Puppy bang voor blaffen maar niet voor honden

Mijn Labradoodle pup is nu 16 weken oud. Ze is vanaf dat ze bij mij was (8 weken) al bang voor het blaffen van honden. Dat is niet het geval wanneer ze de honden ziet, ze vindt honden leuk en wil met alle honden graag spelen. Dan is ze zeker niet bang, of agressief. Ze speelt wel wat wild... Maar de angst voor blaffen van honden die ze niet ziet is lastig. Want ze weegt inmiddels 12 kg, en ze verstijft echt als ze het blaffen hoort. Ze gaat dan zitten en ik zou haar echt moeten meesleuren om verder te komen. Snoepjes werken dan niet, speeltje ook niet (soms wel overigens). Ik zit met de vraag: wat te doen als ze weer eens is versteend. Ik wil haar niet troosten, doe vaak even wat oefeningen met haar (zit, liggen) om de focus te krijgen, maar soms gaat ze echt niet verder. In die gevallen draag ik haar tot het event om haar daar los te laten. Dan blijf ik even wachten tot ze rustiger is en loop ik verder.
Ik lees echter dat oppakken niet goed is. Maar teruggaan lijkt me ook niet goed (vermijden) en meesleuren als ze echt in angst is lijkt me ook niet handig. Is mijn aanpak juist of pak ik het beter toch anders aan??
Vaak als ze bang is geworden door het blaffen blijft ze de hele wandeling alert en angstig voor alle geluiden. Dat gaat wel beter als ik met haar train in netjes naastlopen. Ben inmiddels trouwens begonnen met cd met blafgeluiden. In begin vond ze die eng, nu inmiddels niet meer...

Dit had Max ook.... Met ongeveer 8 maanden werd het steeds minder. En nu trekt hij het zich bijna niet meer aan. Ligt er wel aan wat voor blaf het is.
Nu is Max sowieso een held op sokken. Maar probeer stil te blijven staan of heel langzaam te gaan lopen wanneer ze bang word (en niet versteend). Zodra ze rustig is beloon je haar...

Kost best veel tijd en moeite, maar het geeft gewenst resultaat

Ha rebecca, goed om te horen dat het bij jouw Max over is gegaan. Wat deed je als ze helemaal versteende? Teruggaan is dan vermijden van de situatie, lijkt me niet goed. Zolang wachten tot ze doorgaat al is het een half uur??

Hele tijd blijven staan inderdaad..... Soms stond ik er wel een half uur. Maar zo liet ik hem wel zien dat het niet eng was... Soms ging ik er zelf bij zitten, en wachtte net zolang tot Max ontspande en niet meer bang was.

Wachten lijkt me inderdaad de beste optie, teruggaan en stug doorgaan is beiden niet goed denk ik.

Die cd met geblaf is al een heel goed idee.
Heeft ze al maatjes waarmee ze wel speelt, hoe gaat het /wat gebeurt er als die ineens even blaffen? 

Zouden kalmeringssignalen beschreven in het boek van Turid Rugaas kunnen helpen om je hond te kalmeren in/na zo'n situatie?

Oke dus wachten, zal voortaan Iphone meenemen, kan ik Wordfeuden als het een half uur duurt . Gapen doe ik al inderdaad, heb boek Kalmerende signalen gelezen...

Ja ze speelt met andere honden, ook op hondenuitlaatplek is het geen enkel probleem, laatst kwamen vijf grote honden in een keer en ze wilde liefst met allemaal spelen! Ook als ze dan blaffen is het geen punt. Helemaal door dolle zo leuk vindt ze dat. Zo zelfs dat ze mij dan zelfs niet meer staan, dus probeer spelen met honden iets minder vaak toe te laten. Even wat meer focus op mij...

Als je er gewoon bij gaat zitten eens een paar keer overdreven gapen bijvoorbeeld.

Als ze niet reageert als ze met honden speelt en die gaan blaffen zit er voor haar in elk geval een duidelijk verschil in. ben in elk geval blij te horen dat ze er in spel situatie niet op reageert.

Het is een fase

Hier ook gehad. Ik heb er zelf niet te veel aandacht aanbesteed, en niet te weinig, maar gewoon per situatie aangekeken wat het beste werkte.
De ene keer was dat wachten tot ze ontspande en dan liepen we lekker verder. Soms lukte het om door afleiding en leuk doen weer de aandacht te krijgen en verder te lopen.

Maar het kwam ook regelmatig voor dat we gewoon weer rustig en neutraal terug naar huis liepen (of de andere kant op). Als Mikey echt in een stressmomentje schoot, dan hielp afleiden of wachten niet en meetrekken werkt ook niet bepaald motiverend.
Dus dan gingen we gewoon rustig terug Ikzelf zie daar ook niets verkeerd in. Je haalt (redt) namelijk je hondje uit de nare situatie en zo krijgt je pupje ook vertrouwen in jouw beslissingen. Volgende keer beter, dat komt vanzelf
Zolang het geblaf niet wordt gekoppeld aan iets heel negatiefs (meesleuren / in de stress laten zitten wachten is ook negatief) dan zal ze vanzelf leren dat er niets naars gebeurt bij blaffen en gaat het geleidelijk over.
Je hebt nog een jonge hond, die je best een beetje mag steunen bij angst.

Veel succes

Gr. Alexandra