GRRRR.. dit vind ik zo irritant !!!!!

Ik denk dat je honden feilloos aanvoelen dat ze emotie teweegbrengen met hun gestaar en hopen dat die ergernis leidt tot een lekker hapje. Ze zullen ooit succes hebben gehad, en nu proberen door vol te houden jou zo ver te krijgen.

Gisterenavond laat nog, was ik ook iets aan het doen in de keuken, had niks met eten te maken maar ja hoor, daar stonden ze alweer in de houding! 
Ik hoefde slechts een wenkbrauw op te trekken en weg waren ze (ze weten het wel) 

Blondes taaide af en ging op zijn kussen. 
Rock besloot naast mijn man in de huiskamer te gaan zitten en ging zelfs naar hem blaffen omdat hij chips zat te eten.

Mijn  man gaf respons met 'nee'. 
Het valt mijn man ook enorm op hoe de honden zo gefocust op eten zijn de laatste tijd!
 
Maar ja, we houden gewoon stug vol. We hebben een Jackie gehad (toen 8 jaar oude herplaatser) die serieus zijn lip optrok, ging grommen of in je schoen beet wanneer er geen eten met hem gedeeld werd. Met dank aan de oude eigenaar, die niet anders deed dan ''alles'' met dit hondje delen. 

Het resultaat was een ware tiran van een hondje, viel niet mee de eerste maanden!
Ik heb dus echt dus griebels van bedelende honden!

Om terug te komen op mijn verhaal van gisterenavond, pas toen de mannen beiden al een tijdje op hun kussen lagen   en niet meer met mij bezig waren. Heb ik wat lekkers gegeven. 2 van die blije koppen, ''ah. oh.. is dit voor mij?''

Ik hoop dat ik zodoende een beetje duidelijk maakt welk gedrag ze iets oplevert, en welk gedrag niet! 

Maar net als het afleren van 'opspringen' tegen mensen... is ook dit een harde noot om te kraken!

Als Sadi wat lekkers krijgt omdat ze het bijvoorbeeld goed doet, terwijl bijvoorbeeld visite net een koekje bij de koffie heeft of zo krijgt ze wat haar hondenkoekje/brokje of in de voerbak of in de gang (weg van de keuken en/of tafels. 
(We hebben helaas een open keuken en wil niet dfat ze een hondenkoekje of brokje gaat koppelen aan de keuken of aan de tafel waar we zelf eten).

Desondanks zit ze ook pal naast je als je in de keuken staat, en als bijvoorbeeld oven of magnetron aan staat is ze al voor t ding piept (fracties van seconden ervoor) aanwezig (terwijl we zelf nog gewoon zitten...


Als ze het altijd goed hebben gedaan kan het haast niet anders dat ze stiekem toch iets hebben gekregen en misschien wel vaker als 1x. 

We merken met sadi ook hoe hard die noot is om te kraken.

Hier ook... :-(
Ze krijgen hier nooit (!) iets extra's, eten doen wij apart van de honden, de kinderen ook. En toch...
Tommie kan je alles voor laten staan, die pakt niets. Maar Sam en Noortje leggen hun kop op het aanrecht of eettafel en met een grote veeg is alles eraf en op... Het zijn gewoon twee grote stofzuigers, alles gaat erin. Wij hebben twee veiligheidshekjes om hen even af te kunnen zonderen van het eetdeel, maar Sam kan deze dus inmiddels gewoon open maken, dus nog beter opletten en extra vergrendelen... Pffff, maar zij zijn nu 1,5 en 1 jaar oud, dus hopelijk verandert dit ook nog wat met de jaren... 
Ook zij kennen de "nee"... Maar Houdini's als ze zijn behalen ze toch af en toe een onbedoelde traktatie... Maar de aanhouder wint en zij gaan nu wel gewoon liggen als er wat gegeten wordt, zij grazen na die tijd, dus ik moet gewoon snel opruimen. Een plus: het is hier altijd opgeruimd!

Hier nog zo een..
Senna boeit het allemaal niet zo, maar Amélie is een ander verhaal. We koken altijd "samen", zij bekijkt ( staart dus) constant elke beweging die ik maak, in de hoop dat er misschien toch..stiekem...je weet maar nooit..
Gelukkig is het woordje "klaar" hier voor beide honden een duidelijk signaal dat er niets meer te halen valt, maar irritant is het soms wel, dat fixeren op alles wat je doet met eten!
Heel consequent niets geven en verder negeren, negeren, negeren!

Hier hebben we het gedaan de hond op de plaats wij eten.
Zo ook met de kinderen die kunnen met een loek of weet ik wat gewoon door de kamer lopen zonder dat ze het afpakt.
Ze heeft wel eens momenten van de bekende bananen,maar dan blijf ik haar net zolang wegsturen tot het kwartje valt en ja dat kan even duren.

Hier werkt plaats nog steeds het beste .
Is het eten van de kids niet op mogen ze het in de hondenbak doen en de hond blijft op de plaats tot ik zeg ga maar .
Ze is nu bijna 1,5 jaar

Het houd niet over!..

Niet dat ik een wonderlijke ommezwaai had verwacht.. maar echt.. wat wordt er gebedeld en gekwijld in dit huis.

Vandaag het tijdstip van voeren aangepast. Dit keer 'voordat' wij zelf gaan eten. Beide de buikjes vol, Rock liet zelfs een bodempje staan.

Maar nee, we zaten nota bene nog maar slechts aan een dom stokbroodje of de speekselvloed en de zogenaamde hongerogen kwamen alweer opzetten!

Toen ik even weg liep van de tafel ging Rock zelfs bij de jongste staan janken! 

Ik word er niet goed van! heb Rock in de gang gezet.. op zijn plaats wijzen werkt niet, linksom of rechtsom, binnen 1 minuut of 2 minuten staat hij er weer of half verdekt opgesteld.

Dus helaas moet hij nu heemaal van het gezelschap onttrokken worden tijdens de maaltijd.. ik hoop dat het een langere termijn uitwerking gaat hebben.

Hoera, ik heb hier een paar goede tips gevonden voor dat bedelmachine dat we hier hebben. Ondanks dat hij NOOIT iet aan tafel krijgt, zit hij het eten uit je monde te staren. Eigenaardig genoeg, steeds bij het vrouwtje, maar nooit bij mij. Ik denk dat vanaf morgen de citroen een vaste plaats krijgt  op de tafel. Kijken of het helpt  

Suzan; het allereenvoudigst zou zijn als jij deed of ze op dat moment er gewoon niet waren.

Niks zien, niks merken.

Beetje koel en pokerface.(in de thuissituatie)

en dan draaien ze wel bij...hoop ik voor je...

jammer van de paling....

volhouden.

maar ik weet ook; iedere snuf of blik van je is genoeg om hen te laten beseffen dat ze nog altijd op je frequentie zitten...

Wat ik zelf doe bij bedelen is zachtjes grommen, op deze manier verdedigd een wolf ook zijn maal. mijn hond houdt dan eigenlijk altijd direct op een gaat dan liggen.

tevens kijk ik tijdens het grommen naar mijn eten, niet naar de hond!

Moet ik loos in de ruimte staren tijdens zo'n grom, bedoel je dat??

Ik herken het wel. Als de honden even bij mijn broer zijn geweest krijg ik ze schooiend terug.

Ik stuur ze altijd weg dmv WEGWEZEN of SCHIET OP! Negeren helpt niet, en dan eet ik ook niet lekker. En dit werkt heel goed.

Ik snap je frustratie. Het is werkelijk bloed irritant als honden je zitten aan te gapen. Laat staan dat ze zo gefixeerd zijn op eten.
Ik zeg: Probeer het keer op keer weg sturen eens? Of anders als je wat gaat eten de honden uit de kamer doen.

Dat het erg belangrijk is om oogcontact te vermeiden. Oogcontact is in de wolven wereld straffen. Aangezien wij (de mens) een grens willen aangeven is een grom en naar het eten kijken voldoende. .  Sommige honden zijn erg gevoelig voor oogcontact, en dit kan negatief effect voor ze hebben.

Sorry ik geef gewoon geen antwoord op je vraag, slecht:p Maar ik zou even naar je eten kijken onder de grom, weet hij of zij gelijk waarvoor de desbetreffende grens bedoeld is

Dank jullie wel allemaal, dit is weer een uitdaging voor me!

Ik vroeg door over het grommen omdat, wanneer je er voor kiest zo iets te imiteren, je het wel zo goed mogelijk moet timen en nabootsen. 

Rock strak aankijken is sowieso een 'no go' 
Dan gaat hij bevriezen, en wordt hij wantrouwend,  je kent het vast wel! 

Okay, dus even mijn ogen over mijn voedsel laten gaan en een grom maken... ik ben zo benieuwd! Bedankt!

Stomme vraag, mag ik die grom ook maken als hij bij de kinderen zit te bedelen???

Graag gedaan, ik hoop dat je er wat aan hebt. Vind het helemaal geen stomme vraag! Zelfs een hele scherpe. Ik vind het moeilijk om te zeggen wat je zou kunnen doen onder het bedelen tijdens de eetmomenten van kinderen. Het is namelijk zo dat jij een grens aan geef voor een kind.. Waarbij het gevaar schuilt dat de hond een grens afreageert op een kind.. Je zou het kunnen proberen door tussen de hond en je kind te gaan zitten.. De hond vastpakken bij halsband ..kijkend in de loze ruimte ,  dus zowel niet naar je kind ( voor dat de hond interpreteert dat de grom tegen je kind bedoeld is.. Maar ook niet naar de hond..  De halsband gelijk na de grom loslaten.. en tussen het kind en de hond blijven tot hij of zij afdruipt.

Hoi Suzan, ik ben benieuwd naar he grom ervarrrrring hihi

het topic begint toch met...GRRRR

en raar maar waar; ik heb dat in het verleden soms ook zo gedaan, was heel effectief.(als ik eraan dacht)
Leuk dat jij het aanbracht.
Is niet agressief, en is op dat moment gewoon heel normale hondentaal. niet meer en niet minder. en uiterst effectief.

een kleine grrr, en klaar.

Niet meer op of om kijken.

Bedankt voor het compliment Kiki, Bloos bloos

En betreft Grrrr, scherp!!!
)

Ik heb de daad bij het woord gevoegd vandaag. Broodje met pindakaas.. en ja hoor, daar waren ze weer!

Blondes liet zich gemakkelijk wegsturen... Rock bleef stug staan!

Dus ik met die boterham voor mijn neus... en korte blik op de boterham en voor me uitkijkend een zachte doch diepe grrrrrhhhrrr...

Wat deed Rock?, heftig kwispelen en huilgeluiden maken.. Oehwoehwoe.. waf!
Zou hij verbaasd of geschokt zijn geweest??

Ik weet het even niet!

Uiteindelijk liep hij wel weg.

Ik gok een klein protest tegen de aangegeven grens..
een Nee tegen over een maaltijd is toch ook een protestje waard

Maar echt leuk om te lezen dat het wat hielp..
Goed gegromd

Ik verstond het zelf ook wel als een protestgeluid. Dat past namelijk ook helemaal bij Rock, even protesteren!

Het ging mij er even om toch zeker te weten dat hij mijn grom goed geinterpreteerd had... ik denk dus van wel omdat hij na zijn 'ge' oewoehoeeee...whafff...' toch ook wegliep! en dan nog met een paar mompelende ''hmmmpfff hmmmoe''geluiden,, alsof hij zeggen wou ''nou ja, zeg!!!''

Nu nog even iets anders, ik heb het al eerder willen vragen maar vergat het steeds weer. Nu dit topic toch volkomen over eten gaat, vind ik de vraag hier wel tussen passen!

Het betreft ''heftig voedsel'' zoals ik dat noem!
Denk aan een vers been, een eendenkarkas, lamsvlees, etc.
Wanneer ik dit in mijn handen houd en naar Rock aanreik.... dan is hij heel terughoudend.. sterker nog! hij doet letterlijk een paar passen achteruit! 

Ik moet heel nadrukkelijk duidelijk maken, dat hij 'het mag' pakken,, dat ik het aan hem geef! En heel voorzichtig pakt hij het dan aan, heel nederig!

Toch vreemd dat hij dan wel zo dwingend kan zijn wanneer ik potdikkie op een droog koekje kauw???

Dat snap ik nou echt niet!

Dat is wel dubbel inderdaad.

Ik wil niet zeggen dat dit de waarheid is hoor, maar wat me ten binnen schoot is het volgende..
als de alfa wolf een stuk vlees heeft in een roedel.. En een andere wolf zou er aan gaan eten, dan is er een probleem. En zou het zo kunnen zijn dat de wolf die het lef had om van de alfa wolf zijn vlees te durven eten dit moet betalen met zijn dood..
Wanneer jou hond deze super maal ruikt en ziet, en jij dit eten weg geeft zou hij dit niet te gulzig aanpakken, terwijl dit zelfde soms met een koekje wel zou gebeuren. Dat komt denk ik omdat hij het een super maal vind.. En waarschijnlijk denkt dat een super maal voor de baas is..
Wat ik wel zeker weet is dat het rustige aanpakken van de maal heel respectvol is, nederig naar zijn roedelleider/ster.

Bijzonder eigenlijk... dat zulk 'heftig voedsel' dan toch wel respect en nederigheid teweeg brengt.

Voor het theebiscuitje heeft hij geen ontzag, alsof hij weet dat het voor mij ook niks voorstelt!

Maar ruikt iets naar bloed, of is het echt een prooi maaltijd zoals een karkas, dan zal hij er nog niet aan ruiken zonder mijn goedkeuring. Toch een diepgeworteld oerinstinct?

Immers wordt er dan niet gebedeld, kom ik met het stuk vlees bij de koelkast vandaan.. dan doen ze 'beide' minstens 5 stappen achteruit met de koppen laag!

Loop ik op ze af, dan weer doen ze een paar passen achteruit (Rock heeft dit het sterkst)

Rijk ik het vlees aan, dan wordt in slowmotion, heel voorzichtig, voetje voor voetje, wegkijkend het vlees aangepakt. Zo zachtjes.. alsof het anders in duizend stukjes breekt.

Zelfs dan lijkt er nog aarzeling te zijn en moet ik echt zeggen ''ga maar, voor jou'' en dan smeren ze hem naar buiten naar een hoekje in de tuin, nog steeds met de rug bol en de kop laag.

Bijzonder, hoe er zo'n groot onderscheid kan zitten in de 'waarde' van voedsel!
En wat dit toch zegt over de hond en zijn positie. 

Nog een grappig voorbeeld, ik let er nu natuurlijk extra op. Gister nam ik een handje chips, ik kruimel wat op de grond. De honden zien dit maar laten het liggen. Een meter verderop morst mijn dochter ook chips op de grond, en meteen wordt het op gestofzuigd door de heren. 

Hoe meer ik er op let, hoe meer ik eigenlijk verrast ben hoe 'alles bepalend' voedsel en de omgang daarmee is in de wereld van de hond! Fascinerend!