Binky is ingeslapen

Ik zit momenteel even flink te twijfelen over een aantal zaken.

Het gaat om Binky, een Boerenfox van ruim 9 jaar. Hij wordt in maart 10.

Binky is nu een jaar aan het kwakkelen met zijn gezondheid. Daarvoor liep hij GG2 en behendigheidswedstijden in de A-klasse. Begin 2012 ging hij tijdens een agility wedstrijd sprongen weigeren. Tijdens de trainingen was er echter niks te zien. Ook balletje gooien en lange wandelingen waren geen enkel probleem. Alleen was hij zo nu en dan startkreupel links voor en dan 2 a 3 passen en dan was het weer over.

Toen hij tijdens de training ook sprongen ging weigeren ben ik naar de DA gestapt en heb ik beide voorpoten op de foto laten zetten. Geen afwijkingen gevonden. Ook kreeg hij meer last van voedselallergie en kwam daardoor op de Hypoallergeenvoeding van royal canin te staan. Bink bleef echter knagen aan zijn voetjes. Pas na goed schoonmaken en een anti-schimmel behandeling werd dit minder.

Voor zijn poot kregen we Metacam en 2 weken rust mee. Na die 2 weken was er nog geen verbetering dus werden er nog 2 aangeplakt. Ook dat bracht geen verbetering.

Omdat ook zijn gedrag minder gezellig werd naar zijn omgeving weer een GT in de arm genomen. Bink is nooit makkelijk geweest, maar was nu helemaal scherp op andere honden en bepaalde personen. Om een idee te geven. Als er een bepaald hondje uit mijn flat beneden bij de lift stond en ik moest daar langs met Bink dan had ik een krijsend wezen aan mijn lijn hangen dat totaal niet meer aanspreekbaar was en ook afreageerde op het eerste dat voor zijn kaken kwam. Gelukkig was ik dat nooit, maar mijn toen nog puppie stafford wel. Bink beet op die momenten ook hard.

Bink liep toen aan een gentle leader. Anders was ik altijd te laat om het afreageren te voorkomen.

De Gt is thuis geweest en heeft me aangeraden om naar een fysiotherapeurt te gaan omdat zijn problemen vaak veroorzaakt werden door pijn. Dit bleek ook zo te zijn. Bink had last van zijn nek en onderrug en is daarvoor behandelt bij de fysio.
Bink mag nooit meer aan de gentle leader of een halsband lopen. Ook frisbee, agility, speuren en flyball zijn uitgesloten. G&G en Treibball zou later eventueel weer mogelijk zijn.

Bink kreeg Tramadol tegen de pijn en uiteraard rust en fysio-oefeningen. Zijn rug en nek verbeterden wel. Pas later heb ik naar die schouder gevraagd en die heeft de fysio toen nagevoeld. De biceps bleek nog maar met een paar vezels vast te zitten. Herstel hiervan gaat erg langzaam en ik was ook al dik een half jaar bezig om hem rustig te houden. Er werd alleen tijdens de korte wandelingetjes getraint op het negeren van andere honden en netjes meelopen zonder trekken en veel denkspelletjes om hem geestelijk uit te dagen.

Dit voorjaar ging Bink echter weer meer krabben en bijten aan poten, voorhuid, mondhoeken en oren.
Contact-allergie werd er gezegd en we gingen naar huis met prednison. De prednison werkte niet en Bink ging meer drinken en plassen zoals gewoonlijk met prednison. Echter toen hij van de prednison af was bleef dit zo. Het kon echter niet van de tramadol komen werd er gezegd.

Tijdens de vakantie werd de jeuk zo erg dat hij weer op de prednison moest en het vele drinken en plassen nam weer toe.

Na de vakantie maar weer terug naar de DA en urine ingeleverd. Dit bleek niet helemaal in orde en er werd gedacht aan een blaasontsteking. Na een AB-kuur weer urine laten checken en nu was de urine verbetert, maar nog niet helemaal goed. Ik heb ook meteen bloed laten prikken om verder te zoeken. Er klopte gewoon iets niet. Uitslag van het bloedonderzoek was leververvetting. Ook leuk, kan d'r nog wel bij. Ik heb toen besloten om verder niet te gaan dokteren. Bink is erg bang bij de DA en erg lastig te behandelen. Ook was er tussendoor nog een hartruisje gehoord. Ik was er klaar mee. We zouden aan symptoombestrijding doen en laat maar gaan.

We gingen nogmaals op vakantie en we hebben Bink lekker verwend met de gedachte dat hij eind van dit jaar niet zou halen.

Bink kreeg echter steeds meer vage klachten zoals droge neus, kortademigheid en een dik lijkende buik. Hij viel af terwijl hij steeds meer ging eten. Na een aantal weken van afvallen en 3 keer zoveel eten krijgen als normaal was dit ineens over en kwam hij heel snel aan. Ik heb toen zijn voer in fases terug gebracht naar het normale en dit gaat nu goed. Zijn gewicht is stabiel. Inmiddels weer thuis en terug naar de DA met de lijst aan klachten. Alle symptomen waren te verklaren door de prednison ook de leververvetting. Als hij van de medicatie af was zou hij helemaal kunnen herstellen van die leververvetting. Met zijn rug en nek ging alles goed en ook van zijn schouder had hij niet zo'n last meer. Toen Bink werd afgeschreven ook gestopt met de fysiotherapie en thuis deed ik dan nog wel de massages en zo voorts. Bink liep weer mee in de Treibball op een laag pitje en met de GG ben ik na het seizoen gestopt. Hij mag toch niet meer springen dus kan ik toch niet verder.

Nu ineens kon Bink dus blijven leven. Dat was even omschakelen.Ik heb de prednison en de tramadol afgebouwd en zou na een maand medicatie vrij weer bloed laten prikken om te zien hoe het met zijn lever is. In de tijd deden we even niks aan sport en werd er alleen uitgelaten aan de lijn met zo nu en dan een stukje loslopen.


In de stoptijd werd het wel duidelijk dat Bink niet zonder pijnstilling kon vanwege die schouder. Rustig aan doen doet hij echter niet. Het is een druk en nerveus hondje dat veel springt en stuitert. Ik heb hem na 2 weken weer aan de tramadol gezet en na 2 dagen ging dit dus mis. Bink ging meer drinken en plassen. Dus bijsluiter uitgeplozen en een droge mond komt voor en ook jeukklachten komen voor als bijwerkingen. Die prednison had hij dus net zo goed niet hoeven krijgen want de jeuk kwam zeer waarschijnlijk door de tramadol en niet door allergie.

Ik heb Puur pees voor zijn biceps, maar dit krijgt hij pas 3 dagen en kan dus nog geen uitwerking hebben. De jeuk kwam weer op met de tramadol en zal nu weer langzaam af gaan nemen.

Gisteren heb ik weer treibball gedaan met Bink en na 5 minuten kon ik afbreken. Bink wilde niet meer met de bal werken en het om de bal heen sturen deed hij dan wel, maar traag en kreupel. Bink wil heel graag voedsel scoren, maar fysiek inspannen ervoor kan hij niet meer al zou hij het wel willen. Dit uit zich in oversprong gedrag zoals konijnenkeutels vreten en veel snuffelen.

Bink kan dus niet zonder pijnstilling, maar door zijn lever kan hij die eigenlijk niet hebben. Ook tramadol kan hij eigenlijk niet meer hebben. Daarnaast werkt de tramadol ook niet zo goed meer.

Ook weet ik niet wat ik nu met die schouder moet doen. Moet ik verder spitten in een hond die bijna niet te behandelen is wegens angst-agressie en als ik hem laat opereren of iets dergelijks zal hij bench-rust moeten hebben voor langere tijd. Nu hij nog maar 1 keer per week naar de training gaat is hij al niet gezellig meer en wordt weer steeds agressiever naar zijn omgeving. Vandaag wilde hij een buurman van mij weer hebben. Hij bijt ook dan als hij dichtbij genoeg kan komen. Hij krijgt die kans niet, maar ik ben bang dat het hem toch weer een keer lukt in onoverzichtelijke situaties. Bink heeft een muilbandje, maar dan nog is het afreageren voor mijn andere hond erg traumatisch. Daarbij is zijn nu bijna 2 en in staat om Bink flink te beschadigen als het tot noodweer komt van haar kant.

Ik wil nog een keer bloed laten prikken om te kijken hoe het met zijn lever is gestelt, maar ergens vind ik het ook mooi geweest. Bink is een werkhondje waar 3 dagen in de week mee gesport werd en nu mag hij en kan hij eigenlijk niks anders dan alleen een stukje wandelen. Bink ontziet zichzelf totaal niet met of zonder pijstilling. De bijwerkingen waar hij last van heeft zijn ook niet misselijk.

is er nog een pijnstilling die minder belastend is voor de rest van de hond en moet ik nu wel of niet iets doen aan die biceps, wetende dat ook zijn rug en nek permanent problemen blijven geven en zijn voedselallergie en vooral zijn gedragsproblemen ook altijd aanwezig blijven.

Bink is slecht gesocialiseerd in de eerste 2 jaar en is als dekreu gebruikt. Hij zat verder alleen in een bench en de vorige eigenaar moest op last van de gemeente 2 honden afstaan. Ik ben heel ver gekomen met Bink, maar nu is hij weer behoorlijk terug bij af met zijn gedrag naar mensen. Dat hij niet met andere honden overweg kan is tot daar aan toe al is het gekrijs en het afreageren erg lastig om mee om te gaan. Inmiddels kan ik er wel goed voor zorgen dat hij niet bij mijn andere hond kan komen in die situaties, maar op onverwachte momenten gaat dit nog weleens mis.

Zelf ben ik nu op van de stress. Ontspannen lopen met hem is er niet bij. Toch vind ik hem nog te goed om hem in te laten slapen. Hij is nog heel actief en wil alles wel doen zolang ik er maar bij hoor. Bink wil actie, maar mag dit eigenlijk niet. De pees laten repareren is een kostbaar ding en hij is ouder en absoluut niet makkelijk. Hij vindt het vreselijk als ik met de andere hond weg ga en hij achter moet blijven. Ik vind dat zelf ook niet prettig, maar het is niet anders. Ik heb eigenlijk niet de financieen om zijn schouder te laten doen en moet ik hem dat wel aan doen. Aangezien die pees al meer dan een jaar beschadigt is en de kreupelheid steeds erger wordt gaat het alleen maar achteruit. Het herstel gaat maanden duren. En misschien herstelt het wel helemaal niet en raken nek en rug alleen maar weer meer overbelast.

Wat is wijsheid? Ik weet het nu even niet meer en twijfel erg. Moet ik wachten tot die pees scheurt en hem dan in laten slapen of misschien nu al in laten slapen en hem de pijn en paniek besparen die hij gaat krijgen als die pees echt kapot is en hij bij de DA moet komen.

Ik heb hem nu 7 jaar en leef als een kluizenaar. Buiten is hij op zijn best. Thuis is niemand welkom behalve mijn moeder. Ergens verlang ik naar rust, maar aan de andere kant is hij mijn schaduw en spiegel. Bink hangt vreselijk aan mij al binnen en week en dat is ook de reden dat ik hem toen niet terug gebracht heb naar het asiel. Bink had namelijk in die eerste week al vele mensen gebeten die alleen maar 'hallo' tegen me hadden gezegd en te dicht in de buurt kwamen. Hij sprong dan op en beet in de handen.

Het was dan alleen een hap, maar nu is hij in staat om schade te maken. Dat is ook een grens, maar moet ik daar ook op wachten? Er zijn tegenwoordig veel kinderen in mijn flat en de kans dat hij er 1 grijpt als die hem aanraakt is behoorlijk aanwezig. Nu weten de meesten wel dat ze van hem af moeten blijven, maar je zal het net zien dat een vriendinnetje dat dan toch doet.

Ook mensen op mijn portiek worden nu begromt. Ik ben al lang blij dat hij gromt, maar leuk is anders.

Iemand nog tips of advies?

En exuses voor de lap tekst, maar zo is het wel duidelijk wat de voorgeschiedenis is aan de huidige siutatie.

grt Manja

Hoi Manja,

Dit is idd een hele lap tekst zeg. Wat ik uit je verhaal lees is veel stress. Op het moment dat mensen bij je binnen komen wat zijn je handelingen? Begeleid je hem? Corrigeer je hem? Negeren mensen hem?

En het trainen is dit in een grotere groep? En met veel druk of enthousiasme?

Zelf ik zit te denken aan veel zoek en snuffel spellen en aan werken met kalmerende signalen. Mocht je daar interesse in hebben dan hoor ik graag in welke provincie je woont zodat ik kan kijken of er trainers zijn in jouw omgeving.

Hartelijke groetjes van Esther

Als de lever nu weer goed is kan je een nsaid gebruiken. 
En anders is het kiezen voor een wat korter leven met minder ongemak op het eind. 
Helaas is een voorpootamputatie waarschijnlijk geen optie ivm rug en nek. 
Een brace zou ook nog kunnen, alleen die moet goed aangemeten worden.

kunnen ze die pees niet opnieuw aanhechten dan ?  en dan door middel van steroiden in spuiten de spieren er omheen versterken ?

Edit: Door dat zijn schouder dan niet verkeerd belast mee word zal hij ook niet van de pijn gaan ontlasten waardoor zijn nek en rug weer goed gebruik worden.

Ik heb met Bink al verschillende GT's versleten. Soms kwam ik dan even vooruit, maar viel elke keer weer terug. In huis is Bink heel fel op bezoek. Als ik weet dat er mensen langs komen parkeer ik hem bij mijn moeder. Als de bel gaat wordt hij hysterisch. Ik schrik zelf ook van de bel omdat ik niet op visite zit te wachten. Ik lijn beide honden aan. Kira bestormt het bezoek en begroet deze lomp en onbehouden. Bink vliegt er naar toe springt op en hapt in de handen en blijft grommend er omheen draaien. Bink laat heel duidelijk merken dat je niet welkom bent.

Nu ben ik nogal op mezelf en zit zelf ook niet te wachten op bezoek en op die manier kan ik Bink ook niet voor de gek houden dat ik bezoek leuk vind. Hij weet beter al doe ik mijn best om enthousiast het bezoek te ontvangen. Bink dringt zich op aan het bezoek. Blokkeert ze en als bezoek zit mag die niet meer opstaan of te luidruchtig zijn.

Hij heeft ooit een GT frontaal aangevallen toen deze hem negeerde. Bink wenst niet genegeert te worden.

Later heeft hij deze GT een keer bij binnenkomst toen hij voor me uit liep van achteren in zijn enkel gebeten. Bink mocht die man echt niet. Het vervelende was dus dat Bink zowel onzekere als dominante agressie kon laten zien in verschillende situaties. Bezoek aan de deur wordt frontaal besprongen.

Zelf doe ik nu niet meer dan hem beletten bij visite te komen tenzij ze aangeven niet bang te zijn. Bij iemand heb ik hem dus losgelaten en na een gespannen begroeting negeerde Bink de persoon. Toen Bink echter weer begon te grommen ging de man op zijn hurken schuin naar Bink toe zitten. Bink kwam kijken en ging tegen zijn knie op staan en snuffelde gespannen naar zijn gezicht. Bink's blik verstarde en ik kon nog net op tijd voorkomen dat Bink de man in zijn gezicht hapte.


Bij alle GT's had Bink een muilkorf of bandje om. Hij bleef echter grommen en blokkeren. Ook na koekjes geven. Hij neemt ze met genoegen aan, maar dat betekent niet dat je zijn vriendje bent.

Alle cursussen die ik gedaan heb waren in een groep. Alleen in het eerste jaar gaf dat soms problemen als honden te dichtbij kwamen. Later werd dit minder. Ik werk met een clicker en dit werkt prima.

Nu gaat hij echter dingen weigeren die hij al jaren doet. Zitten is er zo een. Hij gaat heel langzaam zitten. Nu kan dat door zijn lichamelijke klachten komen, maar hij gaat wel heel vlot af vanuit zit.

Bink is altijd erg nerveus geweest. Ik heb nog ergens een filmpje van Bink hoe hij zich gedraagt op de camping met visite. hierbij vliegt hij mijn neefje aan wat net goed afloopt. Ik zal het eens opzoeken. Het hele felle van toen is er wel af, maar zo nu en dan kan hij nog flink uithalen. Bink is zekerder geworden in zijn agressie.

Uiteraard komt er veel stress bij kijken. Ik ben als de dood dat hij schade maakt en zijn nerveuze gedrag beinvloed mijn gedrag ook. Ik wordt er zelf ook steeds nerveuzer van. Bink is mijn spiegel, hoe ik me voel toont hij en andersom. Kira is daarintegen onwijs relaxt en een wandeling met haar is hoe een wandeling hoort te zijn. Rustig en genieten. Met Bink erbij ben ik constant aan het trainen en opletten op de omgeving omdat ik alles eerder aan moet zien komen dan hij zodat ik Bink af kan leiden en aandachtsoefeningen kan doen en hem dan weg kan leiden van te moeilijke situaties. In huis heb ik echter helemaal geen controle. Nooit gehad ook. Als de bel gaat is het chaos en die kan ik niet ombuigen. Ik heb de oefening af en blijf in de mand meegekregen, maar door zijn medische gedoe heb ik daar nog niets mee gedaan. Wegsluiten werkt niet, want dan blijft hij constant blaffen. Dan los ik Bink's probleem nog niet op. Het gaat beter als hij erbij blijft.

Ik ben weleens bezig geweest met kalmerende signalen op eigen houtje, maar als er een stressvolle situatie opduikt ben ik alleen maar brandjes aan het blussen en niet bezig met kalmerende signalen. Hij kijkt dan toch niet naar wat ik doe hij is bezig met uitvallen, fixeren en sluipen. Bink sluipt namelijk naar andere honden. hij jaagt er gewoon op. Hij is buiten ook voornamelijk weer aan het zoeken naar problemen. Vaak kan ik dat wel ombuigen, behalve op de te moeilijke situaties. Lekker voer kan ik niet gebruiken i.v.m. zijn voedselallergie.

Ik woon in Zuid-Holland Zoetermeer. Ik heb zelf alleen geen vervoer en met Bink in openbaar vervoer is ook geen goed idee.


@ Wendy en Rode Husky, ik zal volgende week bloed laten prikken en gaan overleggen welke pijnstiller ik dan kan gebruiken. Als Bink dan ook zo erg last krijgt van de bijwerkingen zal ik toch iets anders moeten gaan verzinnen. Tramadol gaat in ieder geval niet meer. Dan zwelt zijn buik weer op en gaat hij veel drinken en plassen. Hij maakt me dan s'nachts wakker omdat hij dorst heeft. Dat is ook niet helemaal de bedoeling en de nieren trekken dat ook niet eeuwig.

De operatie en waarschijnlijk zelfs al een arthoscopie, als ik me niet vergis, kan ik niet betalen. Ik ben al aan het kijken geweest, maar heb ook al gehoord dat iemand 3000 euro kwijt was voor zo'n operatie. Bink is niet verzekerd voor ziektekosten.

Ik ga volgende week naar de DA en dan leg ik alles op tafel. ik wil dan bloed laten prikken om te zien hoe het met zijn inwendige hond is en aan de hand daarvan kijken welke pijnstillers hij wel kan hebben. Metacam hebben we al eens gehad en dit deed niks vor zijn rug en nek. Toen was zijn schouder nog niet zo heel erg pijnlijk dus weet ik eigenlijk niet meer of de metacam iets voor die schouder betekende.

Als de lever nog steeds niet in orde is dan zal hij toch pijnstilling moeten hebben. We zijn nu 4 dagen van de tramadol af en de pijn neemt weer toe. De homeopathie doet nog niets, maar dat kan ook niet na zo'n korte tijd.

Ik zal dat filmpje even opzoeken en hier plaatsen. Dan hebben jullie een beter beeld van het gedrag. Hij is nu iets sneller in zijn neiging naar agressie als toen, maar hij toont nog steeds zo.

grt Manja

http://youtu.be/cTLgbf_oydY

grt Manja

Ik heb een kort stukje van je film gezien.

Ik ben geen gt of zo ik kijk gewoon van uit mijn eigen oogpunt.

Ik zie een erg nerveuze hond.
Heb hier ook een erg nerveus exemplaar rondlopen en wat ik bij hem doe als hij zo gaat reageren hem meteen naar zijn plek wijzen. Is voor jezelf rustig en voor je hond ook want op zijn eigen plekje hoeft hij niks. Gewoon lekker liggen en niet alles willen regelen wat hij niet aan kan.


Nogmaals dit is mijn interpretatie misschien dat andere er anders tegen aan kijken.

@ Kath, bedankt voor de links, daar ga ik straks uitgebreid naar kijken.

@ Mirjam, Bink is ook een heel nerveus hondje. Dit filmpje is van 5 jaar geleden. Bink blijft echter erg nerveus. Bink dan naar een mand sturen heeft nog geen zin. Hij kent het hele concept van naar je mand niet. De honden hebben hier niet echt een vaste plek. Ik heb een bench voor de stafford en zo'n stoffen mand in huis. Op aanraden van de GT heb ik die onder de salontafel vandaan gehaald omdat Bink dan helemaal het idee heeft van een hol dat hij moet verdedigen. Ook zat hij dan te dicht bij de bezoekers.

Ik heb Bink nooit geleerd naar zijn mand te gaan. Ze mogen hier liggen waar het ze beliefd. Ook op de bank al wil ik hem niet op de bank bij de visite hebben. Hier heeft echter sinds vorig jaar niemand meer op de bank gezeten. Er komen zo nu en dan mensen over de vloer, maar die komen dan klussen of iets brengen of ophalen. Meer niet, ik hou zelf ook niet van visite.

Op de camping is hij nu een stuk vriendelijker en ook bij moeders thuis is hij redelijk. in mijn huis is hij onmogelijk, maar dat is dan ook echt zijn huis.

Zolang er mensen in huis zijn kan hij niet ontspannen. Hij is alleen ontspannen als ik zelf ook rustig zit. Ik zal de oefening opnieuw gaan trainen als er rust in huis is. Dan zou ik hem later naar zijn mand kunnen sturen als er wel afleiding is. Ik heb die oefening nog op papier staan.

grt Manja

Daarom moet je ook juist zo'n plekje creeeren.

Als hier niemand is ligt Koda ook gewoon waar hij wil.
Op de grond, op de bank of op de stoel of op zijn kussen. Als hier bezoek komt wij ik hem gewoon meteen naar zijn plekje en hij gaat dan ook vaak met een zucht liggen "pff ik hoef hier niets mee".

En de kinderen/bezoek weten ook als hij daar ligt moet je hem met rust laten.

Ik denk dat dat voor jouw Bink ook veel rustiger zal zijn. Dus ik zou een rustig plekje in huis zoeken wat echt zijn plek is en op gewoon rustige dagen al oefenen om hem daar neer te leggen.

Als ik kijk hoeveel rust dat mijn stresskip geeft is het de moeite waard om te proberen.

Dat nerveuze gedrag kan nl ook gaan uitmonden in happen gewoon omdat je hond niet weet wat hij met de situatie moet en jij als baasje kunt hem daartegen beschermen door een rustige plek voor hem te creeeren. En je moet het dan ook niet zien als straf maar als je hond geven wat hij nodig heeft.

In het filmpje zie ik idd een hele nerveuze hond maar daarbij krijgt de hond ook absoluut geen steun of hulp. De hond moet het uitzoeken en als hij een snauw gaat geven, zegt er iemand: moet je ook niet gaan rennen. De jongen stond stil!

Veel eerder helpen, aan de lijn doen en veel meer rust gaan creëren.

Dit haal even uit je lap met tekst "Hij kijkt dan toch niet naar wat ik doe hij is bezig met uitvallen, fixeren en sluipen. Bink sluipt namelijk naar andere honden. hij jaagt er gewoon op."

Wat doe je exact in z'on geval? Je schrijft ombuigen maar wat bedoel je daarmee? En kun je eens omschrijven wat je dan doet?

@ Mirjam, De mand staat op een goede plek. Nu moet ik er alleen op gaan trainen. Op rustige tijden heb ik er zeker de rust voor. Wel moet ik Kira dan even opsluiten, want die wil dan meedoen.

Bink werkt heel graag voor mij (voedsel) dus dit moet goed komen.

@ Esther, het filmpje is van 5 jaar geleden en moest ik maken voor de toenmalige GT. Inmiddels gaat het op de camping een heel stuk beter.

In mijn eigen huis is er te weinig op getraint. Gewoon omdat ik niemand binnen laat.

Bink sluipt en fixeert voornamelijk als we frontaal een andere hond tegen komen. Ik heb hem het commando 'kijk eens' aangeleerd waarna hij beloont wordt als hij dit doet. Dit werkt goed mits de tegenpartij niet groot is en zelf ook geen heethoofd is.Als Bink niet meer reageert op 'kijk eens' dan bouwt hij teveel spanning op en loopt de benadering uit in een uitval. Ik laat hem in zo'n geval zitten. Vaak draait hij nu al zijn rug dan naar de tegenpartij toe om zich volledig op mij te richten. Ik beloon dan met een heel veel koekjes kort achter elkaar. Bij honden die hij echt niet mag sta ik echter machteloos. Vaak zijn dit honden die al op grote afstand uitvallen. Voor die honden loop ik ook om. Daar heb ik geen zin in vaak ook omdat er een eigenaar aan vast zit die er niks mee doet.

In onverwachte situaties ben ik altijd te laat en dan hou ik Bink gewoon kort vast zodat hij niet bij Kira kan komen en laat hem maar uitrazen. Zodra hij weer aanspreekbaar is en duidelijk ontspant en netjes meeloopt beloon ik hem weer. Uiteraard verwijder ik Bink zo snel mogelijk uit die situatie. Meestal is dit ook in mijn flatgebouw om en nabij de lift. Is er een andere hond in de hal dan ga ik niet naar binnen tot de hond weg is. Er is maar 1 hond in de flat waar Bink mee overweg kan met de rest gaat het absoluut niet.

Ht is voor mij in die onverwachte situaties heel moeilijk om rustig te blijven. Ik kwam er vorige week pas achter dat ik in paniek raak als er een andere hond opduikt die ze niet kennen.

Dat werd duidelijk toen er iemand uit de hal kwam met een hondje terwijl ik de brievenbus aan het legen was. Pas toen de man tegen mij zei 'rustig rustig' drong het door. En er gebeurde ook helemaal niets. De man nam een ruime bocht om mijn honden heen en Bink stondt er alleen snuivend naar te kijken. Ik draag dus zeker een flinke steen bij aan het gedrag, maar verander dat maar eens.

Nog even terzijde: Ik geloof dat de Puur Pees iets begint te werken. Hij is nog wel kreupel, maar het is minder dan een paar dagen geleden. Het zou ook verlichting moeten geven, maar wat voor verlichting stondt er niet bij.

grt Manja

Ik heb vandaag een afspraak bij de DA om weer bloed te laten prikken. Ik heb het er ook nog even met mijn moeder over gehad. Mijn moeder is bang dat de lever niet verbetert is omdat Bink al met de 2de dag van Tramadol last kreeg van de bijwerkingen. Toen ik daar over nadacht vond ik die reactie van Bink op die medicatie inderdaad ook wel erg snel, maar dat is natuurlijk gissen.

Vanmiddag gaan we dus bloed laten prikken en even wegen en nog even naar zijn hart laten luisteren. Die was de vorige keer niet goed te horen omdat Bink te hard bibberde. Ook laat ik nog even naar die schouder kijken. Ik ben er dan toch dus laat ik zo veel mogelijk in 1 keer nakijken. Bink is erg nerveus en paniekerig bij de DA. Gelukkig is de tijd van blinde paniek en bijtpartijen wel voorbij.


grt Manja

Misschien een keer een behandeling bij een Osteopaat vooral voor de nek en rug klachten.
Een hond die ergens pijn heeft gaat dat ontlasten en dus anders lopen als dat langere tijd zo gaat krijgen ze op andere plaatsen ook klachten.
Het kan vooral voor de pijn klachten heel erg schelen.
Mijn honden worden altijd erg ontspannen van een behandeling, het hoeft dus geen stress op te leveren.

Hoi Manja, 

Ik denk dat je hondje heel veel pijn heeft en niet lekker in z'n velletje zit. 
Gezien al de lichamelijke problemen die hij heeft gehad en nog steeds heeft zou ik als ik jou was gaan denken aan afscheid nemen. 
Want de pees is niet het enige als zou je die laten opereren en ook, hoeveel medicatie moet je nog in Bink stoppen..met alle bijwerkingen die daar dan weer bijhoren.
Het ergste wat je volgens mij kan overkomen is dat inderdaad de pees scheurt en dan.....
Misschien neem je me dit niet in dank af hoor, mijn bedoeling is goed, maar ik zou echt een afspraak maken met de dierenarts en tot die tijd een zoveel mogelijk leuke dingen met Bink doen. Dan heb je ook nog herinneringen die mooi zijn.

@ Tamara, Bink heeft een aantal maanden bij een fysio gelopen die erg goed was in mijn ogen. Ze kon ook goed omgaan met agressieve honden was mij vertelt door de GT. Bink was echter altijd gespannen en was voor de zekerheid gemuilkorft. Ik heb het 1 keer zonder muilkorf geprobeert, maar toen was hij nog opstandiger dan gebruikelijk. Met de korf om liet hij zich beter behandelen. Bink houdt er niet van om aangeraakt te worden. Hij heeft nooit gegromt of wat dan ook naar haar, maar genieten deed hij ook niet. Vooral de magneetveldbehandeling was een drama. Thuis masseer ik hem ook dagelijks om zijn rug en nek soepel te houden. Dit gaat wisselend, afhankelijk van de pijn die hij heeft.

@ Kat, Afscheid nemen is ook al besproken. Ik heb nu geprobeerd om hem zonder medicatie weer een beetje op de rit te krijgen. Het is echter nu echt wel duidelijk dat hij niet meer zonder pijnmedicatie kan.

Ik heb een goed gesprek gehad met de DA. De DA vondt het zonde van het geld om nu een bloedonderzoek te doen. Ongeacht wat de uitslag zou zijn van de leverwaardes hij moet nu gewoon op de metacam. Tramadol is niet meer mogelijk omdat de bijwerkingen niet meer opwegen tegen het profijt dat hij er van heeft.

Bink krijgt vanaf vandaag dus Metacam en we wachten 3 weken af om te kijken of dit verlichting brengt. Dan heeft de Metacam een kans gekregen en als hij teveel last krijgt van de bijwerkingen of het verlicht zijn pijn niet dan houdt het op.

Ik kan de PEA pure nog proberen, maar ik heb ook al gelezen dat het niet altijd werkt. Als je het niet probeert weet je natuurlijk nog niks, maar aan de andere kant er zit al genoeg rommel in die hond.

Zijn schouder, rug en nek zijn nagekeken en Bink heeft er meer last van dan hij laat blijken. Ik wil niet dat hij pijn heeft en dat heeft hij nu wel en flink ook. Vandaar de Metacam, werkt het niet of krijgt hij alleen nog maar meer last van bijwerkingen dan houdt het voor Bink gewoon op.

Ik ga hem lekker verwennen en zorg dat Bink nog kan genieten van de tijd die hij nog heeft. Ik geef de Metacam nog een kans en als dat niet werkt laat ik hem gaan.

Ik heb heel veel van Bink geleerd. Zo'n goeie leraar had ik nog niet gehad. Wel bedenk ik me een 2de keer om een project uit het asiel te nemen. Een hond uit het asiel blijft een optie, maar dan wel een die minder bewerkelijk is. Voorlopig heb ik echter nog een jonge hond in huis die het gemis van Binky kan opvangen als hij er niet meer is.


Ook was de hartruis die in juli gevonden is nu wel hoorbaar ondanks dat Bink niet helemaal stil stondt. Ik heb de hartruis en de leververvetting aan elkaar gekoppelt, maar dat hoeft natuurlijk niet zo te zijn, maar het was wel erg toevallig dat dit op dezelfde afspraak ontdekt werd als de leververvetting. In maart was er met de enting nog niks aan de hand met zijn hart.

Nu gaan we weer even een klein stukje lopen en daarna weer heerlijk bankhangen en knuffelen en masseren. Bink heeft zich voorbeeldig gedragen bij de DA en ondanks dat het betasten van zijn schouder echt pijn deed geen grom laten vallen. Eigenlijk is Binky een vreselijk lieve hond die 'gewoon' alleen slecht gesocialiseerd is en zichzelf heeft geleerd hoe hij bedreigende situatie af moet handelen met agressie. Zijn huidige agressie wijt ik nu echt aan de pijn.

Wat ik wel weet is dat als ik hem 7 jaar geleden daadwerkelijk terug had gebracht hij waarschijnlijk na nog 1 of meerdere mislukte plaatsingen ingeslapen zou zijn geweest. Alle dierenartsen die Bink nog kennen van het begin hebben dit gezegd. Hij heeft geluk dat jij hem hebt genomen, anders was hij er al lang niet meer geweest. Mijn beloning is echter dat Bink daadwerkelijk gek is op mij. Je kunt hem paaien met voedsel, maar als hij dat op heeft ben ik weer het belangrijkste. Je kunt hem voeren, maar dat betekent nog niet dat je zijn vriendje bent en dat ben ik wel! Dat neemt niemand me meer af. Bink en ik zijn echt maatjes. Kira vindt iedereen aardig en loopt ook rustig met een ander mee. Bink echt niet.

grt Manja

Het is je eigen keus maar een Osteopaat geeft een hele andere behandeling als een Fysio.
Ik heb voor de Osteopaat ook twee verschillende fysiotherapeuten gehad voor de honden maar hier hadden ze veel te weinig baat bij, en zo ze het wel hadden was het van hele korte duur.
Hierbij waren ze ook weinig ontspannen en wilde steeds weg terwijl ze bij de osteopaat lekker in slaap vallen.

Je schrijft zelf al dat hij niet zonder pijnmedicatie kan.
Volgens de specialist moest onze hond de rest van haar leven metacam hebben maar dankzij de osteopaat gebruikt ze niks meer en zit ze lekker in haar vel
Je hebt het over tramadol, helaas gebruik ik dat zelf ook en ik kan je zeggen dat is echt geen fijn spul.
Mij maakt het echt ziek kan ze voorstellen dat dit voor een hond ook geen pretje is.

Je zit gewoon in lastige situatie met Bink maar zelf zou ik echt alles geprobeerd moeten hebben voor ik het moeilijke besluit zou nemen maar goed dat ben ik....

Ropadog heeft een booster variant in veel deze bevat duivelsklauw wortel dit werkt ook pijnstillend ik heb het gebruikt na de operatie bij Boss, misschien kun je daar wat mee.

Moeilijke situatie, ik hoop dat je nog iets kan vinden wat hem helpt voor je een moeilijke beslissing moet nemen!!

Als ik heel eerlijk (en misschien ook wel kei hard) mag zijn..

Ik denk niet dat Bink zich heel prettig voelt nu.. Hij heeft altijd mee gemogen naar de hondenschool, gave spelletjes mogen doen, apporteren wellicht, en terug vak, ik roep maar iets.. Hij heeft veel met (en voor) je mogen werken en als ik je verhaal zo lees, was dat bijna de reden van zijn bestaan. Heel knap dat je zo'n nerveus hondje zoveel hebt kunnen leren!

Nu, omdat hij geblesseerd is en pijn heeft, mag hij niet meer werken en moet hij rust houden. Helaas kun je hem dat niet uitleggen, maar voor zijn gevoel zal dat een ramp zijn, hij snapt niet waarom hij niet meer mee mag. Als wij mensen altijd iets met verve gedaan hebben en op een dag niet meer kunnen of mogen, doet dat ook zeer. Gelukkig kunnen wij dat (vaak) rationaliseren, Bink kan dat helaas niet..

Tot overmaat van ramp krijgt hij (al dan niet) van de medicatie nog meer klachten en kan/mag hij nog minder, ookal wil hij in zijn koppie nog zo graag. Je schrijft dat hij veel pijn heeft, dat medicatie (bijna) niet meer werkt en dan moet hij ook nog iedere keer naar die nare man, de dierenarts.. 

Ik denk dat je er misschien het beste aan doet hem rust te gunnen en hem te behoeden voor nog meer pijn, stres en ongemak.
Bedenk voor jezelf hoever je wil gaan en vergeet daarbij vooral niet aan Bink te denken.. Houden van is ook (op tijd) kunnen loslaten, hoe moeilijk dat ook is.. Hij is, dankzij jouw goede zorgen, een heel eind gekomen, daar mag je echt heel trots op zijn!!!



Sorry, als ik nu misschien kort door de bocht over kom, of misschien zelfs gewoon lomp, dat bedoel ik echt niet zo, maar ik ben nu eenmaal niet zo goed in dingen subtiel verwoorden


Heel veel succes met Bink..

Ik vind het mooi gezegd, Yvonne.

Dank je Kat&Co

Wat je ook besluit, Manja, heel erg veel sterkte.
Het moet ook ontzettend moeilijk zijn om elke keer weer een nieuwe weg in te slaan mbt medicatie/ diagnose..
Elke keer weer de hoop dat iets dit keer voor de lange duur aanslaat..en hopen dat er niet weer een nieuwe kwaal  bijkomt..bah..heel erg voor jou (natuurlijk in de eerste plaats voor Bink), echt moeilijk! 
Veel, heel veel sterkte.

@ Tamara, ik heb Puur Pees om Bink te ondersteunen met zijn schouder. Dit krijgt hij echter pas 5 dagen en dat is te kort om er iets zinnigs over te zeggen.

Ik zal eens kijken of er een Osteopaat in de buurt zit. Al verzacht het maar iets alles is meegenomen.

Wel wil ik ook de metacam een kans geven al heb ik er een hard hoofd in. Bink's lichaam kan niet meer compenseren omdat hij op 3 plekken pijn heeft.

@ de rest, ik ben al tijden met een eventueel afscheid bezig. Bink is niet makkelijk in de omgang en het koppie wil inderdaad nog erg graag. Bink heeft afgelopen donderdag nog een poging gedaan om te Treibballen. Na 5 minuten was het echter gewoon klaar. Toen wist ik ook echt zeker dat Bink meer pijn had als hij liet merken.


Ergens wil ik hem niet missen, maar aan de andere kant is dit ook niks. Ik heb hem vandaag in ieder geval weer eens meegenomen naar het park. Wel aangelijnd, maar hij was al helemaal blij om er te zijn.

Aangezien vandaag fysiek erg zwaar was hou ik hem morgen dan rustig en wil ik de dag erna weer een langere wandeling maken in een andere omgeving. Momenteel is hij daar ook helemaal blij mee.

Bink helpt mee met de training van Kira. Kira snapt nog niet veel van het vak sturen en Bink kan dit erg goed dus laat ik het Bink voordoen en daarna mag Kira meedoen. Op deze manier heeft Kira al heel veel geleerd van Bink. Kira is goed in het afkijken van dingen en daar maak ik handig gebruik van. Bink wil nog steeds graag werken en wat hij fysiek aankan mag hij van mij ook doen. Verder lekker aangelijnd wandelen en hier op het veldje nog even lekker los rond banjeren elke dag.


Laat hem nu lekker genieten en als zijn tijd is gekomen laat ik hem gaan.

Bink verhaart momenteel vreselijk, ik weet alleen niet of dat normaal is in deze tijd of dat het komt door de Hokamix die hij krijgt. Kira krijgt dit ook, maar heeft geen haaruitval. Bij Bink worden zijn buik en andere dunbehaarde gedeeltes echt duidelijk kaler. Ook wordt zijn huid wat rood. Bink is altijd al wat van het verharen geweest, maar dit is belachelijk. Kan het door de Hokamix komen of misschien toch door leverproblemen?

grt Manja

Je zult er nooit klaar voor zijn om hem te laten gaan, daar moet je echt niet op wachten..

Blijf naar je hondje kijken, probeer daarbij vooral niet met je hart maar met je verstand te kijken. Probeer jezelf eerlijk antwoord te geven op de vragen 'hoe is zijn leven? Hoeveel pijn en stres heeft hij? Heeft hij nog plezier? Is dit nog eerlijk tegenover hem, of doe ik dit voor mezelf?' 

De 'plezier vraag' kan erg verwarrend zijn, mijn bulldog speelde tot de laatste minuut fanatiek met zijn bal, voor de rest 'was' hij er eigenlijk al niet meer.. 
Ook kan een advies van iemand die hem goed kent helpen, vraag je dierenarts gerust om raad. Een goede arts zal ten alle tijden eerlijk en objectief zijn.

Het blijft een moeilijke beslissing, maar probeer vooral eerlijk te blijven naar Bink, dat verdient hij! Laat hem inderdaad maar lekker doen wat hij nog kan en wil en vergeet vooral ook niet elke dag van hem te genieten!

@ Yvonne, Ik weet dat ik er nooit helemaal klaar voor ben. Het is niet de eerste hond die ik moet laten gaan, maar het blijft moeilijk.

Bink is verder namelijk nog heel levendig. Hij wil nog erg graag mee naar buiten en is buiten ook heel actief. Hij trekt nog wat sprintjes en is nog steeds fanatiek en volhardend in zijn actieve zoekgedrag naar eventuele 'problemen' waar hij zich mee moet bemoeien.

Bink is echter best hard voor zichzelf. Dat hoort bij een terrier, maar is soms erg lastig om dan een juist oordeel te geven over de hoeveelheid pijn en stress.

Uiteraard valt er nog genoeg te genieten met Bink en dat zal ik ook zeker doen. Het is niet alleen kommer en kwel met hem. Hij heeft ook een heleboel goeie kanten. Alleen in de dagelijkse omgang is hij erg lastig. In huis heb ik er eigenlijk geen kind aan als het rustig is in het gebouw.


Vandaag dan even een wat rustiger dagje en morgen dan weer wat actievere bezigheden. Ik heb ook nog denkspelletjes in huis en s'ochtends krijgt hij zijn voer in een voerbal. Dat doet hij ook nog met plezier.

In ieder geval bedankt voor het meedenken allemaal.

grt Manja

Wij hebben ook osteopathie laten doen bij Charlie, maar hier hielp het niet. 2dagen en dan telkens terug naar af. Er is niet iets dat voor iedere hond werkt vrees is. Daar kom je enkel achter door het te proberen. Je kan natuurlijk niet alles proberen, ergens moet je een selectie maken. Een beetje op je gevoel afgaan...
Hier lijkt acupunctuur beter te werken, vind ik ook wel minder omslachtig. De naalden zetten en dan gewoon wachten. Osteo is echt "aan laten werken". Maar ja, waar wij gingen voor osteopathie hoorde ik ook veel succesverhalen hoor, voor de ene een uitkomst voor de andere niet blijkbaar.
Traumeel vind ik ook wel een goed middeltje (homeopatisch). Je kan het gewoon bij de apotheek kopen. Ik geef het maar mee. Je weet nooit of je er iets mee kan.
http://www.nmlhealth.com/p,39,1818/Traumeel-tabletten.aspx

@ Kath, ik heb ook even gekeken wat osteopathie nu eigenlijk is. Ik weet wel dat de fysio ook een keer een rugwervel weer 'terug heeft gezet' die wat scheef stondt. Ik had eens een artikel gelezen in onze hond wat daar over ging, maar ik weet de naam niet meer. Het kan osteopathie geweest zijn maar kan ook chiropractie zijn geweest. Dat deed de fysio dus ook.

In het dossier van de DA staat dat Bink een lichte hernia heeft in zijn rug. De aanhechtingen van zijn nekspieren zijn beschadigt door de Gentle leader. Omdat Bink zijn rugpijn opving door anders te gaan lopen had hij overtrainde spieren bij zijn lendenen die ook erg gevoelig waren. Die spieren waren enorm toen de tijd. Die zijn nu nog steeds flink aanwezig, maar niet meer te zien als 2 hele grote bulten naast zijn lendenwervels. Bink had qua beweging zeker wat aan de fysio en heeft ook veel verbetering laten zien in zijn rug en nek. Alleen die schouder wordt steeds slechter omdat Bink niet rustig te houden is. Bink mag niet springen, maar is een vreselijke stuiterbal. Hij springt nog steeds de bank op en af en als we naar buiten gaan springt hij ook constant op. Dat is iets wat ik echt niet onder controle krijg. Het is een gewoonte die al 7 jaar bestaat. Daardoor gaat die schouder achteruit.

Ik ga nog even achter die Traumeel aan. Alles wat ook maar een beetje helpt is meegenomen.

Wel is Bink weer meer gaan drinken sinds vandaag. Ik kan me echter niet herinneren dat dat als bijwerking van Metacam gemeld staat. Als het echter een reactie is van Bink's lichaam om de Metacam door te spoelen dan hou ik mijn hart vast. Als het een begin-bijwerking is zou het over een week weer minder moeten worden. Ik heb niet het idee dat hij misselijk is. Hij eet nog steeds als een varken. Als Bink voedsel weigert is het goed mis.

grt Manja

Ik heb ook zo'n springer Manja. En inderdaad ja, zo helpt het allemaal weinig hè. Daar waar Charlie het meest en het wildst "springt", op en af zijn zetel voor het raam dus, daar hebben we een opstap gemaakt. Had ik achteraf bekeken van in het begin moeten doen, stom van mij. Nu is de springhoogte gehalveerd zal ik maar zeggen, hij kan eigenlijk er op stappen als hij wil. Maar goed, Charlie blijft ook een wilde kabouter met momenten.
Temperament verander je zomaar niet. Tegen ons is dat ook gezegd, niet springen, en niet wild draaien, hard lopen mag maar enkel rechtdoor tja... leg het een hond een keer uit
Misschien is het wat Traumeel, je weet maar nooit.
Niet makkelijk allemaal hè!
succes hoor!

@ Kath, ik heb ook een opstapje geprobeerd, maar dit werkte niet. Bink wilde die extra moeite niet doen en Kira vondt het leuk om met dat kratje de hele kamer door te denderen. Erg leuk om te zien, maar niet de bedoeling.

Ik ga morgen even kijken voor die Traumeel bij de apotheek. Alles is meegenomen.

grt Manja

We zijn een paar dagen verder en Bink lijkt te reageren op de Metacam. Hij is niet zo heel erg kreupel meer en is weer een stuk drukker als vorige week. Bink wil weer graag werken en doet dit weer met plezier. Wel kan hij niet te lang werken. Na een kwartier is het op, maar dan heeft hij ook veel gedaan. Ik probeer niet te veel plotselinge bewegingen te laten maken, maar de G&G-oefeningetjes gaan nog prima. Ook een beetje treibball gaat nog wel. Ik laat hem niet veel drijven maar om de bal heen sturen en andere oefeningetjes gaan nog wel. Ook dit is maar kort, maar hij heeft er wel lol in.

Ik ben blij dat Bink zich duidelijk prettiger voelt. Als hij op deze manier nog een tijdje kan genieten is et prima. Op straat is hij iets milder in zijn uitvalgedrag naar andere honden. Hij krijst minder en hangt vaak alleen nog grommend in de lijn. Hij blijft onvriendelijk, maar is nu nog aanspreekbaar en makkelijker rustig te krijgen. Ze moeten wel uit zijn bereik blijven, dat is niet verandert.

Bink is nu enorm in de rui. Zijn ondervacht valt uit. Niet een beetje maar heel veel. Zijn buik wordt nu kaal en ook begint zijn borst onder de lijn van zijn ellebogen wat kaal te worden. Zijn vacht is weer dof en zijn jeuk neemt weer toe. Ook al reageert Bink postief qua pijn op de metacam, ik ben bang dat zijn lever dit toch niet gaat trekken. Hij is niet misselijk en ook geen diaree. Zolang hij de blije en drukke Bink is die hij nu is laat ik hem doorlopen. Gaat hij zich ziek voelen of neemt de werking van de metacam af dan laat ik hem gaan.

Nu is het verschil heel duidelijk tussen een niet blije Bink en een wel blije Bink. Met de niet blije Bink ben ik meegegroeit, maar nu ik de happy Bink weer zie sinds gisteren weet ik nu waar ik op moet letten.

grt Manja

Als hij weer opleeft, is toch meegenomen.
Hopelijk kunnen jullie nog een hele tijd van mekaar genieten.