Trots op Maylo

Ik ben de laatste tijd toch zo trots op Maylo. Het los lopen is 10x beter dan een tijdje terug.

Maylo is nu ruim 11 maanden oud, volgende maand 17 oktober vieren we zijn 1ste verjaardag

Hij doet het goed op cursus en luistert naar alles wat ik hem vraag, buiten als we wandelen is het helemaal toppie

Wanneer we een hond tegen komen die ook los loop is het even ruiken/spelen en dan mee. Hij gaat ook nu netjes mee als ik hem roep, teefjes is wat moeilijker maar hij komt wel.

Wanneer ik hem roep om te komen (zonder honden in de buurt), hoef ik niet meer dan 2x te roepen, want dan komt meneertje heel blij aangelopen.

Tegenwoordig look ik regelmatig met andere mensen 's avonds een rondje. De honden los en wij lekker pratend, Maylo komt regelmatig terug om te kijken als hij verder mag spelen. Maar ook hier als ik me roep komt hij gelijk.

Ook met fietsers gaat het goed, hij rent er niet meer achter aan. Natuurlijk zijn andere mensen nog altijd super interessant! Vooral doodgewone wandelaars zijn leuk, want misschien hebben ze een snoepje. Maar dat is ook steeds minder aan het worden en als ik hem verbied om er na toe te gaan, gaat hij ook niet meer zo snel naartoe.

Met andere intacte reuen gaat het ook eigenlijk prima, geen ruzies als hij los loopt. Maylo is vrij makkelijk gelukkig, natuurlijk wilt hij nog wel eens stoer doen bij reutjes van gelijke leeftijd. Maar voor reutjes die ouder zijn dan hem heeft hij veel respect.

Nu is mijn doel dat hij niet naar elke hond gaat als hij los loopt. En dat hij mag gaan als ik het toelaat, als ik het niet wil moet hij gewoon meekomen. Nu rent hij als een mafketel op elke hond af, alleen wanneer ik zie dat de hond aan de riem is gaat hij ook aan de riem. De meeste honden ken ik in de buurt en weet wanneer hij los kan blijven of wanneer niet.

Dus ik ben heel tevreden, binnenkort mag hij ook op agility. Dus daar kijk ik heel erg naar uit. Ben hem ook nu 'aan de voet' aan het leren. Hij kent het bijna en hebben het pas 2x echt geoefend.

Daar mag je zeker trots op zijn!!

Fijn om te horen Laura dat je trots bent op Maylo.
Deze kleine grote vriend al weer 11 maanden. Pff wat gaat de tijd hard.
Ik weet nog wat een steun hij als kleine pup voor je was en ongetwijfeld nu nog.
Heerlijk genieten van hem.

Dankje Eurasier, hij is echt mijn steun en toeverlaat. Wanneer ik me rot of ziek voel, dan komt hij lekker tegen me aan liggen.

Hij luistert steeds beter, net ook weer. De buurthondjes waren weer bijeen en hij was aan het spelen met Spike (intacte pitbull reu echt een schatje) en Maylo wilde het liefst nog even doorspelen maar ik wilde gaan, dus ik roepen hij kijkt me aan van 'Nu al?!'. Ik nogmaals 'Maylo hier komen en nu!' en daar kwam hij op een draafje . Dan ben ik zo trots, onze vorige hond kon ik roepen wat ik wilde...die kwam gewoon echt niet.