Hond is angstig na sterilisatie

Hallo,

we hebben een cocker spaniël van ongeveer 1 jaar. Ze is altijd een eerder teruggetrokken hondje geweest. In het begin was ze angstig, maar dat is er langzamerhand aan het uitgaan (ze is opener aan het worden naar andere honden en mensen toe).

Nu is ze eerder vandaag gesteriliseerd (wat natuurlijk niet zo aangenaam is voor haar, maar vanwege de medische voordelen vonden we het wel erg nuttig. De dierenarts raadde het ons ook aan omdat ze een tijdje geleden een ontsteking had aan haar baarmoeder). Ze is echter heel bang, al de hele dag. wanneer we naar haar toegaan reageert ze vrij schuchter, en ze wilt constant alleen in een hoekje liggen of ergens achterin kruipen.

Weet iemand misschien hoe dit komt? Is dit normaal na een operatie? (Is het misschien gewoon omdat ze niet goed begrijpt waarom ze pijn heeft?) En weet iemand of dit vanzelf weggaat?

We zijn namelijk erg bezorgd om haar.

Alvast bedankt!

Groetjes

Ja ze zal een aards schok hebben gehad nu..die is uit haar doen.
Is niet zo gek hoor,achter blijven,onder narcose gaan,na de narcose zijn ze vaak misselijk en gammel.

Wel sneu dat ze weg kruipt..misschien is het beter als jullie een matras of iets anders neerleggen waar jullie ook op kunnen liggen,of naast liggen..en probeer haar dan met lieve zachte woordjes bij je krijgen.(op honden aflopen is eigenlijk best dreigend in de hondentaal)
Houdt haar ook goed warm!!ze koelen erg af van de narcose.

Was ze voor de operatie niet (meer) bang als jullie op haar af kwamen lopen?

Beterschap.

Hey soraya,

Bedankt voor je reactie!

Zullen we zeker proberen, met die matras.

Voor ons is ze nooit bang geweest. Vanaf het moment dat we haar naar huis namen was ze enorm aan ons gehecht. Ik heb ook niet echt de indruk dat ze bang van ons is, maar dat ze bang heeft van de wonde op zich. Want iedere keer als ik haar vraag 'wat is er meid?' legt ze zich rustig op d'r zijkant en heft ze een beentje omhoog, alsof ze wil zeggen 'hier is er iets mis'.

We zullen er ook op letten dat we haar goed warm houden

Nogmaals erg bedankt!

Groetjes

Oh niks te danken hoor.

Hadden jullie wel pijn medicatie mee gekregen,of had ze die gekregen bij de dierenarts?
Nog een tipje,vindt haar niet te zielig,kijk niet te treurig naar haar..dat is ook iets wat honden goed zien en aanvoelen..als jullie nu ineens heel zielig naar haar kijken,ernstig meevoelen met haar,dan weet ze dat er iets mis is..ze heeft dan geen steun aan jullie.

Probeer je op te stellen als sterk,rustig en kalm.Geef haar het gevoel mee; het komt allemaal goed. 

Ja, medicatie voor de pijn heeft ze meegekregen, maar dat pilletje mag ze pas morgenvroeg innemen. Ze heeft ook antibiotica meegekregen, maar ook dat is pas voor morgenvroeg

Alles zal inderdaad wel goedkomen, het is alleen soms lastig om haar niet te troosten, die oogjes he

Die reactie herken ik van bij Loes. Ook zij was helemaal uit haar doen en leek erg angstig. Ze kon ook zomaar opeens wegschieten van de plaats waar ze lag.

Het is inderdaad belangrijk om haar niet zielig te vinden. Steun haar door haar te behandelen zoals je altijd hebt gedaan.
Let er wel op of ze geen pijn heeft bij eten of drinken. Zet het eventueel wat hoger; maar maak er geen drukte rond.

Morgen gaat het waarschijnlijk al heel wat beter.

Veel beterschap voor je hondje!

Hey Gies,

Ja, dat wegschieten van de plaats waar ze ligt heeft Kyra nu ook. Eten en drinken wilt ze voorlopig nog niet doen, en ze heeft ook al de hele dag haar befoehte niet gedaan (wat wel logisch is aangezien ze niets in haar maag heeft). We zullen er zeker op letten!

Bedankt voor je antwoord

Het is nu ochtend, en ze is nog steeds erg bang (of tenminste, die indruk heb ik). Eten wilt ze niet echt, dus de pijnstiller en antibiotica heb ik bijna in haar keel moeten steken, dat ze ze wel moest afslikken.

Haar pupillen zijn wel minder groot, dus dat is misschien wel iets positiefs. Ze lijkt ook wat beter bij 'bewustzijn'. Ze reageert meer op haar naam, en ze heeft wel al wat gedronken.

Ze rilt wel nog vrij erg. En zodra ik of iemand anders van het gezin haar wat eten wilt aanbieden rent ze weg.

De dierenarts heeft voorgesteld dat we even met haar langskomen, zodat hij ze nog een extra spuitje kan geven om haar iets meer te kalmeren, maar dat lijkt me geen goed idee. Ik denk dat als ze nu alweer terugmoet naar de dierenarts, dat ze helemaal gek wordt. Natuurlijk, als blijkt dat ze niet beter wordt, zullen we wel moeten langsgaan.

Is er nog iemand met een gelijkaardige ervaring na de sterilisatie? Want het zou echt bemoedigend zijn als iemand kan bevestigen dat dit nog voorkomt, en dat het vanzelf weggaat

Ik heb geen ervaring met sterilisatie, maar als jullie besluiten om dat kalmerende spuitje te laten geven lijkt het mij verstandiger om de dierenarts aan huis te laten komen. Anders moet ze weer naar die dood enge kliniek bij een vreemde en dergelijke. Als je haar thuis laat is ze in haar vertrouwde omgeving en is de shock al minder groot.

Dribbel is rond de leeftijd van 1 jaar met spoed geopereerd ivm baarmoeder ontsteking. Achteraf zou ze geen baarmoederontsteking gehad hebben, maar toch hebben ze haar geopereerd.

Ik bracht Dribbel heen en ze kreeg in mijn bijzijn een narcose prikje. Ze werd enorm misselijk ondanks dat ze niets gegeten en gedronken had. Ze lag op een krant in de wachtkamer, tussen mijn benen. Ik aaide haar om haar gerust te stellen. Ze was rustig, maar een duidelijke vechter. Ze viel niet zo snel in slaap als gebruikelijk. Uiteindelijk zei de da dat ik weg moest omdat ze zou slapen. Ik zag dat ze niet sliep, maar niet kon bewegen. Ik wist zeker dat ik het me niet inbeelde en vertelde het de da. Deze zei dat dat niet zo was en niet kon en dat ik het me ingebeeld had. Tja, wie ben ik, dacht ik. En dus ging ik naar huis.
Toen ik haar op mocht halen deed ze weemoedsplasjes bij de da en wist ze niet hoe snel ze bij me moest komen. Ze had sinds ze wakker was lopen piepen en huilen (stress). Ze was overweldigend enthausiast dat ze veilig tusen m'n benen (ik zat gehurkt) kon kruipen.
Thuis dook ze gelijk haar mandje in en ik liet haar volledig met rust. Ze heeft daar vooral veel geslapen, maar kwam er eigenlijk niet uit (tenminste, niet dat ik me herinneren kan). Eten en drinken deed ze niet, maar mocht ook niet.

Om een lang verhaal kort te maken: ik bleek dus wel gelijk te hebben. Ze had te weinig narcose gehad en was niet in slaap toen ik vertrok. Hierdoor heeft ze een enorme verlatingsangst ontwikkeld. Ik kon haar (nadat de narcose uitgewerkt was) geen moment alleen laten. Ze moest mee naar de wc, de wasmachine etc etc. 's nachts kregen we weer het drama van voor af aan, dat ze niet in haar mand beneden wilde slapen en dus ging janken, janken, janken.
Zodra ze alleen (lees: samen met Rex) in de woonkamer zat, poepte ze haar darmen VOLLEDIG leeg. Ze sloopte het oud papier en andere dingen, maar ook haar eigen mand/kussen.

Inmiddels zijn we 2 jaar verder. Ik ben bijna direct na het voorval (en nog een fout die ze gemaakt had) overgestapt naar een andere da. Eentje waar Dribbel geen weemoedsplasjes voor had en ook geen angst voor had. Ze gaat blij naar de dierenarts. Ze is de enthausiastste hond van de hele kliniek. De dierenarts is dol op haar en gebruikt geen muilkorf of iets. Hij tilt haar zo in zijn eentje op en af de tafel zonder problemen.

Dribbel kan nu weer alleen thuis zijn. Fijn vind ze het niet en ze gaat ook steenvast op de bank liggen (wat ze dus niet mag, maar wij er niet uit krijgen). Blijkbaar zit onze geur daar lekker in.
Bij mensen op visite (zelfs bij mijn ouders) kan ik niet zonder piepen naar de wc. Ik laat haar bewust in de woonkamer, maar ze gaat voor de woonkamer deur zitten te piepen, net zo lang tot ik terug ben. Het maakt hierbij niet uit dat mijn partner, mijn ouders en hun honden bij haar zijn.
Als ik haar bij de trimster achter laat (die ze super leuk vind), is het ook piepen en zelfs een enorme wolven jank (mij terug roepen).

Ik denk dat ik die verlatingsangst er nooit meer helemaal uit krijg, maar ik ben blij dat ze wel weer alleen thuis kan zijn zonder dat ze gaat piepen, janken, slopen, darmen leeg persen etc.

Ik weet natuurlijk niet of dit bij jouw hondje ook gaande is, maar wie weet heb je wat aan onze ervaring.

Hey Roosje..

Wat een verhaal!Zou je niet de naam van die
Dierenarts willen geven?Om andere mensen te waarschuwen?
Een dier te weinig narcose geven is een GROVE fout en mag niet gebeuren!Het is ook makkelijk uit te vinden of een dier ver genoeg weg is en goed slaapt of niet..

een dierenarts zou zo'n fout niet mogen maken!

Tja, ik weet niet wat voor gevolgen het voor mij heeft om haar naam op dit forum te noemen. Ze had nog een fout gemaakt en dat was dat ze een navelbreuk niet gezien had en zelfs niet eens herkende!! Dribbel moest dus binnen 2 weken nogmaals onder narcose en toen zei ze dus 'O ja, dit was het hondje die extra narcose nodig had'. Ze heeft het zelf dus nooit toe gegeven, maar door dat zinnetje en doordat Dribbel toen wel een 2e spuit kreeg, wist ik genoeg. Plus uiteraard de reactie van mijn hond..

Ze zit in NH, in een dorpje.

Hoe kunnen ze dan testen of je hond onder narcose is? Ze keek alleen naar mijn hond van een afstandje, meer niet. Dribbel werd in die toestand ook op een soort brancard zonder wielen getild en afgevoerd.

Onze Noortje is vorige maand gesteriliseerd. Zij kroop ook weg en overal onder ( zij is geen angstige hond). S avonds nog contact gehad met DA en extra pijnstillend gegeven. De volgende dag ging het alweer beter, na twee dagen was ze weer de "oude". Een volle 9 dagen haar thuis en rustig gehouden. 
Dus ja, zij vertoonde hetzelfde gedrag maar dat was na 24 uur nagenoeg over..

Onze Noortje is vorige maand gesteriliseerd. Zij kroop ook weg en overal onder ( zij is geen angstige hond). S avonds nog contact gehad met DA en extra pijnstillend gegeven. De volgende dag ging het alweer beter, na twee dagen was ze weer de "oude". Een volle 9 dagen haar thuis en rustig gehouden. 
Dus ja, zij vertoonde hetzelfde gedrag maar dat was na 24 uur nagenoeg over..

het is altijd voor een hond toch iets wat niet verteld kan worden, ze moeten het ondergaan, gaan naar de dierenarts en komen dan thuis , ze voelen zich niet lekker, en begrijpen niet wat er aan de hand is.

een sterilisatie is echt een grote ingreep, daar moeten ze flink van herstellen, met een weekje is het ergste voorbij.

geef geborgenheid, verwen gerust. slaap bij de hond, zodat ze de nacht niet alleen zijn, als straks alles achter de rug is kan dat gewoon weer terug gedraaid worden. geborgenheid is nu een groot iets voor je hond.

en heus je hond zal snel herstellen hoor, let maar eens op als je een paar dagen verder bent.... heel veel beterschap.

maak je je toch zorgen, niet twijfelen, overleg met je dierenarts, wil je er niet naar toe gaan, vraag of hij langs komt, doet tie vast wel.

Wat een verschrikkelijk verhaal! Te weinig narcose geven is toch echt een zware fout, dit kan toch echt niet. Wel goed om te horen dat het al een stuk beter gaat met je hond.

Ik denk niet dat Kyra verlatingsangst heeft, want ze kruipt eerder weg dan dat ze heel aanhankelijk is.

Het is nu twee dagen geleden dat ze geopereerd is, en het is denk ik iets beter (of misschien beeld ik me dat enkel in).

Ze durft terug haar behoefte te doen ondertussen, daar ben ik al blij om. Je zag dat ze dat gisteren nog niet durfde.

Ze kruipt wel nog steeds de hele tijd weg. Ik weet niet wat daar de oorzaak van is, maar het lijkt me een beetje uit angst te zijn.

Ook eten doet ze heel raar. Als we haar iets aanbieden om te eten rent ze weg, maar zodra we haar dragen en we geven haar dan iets, eet ze het heel enthousiast op.

M'n vader denkt dat ze misschien hersenschade heeft opgelopen door de narcose (hij is wel een beetje een negativist, maar doordat hij het zo vaak zegt ga ik me ook stilaan zorgen maken). Is dit mogelijk? En hoe zou ik dit kunnen bevestigen/ontkrachten?

Ik heb dus de indruk dat het iets beter gaat (misschien heeft ze gewoon wat meer tijd nodig dan andere honden), maar ze is nog lang niet de oude. Hopen op het beste dus maar!

Groetjes!

Geduld hebben dan gaat het weer helemaal goed komen.
Geef d'r maar een (voorzichtige) ferme knuffel. Sterkte!

Mijn pa zei ook altijd dat de honden anders uit de narcose komen als dat ze erin gaan, dat ze er echt een tik van krijgen.
Inprinciepe is narcose natuurlijk nooit gezond. Zo ver ik weet kan het wel hersencellen beschadigen, maar andere hersencellen zouden dan de functie over moeten nemen. Daar kan wel wat tijd overheen gaan.

Geef het de tijd en probeer je niet te veel zorgen te maken. Hoe meer zorgen jij je maakt, hoe meer effect dat op je hond heeft.

Terug naar de dierenarts gaan,is het beste lijkt mij,
ik vind zo,n reactie maar vreemd,na 2 dagen,
misschien is het wel pijn,oid

een narcose blijft altijd nog lang in het lichaam zitten.

een beschadiging van de hersens ? nee daar hoef je niet bang voor te zijn, de artsen weten wat ze doen, ze hebben zoveel honden onder handen gehad.

iedere hond reageerd anders, jij en ik ook, heb geduld, wat is twee dagen ? rustig aan, de wandelingentjes weer in het beeld brengen, spelletjes in huis, geef geborgenheid, niet tuttelen met je hond. doe alsof alles weer normaal is, maar wel geborgenheid geven. heus na een weekje is het echt veel beter.

Bedankt voor de vele reacties  

Ik weet niet hoe het komt, maar ik ben een 500-tal meter met haar gaan wandelen, en ze is weer (bijna) helemaal de oude! Alsof er een knop ik haar hersenen is omgesprongen. Echt geweldig.

Ze wil weer de hele tijd spelen (ik moet haar zelfs rustig houden, zodat ze zich niet verwondt), ze eet weer heel goed, allesis ineens weer in orde.

Nogmaals, allemaal erg bedankt voor jullie reacties, ze waren allemaal erg interessant en nuttig

Groetjes!

mijn hondje Mitsi is 4 dagen geleden gesterilliseerd en ligt constant in haar mand en kruip ook steeds weg eet en drink goed maar wil niet lopen als ik haar buiten zet blijf ze met gebogen rug staan en rilt   ze heeft wel geplast maar nog geen ontlasting gehad ik hoop dat het van de week ook beter gaat heb al wel een afspaak staan dus als het niet veranderd toch maar even langs gaan.

nu gaan je hond is duidelijk doodziek!

dit topic is uit 2013 dus ook handiger om zelf een topic te openen