Hallo allemaal,
Wij hebben met onze hond Lady een groot probleem, waar we al een tijdje mee bezig zijn maar tot nu toe geen vruchten af werpt.
Ik zal eerst even iets vertellen zodat het helemaal duidelijk wordt.
Lady is 7 jaar geleden bij ons thuis geboren. Ze was de laatste uit het nest. We hebben haar gehouden en 6 jaar lang was het geweldig samen met haar moeder Kelly. Kelly is helaas vorig jaar overleden in juni en toen was Lady ineens helemaal alleen. Natuurlijk waren wij er zoveel mogelijk, maar ze moest het ineens alleen doen. Eerder volgde ze vooral haar moeder en nu kan dat niet meer. Ikzelf was voor hun allebei altijd al erg belangrijk, maar toen was het zo erg dat als ik had gewerkt ze werkelijk alles aan elkaar schreeuwde als ik weer thuis kwam, ook al was ze niet alleen geweest. Ze lag ook constant voor de poort tot ik terug kwam. Zelfs na een half uur was er al geen land met haar te bezeilen. Haar helemaal alleen laten werd ook moeilijk en ze piepte regelmatig.
Nu zijn we drie maanden geleden verhuisd en nu wordt het steeds erger. We zijn nu dus bijna alleen maar bij haar thuis omdat ze anders de deuren kapot maakt.
En dit is nog maar het topje van de ijsberg.
Wij denken dat het vooral angst is en dat ze in paniek raakt. Ze is waarschijnlijk bang dat we niet terug komen en ze kan het alleen ook niet aan.
We hebben dus al geprobeerd na een kwartier terug te komen etc. Jullie kennen de procedure wel voor het wennen aan alleen zijn.
Om een lang verhaal kort te maken: Wie heeft tips voor ons en vooral voor Lady. Heeft iemand dit ooit meegemaakt?
Ik hoop reacties te krijgen en dat ik misschien een oplossing kan vinden.
Upje
Misschien n lastige vergelijking maar Ben vind t ook moeilijk om alleen te zijn. Hij had altijd een vriendje thuis en als ik hem even echt alleen laat, dan horen de buren hem letterlijk gillen. Slopen doet hij niet, hij gaat gewoon gillen.
Nu ben ik gaan oefenen met hem door Bryan gewoon kleine rondjes apart uit te laten. Bryan ging dan gewoon even alleen mee en Ben bleef thuis. Nu kan Ben als ik n kong meerleg zon 3 kwartier alleen. Toen Bryan laatst even naar de dierenarts moest (ik wilde hem even laten nakijken en laten chippen, hij was niet ziek) heb ik de kong van zowel Ben als Bryan gevult met leverpastei. De radio aangelaten en de buurvrouw van te voren ingelicht dat ik met Bryan naar de dierenarts ging en Ben dus geluid kon maken. De dierenarts duurde te lang, ik ben 70 minuten weggeweest. De buurvrouw heeft Ben niet gehoord.
Als Ben ff alleen thuis moet laat ik hem daarna alleen uit met zn bal, zonder Bryan. Bryan kan ruim n uur alleen thuis zijn, met n kong natuurlijk.
Als ze samen zijn kunnen ze zon 4 uur alleen thuis. Langer heb ik nog nooit geprobeerd, dan gaan ze met n hondenuitlaatservice mee of er komt n oppas.
Kortom, een kong kopen, en in kleine periodes van n paar min per keer oefenen.
Mijn doel is dat ze beide 2 uur echt alleen kunnen, zodat ze beide op cursus kunnen en dat dat geen problemen oplevert als de oppas n keer niet kan komen. Uiteraard probeer ik straks (eind dit jaar wss) als we op cursus gaan te zorgen dat de oppas zoveel mogelijk aanwezig is, maar die kan ook geen 3 avonden per week (ik overweeg met Bryan 2 cursussen te doen, 1 voor braafheid en 1 voor de lol)
Bryan moet trouwens n bot tot zn beschikking hebben als hij alleen is. Anders eet hij de meubels op.
Maar ik heb dus elke keer 5 min erbij gedaan en de buurvrouw dus gevraagd t altijd te melden als ze Ben gehoord heeft. Omdat ik kan kan inschatten waar de grens is. Ben gilt zo hard, dat de grens duidelijk te merken is. Ben gilt trouwens ook als ik ga douchen, dus hij heeft een mand in de badkamer haha
Ben is trouwens 6.5 en ik ben pas van de zomer begonnen met oefenen.
Heb je trouwens familie ofzo in de buurt die n hond hebben die goed bij jou hond kan? Vraag eens of die af en toe bij jou hond mag om te oefenen. Als t dan minder word kan ik aanraden een 2e hondje te overwegen. Ben is sowieso altijd beter op zn gemak als er n andere hond bij is. Hij komt ook heel gelukkig over als de honden van mn ouders meekomen als mn ouders op visite komen, de honden waarmee hij is opgegroeid. Hoewel Bryan en 1 van die honden sinds afgelopen zomer door hormonen botsen.
Hoi Esther,
Bedankt voor je reactie. Ik ga het in ieder geval proberen met een kong. Wat betreft een andere hond erbij, dat wil ik liever niet. We hebben wel altijd 2 honden gehad en eerlijk gezegd ben ik ook stiekem al aan het kijken geweest op verhuishonden etc. voor een hond die ongeveer dezelfde leeftijd heeft. Het gevaar is dat het niet klikt en dan vind ik het zo zielig voor de andere hond. Dan moet die weer terug of naar het asiel en dat kan ik niet.
Ook willen we graag afbouwen met onze dieren. De kinderen hebben een leeftijd dat ze op eigen benen gaan staan en dan kunnen we gaan en staan waar we willen. Dat kan niet als je honden hebt, alhoewel ik er niet zeker van ben of ik dat kan omdat ik altijd honden heb gehad.
Ik ga in ieder geval je tips proberen.
Misschien een wat oudere hond uit t asiel, meerdere keren samen laten zijn...
Mochten we daartoe besluiten dan zal het zeker een hond worden van Lady haar leeftijd. Lady is 7 jaar. Zodat ze samen oud kunnen worden.
Ik ben er nog niet helemaal over uit.
misschien in jullie geval de training combineren met bijv DAP, Bach bloesem, homeopatische middelen, Ttouch oid.
Het alleen laten ook heel voorzichtig opbouwen misschien zelfs met secondes eerst, en niet alleen de tijd verlengen maar ook af en toe weer minderen, interval training dus.
GEEN hond erbij nemen zolang deze niet alleen kan zijn. Vrijwel altijd neemt de 'nieuwe' hond het gedrag van de ander over en voor je het weet heb je 2 honden die niet alleen kunnen zijn. Dit gaat maar zelden goed.
Voor de rest zit er niet veel anders op dan wat Dobry aangaf:
Wij hebben dat probleem ook gehad met onze border collies. Cabouch had zon verdriet toen zijn mama overleed. Wat wij gedaan hebben is hem meenemen naar mijn moeder haar winkel.
Mijn ouders wilde geen tweede hond erbij nemen.
Ik kan je ook geen raad geven onze cabouche is stipt een jaar later overleden ik denk dat de dood van zijn moeder zijn ziekte versneld heeft want vanaf het moment dat zora dood was ging hij achteruit.
Bedankt allemaal voor jullie reactie.
Het filmen had ik zelf nog niet bedacht. Ik ga dat proberen.
De hond moet natuurlijk ook minder aan mij gaan hangen. Ik negeer haar af en toe al, maar ik vind dat erg moeilijk.
Je kan ook met een babyfoon oefenen:
naar buiten gaan met de babyfoon op en wanneer je een je hond hoort schuiven, piepen en nerveus worden, terug naar binnengaan. Dus eigenlijk voordat hij begint te blaffen en huilen. Zo verder opbouwen en de tijd verlengen.
De juiste Bachbloesems kunnen ook altijd helpen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?