Mira wordt agressiever na bevalling

Hallo,

Mijn Mira is een kruising van Sheltie-labrador en is 6 jaar geworden in september. Normaal gesproken is ze een heel lieve aanhankelijke hond (daar zijn sheltie's wel gekend voor) maar nu is ze 3 maand geleden bevallen van een nestje van 7 (jeeej.. was een zware maar leuke ervaring!) Nu heeft ze wel de slechte gewoonte ontwikkeld van steeds meer en meer te grommen en te blaffen - zeker als de pups nog eens op bezoek komen (die zitten namelijk allemaal bij vrienden of familie). Ze had vroeger wel de gewoonte om te grommen als er mensen voorbij het raam passeren of als de deurbel ging, maar ik kon dit steeds corrigeren en ze stopte hier dan ook wel mee.

Nu loopt haar gedrag echt de spuigaten uit! Ze gromt naar de pups (bijt ook af en toe), ze gromt en blaft steeds meer naar andere mensen (vreemden, vrienden, bezoekers) - inclusief mij het baasje!!! Ze luistert niet meer naar mijn commando's om te stoppen met als gevolg dat ik met niet meer bij de mensen durf te vertonen met haar omwille van haar gedrag. Iedereen was zo weg van haar, maar nu ze steeds gromt en blaft is ze veel sympathie verloren.

Ik heb geprobeerd dit te negeren, een muilband aandoen als ze dit gedrag stelt, te straffen - ja, schaam schaam, zelf tot een lichte tik toe,... Het wordt me echt te veel en ik weet niet meer wat ik er mee moet aanvangen.
Ik heb al met zo'n band met elektriciteit in mijn handen gestaan, maar ik krijg het niet over mijn hart.
Zijn er mensen die eenzelfde ervaring hebben met hun hond na een bevalling (het is erger geworden toen de pups het huis uit gingen) of mensen die tips hebben om dit gedrag aan te pakken?

Hopelijk kan iemand me helpen,


Met vriendelijke groeten en een hondenpoot,

Kristof.

Een nestje krijgen lijkt heel simpel,maar het is een flinke aanslag op je hond.

De pups zijn nog maar net 1 maand de deur uit,jouw hond heeft ongeveer 5 'zware 'maanden erop zitten...of zwaar/ in disbalans..denk aan eerst de loopsheid-daar raken ze ook van 'uit balans'.
Toen zwangerschap dat brengt ook weer een duit hormonen met zich mee voor ongeveer 60 dagen.Daarna een bevalling en zorgen voor 7 pups ,weer 2 maanden lang.

Dus je hond moet gewoon nog flink herstellen van alle drukte en gekte,die bij een nestje krijgen hoort.
Denk daarbij ook aan alle visite,pupjes uitkiezen,pupjes ophalen...

Nu je hond zo reageert ,is het haar allemaal te veel.

Ik zou direct stoppen met straffen,en haar meer rust en kalmte gaan geven.
Lekker elke dag 1 lange wandeling,om haar energie kwijt te raken,nog 2/3 plasjes doen buiten en dan vooral in huis veel denkwerk laten doen.
Denkwerk dingen,zorgt voor een aanmaak van goede hormonen,het geeft een hond rust en voldoening,het werkt stress verlagend.
Even googlen op denkwerk voor de hond en er zal van alles uit moeten rollen om te gaan doen.
De meest simpele dingen zijn:
-een oude handdoek oprollen met wat lekkers erin,de hond het helemaal in rust zelf open laten krijgen/peuteren
- lekkers of haar lievelings speeltje in huis steeds verstoppen,ook helemaal zelf in rust laten opspeuren,weet ze niet wat zoeken is of kent ze geen 'zoek'commando,dan help je haar,loop mee,en zie je dat ook zoekt(snuffelt,rondkijkt) dan verbind je daar direct het woordje 'zoeken'aan,en dit herhaal je dan.Zo leert ze het vanzelf.

Het grommen en blaffen zegt dat die andere mensen,haar pups op afstand moeten blijven ,te vind het te druk/te veel /te dreigend.

Misschien kun je ook iets rustgevends geven.Bach bloesem bijv.

Ik zou me ook niet druk maken over je mensen jouw hond nog leuk/lief vinden(ze heeft veel sympathie verloren  en iedereen was zo weg van haar)

Je hond moet zich goed voelen,lekker in haar vel zitten,dan kan ze weer meer aan.

Jup, dat gedrag herken ik. Dobber is ook 100% veranderd na de geboorte van de pups, eigenlijk al vanaf dag 1 van de dracht. Onzinlijk, niet meer luisteren, uitvallen naar de hond van de buren, het erf af rennen om een andere hond te rammen als die toevallig voorbij kwam lopen met de baasjes etc. Hormonen zullen zeker meespelen maar m.i. is een grote reden voor dit gedrag ook het feit dat de hond voor nageslacht heeft mogen zorgen. Het betekent dat ze ineens een hele hoge positie gekregen hebben en onder 'invloed' van de hormonen kun je dan zulk soort gedrag krijgen.

Bij ons heeft het geholpen om nog duidelijker en consequenter te zijn. Want zoals gezegd, het zijn niet alleen de hormonen maar ook een stukje rangorde waarbij ze dus een hogere positie gekregen heeft. Dat is op zich heel normaal hoor, want als je naar een wolvenroedel kijkt zal daar ook als eerste in elk geval de alfateef pups krijgen (nu hebben wij huishonden dus het is niet helemaal 100% te vergelijken). Maar het zorgt nu dus voor gedrag dat niet wenselijk is en tsja, het kan nog best lang duren voor je het er nu uit hebt. Dobber is nu bijna 6 jaar en de pups zijn komende november 4 jaar oud (Dobber was op 5 dagen na 2, was een oepsnestje) en het is er nog steeds niet uit. Teefjes worden gewoon heel vaak een stuk feller na een nestje...

Helemaal eens met Soraya.
Voor jou was het nestje van Mira wellicht een "zware maar leuke ervaring" maar voor Mira was het waarschijnlijk een zware en stressvolle of helemaal geen leuke ervaring.

Mira heeft rust nodig, en straffen zal alleen maar angst in de hand werken.

Hey daar!! Bedankt voor de tips Soraya!! Ik maak me ook niet zo druk wat anderen er van vinden hoor, als we alleen zijn is ze nog super lief! Het was gewoon om aan te duiden dat het verschil enorm is.

Misschien heb ik inderdaad de inpakt op Mira onderschat. Je leest vooral dat een nest krijgen natuurlijk verloopt voor een hond en als je dingen opzoekt lees je vooral hoe je voor de pups moet zorgen, de nazorg op de moeder lijkt wat in de puppy-madness te verdwijnen. Het probleem is dat Mira gewend is van overal mee naar toe te gaan en ze wil ook steeds mee naar buiten. Ik zal eerder met haar rustig gaan stappen en ze wat meer tijd geven om te bekomen en de drukte wat vermijden. En die denkspelletjes zal ik ook eens proberen!! Dat is iets wat ik nog niet geprobeerd heb.

Ik had ook al gedacht over rangorde en dat ik daarom al snel aan straffen dacht omdat ik het zelf niet zo goed begreep. Ik zal ze nu eerder een knuffel geven en wat afzonderen als ze zich in zo'n situatie bevindt. Ik hoop dat ik haar hiermee kan helpen om wat te kalmeren.

Meer tips zijn nog steeds welkom, maar deze tips ga ik zeker uitproberen!!

Thanks!!