Mooi Trees. ze gaat je helpen, is ze nog bij je geweest of gaat dat alleen via een vragenlijst ?
Trees,
ik heb je verhaal een beetje doorgelezen, bijzonder triest! Het is duidelijk dat je al heel wat geprobeerd hebt voor Disney...
Bij mij komt spontaan het idee dat dit niet persé door een nare ervaring moet komen. De angst is vrij algemeen en niet voor één ding (bv een man, een klap van de deur)... Misschien is dit wel een aangeboren probleem - in de zin van angstneurosen zoals mensen dit ook kunnen hebben. Misschien is je hondje extreem prikkelgevoelig en komt elke prikkel (of het nu geluid, licht, tastgevoel of... is) extreem hard bij haar binnen. Niet moeilijk dat ze dan de donkere stille plekjes opzoekt... Ik herken het bij sommige psychiatrische patiënten die stoppen met praten, weinig bewegen, geen contact meer maken, apathisch worden... ze zijn gewoon te prikkelgevoelig.
Ik zou zeker de bovenstaande dame proberen, maar ik zou zeker ook het medische circuit niet uitsluiten. Zoek je een dierenarts met specialisatie rond gedragsmatige thema's. Medicatie zoals hierboven omschreven werkt algemeen angstremmend en spierontspannend. Misschien kan de dierenarts wel erg gerichte medicatie geven (zoals antipsychotica bij mensen).
Daarnaast zou ik proberen je hondje zoveel mogelijk structuur mee te geven, en dan kan vanalles zijn. gaande van hetzelfde vertrouwde rondje wandelen, dezelfde leiband, dezelfde eetroutine (bv na jullie avondeten, niet teveel variëren), niet teveel verschillende soorten speelgoed of dekentjes... Routines en rituelen maken dingen voorspelbaar. En als je hondje kan voorspellen wat er gaat gebeuren kan dit ook rust creëren.
Het zijn vooral tips gebaseerd op mijn ervaringen met mensen ipv dieren, maar hoop dat je er wat mee bent!
Veel succes, ik blijf het topic mee volgen.
Die frustratie herken ik maar al te goed. Ook heb ik vele zakdoeken vol gehuild, ik ben zó verdrietig geweest om de hele situatie.
Bij Mellow is het ook niet echt een duidelijk iets. Ja, vuurwerk, dat weet ik, maar dat duurt nog wel even, dat verklaart haar problemen de rest van het jaar niet. Kan ze hier in de straat zich wezenloos schrikken van een tikje of een piepje, in het bos kan de trein 25 meter naast haar langs denderen: ze kijkt niet op of om.
Ik ben in ieder geval heel blij dat het bij ons al wat relaxter gaat sinds ik zelf relaxter ben. Daarom ook mijn idee om misschien zelf ook eens met de huisarts te gaan praten. Niet dat je gelijk volgestopt moet worden met pillen, maar misschien kan hij/zij je wel wat tips geven om wat meer te ontspannen.
Als ik jouw verhaal zo lees, besef ik me weer dat het (helaas) altijd erger kan (dan bij ons het geval is). Ik hoop dat deze mevrouw je kan helpen. Het zal nooit over gaan, daarvoor is Disney al te lang zo, maar als het maar wat beter te beheersen is.
Ik wens je veel sterkte. En voor Disney een hele relaxte groet van Mellow:
Ik denk dat Lupi er heeel dichtbij is. Met alles wat je gedaan hebt was het hoogst waarschijnlijk in elk geval veel gebeterd als het enkel om een traumatische ervaring ging.
De adviezen die Lupi geeft lijken mij zeker het proberen waard.
Met alle respect voor de kalmerende tabletjes ed. maar is het niet iets medisch? een geluid in haar hoofd wat versterkt wordt indien er meer lawaai om haar heen is.Ik vind het nl niet zo aannemelijk dat dit iets is wat viertien jaar geleden is gebeurd bij haar vorige eigenaars. Misschien zou hier door een da eens naar gekeken en geluisterd kunnen worden.Ik vind het erg triest voor beide ,beestje wordt er niet goed van maar jij ook niet Trees.
Ik lees de hele tijd al mee en had al een dap apparaat geadviseerd.
Dit werkte bij ons zeer prima.
Verder is het ide van een poezenluikje ook heel slim!
wij hebben thuis ook poezenlukjes en daar passen ons hondenmannen ook prima doorheen.
zo kunnen ze zelf naar buiten en zo.
Ons Tom ligt bij drukte ook liever ergens achter of onder.
Eerst vond ik het ook zielig, maar nu realiseer ik me dat Tommie dan gewoon zn eigen spot nodig heeft.
We hebben een hoekbank en achter de bank achter het ronde hoek gedeelte heb ik nu eeen mandje neergezet zpdat hij er voor mn gevoel toch warmpjes ligt.
overgens ligt hij er alleen als het driukker in huis is met visite of zo.
ook kruipt ie soms in de kattenklimpaal en blijft op etage 1 in de kattetunnel liggen.
ook lekker rustig voor meneer.
het voordeel is ik heb een erg groot huis dus alle dieren kunnen overal liggen .
bij ons, verraf, buiten noem maar op.
De kast is zo gek nog niet hoor, maar snap je gevoel wel , een erg verdrietig ide, met een katteluikje is het immers goed!
Phoe wat een reacties!!! van sommige schoot ik zelfs vol,zo begripvol allemaal,terwijl ik me slecht voelt,het woord inslapen wat ik in gedachtte noemt,en op schrijft,(uitspreken durf ik niet),disney is al 14 jaar mijn schaduw,al vanaf ze hier kwam,ben ik met haar bezig,om het zo prettig mogelijk te maken,indd met vaste rituelen,waar zelden van afgeweken word,afspraken afzeggen,geen visite vragen,waar kinderen bij aanwezig zijn,daar is ze namelijk doodsbang voor,werktijd aangepast,wat wel eens strubbelingen veroorzaakt,nooit blijft ik een uurtje langer doorwerken,alles gaat naar disney,maar het kost me met tijd en wijlen zoveel energie,dat me battery opraakt.De kast kan wel een deurtje ingemaakt worden,maar dan gaan de katten er ook in,denk niet dat ze dat op prijs stelt,ik heb ook aan zo,n huisje zitten denken,omdat ergens in een hoek van een kamer tezetten,niet zo,n stoffen,maar een van hout,anders ...als de katten erop springen,schrikt ze de eigen daar weer rot van.Hopelijk kan mieke zomer haar helpen(heb voor mezelf ook een formulier aangevraagd) ik kan inmiddels ook wel wat gebruiken!!Stel dat de bach niet werkt,dan ga ik naar de dierenarts voor de"echte middelen" zoals bv valium!!mieke zomer kan ook contact maken met disney,maar dat vind ik zelf nogal ongeloofwaardig!
Ik weet niet of ik alles hebt beantwoord,zoveel reacties,anders....vraag maar!!ik geef antwoord....het inslapen,zet ik maar uit me gedachtte,maar laat haar asjeblieft nog even blij zijn,en gelukkig,dat is wat ik wilt,maar het lijkt wel,dat alles erger word,nu ze ouder word,en ja....tuurlijk gaat ze slechter zien en horen,dat zal ook meespelen,ik heb er alles voor over,vooral zoals vanmiddag,als ze weer met haar beertje komt aanspringen,en blij is,als ik thuiskomt,dan denk ik,hou dit vast meissie,blijf dit gevoel vast houden,dan gebeurd er iets kleins,en kruip ze weer in haar schulp,dat breekt dan me hart,en soms,ik het domste geval van mij,word ik er kribbig van,wat ze dan oppikt van me,waar ik me weer schuldig door voelt,pffft...
Trees toch voel je niet schuldig... in tegendeel zelfs. Je hebt al 14 jaar ontzettend veel voor dat hondje over. Veel mensen doen het je waarschijnlijk niet na en plaatsen het hondje in het asiel of erger... Ik kwam laatst een man op straat tegen die me vertelde ook ooit een hond gehad te hebben die "angstig" was toen hij jong was.. (nog een heel leven voor zich dus). Hij noemde daarbij ook veel schrikken, trillen en binnen plassen bij luide geluiden. We kwamen erbij omdat Obi wat angstig is nu maar dat is een pup, waarbij zijn gedrag nog makkelijk om te buigen is. Het verhaal eindigde met: "Ik heb hem toen maar weggebracht.."...
Aan de dierenartsen hier in de gemeente te kennen heeft dat dus geen goede afloop gehad. Ik moest aan dit verhaal denken toen ik je topic las. Ik stond echt een beetje met m'n mond vol tanden toen.. je hond zomaar "wegbrengen"? Omdat je het opgeeft of wat...?
Is dit trouwens geen geschikte "vervanging" voor je kast? http://www.zooplus.nl/shop/honden/slaapplaats/hondenbedden/sofa/274423
Echt zo'n holletje met een dakje erop, zodat ze het gevoel heeft dat niemand bij haar kan? En als je haar daar dan ook niet zelf uithaalt maar haar alleen uit eigen initiatief eruit laat komen. Zodat ze het idee heeft dat ze daar echt onschendbaar is?
Obi heeft trouwens sinds vandaag zo'n DAP kalmeringshalsband om. (Sinds een uurtje nu). Zal wel eens laten weten of dat voor hem enig verschil maakt.
Onder mensen zijn tegenwoordig veel hoog-sensitieve personen, misschien hoort jouw hondje wel tot de hoog-sensitieve dieren. In dat geval is het zeker mooi dat je met Bach Bloesems aan de slag gaat.
Wanneer gaat de behandeling beginnen?
Trees,
We proberen maar mee te denken met jou.
Al 14 jaar sta je er zo voor, in je 'allene', niemand die je kan helpen.
geef jezelf ook wat rust, klinkt raar; maar 'komt tijd, komt raad'
en HSP bij dieren vind ik niet onmogelijk.
Kan van een genetisch defect zijn, maar ook een aangeboren gevoeligheid (waarvan je de juiste oorsprong nooit achterhaald) kan.
Ik hoop dat jij je een beetje kunt vastklampen aan onze woorden.
en misschien is Mieke Zomer nou net dé persoon...alleszins het proberen waard!
sterkte
ps; ik zou een holletje in de keuken oid maken; een bench met een groot deken erover en deurtje altijd open laten, dan zie je vanzelf of ze daar behoefte aan heeft.
Ben bang dat je teveel wilt.. wellicht is het nooit niet echt meer goed te krijgen.. alle angst, die krijg je nietzomaar weg, bedoel ik.. probeer het zo te doen, zodat het enigszins acceptabel is.. voor jou, maar vooral voor je hond.. veel sterkte..
Een bench, met handdoeken en of dekens erover heen.. deurtje open.. deed hierzo wonderen.. een heerlijk beschut plekkie..
Vandaag gaat de aanvraag op de post,
dus hopelijk heb ik de druppels voor het weekend nog binnen,de benz heb ik al geprobeert,daar had ik echt een heerlijk holletje van gemaakt,maar door het trillen,maakte het geluid dus dat was niks,
het holletje van zooplus zie er goed uit,eigenlijk zou het voor het mooie kleiner moeten zijn,maar houd dit wel in gedachtte,hopelijk vind ik zoiets nog kleiner!!
De dap-stekker en spray hielp niet,dan heeft de band ook geen zin zei de da.
Pfffff.. lastig hoor.. wil je veel sterkte toewensen en hopelijk heb je wat aan allen tips.. hoop gauw dat je mooie handaanreikingen krijgt..
Als van de bench de la geluid maar op het metaal eronder (wat bij ons zo was elke keer de onze lobbes zich omdraaide), kun je ook een fleece deken (ofzo) onder de lade leggen...
Pooh zit momenteel in zijn bange periode (puberrrrrrrrrr) maar nog bij lange na niet zo heftig als jij nu al 14 jaar met Disney mee maakt... Wat lief dat je al zo lang probeert het Disney zo aangenaam mogelijk te maken.... Disney boft maar met jou (en ik denk dat Disney dat zelf ook vindt)...
Treeske, het kan ook veel goedkoper hoor om uit te proberen......neem gewoon een sterke kartonnen doos, doe het deksel erop of vouw ze dicht, knip dan een deurtje erin...en overdelk alles met mooi deken......zo weet je of het in de smaak valt ? Let er wel op dat het karton geen bepaalde geur heeft. Een lekker donker holletje, datvje niks kost....'
Hoop dat je de druppels snel binnen hebt en jouw Disney er fijn 'n beetje baat bij mag hebben!!
Dat holletje is ook 'n goed idee, 'n plekje waar ze zich heerlijk even terug kan trekken en tot rust kan komen. Is goed voor alle hondjes, en baasjes.
Ik lees elke keer jouw topic en de titel... misschien is 't een idee om de titel te veranderen.
Niet voor mij hoor, zo bedoel ik 't niet maar nu ligt de nadruk op 't negatieve en verdrietige,
dat is voor haar en voor jou niet fijn. Nogmaals bedoel 't echt niet verkeerd maar alle positieve beetjes helpen.
Hoop dat er voor jullie beide fijn 'n beetje rust mag gaan komen
hoop het ook zo.. duimpjes draaien hier hoor voor disney
En hoe gaat het nu?
Ja halen en brengen,de ene keer op haar gemak,de andere keer is ze angstig,ik ben weer zo met haar bezig,dat ik zelf weer een paniekaanval gekregen hebt,een oude kwaal,wat na heel lang wegblijven weer is terug gekomen,ik baal daar van,ik maak me altijd zo ontzettend druk,als een van me dieren niet in orde is,kijk disney is al 14 jaar een zorgenhondje,maar me andere hondje,lijkt niet zo fit op dit moment,dus daar ga ik ook mee aan de slag.
Is het niet gewoon kennelsyndroom??
Dit is een ongeneselijke psychische schade/achterstand. Is dus niet weg te trainen of te verminderen.
Er zijn diverse gradaties in. Honden die kennelsyndroom in ernstige mate hebben, hebben 'geen' leven maar kunnen slechts overleven!
Ze leven in voortdurende angst en spanning, iedere dag is een gevecht!
Bij het ouder worden, en dus waarschijnlijk het achteruit gaan van de fysieke conditie, ogen en oren.. kan het nog eens extra versterkt worden.
Kwaliteit van leven wordt niet alleen bepaald door de fysieke conditie van de hond, ook het mentale welzijn moet meewegen. Heeft je hond nog enig plezier in het leven denk je?
Zo niet, dan moet jezelf afvragen welke weg je nog kunt inslaan. Een hond dusdanig drogeren zodat hij bijna alleen nog maar slaapt, stil of suffig is.. zou voor mij geen optie zijn.
Het moet wel hond-waardig blijven!
Veel succes!
Ik hoop overigens niet dat ik nu neergezet ga worden als iemand die vind dat je een bange hond een spuit moet geven. In verste verte niet.. Rock hier is een zenuwlijder 'dat wil je niet weten!'
Maar het is werkbaar, trainbaar en het leven geeft hem ook veel plezier en genot!
Maar wat ik in de openingspost lees: ''Is bang voor ''alles''
Altijd...
Al 14 jaar lang!
En dan met namen als diazepam en valium aankomen?
Als haar angstprikkels sterk genoeg zijn, blijft ze die evengoed ervaren,, alleen zit ze dan ook nog eens gevangen in een loom en slap lichaam als gevolg van de medicatie, dat maakt het nog eens 100x erger voor haar!
Dus dan moet ze wel haast nokkie gaan van de dosis wil ze de angsten niet meer voelen! Slapend dus.
Pfffff.. daar heb ik enigszins moeite mee hoor! Wat heeft het beestje op deze manier nog aan haar leven?
Het mag geen lijdensweg worden.
ik heb voor een angstig opvang hondje resque spray gehaald door dit topic en het werkt heel goed.
Ze is een stuk rustiger, bedankt voor tips die jullie hier neer schrijven , ik ben nu ook geholpen.
Is het hondje van ts getest op kennelsyndroom?
Ik las wel over GT's en homeopaten, maar is er ooit een 'mogelijke' diagnose of een vermoeden uit de bus gekomen?
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?