Ervaringen met Sharpei's

Ik heb een grote interesse in Shar pei's, en ik zie me in een verre toekomst misschien ooit nog wel eens kiezen voor een Shar pei. Tot nu toe ben ik vooral Shar pei's tegen gekomen die heel onzeker zijn naar nieuwe mensen toe. 

Daarom is mijn vraag aan al die trotse eigenaars van Sharpei's: hoe is jouw hond? Zo veel mogelijk details over alles en nog wat zijn welkom!  (dus hoe groot is de band tussen jullie, sociaal naar mensen, sociaal naar honden, ...)

Ik kom professioneel bij mensen die hebben er twee. Super lief en sociaal. Komen gewoon leuk naar je toe. Gewoon leuke honden qua karakter. Een is helemaal gezond en de andere heeft heel veel problemen met de huid. En daarmee een abonnement bij de dierenarts. Bij mij in de buurt woont  er ook nog een, super lieve en sociale hond echter ook hier huidproblemen, vooral rond de ogen.  Zit nu in de mallemolen van allerlei allergietesten maar men is er nog niet achter, ze hebben eerder een gehad en die had geen problemen qua gezondheid maar was wat vals/ onberekenbaar naar vreemden. Lag niet zozeer aan de hond, was herplaatser uit probleemsituatie.

Mijn vrienden hebben er één.....komt van superkweker.......is al versch malen geopereerd voor weghalen plooien die teveel waren. Tevens huidexeem ..en echt heel agressief naar andere honden toe. .zou echt niet voor dit ras gaan al zijn ze nog zo schattig.

Ik lees hier zo nu en dan wel eens mee en kon het nu niet laten om toch eens te reageren hihi

Ik kende 2 Shar pei's (van familie en beide overleden helaas).
Beide vonden ze andere honden erg interessant (wat niet vaak voor komt als je de verhalen leest).
De ene pei (teef) vond vreemden helemaal niets en gromde en grauwde er dan naar, maar zou nooit uithalen.
Na heel veel snoepjes, lekkers en veel geduld mochten die mensen dan toch een aaitje geven. Als ze je kende was ze altijd dolenthousiast.
De andere pei (reu) was heel erg sociaal naar iedereen.

Beide hadden ze wel vaak miscommunicaties met andere honden (dominante houding oren/staart waar ze helaas niets aan kunnen doen) waardoor ze wel eens aangevallen werden.

De teef had een enorme will to please waar iedereen van stond te kijken (behalve als er sneeuw lag of als het regende..dan liep ze zelf wel naar huis) en de reu liep wel eens weg (dat ze hem een paar km verderop op konden halen) en was wat eigenwijs.
De teef kreeg uiteindelijk hele ernstige huidproblemen waar van alles aan gedaan werd maar het was zo zielig dat ze haar moesten laten "gaan".

Ik hoop dat je hier wat aan hebt '

Ik ken verschillende Shar Pei's, het zijn honden die toch wel begeleid moeten worden in hun opvoeding.

Mijn ervaring is dat ze wat eenkennig zijn en dat de reuen vrij dominant kunnen zijn naar andere honden. Voor baas en mensen die hij 'goed' kent zijn ze vriendelijk en zachtaardig. Ze zijn ook wel intelligent en je kunt ze best leuke dingen aanleren. Soms zijn ze wat eigenwijs, maar ja welke hond is dat niet af en toe?

Het is dus wel een ras waar je veel tijd en energie in moet steken kwa verzorging en opvoeding. Vooral hun socialisatie is belangrijk, hier eentje in de buurt heeft dit duidelijk niet gehad en valt zonder enige reden elke hond of mens aan die hij te pakken kan krijgen.

Verder hebben ze wel kans op huidproblemen.

Toch heel veel Shar Pei's die minder sociaal zijn naar mensen en honden dus? En komt dit dan door de verkeerde opvoeding (aangezien ze dus moeilijker op te voeden zijn dan andere honden) of is dat toch genetisch bepaald?

In het asiel ook met een sharpeitje gaan wandelen .op het eerst leek hij mij heel erg rustig, tot hij wat los kwam tijdens het wandelen en plots in de struiken sprong, wist hem er echt niet tussenuit te halen .hij had alleszins een massa jachtpassie!Niet echt een hond die ik snel in huis zou halen.

.

Vooral met de opvoeding en deels genetisch. De Shar pei is van zichzelf dus al eenkennig, worden Shar pei's niet op jonge leeftijd gesocialiseerd krijg je dus een asociale hond naar vreemde mensen en andere honden.

Nu is dit niet puur bij de Shar Pei het geval, het ras is alleen wat gevoeliger er voor dan bijv een Labrador om maar als voorbeeld te pakken. Zo heeft elk ras wel iets wat mensen juist of juist niet tegenstaat.

Het is in ieder geval een ras met een handleiding, ik zou zelf er niet zo snel voor kiezen, niet alleen vanwege hun aard maar ook door de vele huidaandoeningen die ze kunnen krijgen. Allowel ik ze er wel super leuk uit vind zien

Daarom dat als ik ooit voor een Shar Pei zou kiezen het pas in een verre toekomst zou zijn, door het moeilijkere opvoeden. En ja, die huidaandoeningen zijn ook zeker iets wat me tegen zou kunnen houden.

.

Ik vond ze vroeger echt het einde, maar tja doordat ik me in het ras ben gaan inlezen kwam ik steeds meer negatievere dingen tegen. + De Shar pei bij ons in de buurt (Sjeng heet hij), toevallig de buren van mijn boer heeft me eigenlijk helemaal doen besluiten dat ik nooit een Shar Pei zou nemen.

Hier in de buurt loopt er eentje. Dat beestje is net een robot net als z'n baasje (baasje loopt standaard met een koptelefoon op, gsm in de hand). En de hond loopt braaf mee, altijd hetzelfde tempo kijkt niet op of om. Ook niet als Obi nieuwsgierig naar hem kijkt. Dus dat is een erg brave hond! Geen idee hoe die met andere honden is maar hij doet in ieder geval niets naar die van mij. 

Deze heeft trouwens ook  niet heel veel rimpels, kan me niet voorstellen dat die daarvoor ooit onder het mes is geweest.

Ik vind de honden niet zo sterk in de hond/hond relatie.
Maar dat is dan een weloverwogen keuze die je maakt als je er aan begint.

Wat ik wel heel hinderlijk vind, een kennis van ons had er 1, maar die hond die rook zoooo vies.
Hij was er heel goed voor, maakte telkens schoon, maar brrr. wat een lijf/huidlucht had die hond
Ik werd er echt misselijk van, en hij heeft de hond mede daarom ook herplaatst bij iemand waar
de honden veel buiten liepen.

Dat had te maken met de heel dunne enkele vacht, en de huidplooien waar altijd wel wat broei in was.

Een vriendin van mij had ook een shar pei. Is ondertussen overleden (ouderdom). 
Deze was bijzonder agressief naar andere honden, kon nooit los. En als ze een keer naar het bos gingen ofzo om de hond lekker te laten rennen was het altijd opletten of er echt niemand met hond aankwam...Redelijk vermoeiend. 
Binnenshuis was de hond vreselijk lief. Ze had 3 katten, was hij ook heel lief voor. Negeerde ze eigenlijk.  
Ook deze hond kreeg huidproblemen waardoor de hond (en ook het huis) echt enorm stonk. Bleh, was soms echt niet te harden..

Ik ben ook een trotse eigenaar van een shar pei!

Mijn shar pei is niet heel erg actief, maar wanneer hij wil spelen is hij super gezellig.

hij gromt veel naar andere honden en mensen. Dit kan ook komen doordat hij vroeger een keer is aangevallen door een andere hond. 

Mijn shar pei is niet makkelijk los te laten, maar wanneer wij dit doen en hij wegrent komt hij altijd terug!! 

 

Wij hebben ook een poes in het begin was dat nog weleens moeilijk. Nu zijn zij de grootste vrienden! 

 

Hij houdt niet erg van vreemden, maar als hij ze heeft toegelaten in zijn vriendenkring is hij erg lief! 

 

Wel heeft hij in het verleden huid problemen gehad, maar deze zijn weer over. Ook zijn zijn broertje en neefje hieraan overleden.

Ik heb geen sharpei , maar wilde hem vroeger wel graag hebben, ik heb een chow chow , en het is toch een beetje familie van elkaar (blauwe tong ) , ik denk dat de karakters best veel met elkaar gemeen hebben, 

 

erg trouw aan zijn baas, wat terughoudend naar vreemde enz.

ook zeer eigenwijs,maar hier hou ik alleen maar van bij een hond hihi.

etc.

 

niet elke hond is het zelfde dus wat je leest erover is natuurlijk niet altijd van toepassing op elke sharpei of chow.

 

mijn chow is pas 6 maanden dus nog volop in ontwikkeling, maar trouw is die zeer zeker, ook waaks, maar alleen wanneer het nodig is , hij blaft 1x perdag en dat is eigenlijk alleen als ik alleen boven ben en mijn vriend is weg, en dan hoort die iemand bij onze deur en dan blaft die , ( mijn vriend komt thuis) . Overdag doet die dit eigenlijk niet, en als ik beneden ben en mijn vriend komt met de sleutel in de deur dan blaft die weer niet. Hij is erg trouw aan mij dus en beschermend :).

 

ik heb gelukkig nog geen aanvaringen gehad met andere honden, waar ik eigenlijk best wel bang voor ben. Ze zeggen dat chow chow's ook vaker worden aangevallen vanwege de oren (punt oren , omhoogstaand) en de staart( ook omhoog liggend op de rug) net als de sharpei.

 

en als je hond een keer aangevallen is zie je vaker dat ze eerder grommen naar andere honden. Dit is op zich best te begrijpen. 

Hier vroegere eigenaar van sharpei men ouders hadden er zo een ( overleden aan kanker ..
Ik weet dat ze een heel eigenwijs en koppig karakter hebben..
Dat je als baas goed op je strepen moet staan en een stalen karakter moet hebben Maar zoals elke hond wel een nadeel heeft denk ik.. Zelf zou ik geen sharpei meer willen ivm de verzorging van huid/vacht van rimpels tot neus en ogen... Hij kon wel goed met andere honden om ging altijd mee met de mobilhome op vakantie.
Zoals hier boven vermeld dat ze een enorme lijfgeur hebben Maar daar zat ik zelf niet mee in ( sliep wel in veranda )

 

De Sharpei werd oorspronkelijk gefokt als waakhond van boeren en vissers, later echter veelal als vechthond. Vandaar dat ze van zichzelf een nogal confronteerde houding hebben, ook qua lichaamsbouw (neutrale houding). Dit verklaart ook de vele huidplooien die zij hebben, puur voor het vechten.

Later is men er mee gaan fokken als huishond en werden de plooien steeds meer gewild. De "vecht-eigenschappen" worden er steeds verder uitgefokt, maar men is er nog lang niet, en het infokken van de vele huidplooien lijdt weer tot veel lichamelijke ongemakken.

Persoonlijk: Erg mooie en leuke hond om te zien; niet om te hebben.

Onze keuze is na lang denken op een Sharpei gevallen.

En ik kan vertellen dat we er geen spijt van hebben.

Ze is zo ontzettend lief, luistert goed, kan los lopen en kan goed met andere honden omgaan.

Tuurlijk kan ze soms wel eens eigenwijs zijn maar dat is toch met iedere hond.

Vanaf begin af aan heb ik ze overal mee naar toe genomen en los laten lopen.

Ze kiest echt zelf de mensen uit door wie ze geaaid wilt worden. Wil ze het niet gaat ze achter me staan.

Voor het gezin gaat ze door het vuur. Als mijn dochter van 7 huilt is ze ook van slag.

En als je goede voeding geeft valt het met de huidproblemen meestal wel mee.

Geef ik iets met granen dan weet ik dat ze jeuk krijgt.

Verder lees je vaak dat de vele plooien heel veel aandacht nodig hebben. Is helemaal niet waar.

Door ze lekker veel te aaien worden ze gemasseerd en is meer aandacht aan de plooien echt niet nodig!

Kortom ik zou niet weten wat je tegen moet houden om te kiezen voor een Sharpei.

 

 

 

Colinda ik denk dat je dan echt een uitzondering bent want ik had vroeger in asiel ook een sharpei en dat beest zat overal in zijn huidplooien vol exema. Al jaren vgs zijn eigenaars.....hm goeie baasjes doen daar dan iets aan.

Onze vrienden hun sharpei is helaas overleden , maar nooit  nooit willen ze nog dat ras terug. 

Dat er zoveel geopereerd worden is ook iets dat je veel hoort toch ? Al die huidplooien dat geeft  irritatie. 

Misschien heb jij inderdaad een uitzondering en daaar ben ik dan blij voor 

Ik denk niet dat ik een uitzondering ben hoor. Ken heel veel gelukkige sharpei eigenaren die niet anders meer willen. De problemen heb je vaak als ze zijn doorgefokt maar als ze van een goede fokker komen heb je meestal wel een goede hond. Het is inderdaad wel dat ze soms moeten worden getackt. Dat komt dan omdat de wimpers in de ogen naar binnen gaat krullen. Maar goed dit weet je voordat je eraan begint. En gelukkig was dat bij ons niet het geval.   

Ik heb ook enigsinds wat ervaring met de sharpei.

 

Mijn asiel uitlaathond was een sharpei en het leukste beestje wat ik ooit heb ontmoet. Sharpei's zijn zo grappig!

Ze maken je altijd aan het lachen en hebben ook zon typisch sharpei loopje en bewegingen,

Deze hond was zeer gevoelig en baasgericht maar afstandelijk naar vreemden zoals de rasstandaard omschrijft.

 

Joker kon inderdaad niet goed met honden omgaan maar (zie foto's) dit kon wel aangeleerd worden. Honden kunnen nou eenmaal anders reageren op een hond dat er anders uitziet(rimpels oren altijd naar voren staan stekelhaartjes en hoge staart).

 

Helaas is Joker ingeslapen door heel veel allergiesoorten.

Ja die ene operatie dat "getack " dat herinner ik me , aan zijn ogen ook.

Dus is het weer zoals met alle rassen, doorfok...triest.

alhoewel.....ja ik wil het toch nog even zeggen.....dat mijn vrienden echt wel toen veel geld hebben betaald. Maar ja, dat op zich is nog geen garantie. 

Mijn ouders hebben een shar pei (hadden ook chow chows trouwens) en het is een lieve hond, kan goed met kinderen en andere dieren. (mijn dochter van 11 laat haar wel eens uit)

Ze is wat eenkennig en als ze los loopt, komt ze terug wanneer zij dat wilt.

Ze heeft een keer iemand gebeten op de camping, die kwam ons stuk opgelopen. Niet hard, maar toch...

 

Problemen met haar vacht heeft ze niet. Ze is nu 7 jaar en heeft behoorlijk reuma. Wel heeft ze twee keer een oog operatie gehad om het overtollige vel rondom haar ogen te verwijderen.

Ik ken verschillende Shar Pei's en ondanks dat het niet de makkelijkste honden zijn vind ik ze wel heel erg leuk kwa karakter.

Weliswaar kampen de meeste die ik ken allemaal met ernstige gezondheidsproblemen.

Entropion, vreselijke allergieën (en dan heb ik het niet over een beetje krabben, maar echt grote, dikke korsten en dan natuurlijk ook nog de huidproblemen. Om eerlijk te zijn vind ik de meeste zelfs een beetje zielig, ondanks dat ze echt leuk zijn.

Lijkt me als eigenaar ook vreselijk om te beslissen wanneer het voor de hond niet meer waardig is (en helaas hoor ik regelmatig van de Pei eigenaren die ik ken dat ze telkens weer hun hart vasthouden als ze een allergieaanval hebben)

Hallo allemaal

 

Ik heb zelf drie sharpeis een van 8 een van 2 en een van 8 maanden

Ik heb met alle drie geen problemen daarbij heb ik nog drie chihuahas en ze spelen allemaal samen

Ook heb ik 15 kleinkinderen en deze spelen rollebolle en knuffelen met de honden

Na mijn mening is het echt de opvoeding ze moeten ruimte hebben veel beweging liefde en zich sociaal leren gedragen door onder de mensen en andere honden te zijn en er niet van weghouden 

Van kleins af aan mee beginnen

Wel luisteren zij naar een baas en zijn eigenwijs bij een ander dan luisteren zij niet 

Ze zijn heel waaks en beschermen mijn kleinkinderen niet door agresief te zijn maar oplettend

Ik vind sharpeis familiehonden en ik zou niet zonder hun kunnen 

Grt suzanna

 

 Oeps dubbele post..

Wij hebben zelf momenteel 1 sharpei en 1 op komst!????

En ik heb er nog 6 gehad...

Geen één had extreme vacht problemen,  alleen de pei die ik nu heb heeft momenteel vacht problemen maar dat komt omdat ze allergisch is voor onze kat die we nu een klein jaartje hebben.

Met speciale shampoo wassen 1x per week heeft ze er geen last meer  van!

Qua karakter vind ik sharpei's juist vrij makkelijk vooral als je ff de eerste 6 maanden goed socialiseert enzo is en niks aan de hand.

Super makkelijke honden als je ze vergelijkt met andere honden binnen hun rasgroep!! Denk aan bijvoorbeeld rottweilers , pitbull ,cane corso , am staff, boxer, dobermann , argentijnse dog ,fila ,mastino enz. enz.

Zijn alleen niet zo speels vergeleken met andere honden rassen..