Ik ben wel even benieuwd stel ik ga toch voor de hond kijken, ik hoor jullie zeggen dat jullie het teveel geld vinden. Stel het valt allemaal mee met de hond en we willen er toch voor gaan, wat zouden jullie er dan voor geven?
Twee van onze honden zijn herplaatsers die in een buitenkennel zaten, dus niet zindelijk. De eerste was zindelijk na twee plasjes in huis, gewoon zoals bij een pup, regelmatig buiten laten, aandacht hebben voor de hond en de hemel in prijzen bij een plasje of een hoopje buiten. Bij de tweede heeft het iets langer geduurd, ik denk ongeveer een drietal weken. Zij durfde nogal eens buiten gaan zonder iets te doen en het dan binnen doen. Dus als je ze buiten laat ook effectief controleren of er wel iets gebeurd is.
Bij ons zijn het prima huishonden geworden, maar ze hebben wel een tuin van 40 are waar ze toch wel vrij vaak inzitten. Slapen gebeurt in een bench binnen, als ik ze alledrie loslaat 's nachts komt er voor ons van slapen niet in huis! Veel gaan we niet wandelen met hen maar twee keer per week gehoorzaamheidstrainingen, dat vinden ze zalig!
ik ga eigenlijk mee met mijn voorgangers die zeiden als je al geringe twijfel hebt dan doe je er voor je zelf goed aan en voor de hond om realistisch te blijven, Vergis je inderdaad niet wat de tijd is die er in gaat zitten...
hier loopt zo'n hond rond die niks gewend was, Dusty was dan wel 11 maanden maar geen socialisatie, geen gedragsregels geleerd, had niks van de buitenwereld mogen leren kennen buiten een stil verlaten weggetje en 3 chi's.
ruim twee jaar verder, hoop bloed, zweet en tranen is Dusty nog altijd niet stabiel te noemen. We zijn al ver gekomen maar alsnog kan hij sneller terug vallen in trauma's als situaties zich voordoen, een man die over straat loopt wat hij net verkeerd inschat, een hond die hij niet begrijpt of een jonge hond met plaat voor de kop, drukke situaties, harde geluiden van verkeer en ga zo maar door en ik heb weer de angstige puberhond die hij was toen hij net bij me kwam wonen.
Het buitenleven naar binnen verhuizen is het makkelijkste van alles wat je deze hond zal moeten leren, dat zal na een gewenning prima gaan, zindelijk worden is altijd te leren ook nog als ze twee zijn, tuinzindelijk daarin tegen zal al wel iets lastiger zijn. Maar een lange en intense weg met veel vallen en opstaan als het aan komt op deze hond weer hond te leren zijn, te leren dat de buitenwereld geen enge plek hoeft te zijn, in een leeftijd waarin de belangrijkste dingen al gevormd zijn is best te doen maar is een zware weg. En daar moet je voor 200% instaan anders ga je samen ten onder.
Dus ik kan me je twijfel helemaal voorstellen, ik zou precies het zelfde hebben als ik zou gaan kijken wetend hoe de hond nu verblijft zeker weten dat ik nooit sterk genoeg zou zijn om me daar van om te draaien en zonder weg te gaan wetend dat het toch beter is. Je gevoel springt in boven je verstand en de hond gaat mee, ik denk daarom ook dat je er goed aan doet alle voors en tegens goed af te wegen voor je de auto in stapt en een bezoek gaat brengen.
Nog even los van jouw situatie, want met deze hond zou ik ook twijfelen denk ik (gezien je wensen en jullie gezinssituatie etc, zou ook bang zijn dat de hond mogelijk meer training en aandacht nodig heeft dan jullie op dit moment kunnen/willen geven, want het lijkt me een situatie waarin een hond best een moeilijke start heeft gehad).
Maar onze hond is een buitenhond die naar binnen is gegaan. Niet uit een kennel trouwens, ze sliep in de schuur en liep overdag met andere honden op de boerderij. Zindelijk was ze dus wel, maar wel gewend haar eigen gang te gaan wat betreft plassen etc. Maar onze hond is typisch zo'n geval dat ik hier al genoemd heb zien worden, een hond die eigenlijk geboren is om binnen bij de mensen te zijn. Dat wisten we al (ze was van familie) en het is ook de belangrijkste reden dat ze nu bij ons woont
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?