Eergister trouwens nog...ik sta met Mila aan een zijkant(expres) te apporteren,er komt een vrouw met een jong volwassen Stafford reu...gooit hem los met de woorden 'JAAA ga maar lekker SPELLUUHHH!! en hij rent als een raket op Mila af!!
Ik snel Mila kalm bij me roepen,want die kan het niet waarderen dat er een hond op haar af komt gedenderd ,en ze heeft ook nog haar piepbeest..
Ik was zo blij om te zien dat het een reu was..
En dan vraag ik me ook af of zo'n vrouw dan heeft gezien dat Mila een teefje is?? Maar nadenken over het feit dat honden beschermend over hun speelgoed kunnen zijn komt al niet in haar op.
Was dus alsnog een vergissing van mij,want ik moet niet rekenen op een ander..(ja soms probeer ik mensen het vertrouwen te geven dat ze best voor zichzelf kunnen nadenken )
Ik heb een JRT en lees nu dat er mensen zijn die een JRT niet/minder leuk vinden.
Helemaal prima!
Ik denk ook zeker dat JRT niet voor iedereen is weg gelegd. Het is zelfs zo dat ik, als ik lees dat mensen aan JRT denken, echt het ras niet ga verheerlijken, ophemelen of aanprijs. Ik probeer een zo realistisch mogelijk beeld te geven van mijn ervaringen met JRT. Want het is geen gemakkelijk ras die zeker ook zijn nadelen heeft, naast zijn voordelen.
Mijn JRT heeft nog nooit gebeten of in de problemen gekomen, maar ik denk ook, dat ik er als baas, juist mee omga en ook mijn JRT niet onderschat hoe hij op andere honden reageert en welke reactie hij kan opwekken bij andere honden. Hij behoorlijk fel uit de hoek komen bij vreemde honden met name als hij aangelijnd zit. Het is sowieso geen hond die graag bij andere honden komt, als in de zin van spel of opdringerig gedrag accepteert van andere honden. Hij doet gewoon zijn eigen ding en komt er een andere hond op zijn pad als hij los loopt, zal hij die het liefst negeren.... naar andere mensen gaan, doet hij wel... het is echt een mensen hond en zal iedereen vriendelijk en zelfs onderdanig begroeten (groot en klein).
Over de tibetaanse terriër ben ik vaak wel iemand die ze nog wel eens promoot omdat het redelijk "makkelijke" honden zijn in de basis. Dus ja daarin zul je mij vaak erg positief over horen, wat ik met JRT minder snel zou doen. Juist omdat ik vind dat je echt een JRT persoon moet zijn. Zoals ik bij vele rassen vind, dat daar de "juiste" baas bij moet passen.
Mijn ouders hebben teckels gehad en het overlijden van de teckels hebben ze nu een boxer... een totaal andere hond dus. De eerste dag dat zij er was (ze was een herplaatser) en mijn moeder en ik haar uit gingen laten merkte wij een heel groot verschil met mensen die wij tegen kwamen. Bijna alle mensen liepen meteen met een boog om ons heen, toen wij langs een terrasje liepen schoven mensen hun stoel op zij om ruimte maken dat wij er 'beter" langs konden lopen (oftewel dat ze niet zo dicht bij de hond zaten) dat mensen eerder terug dijnsen dan naar de hond toe komen.... met de teckels bogen de meeste mensen meteen naar beneden met een ahhh of och of kijk daar eens lopen.... nu hield bijna iedereen afstand.... terwijl onze teckels aangelijnd niet zo sociaal waren naar andere honden, snel in de verdediging schoten met een hoop een geblaf en vreemde mensen helemaal niet zo leuk vonden... onze boxer daarin tegen is super sociaal met alle honden willen spelen en gek is met mensen en kinderen.... en toch merkte heel duidelijk een verschil in het contact met mensen alleen om het uiterlijk van de hond.... terwijl onze teckels echt niet zo makkelijk waren.
Nu ze inmiddels 2 jaar bij mijn ouders is, is onze boxer een bekend gezicht in het dorp en een zeer geliefde hond voor zowel mensen en kinderen uit de buurt als voor andere honden eigenaren..... mensen kennen haar, ze gaat overal bij mee... gaat mijn vader naar de kapper ligt zij braaf naast hem te wachten of ligt achter de toonbank bij de hond van de kapper te spelen.... gaat mijn vader naar de bieb of zelfs de apotheek, wordt ze vriendelijk begroet en krijgt een aai over haar bol.... mocht ze ooit weglopen (ze maakt zelf deuren open , zo ook de voordeur) kijk maar bij de school een straatje verder, dan ligt ze daar op het schoolplein te wachten tot de school uit gaat.... heeft mijn moeder een poppenvoorstelling (mijn moeder heeft een poppentheater) gaat de boxer mee en ligt ze lekker te wachten bij mijn vader of achter bij de geluid installatie. Niemand kijkt er meer van op, ze hoort er gewoon helemaal bij. Ze reist overal mee naar toe (binnen en buitenland), ook mee naar mijn oma in het bejaarde tehuis is ze vast gast... en iedereen is gek op haar.....Maar dat vertrouwen heeft ze wel moeten verdienen en was er niet vanzelf!
Heel eerlijk, dat vind ik ook niet meer dan normaal.... met een vreemde hond, die een flinke maat heeft en een flinke bek waarmee het veel schade kan toe brengen, ben je automatisch meer op je hoede dan met een onder kruipsel.....
Nog even toevoegen voor de duidelijkheid ik heb niets maar dan ook niets tegen grote honden of bepaalde rassen, helemaal niets tegen. Ik had vroeger ook grote honden trouwens.
Maar het hoeft zelfs niet altijd slecht bedoeld te zijn van de andere hond. Mijn hond zit al niet stevig in elkaar als er een grote hond eens flink tegenaan botst, dat hoeft niet noodzakelijk slecht bedoeld te zijn dan staat die van mij waarschijnlijk weer op 3 of 2 poten. En dat wil ik vermijden. Met oude of zieke honden is dat trouwens ook zo. Mensen staan er niet altijd bij stil maar de hond die je tegenkomt kan wel wat mankeren, dus je moet niet zomaar je hond maar laten gaan steeds.
't Is niet omdat je niet zo sterk bent, dat je niet meer mag buiten komen.
Is dat on-topic? not
Ik blijf van mening dat een en ander aan opvoeding ligt. Als ik het proto type brede man vol met tatoo's, armen wijd uit elkaar zodat je de indruk krijgt alsof hij chronisch zweren onder zijn oksels heeft, tegenkom met een pitbull, stafford enz, loop ik om.
Meestal zijn dat de mensen die zo'n ras gekozen hebben als status symbool en juist graag willen dat deze hond zijn tanden laat zien, want dat is stoer.
Daarnaast ken ik gelukkig een heleboel hele lieve pitbulls, staffords, bulldogs enz waar bij wijze van spreken ieder kind aan kan gaan hangen of overheen kan klimmen en de hond doet niks.
Aan de andere kant loop ik bij de kleinere hondjes zoals de Jack russel vaker om. Mensen nemen dit ras in huis want ze zijn zo leuk, lief en klein. Denken niet na dat dit lieve kleine hondje enorm veel energie heeft en dat ook kwijt moet. Dat je er dus heel veel mee moet wandelen, fietsen etc.
Ik word erg ielig als ik met Willem buiten loop en kleine hondjes tegenkom die als een gek tekeer gaan aan de riem. Vaak heb ik ze gezien als pup en dan liep er een kind of volwassene mee op de arm. Nooit op de grond gezet als er andere honden in de buurt kwamen.
Dan zeggen ze later ook nog, ja, ik snap er echt helemaal niks van waarom hij/zij dat doet.
Ach, en zo heeft iedereen zijn voorkeuren en ook negatieve ervaringen.
tja..ik vind dat wel gevaarlijke dingen om te roepen..
zo ken ik ook wel wat van die "protypes" die je noemt..echter, zijn dit JUIST de mensen die precies weten wat ze hebben, heel verantwoordelijk zijn, en goed bezig met hun hond..je komt ze niet veel tegen want deze mensen wandelen achteraf en alleen met hun hond, of sporten op een achteraf veldje...maar het zijn tevens de mensen die geen problemen hebben/maken met hun hond, en uit de kranten blijven. die houden hun hond netjes bij, en zal je geen last van hebben...
en het is me vaker opgevallen, die types die jij beschrijft, ze lijken minder benaderbaar, maar zijn toch vaak hele nette en serieuze mensen, en weten heel goed waar ze mee lopen.
de naieve gastjes die niet weten wat ze hebben, die mijd ik ook liever...maar dat kun je mensen niet aan de kop afzien, dat bedoel ik..maargoed, wissel je 3 woorden met ze weet je meestal wel wat je aan de fiets hebt hangen
Weet je, voor mij persoonlijk gaat het niet eens om ras an sich...het zijn de bazen meestal die het "probleem" zijn!
Ik was vorige week een keer kort wandelen op een heide gebied, hoor ik vanuit de verte al iemand roepen op zijn 2 honden, die echt NIKS luisterden, denk dat het husky/Samojeed achtig iets was. Had net zo goed een poedel kunnen zijn bij wijze van spreken.
Nou ja, dan ben ik op voorhand al gewaarschuwd.
Komt er op neer dat ik graag honden zie, maar mijn eigen gewoon het allerliefst.
En laten we eerlijk zijn, dat is toch voor de meeste mensen zo?
Moest ik ook maar een seconde het idee hebben dat mijn eigen hond in gevaar gebracht wordt door een andere (ongeacht het ras) dan bescherm ik zelf mijn hond.
Die andere krijgt van mij geen kans om tot bij de mijne te komen als ie aangestormd komt met de nekharen al overeind.
Grijpt de baas van de andere hond niet in, of is niet in staat dat te handelen dan doe ik zelf wat ik nodig acht...zo simpel is dat.
Meestal gaan we dan dus ook niet wandelen in van die drukke losloopgebieden, ik prijs me gelukkig dat we hier zoveel plaats thuis hebben dat de jongens hier zoveel plek hebben om te rennen en spelen op eigen terrein.
Verder vind ik dat iedereen vooral maar het ras moet nemen waar hij of zij zich prettig bij voelt, mits diegene daar dan ook de verantwoording over kan nemen en beseft waar ie aan begonnen is. En dat geld net zo goed voor een border als voor een staf bijv.
Wij hebben dus een gevarieerde roedel. Even mijn bevindingen.
Sam is een mix labrador/stafford, speelt met alles en iedereen maar is een held op sokken. Hobby : eten en autoband sleuren.
Saltarin, kruising mastin/engelse setter kan met alle honden maar niet met vreemde mensen. Gelukkig heeft hij zijn formaat tegen en gaan de mensen automatisch al een stapje opzij als hij er aan komt Mensen die toch beginnen kirren van "kijk nu eens wat een lieve beer" en aanstalten maken om hem te aaien worden door mij gecorrigeerd . Ze merken niet eens op dat Saltarin aangeeft dat hij hun aandacht niet leuk vindt en dat hij uiteindelijk zou uitvallen. Hobby : balletjes apporteren.
Paco, mix podengo portugues grande/gos d'atura/herdershond(?) ziet er heel aaibaar uit en is dat ook, naar mensen toe.
Maar hij kan niet met andere reutjes, ongeacht hun formaat of al of niet dominant. Teefjes kan hij wel mee, meneer verkiest dus een harem. Maakt wel dat ik hem nooit los kan laten, want je weet nooit of er een reu zal aankomen... Hobby : running egg.
Zara, mix chihuahua met wat groters denkt onze DA. Is vriendjes met alles en iedereen. Moet nog steeds lachen om mezelf, want ik heb altijd gezegd dat ik NOOIT een chi wou... Hobby : balletjes apporteren en rennen.
Terra, ruwhaar teckel, vriendjes met alle andere honden en ook heel lief naar mensen. Heeft alleen 1 minpuntje, ze vermoordt katten... Hobby : eten en spieden of er geen katten/konijnen/whatsoever zich in de tuin wagen. Bijnaam : De keizerin en hoofd van de roedel.
En zo heeft elk lid van onze roedel zijn sterktes en zwaktes...
Waarmee ik maar wil zeggen dat men zich niet mag vastpinnen op een ras dat zus of zo zou zijn... want bij ons is diegene die niet met andere honden zou kunnen wanneer je de regel doortrekt allemansvriend, en diegene waarvan je het niet verwacht kan dan weer niet met andere honden etc...
Haha ja op uiterlijk van de mens beoordelen is heel moeilijk. Ik snap het wel, het is heel logisch. Heb het zelf ook kort gehad maar toch snel tot de conclusie gekomen dat ik vooral even hard om mezelf moest gaan lachen.
Ik geef dan ook altijd het voorbeeld van wat ik ooit meemaakte.
Een mevrouw op de fiets met kinderen die op mij (uiterlijk gezien verreweg het prototype) afkwam en een praatje maakte. Dat het toch zo leuk was om zo'n hond bij een normaal iemand te zien. Zo lief, goed opgevoed jullie kennen het.
Om vervolgens daar achteraan te zeggen dat er hier in de buurt ook een gozer liep met precies zo'n zelfde hond en nou (meer wordt het niet, groot breed getint tattoos goude tanden) dan wist ik het wel. Weer zo'n hond.
Uhm mevrouw... Dat is dezelfde hond.... Hij is mijn vriend.
En inmiddels is hij al een paar jaar mijn ex maar nog steeds als die honden nu bijvoorbeeld bij elkaar zijn willen ze de hond aaien die bij mij hoort. Flex nee, die zit aan hem vast dat doen ze niet. Faya, die moet. En dat kan en mag niet want die vind het helemaal niets. Maar ja, kleine blonde baas en hond met roze tuig. Op het oog veel gezelliger natuurlijk.
Ik denk dat je over de "selectie procedure" van andere mensen dan weer niet lastig over moet doen. Rood is het alarmsignaal van de natuur, het heeft zelfs onbewust effecten als je bijvoorbeeld rood aandoet bij een sollicitatie. Rode besjes zijn vaak giftig. Maar aalbessen, aardbeien?
Maar voor je eigen veiligheid en/of die van je hond moet je ergens beginnen met sorteren. Sommigen doen dat op ras/type, andere op de combinatie met een type baas.
Het zou makkelijker zijn als agressieve honden een rode neus hadden, maar ja...
Overigens, geen handige combinatie: uitvallende Jack Russel in dezelfde roedel als een Stafford. Daar loop ik dan toch echt even voor om.
Conclusie van een hele lange discussie is dus gewoon dat het aan de baasjes ligt
Een chihuahua in verkeerde handen word ook een etterbak.
Een rotweiler in verkeerde handen is een secreet en een staf dus ook.
Dat bedoel ik niet aanvallend of rot.
Mijn kleintjes ( jack russel en dwergpincher) houden ook niet zo van grote soorten, ongeacht ras.
Maar ik ga er dus niet met een boog omheen.
Ik loop gewoon door, en ik ga niet forceren of omlopen.
Als mijn honden los lopen en ik zie een andere losse hond lijn ik ze niet aan.
Ik ken mijn honden en ze luisteren goed.
Ze reageren alleen heftig namelijk als de 'grote hond' aangelijnd is en de mijne ook.
@Saar, jouw profielfoto is echt 'GEWELDIG!!!'
Talk to the neus!
Thx is ook n leuke foto.
Indeed talk to the nose
Dat alles 100% aan de opvoeding ligt zal ik niet zeggen maar er is toch wel degelijk een verschil tussen een niet opgevoede chihuahua en een niet opgevoede stafford. En daarom loop ik eerder om voor een onbekende stafford dan voor een onbekende chihuahua. En daarom vond ik de aangehaalde opmerking van 'liever jou hond los tegenkomen dan een loslopende stafford' niet per sé vervelend bedoeld.
Echter had diegene misschien beter een ander 'stoer' ras als voorbeeld kunnen nemen aangezien de staffs en pitts al zoveel over zich heen hebben gekregen de laatste tijd dan sommige baasjes (begrijpelijk) daar een beetje beu van zijn.
Het is al vaker gezegd maar vroeger waren het de Duitse Herders, de Bouviers, de Rottweilers, de Dobermannen, enz. enz. en nu zijn het de Staffs en Pittjes. Oneerlijk maar waar.
(Overigens loop ik zelf om voor honden waarvan ik de lichaamstaal niet goed kan plaatsen. Maakt dus niet uit welk ras er aan komt lopen.)
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?