie relatie het sleutelwoord. Ruby dwingt dat af. Niet alleen vertrouwen in jou maar ook in structuur, ritme en regels. Zou het kunnen dat ze bij verandering in háár ritme dat bijtgedrag inzet om jou aandacht weer te krijgen? En zou je misschien 'iets' kunnen verzinnen bij die veranderingen waarop je terug kunt vallen voor haar waaruit ze opmaakt dat er voor haar niets verandert, of die verandering iets leuks oplevert?

Bijv: je vriend komt bij jullie thuis, zij krijgt aandacht na jou en jullie gaan samen wandelen.
Bijv; je hebt met Pauline en Cosmic gewandeld, en als jullie nog even napraten krijgt zij standaard iets lekkers in haar bench in de auto?
Bijv; als er even rust in huis is geweest en je vriend staat op, hij gaat eerst even spelen mat Ruby en dan naar huis.

Die momenten kort houden en duidelijk afbakenen als het is afgelopen. Zo wordt duidelijk dat zij haar moment van aandacht heeft, en dat ook een keer klaar is (voor een poosje).

ik heb ook het advies van slapende Husky gelezen, daar sta ik ook helemaal achter, de hond rust geven iedere keer, niet goed schiks dan de bench in, zodat ze weet dat ze niet mag klieren in huis en zich rustig moet gedragen, doet ze dat niet, bench, of timeoutplek.

Bedankt allemaal voor het mee denken
Ik ga zeker de dingen die beschreven worden proberen. Een GT heb ik wel in mijn achter hoofd (al 7 maanden) maar tot nu toe zie ik nog steeds vooruitgang met Ruby in wat wij doen en denk ik, dat ik zelf wel inzicht heb, in haar problematiek, de oplossing e.d. dat is natuurlijk wat anders, dat is vooral veel uitproberen, testen en zoals zoveel dingen een kwestie van tijd en gewenning. Zoals ik hier alweer lees, zijn er nog steeds punten waar ik zeker wat mee kan en die ik het proberen absoluut waard vind.

Overdag heb ik weinig problemen met Ruby, dan is ze overwegend rustig en ontspannen. Bij Ruby komt het gedrag pas vaak na het avond eten. De tijden waarop haar vorige baasje waarschijnlijk wel thuis was en Ruby even uit de bench mocht. Dit is zo over duidelijk elke dag weer al vanaf dag 1 ongeveer. Als ik alleen ben, heb ik hier op de avonden al steeds grip. Ze is zeker erg gevoelig voor veranderingen als het veranderingen zijn waarbij het niet om ruby draait. Of in haar ogen onverwachte dingen zoals bijv de telefoon die ineens gaat. Het is altijd nog zoeken naar de juiste verhoudingen in alles. Hoeveel aandacht, hoeveel beweging, hoeveel prikkels, hoeveel steun, hoeveel negeren enz enz

Maar zoals ik hier al lees, mag ik dus nog duidelijker naar haar zijn in wat ik van haar verwacht en wat strenger worden in de regels stellen. Daar kan ik zeker wat mee en ga ik zeker proberen door te voeren in de dagelijkse dingen.

Uhm als ze vooral savonds zo is is het dan handig om aan het eind van de middag een lange wandeling te doen, waardoor ze, voor ze normaal ging stuiteren al wat vermoeid is en het makkelijker is haar wat verplichte rust te geven? en ze de avond daardoor wat rustiger in gaat?

@ Willemijn,
Ik ben ook geen voorstander van op te pas en te onpas een GT in te schakelen hoor. Maar ik denk dat hier, gezien het verleden van Ruby, meer aand e hand is dan 'een vriend waardoor Ruby de aandacht opeist' Ik denk ook dat Sally al een heel eind op weg is. Mijn aanraden om een GT te laten komen is omdat die vaak beter de oorzaak van het gedrag kunnen achterhalen en van daaruit een advies kunnen geven.

Als het goed is krijg je van een GT een verslag en advies op schrift. Oefeningen die je moet doen en handelingen die je helpen het probleemgedrag aan te pakken bij de oorzaak en niet allen de symptomen te bestrijden.

Klopt idd dat het zo werkt met een GT. Ik ken er meerdere en houdt het zeker in mijn hoofd. Ik heb zelf de opleiding voor beveiliger gedaan (op hardcore feesten e.d. gestaan) deels de opleiding gedaan tot kattengedragstherapeut en heb een eigen opvang voor o.a. verwilderde zwerfkatten en kitten... ook al is het gedrag van katten en honden totaal niet met elkaar te vergelijken, de inzichten in het observeren, hoe je een dier/mens leest en bekijkt enz zijn technieken die bij elk dier en mens hetzelfde zijn, alleen de signalen die ze uitzenden kunnen iets anders betekenen. Zoals een kat loopt met zijn staart helemaal omhoog gestrekt uit ontspanning en neutrale houding, een hond zal hier zelfverzekerd mee zeggen, kijk mij eens lopen, hier ben IK! Maar je ziet de signalen wel als je daar oog voor hebt en dan is het kijken met welk dier heb ik te maken en wat zegt hij/zij met die houding/gedrag.

Het redelijk objectief een dier bekijken kan ik zeker, al is het jezelf in dat plaatje bekijken altijd een heel stuk lastiger. Want wat straal ik uit naar mijn dieren..... daarin zou een GT zeker een uitkomst kunnen bieden.

Bij Ruby speelt zoveel mee, haar leven is hier 190 graden gedraaid en dat is veel voor Ruby. Zo maken we met het ene een grote stap vooruit, dan komt er wel iets anders weer om de hoek kijken. Het is en blijft voorlopig nog wel een leerproces voor ons beide. Enkel hebben sommige problemen veel meer prioriteiten dan andere.... zo vind ik dit gedrag wat ik hier omschrijf dus echt op dit moment prioriteit nummer 1 wat zich nu aan het ontwikkelen is. want dat is gewoon op geen enkele manier acceptabel.

Iets anders...
Ze was vannacht (voor het eerst dat ik alleen een hele volle nacht boven heb geslapen, na een spannend weekend voor Ruby omdat mijn vriend het weekend hier is geweest en "storm" buiten) ineens weer onzindelijk en heeft zowel in huis geplast als gepoept maar is wel stil gebleven en voor het eerst niet het luchtalarm nagebootst..... iets waarvan ik dan denk, oke niet zindelijk maar wel perfect stil gebleven, weer een verandering gehad en een energie vretend weekend voor haar, toch alweer een stap voorwaarts.

In elk goed om de stappen vooruit te blijven zien  
En ja indien nodig misschien toch een objectief iemand eens laten mee observeren. 
Maar wees vooral trots op wat je al hebt bereikt.

Mag ik je nog een tip geven? "Vergeet" Ruby's verleden, let erop dat het jouw blik niet vertroebelt. Rudy is nu niet zielig, ze is gewoon vervelend, om het even heeeel gechargeerd te zeggen

En nogmaals, complimenten voor je commitment en geduld (en wat zal je af en toe stiekum die vorige eigenaren vervloekt hebben... hoewel, niet alles wordt 'veroorzaakt' door een slechte start, wat er niet in zit kan er ook niet uitkomen..... Ik zie dat bij mijn meneren, zijn toch hetzelfde opgevoed, maar bij Shad is 1 uhuh genoeg, dan gaat hij rustig liggen maar Spot kan dan echt blijven dram-bedelen... om maar een voorbeeld te noemen)

Succes!

Overigens gaan wij binnenkort ook een weekendje op stap met een GT om eens goed te (laten) kijken naar de interactie tussen ons en de honden, ook omdat we dingen zien waarvan we zeggen, gaat dit wel de goede kant op draaien. Gewoon om eens even iemand kritisch mee te laten kijken. Ik weet dat ik te veel beinvloed wordt door Spot's bruine kijkers

Met Ruby's verleden houd ik geen rekening... we zitten wel in het hier en nu samen. Het enige wanneer ik er aan denk is als ik gedrag zie bij Ruby en dat probeer te verklaren voor mezelf om vervolgens te bedenken hoe ik dat gedrag het beste kan aanpakken. Maar het klopt zeker dat niet alles komt door haar verleden, het is ook haar ras (gene) die natuurlijk mee spelen en die ze mee gekregen heeft via haar bloedlijn. En veel zal ook absoluut door mij komen en ook daarbij geldt zeker zowel positieve als negatieve dingen. Want ook ik reageer natuurlijk op mijn manier naar haar toe en ook daarin zal ik ongetwijfeld dingen doen, die haar of versterken of ruimte geeft.... het is en blijft een spel, het samen leven.

Momenteel is Ruby zeker vervelend, dat ontken ik zeker niet en zie dat zeker en spreek dat ook zeker wel uit. Op dit moment ondanks ook de positieve vooruitgangen, heb ik er zo nu en dan hartstikke genoeg van!

Dus ik denk dat de tips om wat strenger te worden en zeker duidelijkere grenzen te stellen en wat minder tolerant te zijn richting Ruby mij in elk geval goed zullen doen
Maar of het voor Ruby gaat werken, is even afwachten.

Sally, als ik dat laatste stukje van je lees, kom je er wel uit... je weet het denk ik wel. regels zijn er om nageleefd te worden, conseqwent zijn daar bereik je veel mee... succes .

Wat heb jij veel in deze hond geïnvesteerd, petje af. Ik denk dat je hier ook wel weer een weg in vindt.

Hierbij even een update over Ruby, nu we weer een paar weken verder zijn.
Het gaat langzaam de goede kant op. Wel is nog drukker als mijn vriend hier is maar we beginnen er grip op te krijgen. Ook in huis heb ik een paar dingen veranderd en o.a. haar bench helemaal weg gehaald. Op de plek van de bench staat nu een mand voor Ruby en dit leek een gouden zet te zijn. Ik had de bench nog niet uit de kamer en haar mandje amper klaar en ze lag diep te slapen in haar eigen mandje. Het eerste weekend dat ik het zo had staan is ze heel rustig geweest en totaal uit zichzelf in haar mand gaan slapen. Ik vermoed ondanks dat het wel beter ging met haar bench, dat de spanning van de bench in huis ook wel heeft bijgedragen aan de onrust van Ruby.

Het afgelopen weekend was ze wel weer wat drukker, maar enig sinds stuurbaar. haar afzonder plek (om haar tot rust te laten komen) is nu of in het halletje of in de keuken. Dit gaat erg goed, al is ze daarna meestal wel weer even druk, uiteindelijk vind ze dan toch een plekje (haar mand of gewoon ergens in de kamer) om te gaan liggen.

Mijn vriend is zelfs zondag alleen even met Ruby gaan wandelen en dit ging perfect. Ruby luisterde erg goed, had volle focust naar hem en liep voorbeeldig. Ook hij begint langzaam wat meer vertrouwen te krijgen dat Ruby echt een hondje is, die tijd nodig heeft en juist op een rustige manier dingen geleerd moet worden en dat zijn/onze, onrust/drukte/spanning ook een hele grote werking heeft op Ruby. Hoe rustiger hij/wij ermee omgaan, hoe groter het resultaat wordt.

Het slapen gaat ook erg goed en ik slaap nu structureel al een aantal weken boven. Ruby is dan braaf beneden en blijft stil tot ik beneden ben en zelfs vaak gebeurt het dan dat ze gewoon nog door slaapt in haar mandje terwijl ik al beneden ben. Soms slaapt ze zo diep in haar mandje dat ze niet eens op kijkt als ik beneden kom. Ook dit is dus sterk verbeterd.

Nog een grote verandering, tot mijn spijt heb ik de keuze gemaakt om even te stoppen met agility. Dat vind ik echt heel erg want Ruby vond dit echt geweldig leuk om te doen en wij hadden samen de grootste lol in de training. Maar ik vond het nu echt te veel voor haar worden om op zoveel "plekken" tegelijk met haar aan het werk te zijn. Omdat wij ook agility in het weekend deden vond ik dat voor haar bolletje echt te veel worden. Ik ben zeker van plan om dit in de toekomst weer met Ruby op te pakken, want talent heeft ze zeker!

Het plan is nu om  tot februari geen cursus te gaan doen met Ruby en ons vooral op het hier en nu te richting in en rond het huis. En in februari eerst een vervolg gehoorzaamheid te gaan doen op een door de weekse avond. In de agility kwam ik sowieso al tot de conclusie dat Ruby's gehoorzaamheid verder uitgebouwd moet worden, willen we agility naar een niveau krijgen waarbij ze een goede focust heeft op mij en haar "werk". Gehoorzaam is ze absoluut en luisteren kan ze geweldig, maar mede door haar leeftijd, leergierigheid en vrolijke noot van een blij ei met hupsieflupsie gedrag is ze snel afgeleid.

Maar voor nu is het allerbelangrijkste wat meer rust in Ruby te krijgen met name in de avonden en als er iets afwijkt van onze dagelijkse routine zoals in het weekend als mijn vriend hier is. Ik denk dat we absoluut op de goede weg weer zitten samen, al denk ik dat het ook iets wordt van de lange adem.
Ook het alleen even thuis (beneden) kunnen blijven was iets van een lange adem maar dat is ons ook gelukt... ook als ik weg ga gaat het nu helemaal goed op soms een blaf na, maar ik kan nu rustig een uurtje of 5 van huis en gaat ze rustig liggen slapen
Uiteindelijk gaan we ook hier wel uitkomen!


Ik ben blij met de berichten die hier geschreven waren, daar heb ik veel aan gehad. Nieuwe tips of ideeën blijven altijd welkom, want leren doen zowel Ruby als ik nog elke dag!

Ik lees je topic nu pas. Fijn dat het al weer wat beter gaat. Ik denk dat Ruby nog al snel in de war raakt van veranderingen. Niet goed gesocialiseerd en daardoor erg onzeker over nieuwe dingen. Lastig als er juist grote veranderingen in het leven van de baas zijn. Ik zou je aanraden om een cursus of workshop Impulse control te zoeken in je buurt. Je hond leert op die manier heel goed  kalmte en beheersing aan. Heerlijk voor je hond als ze niet meer zo hoeft te stuiteren, heerlijk voor jezelf om op terug te grijpen als de spanning in huis toch weer te hoog dreigt op te lopen. Google maar eens hierop.