Geluk van korte duur

Nog niet zo lang geleden poste ik een berichtje over hoe blij ik was dat onze Baloe goed was veranderd door het aanpassen van zijn voeding. Jammer genoeg is hij opnieuw vervallen in een oud patroon.

Het verhaal : verleden jaar in april begon hij plots sporadisch in huis te plassen als we overdag uit werken waren. Er was geen verandering geweest in ons leefpatroon. Dit heeft een aantal weken geduurd, dan plots gedaan, dan weer opnieuw, weer gedaan. In april dit jaar had ik een autongeluk en ben ik veel thuis geweest. Sinds 1 september ben ik terug 4/5 gaan werken en het probleem steekt weer de kop op.

Elke dag plas opruimen als je thuiskomt. Het kan soms voor de meest positieve mens teveel worden. Op dagen dat we thuis zijn kan hij heel lang zonder te moeten plassen, gaan we uit werken dan heb ik steeds prijs.

Evenvlug als hij zeer enthousiast reageerde op zijn nieuwe voeding, zo vlug wou hij helemaal niets meer eten. Die eerste kilo merk je niet en welke hond laat niet eens een dag of 2 zijn eten staan. Je leest dat toch overal. Hij was algauw 4 kilo vermagerd.

Een bezoek aan de dierenarts : urine en bloed werden onderzocht : niets gevonden, alleen de urine was te waterachtig (niet geconcentreerd). Daarom deed de da nog een onderzoek van longen en buik : niets gevonden. Zij kan zijn gedrag niet verklaren. Onbegrijpelijk !!!

Ik gaf hem opnieuw zijn oude brokken met stukjes gekookte kip door gemengd. Hiervan heeft hj 3 dagen goed gegeten en vandaag weer niets meer.

Ik wordt echt radeloos. Ik heb de indruk dat hij er geen zin meer in heeft. Zou het kunnen dat hij een depressie heeft. Bestaat dit echt bij honden en wat kan daar aan gedaan worden.

Ik ben er steeds meer van overtuigd dat hij beter af zou zijn bij een baasje dat overdag thuis is en hem een hele dag aandacht kan geven. Dit probleem beheerst ons dagelijks doen en laten en krijgen minder plezier aan het mogen hebben van een huisdier. We zien nog enkel de problemen......

Het is raar : als je een tijdje thuis ben geweest vergeet je al deze problemen echt heel vlug, maar als je opnieuw gaat werken wordt je vlug met je neus opnieuw op de realiteit geduwd. De tijd dat ik in ziekteverlof was leek het alsof dit probleem niet had bestaan.

Ik weet echt niet wat te doen om goed te doen.
Wij zien hem echt heel graag , maar dat steeds plassen in huis is er echt teveel aan.

klinkt een beetje als verlatingsangst, wat betreft het voer, heb je je wel s verdiept in kvv? Farm Food of Prins enz,is aan te bevelen hebben ze ook de brok van, prima te combineren.

hoi
idd kvv of barf
ik merk aan tula dat ze er echt heel vrolijk van word als ik nu op t moment een bakje haaksbarf neer zet met haar brokjes we bouwen rustig af van broken met haar brokjes heeft ze nu wel zoeits van ik heb honger maar wil liever anders
ze krijgt ook af en toe een kippennek en van de week mocht ze kluiven aan een karkas van kip en ze leeft echt op
wie weet?
brokken bevatten granen en rijst en allerlei onnatuurlijke ingredienten voor de hond wij worden er ook niet vrolijk van als we de verpakking uitpluizen van ons eten helaas kan de hond zn ogen niet dicht doen want hij ruikt het allemaal sterker dan wijzelf

ik zou het egwoon eens proberen en niet in 1 x overstappen lekker opbouwen evt gekookt water een beetje erbij gieten
succes!
groetjes tanja

Hoi karin,

Hoe jij het omschrijft klinkt het bij mij ook inderdaad als verlatingsangst.. maar dat heeft weer niets met eten te maken... ik zou inderdaad eens over gaan op kvv... ik zelf geef mijn honden smuldier... 30 seconden red een bak voer het niet om te staan, dan is het al op...

Ik begrijp heel goed jouw radeloosheid en dat je het even niet meer ziet zitten.... maar probeer dit eens... ander voer...

en hoe je verlatingsangst moet aanpakken weet ik eerlijk gezegd ook niet echt.. ik heb zelf een jackie kruising.. en met haar ben ik nu ook vollop aan het werk, want die heeft ook de nodige problemen, waaronder ook verlatingsangst... ik ben nu op dit moment ook heel de dag thuis... maar zodra ik even een boodschap moet doen of even met de kinderen wegga dan gaat mevrouw loeien... ze zit nu weer tijdelijk in de bench omdat ze nog meer problemen heeft.. maar toen ze los was, jankte ze niet, maar als ik dan thuis kwam lag er inderdaad ook een plas... vandaar dat ik weet dat het verlatingsangst is... ik dacht eerst dat ze het deed uit neid... omdat ze niet mee mocht. maar dat is het niet..

Is jouw hond alleen? of heb je nog een hond? Want ik heb nog een hond.. en als ze los is loeit ze dus niet... maar als ik met balou (van ons ) weg ben dan jankt ze de hele boel bij elkaar...

ik zou eens aan een gedrachtstherapeut advies vragen...

Sterkte... maar kop op he... effe samen de schouders eronder... en het gaat heus lukken.. heus... je ziet het nu effe niet zitten.. maar gaat heus wel goed komen...

Ik zou ook echt eens kvv gaan proberen..
Eet je hond wel de stukjes kip op of eet die echt totaal niks ? Hoe reageert hij op belonings ?
Het klinkt alsof je alles al hebt geprobeert hebt dus ik vraag me af of je al een gt hebt gehad in het verleden ?..


Ik zou je wel een hondenfluisteraar adviseren aangezien je ook benieuwd bent over hoe je hond in zn velltje zit..

Hoi Karin,

Ik hoef je niet te vertellen dat een Beardie een héél gevoelig ras is..

Ik denk dat je hond het niet kan verkroppen dat hij alleen is..

Sommige honden kunnen er gewoon niet tegen om langere tijd alleen te zijn..

Wat ik je graag nog zou willen aanraden is een klass. veterinair homeopaat te bezoeken..
Om de hond toch wat meer body en balans te geven middels middelen..

Want ook op het gebied van gedrag en geestelijk trauma kan klass. homeopathie heel veel bewerkstelligen..

Als je een adres wil hebben van een klass.veterinair homeopaat, dat lees ik graag - via een PB - elke regio je woont om je een adres van de dichtstbijzijnde homeopaat te sturen..

Lieve groet, Ilja

Maar kan verlatingsangst dan zomaar ineens komen. Hij was toch al meer dan 6 toen hij plots overdag in huis begon te plassen ?

Wat het eten betreft, bij ons in België bestaat er Duck. Ik heb dit ook al geprobeerd, maar daar trekt hij zijn neus voor op. Nochthans hij heeft dit vroeger al gegeten en vond het lekker.
Ik heb gisteren 'hespenworst' door de korrels gemengd en dat heeft hij opgegeten. Ik weet dat het niet kan hé, maar 't is net alsof hij met mijn voeten rammelt.

Na een paar dagen iets gegeten te hebben, wil hij iets anders.....

En wat mijn werksituatie betreft : ik kan daar echt niets aan veranderen. Ik werk 4 dagen in de week (maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag) Er is elke dag iemand thuis om 4 uur, maar dat is altijd zo geweest. Zie je, daarom begrijp ik het niet.

Ik heb momenteel nog wat verlof staan en mijn man probeert af en toe van thuis uit te werken. Maar dit zijn noodoplossingen. Dit kunnen we geen jaren volhouden.

En ik vind ook dat er iets gekrakt is tussen ons. Ik weet dat onze Baloe daar heel waarschijnlijk niets aan kan doen. Ik kan het hem niet uitleggen, zoals je met een kind kan doen hé.
't is spijtig, ik heb altijd heel graag dieren gezien, maar ....hopeloos en radeloos, dat is wat ik nu ben

Hoi Karin,

Is er een mogelijkheid dat Baloe naar een dagopvang kan? Onze honden gaan 1x per week naar een pension.
Daar hebben ze hele goede dagopvang. Ik breng ze in de ochtend rond 7 uur, en mijn man haalt ze rond half 5 weer op. Ze hebben het daar heel erg naar hun zin, spelen de hele dag met andere honden, en hebben een ruime kennel tot hun beschikking. Zo hoeven wij ons niet erg druk te maken dat de hondjes alleen zijn.
Verder is mijn man op woensdag vrij, ik op vrijdag en op maandag en dinsdag neemt de buurman de honden mee tijdens de grote ronde (10km).
Of is er misschien een hondenuitlaatservice bij jou in de buurt? Dan is er toch een soort break in de dag...

Succes! ik kan me echt voorstellen dat dit heel erg vervelend is!

Ik kan je niet echt helpen maar wil je toch ff sterkte en succes wensen.
En hou je taai.

Liefs
sandra

beste Karin,

Voel je niet verdrietig, en probeer de hoop niet te laten varen. Daar word Baloe alleen maar onzekerder en ongelukkiger van, en jij vast ook.

Als ik het goed begrijp plast hij sinds kort in huis als jullie alleen weg zijn. Terwijl er niets is veranderd, en dit altijd zo is geweest.
Ook eet hij zijn eten niet op..

Mm, honden hoeven niet persé iedere dag te eten. Heb je al eens gekeken hoe lang hij zijn eten laat staan tot hij echt honger begint te krijgen en het toch maar op eet?!
Je moet op gaan passen dat je hem niet teveel verwend met al die lekkere hapjes ipv. zijn gewone brokjes, want als ik met wat gezeur van bloemkool een varkenshaasje kan toveren op mijn bord, houdt ik dat ook vol!
Krijg Baloe ook veel tussendoortjes bijvoorbeeld?
Ik wens je heel erg veel liefs en sterkte. Misschien is een gedragstherapeute of een hondentrainster wel nodig om jullie te helpen. Die zou jullie professioneel advies kunnen geven.

Liefs!

Hoi,

Misscien is het altijd al net kantje boord geweest dat hij het kon om alleen te zijn..

't Kan zijn dat hij ergens van geschrokken is..

En de angst - om alleen te zijn - zich van daaruit ontwikkelt heeft...

Een hond is net een klein kind
Heeft gevoel, angst, blijdschap, onzekerheid, verdriet...


Het hoeft maar een klein schrik ergens van te zijn en dan kunnen honden er steeds meer aan vast-schakelen...

Dit is een bekend verschijnsel bij een traumatisch ervaring bij honden..

Ik heb Sterre er nét voor behandeld..

Lieve groet, Ilja

@ Mandy : hij was wel serieus vermagerd. 4 kilo, dat is toch wel heel wat ! Ik dacht dat hij ernstig ziek was. We hebben dan ook alle onderzoeken die mogelijk waren bij de DA laten doen (lees helemaal bovenaan) Ondertussen is hij reeds wat bijgekomen. Jouw opmerking ivm het verwennen met lekkere hapjes is zeer terecht !!! Maar hij was zodanis slapjes - hij kon zelfs geen wandeling meer aan - dat je maar alles geeft zodat hij toch wat zou eten. 'k weet dat dit niet goed is !!

@ Ilya : kan jij mij eventueel helpen met het adres van een therapeut ajb. Heb je mij PB gekregen ? Want jouw uitleg lijkt mij wel te kunnen kloppen. Hij is inderdaad altijd bang geweest van harde geluiden = eigen aan een Beardie.

Wij hebben ook zijn hele hebben en houwen = bench, mand enz. verhuist naar een hele andere plek dan waar hij de eerste maal steeds ging plassen. Dit leek te helpen tot nu dan hé....

Groetjes
Karin en een momenteel snurkende Baloe

@ Marjan : spijtig genoeg hebben we deze oplossing niet in onze omgeving. Woon jij in Nederland ? Wij in België. En geloof mij daar zijn veel minder hondvriendelijke oplossingen. Iedereen in de buurt gaat hier fulltime werken (nog meer dan ik) Mijn moeder is alleen (ouders zijn ondertussen gescheiden) en heeft zelf een hond. Geen probleem voor Baloe, wel voor de hond van mijn moeder. En aangezien ze alleen is ziet ze dit niet zo zitten. Ze kan niet met de auto rijden en woont te ver om te kunnen langskomen overdag. Mijn schoonvader is ziek geweest en moet herstellen, vrienden gaan allemaal werken. Werken kan een zege zijn, maar ook een gebrek.

Wij zijn verleden jaar onmiddellijk naar een soortgelijke oplossing gaan zoeken. Echter zonder succes. Toen we Baloe opnamen in ons gezin, waren er 3 gezinnen die voor hem konden instaan. Nu staan we er alleen voor. Je ziet maar hé, hoe iemand zijn situatie onzeker kan worden.

Groetjes
Karin

Hoi Karin,

Hen je nog geen pb ontvangen dan..??

Ik had je al een pb gestuurd met daarin een adres een klass.veterinair homeopaat redelijk dichtbij..
Want in België zit nog niemand met deze manier van behandelen..

Ik stuur de pb nu nog eens..

Lieve groet, Ilja