Maligne lymfoom

Hoi. Nadat bij mijn rhodesian ridgeback Babbe, vorige week de diagnose maligne lymfoom is vastgesteld, staat m'n wereld behoorlijk op zijn kop. Kapot zijn we ervan, wetende dat we binnenkort afscheid van haar zullen moeten nemen.  Ik ben nu op zoek naar mensen, die helaas ook deze ervaring hebben en die hun verhaal nog een keer willen vertellen. Babbe krijgt nu prednoral. We hebben besloten, om geen chemo te doen. Op dit moment gaat het redelijk met haar.

Wat heftig zeg ik heb (gelukkig) geen ervaring mee maar wil jullie veel strekte wensen

Hoi Arianne,
Wat een klo.... bericht. Wij kregen na een echo en biopsies hetzelfde bericht, een kleine 2 weken geleden. Truus was al een tijdje wisselend aan de diarree en erg passief geworden. Ook wilde ze amper meer wandelen. Wij hadden ook de keuze van chemo, maar dat zou haar leven met 2 maanden verlengen. We wilden haar die stress niet aandoen. Nog even prednison geprobeerd met Tramadol ivm pijnklachten heup. Het leek of de lymfeklieren in haar hals wat afnamen, niet in haar knie. Ze had ook een opgezette buik gekregen. Uiteindelijk hebben we de beslissing genomen haar lijden te besparen en thuis in te laten slapen. Doet me nog steeds veel pijn. Niet de beslissing, wél het gemis.
Ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd.
Groet,
Bob

Arianne en Bob , allebei sterkte

ik heb gelukkig geen ervaring ermee maar kan me heel goed inbeelden dat dit een nieuws is dat niemand wil horen ... geniet nog van alle momenten samen.

De problemen met Babbe zijn waarschijnlijk al in mei begonnen. Ze kreeg hevige pijnklachten in haar nek en rug. Ze kreeg hiervoor een pijnstiller van de dierenarts en even leek het goed te gaan, totdat ze door haar rug ging zakken en niet meer kon lopen. Terug naar de dierenarts, waar ze een flinke kuur kreeg met prednoral. Even leek het weer goed te gaan, maar daarna kwamen de klachten terug. We zijn op ons verzoek doorverwezen naar Utrecht voor een MRI scan. Hier kwam uit dat ze of een tumor in haar ruggenwervel had of een ontsteking. We kregen antibiotica mee, die ze 4 weken heeft gekregen. De klachten werden minder, maar later kwam het toch weer terug, maar het was wel minder. Omdat de klachten niet helemaal wegwaren, is er besloten om een biopt uit te voeren en zijn er stukjes bot uit haar ruggenwervel genomen. Hieruit bleek dat er geen aanwijzingen waren voor een tumor en ging men ervan uit dat het om een ontsteking ging. Langzaam aan ging het met Babbe wel beter. Als iemand me vroeg hoe het ging, zei ik dat het goed ging, maar dat ze er veel van geleden had. Nu valt alles op zijn plek. Nadat we 2 bulten in haar keel vonden, is er en biopt gedaan. Een dag later kreeg ik de uitslag al en die was niet goed. De prognose is 1 tot 3 maanden. We halen alles eruit wat erin zit en proberen van iedere dag dat ze nog bij ons mag zijn te genieten.

pff, wat erg, wil je nog heel veel knuffelmomenten toewensen, en voor daarna heel erg veel sterkte samen!

Wat een verschrikkelijk nieuws dat komt als een klap in je gezicht, helaas heel herkenbaar voor mij.

Ook ik heb 2 jaar geleden dit verschrikkelijk nieuws ontvangen.
Dit kwam voor mij als een complete verrassing.
12 september 2011 is bij mijn hond door middel van een biopt ook lymfklierkanker vastgesteld.
Wij waren in shock, ik ging voor een hoestje en kwam met een terminale hond thuis...
Ik heb op dit hoestje na niets aan mijn hond gemerkt, sterker nog ik trainde 2X per week met mijn hond en zelfs de trainers hebben nooit iets aan hem gemerkt..

Na een telefonisch consult dacht men aan een "gewone" kennelhoest, ook omdat bij mijn hond enkele maanden daarvoor bloed en urine was nagekeken.
Dit had ik laten doen als gewone check omdat mijn hond nog veel trainde en hij inmiddels 9 jaar was, ik wou gewoon zeker weten dat hij het nog allemaal aankon.
Om die reden ben ik na 3 dagen alsnog naar de dierenarts gegaan in de veronderstelling dat hij een antibioticakuur voor de hoest zou krijgen.
Nou de uitslag is bekend...
Mijn hond bleek al in de laatste stadia te zitten, behandelen had geen zin meer.
Om die reden hebben ook wij ook niet meer voor chemo gekozen.
De enige optie die wij nog hadden om het verloop humaan te rekken was het geven van prednison.
Na 2 dagen was mijn hond ogenschijnlijk weer in orde.
Dit heeft echter maar van korte duur mogen zijn...
26 september 2011 hebben wij met pijn in ons hart Bangoo in moeten laten slapen.

Geniet van de mooie momenten die jullie nog samen hebben.
Heel veel sterkte!!

Wat erg ....je weet dat het slecht gaat eindigen....wat kunje er nog aan doen, niks. Vreselijk nieuws . Ik hoop voor jullie dat jullie nog even samen een fijne tijd kunnen doormaken. 
Sterkte.

Ik heb hier helaas ook ervaring mee, onze hond is anderhalf jaar geleden ingeslapen geworden omdat hij Lymfeklier kanker had.

Wij gingen naar de dierenarts, omdat Ziko overgaf, diarree en totaal geen eetlust meer had. Wat hij normaal gesproken zo naar binnen werkte weigerde hij.

Dierenarts ging er vanuit dat hij wat opgegeten had, want zo'n 2 jaar ervoor had hij de zelfde klachten en had een eikeltje vast zitten in zijn darmen. Ik had alleen een raar onderbuikgevoel dat het toch iets erger kon zijn.

Naar een echo en een biopt kwam dus de diagnose lymfeklierkanker. We waren er kapot van, onze lieve vriend zo ziek en wetende dat hij niet zou overleven. Zonder chemo zou hij nog maar 1 maand te leven hebben. Met Chemo was er maar 20% kans dat hij uiteindelijk nog maar een half jaar te leven zou hebben.

Wij hebben ook gekozen voor geen chemo, Ziko haatte de dierenarts en autoritjes. We moesten dan voor de chemo helemaal naar Utrecht en dat wilde we hem echt niet meer aan doen.

Hij heeft uiteindelijk nog 2 maanden geleefd maar hebben hem uiteindelijk op 6 juli thuis moeten laten inslapen.

Ik wens je veel sterkte de komende maanden en verwen Babbe maar lekker goed.

Wil je veel sterkte wensen voor de toekomende tijd.

Bedankt voor al jullie reacties. Het is heel fijn, als er ook hier zoveel mensen met je meeleven. Op dit moment gaat het naar omstandigheden, goed met Babbe. Ze eet goed, voelt zich meestal ook goed. Maar ik besef me ook, dat het van de ene op de andere dag afgelopen kan zijn. Maar hopelijk duurt dat nog heel lang.

Beste Arianne, Banjo en Binti,

Het is natuurlijk al weer een hele tijd geleden dat jij schreef over Babbe, maar ik zocht op dit forum naar meer honden met Maligne Lymfoom.

Onze Milo van 8,6 mnd. zal vandaag zijn laatste dag beleven (hij weet van niets gelukkig, maar lijdt er bijzonder onder en heeft een enorme dikke kraag om zijn nek/hals van de tumor in de lymfeklier) Hij eet al 3 dagen niet vanwege de enorme verdikking en wij vermoeden dat het op zijn strottenhoofd nu drukt....vanmorgen zijn laatste boswandelingetje en zoals elke boxer die wij hebben gehad liep hij nog flink door. Buiten lijkt hij een hele piet, maar binnen ligt hij 24u. te slapen en snurken vanwege de druk van de tumor. We konden dit lijden niet meer aanzien! Het snijdt je door je ziel, je eens zo knappe flinke hond van 44 kilo zo te zien wegkwijnen door die rotziekte! Ik vroeg me af of het bij jouw hond ook alleen in de hals zichtbaar was of op meerdere plekken. En had jouw DA het ook goed met zijn 2 maanden nog te leven geven? In ons geval heeft hij het goed ingeschat ook. Het ergste is dat hij niet meer eet en dit mag niet meer lang doorgaan. Vanmorgen stond hij bij zijn etensbak lang te kijken, ik gaf wat brokjes en hij nam ze in zijn bek, kauwde, maar spuugde ze weer uit... Verschrikkelijk om te zien. Hij moét wel honger hebben na 3 dagen, maar kán niet meer....
Weet niet of je nog wel op dit forum komt en dit leest maar wie weet.....
Sterkte met ik denk het verlies van Babbe. Je komt er nooit overheen. Wij hebben straks ook het verlies te dragen om half 4 bij de DA. Als een berg zie ik er tegenop!
Groet van mij.

Luci, ik lees dit verdrietige nieuws van je....heel veel sterkte straks, kan de dierenarts niet bij je thuiskomen ? Geen kritiek hoor, ik wens je heel veel sterkte vanmiddag.

Wat triest, heel veel sterkte straks en de komende tijd.

Heel veel sterkte Lucie.

Lucie

Wat een naar bericht.

Ik had gemist dat je een jonge hond hebt. Het is vreselijk om Milo zo jong met 8,6 mnd. te moeten laten inslapen.

Ik heb het steenkoud bij het lezen van je verhaal. Het is dringend dat Milo verlost wordt van deze narigheid.

Honger hebben, willen eten en dan niet kunnen eten zonder uitzicht op verbetering, is een drama.

Ik wens je vanmiddag en de tijd erna veel sterkte.