Dominantie ontkracht?

Elke discussie over dominantie is zinloos als je het niet over hetzelfde hebt. Dan praat je volledig langs elkaar.

Voor mij (en voor vele wetenschappers) is het het volgende. Dit is van het blog van Roger Abrantes:

heb nog niet gemerkt dat we langs elkaar heen spraken.

Lijkt me een variatie op het thema; zelfde lijn.

quote; zodra er een verwonding is, hebben we het over agressie, niet dominantie.

quote; dominantie is niet altijd getoond, het hangt van de situatie af, op het moment wat de hond wil.

quote; en een manier om samen te leven in groep, zonder de minste nevenwerkingen

Jawel; want ze laten het zien (Engels is zo) zonder schade te berokkenen, en dat is dus de kracht van de dominante, zekere hond.
Wat een Engelstalige onder 'laten zien' verstaat, wil enkel zeggen dat de uitkomst er is zoals de hond het wou.

Onzekerheid komt niet terug in je definitie, omdat ik dat heb geplaatst onder de kop 'onechte dominantie'. Vanuit onzekerheid, 'dominant/agressief gedrag tonen.

en een variatie, heeft altijd dezelfde grondslag, enkel de tonen zijn anders.

De grootste variatie zou zijn, (volgens het artikel) dat dominantie situatie, persoonlijk en bron gebonden zou zijn.

Nu kan ik me geen oprecht dominante hond voorstellen die constant dominant is, dat zou voor het wezen veel te vermoeiend zijn, dus vind ik dat vrij logisch.

Ik link naar iemand die het beter verwoordt dan ik kan

http://www.suzanneclothier.com/de-artikelen/die-verdraaide-dominantie-discussie

Bassie; zeker in de zin van 'trefzeker'.

Als het een woordspelletje wordt ipv inhoudelijk 'het beeld van de hond' en welk gedrag ze laten zien om tot iets te komen (al is het hedonistisch), dan moet je een ander dominanter maatje zoeken.

en dat je me niet snapt..geen punt. is me eigen.

Bassie; mijn definitie (die de mijne is) is iets korter dan jouw 3 alinea's.( mi duidelijk)
En ik heb een poging ondernomen, maar...

Hoe zit het met jouw definitie?

(een lap tekst telt niet, spreek je uit)

Sinds wanneer is er een maximum lengte aan een definitie? Volgens mij is het belangrijkste dat het alles omvat waar het over gaat. Maar om je iets tegemoet te komen gaat het vooral om de eerste 2 alinea's. De 3e is puur ter verduidelijking.

Even een kleine toevoeging. De derde alinea kan natuurlijk niet helemaal weggelaten worden,waar het alleen maar om gaat is dat het roedelgenoten moeten zijn wil er sprake zijn van dominantie.

Ik heb mijn profielwerkstuk erover gehouden, en heb aardig wat tijd gestopt in alles uitpluizen. Dat los van mijn al gevormde mening.

Er wordt gezegd dat de dominantietheorie niet klopt omdat deze gebaseerd is op observaties van wolven in gevangenschap. Dat terwijl wolven van nature meestal in families leven en niet in groepen waarbij de individuen zomaar bij elkaar worden gezet. Daarbij kunnen de wolven bij confrontaties weg lopen, terwijl het toch conflict vermijdende dieren zijn. En natuurlijk is dat zo, en zullen wolven in de natuur heel anders samenleven dan in wolven in de natuur. Maar daarbij is het hele punt dat onze honden wel in gevangenschap leven, en dus zich absoluut niet gedragen zoals wolven in de natuur. Dit als zij zich hetzelfde zouden gedragen als wolven. Maar de gemiddelde huishond woont niet in een hondenroedel maar in een mensenroedel.

Verder ben ik van mening dat ''dominant'' gedrag vaak een hele andere aanleiding heeft dan dominantie. We beperken onze honden in hun lichaamstaal, waarbij er miscommunicaties ontstaan. Wij dwingen onze honden elkaar te ontmoeten of passeren. Wij reageren verkeerd op bepaalde situaties, door onwetendheid of onkunde. Wij falen er vaak in om onze honden goed te begeleiden en hun de juiste motivatie te geven het gedrag te laten zien wat wij willen zien. Door al deze redenen gaan honden met elkaar maar ook met ons een bepaalde confrontatie aan, die zij uit zichzelf vaak uit de weggaan zouden zijn. Of zij gaan zich misdragen doordat wij niet de juiste gevolgen aan bepaald gedrag koppelen. Honden zijn immers opportunisten.

Ik geloof wel degelijk dat er een bepaalde vorm van dominantie in honden zit. Maar vind dat dit aan het verkeerde gedrag gekoppeld wordt, terwijl onze manier van handelen en leven dit gedrag vaak uitlokt.

Hier een filmpje van Ian Dunbar van het seminar van 2 weken geleden in nederland. Hij legt uit hoe het werkt in een roedel.

http://www.youtube.com/watch?v=Dcdpl4H2glo

Ik ben het hierover zeker wel eens met Joop. De titel van dit topic is suggestief en niet zonder reden. Ik maak meerdere keren het onderscheid tussen daadwerkelijk dominantie (onder de daarvoor gebruikte definitie) en de vergaarput dominantie waar heel veel naar wordt gewezen zonder dat er daadwerkelijk een dominantie in het spel is.

Het gaat dus juist over het feit dat een term pauzeloos verkeerd wordt gebruikt. Dat ligt niet aan de definitie (of hoe mensen die intepreteren), het gaat in mijn ogen om de ogen openen bij mensen je niet zomaar elke vorm van probleemgedrag kan archiveren onder dominantie. Veelal is er namelijk iets heel anders aan de hand.

Daarbij is de dominantietheorie weer een ander monster dan de feitelijke definitie van dominantie.

Ook al heeft een professor het mooiste/beste onderzoek gedaan van de hele wereld.
Het vermogen om het te vertalen naar de werkvloer is van misschien nog wel groter belang.

Kan iemand me even uitleggen of we er al uit zijn.?? 

Hier kun je er ook veel over vinden. 
o.a. de mening van professionals:

http://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/dominantiemodel.php

'simpel gezegd' denk ik meer dat een hond denkt vanuit de 'ik wil'-theorie. 
- ik wil nu lekker slapen
- ik wil nu achter dat interessants aan wat ik zie
- ik wil nu dat voertje... 

(En aan ons de kunst om dat in goede banen te leiden). 

Ik denk dat de 'dominantie' waar in veel gevallen over gesproken wordt (dus zogenaamde agressie?) inderdaad ook voortkomt uit angst en onzekerheid. 
Als een hond niet precies weet hoe hij met een situatie om moet gaan (en hij krijgt daar geen begeleiding in) kan hij bijten (dominant overkomen). De ene hond bijt nu eenmaal sneller dan een andere hond. 
Een hond heeft ook de keuze om te bevriezen of te vluchten, maar het ligt denk ik aan het karakter van de hond wat het in geval van onzekerheid zal doen. De ene hond is nu eenmaal wat stoerder dan de andere, of staat zijn mannetje wat beter. 

Dus ik denk dat dominant zeker een slechte woordkeuze is, wanneer men dat recht tegenover agressie zet.

Kijk....daar hou ik van 
Voor mij duidelijk genoeg....

Hoe noem je gedrag dan tussen twee honden waarbij de ene hond iets belangrijk vindt en het wel escaleert tot agressie? Ik bedoel, er kan toch een zekere mate van strijd aan vooraf gaan?

Voorbeeldje; Shadow is erg gesteld op zijn balletjes (de gele piepende dan, niet die eronder hangen, hoewel.. daar lijkt hij ook wel gesteld op  ). Nou claimt hij die en Spot doet dan een stapje terug. Met een blik, een gebaar een grom. Maar een heel enkele keer bij een speeltje geeft Spot niet toe en duikt Shadow erop om hem met een grom en een hap tot de orde te wijzen. Zolang er dan geen schade is, is het dominant gedrag? Maar als Spot een scheurtje in zijn oor eraan over houdt is het dat niet? Wat is het dan? Dan is het agressie maar die heeft dan toch ook met dominantie te maken?
Vervolgens, na zo'n akkefietje kan Shad echt gaan lopen 'patsen' balletje in zijn bek voor Spot langs lopen, neerleggen en uitdagen om het te komen pakken en zodra Spot aanstalten maakt het snel zelf weer pakken, in mijn ogen is dat dominant gedrag. Tegelijk is het ook klieren dat er bijna op gericht lijkt om agressie uit te lokken. 
Reden dat ik dit opschrijf: dominant werd teveel als etiket op agressie geplakt, nu hoor ik soms het omgekeerde dat dominant gedrag niets met agressie te maken heeft en dat 'de dominante hond altijd het conflict uit de weg zal gaan' en dat laatste geloof ik ook weer niet...

Helemaal eens met de tekst!! 

Ik zeg altijd een hond moet naar je luisteren omdat hij je vertrouwd niet uit angst!

Ik heb dus nog helemaal niks anders gezegd, maar ja, ik ben ook niet zo scherp vandaag.

Raakvlakken, kunnen we daar niet vanuit gaan?

Ik hou zo van consensus...

Dominantie is voor mij nog altijd (het mag situatiegebonden zijn) een 'zachte' doch dwingende manier om te krijgen wat je wil.

Zodra de zachte manier niet werkt, dan kan een volgende stap ervan agressie zijn, in een ander geval...opgeven.(beide mislukte poging.)

Persoonlijkheidsgebonden, hormonaal, ras, sekse, leerachtergrond, socialisatie, gissen en missen.(positieve of negatieve bekrachtiging tijdens het opgroeien)

Mocht je al deze factoren in een formule kunnen gieten, dan kun je waarschijnlijk bepalen of een hond dominant of niet is en in welke mate.

Maar als ik het goed begrijp moet je dan eerst vaststellen waarin de hond echt dominant is.
Voordat je de hond dominant kan noemen.
En dan nog kun je geen label plakken met  "dominant", maar dominant op dit of dat onderwerp.??

Voorbeeldje uit onze praktijk.

Onze asielzoekrt is erg euhm dominant op z'n eten, botjes. ed.
Daar mogen andere honden niet echt aan komen..
Onze teef zal het aan haar spreekwoordelijke kont roesten, al gaat hij biefstuk uit haar bak staan eten.
Op het moment dat onze reu de restjes uit haar bak komt likken, en zij op een meter of 2 afstand zit te kijken hoe ik de karnemelk pak komt ze in beweging.
Zonder 1 aarzeling loopt ze naar haar bak, en onze reu doet netjes 2 stappen achteruit, want zijn dominantie op karnemelk is een stuk minder dan op het echte vlees.(zeg ik dat goed.?)

Nu wil het wel eens gebeuren dat er nog een paar stukken vlees in haar bak liggen als ik er karnemelk in gooi.
(Soms doe ze al 2 passen achteruit, om de karnemelk alvast uit te nodigen)
Dan zou je zeggen dat onze reu niet opzij gaat, want het vlees ligt er nog in, wel in haar bak, maar toch.
Maar dan toch doet hij 2 stappen achteruit , om mij daarna heel zielig aan te gaan zitten kijken.

Voor mijn gevoel is onze landseer teef diegene die bepaald of de situatie zou kunnen ontploffen of niet.(zeker met onze adrenalinebom van een asielzoekrt)
Zij regisseert in heel veel gevallen de situatie achter de schermen.
Is zij dan dominant in het rustig houden van de verhoudingen.?
(Voor mijn gevoel dan de belangrijkste dominantie) 
Ze kan hem tijdens spel namelijk af en toe flink op z'n nummer zetten.
Terwijl onze asielzoekrt dus de boel bij elkaar gromt, tanden bloot, het kwijl tot achter z'n oren maar eigenlijk nooit bepaald wanneer het spel stopt.