Baknijd

is het niet voor jezelf ? dat je baas wilt zijn over de hond ten alle tijde ? zelfs bij het eten ?

eens even kijken of de hond gromt als ik er wat bij doet of met mijn hand in zijn bak graait of langs loopt.

oeps. ja hoor de hond tolereert het niet, daar gaan we wat aan doen.

hier is geen baknijd, nimmer geweest, lekker op een veilig plekje eten geven, zodat ook de hond kan genieten van zijn/haar eten en niet in zijn oooghoeken de hand of wat dan ook ziet aankomen.

hoelang doet een hond over zijn eten ? tien minuten ? hou de kinderen die tien minuten weg bij de hond. kinderen aanleren dat als de hond rustig zijn eten opeet daar niemand bij hoef te zijn.

het leren om een bot te kunnen afpakken, dat kan zo aangeleerd worden, wat Soraya aangeeft , een heel goed advies, dat is met een bot, niet met zijn/haar eten.

een bot geven betekend wel eens dat je opeens weg moet of wat dan ook, dan moet het bot afgepakt kunnen worden, leer dat aan zoals Soraya dat advies geeft, goed advies.

het eten van de hond is wat anders, is van de hond en in tien munuten is dat op, levensbehoefte , en een bot is dat niet. dat kan geleerd worden met ruilen.

.

don hebben wij pas met 2 jaar gekregen...
dus geen idee of er iets aan vooraf is gegaan...
was een kennelhond

dat verklaart ook zijn baknijd, hij kende jullie nog niet dus vertrouwde jullie nog niet. Zo was het bij ons ook, Lola komt uit een asiel en wist ook niet waar en met wie ze terchtgekomen was, dat had gewoon wat tijd en geduld nodig, het kwam vanzelf goed.'

Helemaal mee eens. Bak op schoot... hand in bak... Ik zie er ook niets positiefs in... Hoogstens vervelende maaltijden voor je hond. Ergens op een plekje gerust laten eten en net als Willemijn zou ik ook heel nu en dan wat minder geven en er dan wat bij komen doen.

Ik denk dat Kylie zelf al blij is als ik een keertje bij haar bak kom, want die verwacht dan al dat ze er wel bij zal varen.

De poezen mogen rond haar lopen, maar als Lizzy probeert om ook echt in de bak van Kylie te gaan mee-eten, dan wordt er gegromd en druipt Lizzy af. Ik zie daar geen probleem in. Lizzy heeft haar eigen kommetje en haar eigen voer. Ook zij moet Kylie gerust laten eten , net zoals Kylie dat bij haar doet. Al weet ik dat Kylie van op een afstandje hoopt dat Lizzy niet alles opkrijgt en dat zij het achteraf vlug kan leegmaken

.

Zoals ik al zei, met een kind in huis is dit anders...
Geen gegrom en gekloot bij die bak als er iemand langsloop...

Nogmaals ik(man en kind) ben de baas in huis en niet hij...

Dat de ene dat wel toelaat hoeft de andere dat niet te doen, toch?

Ik snap niet dat niemand het met mij eens is?!?

(*ik versta onder baknijd, totaal agressief zelfs al wil je het eten geven, over de bak heen staan en schichtig om zich heen kijken want owee als iemand perongeluk langs loop, dan grijpt hij je, ontiegelijk schrokken>>>dat was bij ons baknijd, Beetje gegrom is geen baknijd)

Ik begrijp wat jij onder baknijd verstaat. Maar ik ben niet met jou in discussie. Ik geef gewoon mijn mening aan Django die om meningen vraagt. En het is niet erg als "niemand" het met je eens is zoals je schrijft. Ik heb daar trouwens m'n twijfels bij

Maar, wij zijn tevreden met hoe het hier verloopt en jij met hoe het bij jullie verloopt. Dan is er toch geen probleem. De topic-opener weet hoe haar hond reageert, weet hoe haar kinderen zijn en weet hoe zij tegenover hun hond staan.

Ik begrijp wel wat je bedoeld. Natuurlijk wil je niet dat je hond gromt naar je kindje. Maar ik heb het idee dat je denkt dat dit grommen betekend dat hij zich 'de baas' voelt.. Dat is NIET het geval. Het heeft niets te maken met dat je hond zich hoger voelt of de baas wilt spelen.

Hij wil niet de baas spelen, hij wil gewoon eten (een levensbehoefte!) en afstand, rust, ruimte, tijd om zijn bak leeg te eten en niet gestoord worden. Hij wil dit eten zo graag, dat hij bereid is het te beschermen.

Als jij hem kan overtuigen dat jij, je man, of je kind het niet afpakt, dan HOEFT hij het niet te beschermen toch?
En hoe kan je je hond overtuigen dat niemand het afpakt, als je het steeds afpakt....

Een hond blijft een dier, met dier-eigen gedrag. Daar kun je het als mens niet mee eens zijn, maar het gedrag kun je niet zo maar veranderen, omdat je het er niet mee eens bent. Wel kun je er op inspelen en je hond leren ander gedag te laten zien, of overtuigen dat bepaald gedrag niet nodig is. Maar dit is een leerproces en werkt op basis van vertrouwen.

Het is echt niet dat ik niet begrijp wat je bedoelt, maar ik denk dat je meer bereikt als je vanuit je hond gaat denken ipv vanuit jezelf. Het is duidelijk dat jij iets wilt, maar de vraag is hoe je je hond zover krijgt dat hij dat ook gelooft.
Een hond die iets niet doet omdat hij het niet mag, zal het waarschijnlijk in een ongecontroleerde situatie wel doen. Want de motivatie is er nog steeds.
Als hij iets niet doet omdat hij geleerd heeft dat het niet hoeft, zal hij dit waarschijnlijk in een ongecontroleerde situatie ook niet doen.

Gr. Alexandra

.Nee eigenaar/fokker vertelde dat hij dat altijd al deed...
Hier heeft hij dat op die manier dat ik vertelde afgeleerd, het is niet dat ik heel de tijd bij zijn bak stond te hijgen

Gewoon halve bak geven, en dan elke keer een handje erbij geven, niet naast um blijven zitten/staan...

Ik zag dat er tussendoor een anti-schrokbak werd aangeraden, met Beauty waren wij ontzettend enthousiast over de Green.
We maakten er de tweede dag een filmpje van (Beauty had hem puur ivm schrokken maar dat moge duidelijk zijn in het filmpje)
Tijdens het filmpje doet ze er bijna 7 minuten over maar na even gewenning werd het een minuut of 5 ipv een gewone voerbak in een paar seconden.



En ja weer vertrouwen opbouwen puur door haar te respecteren in de tijd die ze eet en met rust te laten afstand te houden. Dat zal tijd en geduld kosten, aan de andere kant is het lijkt me altijd wel beter om gewoon je hond rustig te laten eten in een rustige omgeving.

Edit: schrijffouten verwijderd

.Nee dat heeft niets te maken met niet eens zijn maar geef de hond dan op een afgesloten plek achter een deur of vast in de tuin aan de riem zijn eten. Is voor jou rustiger en ook niet gevaarlijk voor de kinderen. Denk dat het voor de hond ook een stukje rust creeert

Frank allereerst proficiat met je hond, een springer spaniel is een leuke hond, die alles in zich heeft om een fijne familiehond te worden.

Op de tweede plaats proficiat met je houding. Je legt de 'schuld' niet bij de hond, maar probeert te kijken waar het door komt en eventueel te kijken waar je zelfs tekort gekomen bent.

Baknijd begint vaak al bij de fokker, pups krijgen heel aandoenlijk al ieder een eigen bakje wat ze zo al leren 'verdedigen'. Mi zou het beter zijn als fokkers genoeg voeren en dat in een grote portie doen, zodat pups leren dat ze niet hoeven te vechten om te eten en geen eigen bak hoeven te verdedigen.

Mbt de huidige baknijd van je hond, zou ik niet zoals meerdere adviseren het accepteren en de hond zijn ruimte gunnen en apart voeren. Nu is het zijn bak die 'verdedigd' wordt, nadien misschien zijn mand, zijn peeltje, iets anders enz.
Mi moet de hond jou en je evt. gezin leren vertrouwen en accepteren dat de er mensen ind e buurt zijn, kinderen. Mi moet je een hond ten alle tijden alles af kunenn pakken, tenslotte kan het ook zijn dat hij iets slechts te pakken heeft. Dat vertrouwen heeft nu tijd nodig en veel geduld van jouw kant.

Investeer hier in (TEL: Tijd Energie en Liefde). Neem de tijd als je gaat voeren: houd de bak vast, begin leeg en doe er met je hand telkens wat bij. Zet in de volgende fase (pas als bovengenoemde goed gaat) af en toe de bak neer, houd hem vast pak hem weer op enz. eea valt niet allemaal te omschrijven want is afhankleijk van de reactie van je hond. Zorg eerst voor een rustige omgeving en bouw ook dit naderhand op.

Leer bovendien je hond het commando: los! Begin met een speeltje dat hij apporteerd (voor een spaniel geen probleem) en ruil het op het commando los, voor iets wat hij heel lekker vind. Als hij het commando goed begrijpt, pas het dan toe op de voerbak en ruil die ook voor iets wat hij nog lekkerder vind.

Dit alles kost tijd en die moet je er voor nemen. Bedenk dat het 6 maanden geduurd heeft om zich te kunnen ontwikkelen, dus verwacht ook niet dat het 123 over is.

Honden zijn gelukkig heel flexibel, wij kunnen ons heel wat fouten permiteren. Accepteer echter ook als je hond eens in de fout gaat want..... ook dat kan gebeuren.

Interessant Chris,want ik had laatst ergens gelezen dat samen uit 1 zo'n groot bord eten ook dat verdedigen van voedsel in de hand werkt,omdat die pups dan vlak naast elkaar staan en niet rustig kunnen eten.(idd met misschien te weinig eten)

Maar ideaal zou dus zijn; 1 groot bord met echt heel veel eten,zodat ze zich goed rond kunnen eten en niks meer willen,en zo voldaan stoppen met eten? en niet eens meer naar elkaar om (kunnen)kijken.
Als ik het goed begrijp wat jij bedoelt.

Klinkt héél logisch!! en vredig!

Ik vind die aparte bakjes ook enig om te zien Soraya en het lijkt zo vredig, maar mijn ervaring is het tegenovergestelde.

Wij voeren pups ad libitum uit een grote bak. Dat wil zeggen dat er voor moeder en pups bijna altijd voer aanwezig is naar behoeven. Vaak eten ze samen, maar soms ook niet.

Tot nu toe (meer dan twintig jaar) hebben geen enkele van de nakomelingen die zo opgegroeid zijn baknijd mbt mensen gekregen.

De pups eten vaak samen, soms komt een kat of een kip een graantje meepikken. Bijkomend voordeel is dat onze moederhonden nooit mager worden, soms komen ze zelfs bij van een nestje. Pippie had afgelopen jaar 8 pups, die dag en nacht bij de moeder waren en konden drinken, maar Pip was wel bijgekomen van het nest en niet afgevallen.

Quark en vers vlees ed, staat niet de hele dag, maar voer ik wel genoeg totdat niemand meer honger heeft.

Ik denk dus idd dat er bij jouw voorbeeld niet genoeg gevoerd werd Soraya.

oei als je Lola gezien had, zij was echt een grauwende wolf, zij gaf aan ruimte nodig te hebben, voelde zich bedreigd.

Het is heel simpel overgegaan door die ruimte ook te geven. Zonder allerlei oefeningen die volgens mij alleen maar stress hadden opgeleverd. Het ging ook eigenlijk best snel dat je alweer in de buurt kon komen, we deden dat op een heel natuurlijke manier zonder einige druk. Al gauw was het zo dat ze na het eten even naar me toe kwam uit zichzelf, het leek alsof ze een goedkeuring wilde. Ik sprak haar dan altijd even vriendelijk toe en dat leek ze prettig te vinden.

Dat ik alles af kon pakken als het werkelijk nodig is bleek toen ze een halfleeg blikje hondenvoer te pakken had waar iemand rattengif in gedaan had. Ik zag het toevallig (het was bij ons in de tuin neergezet) en riep haar meteen bij me. Ze liep met het blikje in haar mond naar me toe en ik kon het gewoon pakken.


Ik denk als ik had gaan oefenen met een etensbak dat zij minder rustig en veel wantrouwiger was geworden en dat ze misschien wel weggelopen was met blikje.

Voor alle duidelijkheid, het is dus niet zo dat als je de hond de ruimte geeft dat je voor eeuwig dat moet blijven doen, het komt vanzelf ook goed en op een natuurlijker manier is mijn ervaring.

Naar mijn mening moet je dus eerst die basis hebben voordat je gaat oefenen met voedsel erbij doen in de bak en los oefenen e.d.

Thanks voor je antwoord Chris,ook al zal ik nooit een nest fokken,toch vind ik het mooi en nuttig om te weten!

Bedankt voor alle reacties op het probleem baknijd wat ik heb met Django.
Als ik alle reacties bijelkaar optel kom ik tot een conclusie dat ik Django voorlopig alleen moet laten als hij aan het eten is.

Wij zijn pas beginnelingen in de hondewereld dus er zullen nog wel meerdere topics volgen.
Wij willen het zo graag goed doen, daarom zijn alle tips welkom.
Kleine kinderen heb ik niet, ze zijn al groot, dus dat probleem heb ik gelukkig niet.

Helemaal top en we zijn allemaal ooit beginners geweest in de hondenwereld haha... Dus lekker blijven lezen, dan komt het vast vanzelf goed In ieder geval top dat je zo je best wil doen voor je hond

Voedsel nooit afpakken, bij geven met je hand werkt veel beter.
Ook de voerbak niet verplaatsen als hij bezig met eten is.

Helemaal eens met Lady! Je hond moet het vertrouwen krijgen dat je zijn eten niet wilt afpakken. Geef zijn voer en ga op afstand voertjes gooien. Verklein rustig de afstand, maar niet te snel. Ga hem absoluut NIET proberen te aaien, als ik eet heb ik ook geen behoefte aan iemand die aan me zit.  Laat me lekker met rust eten! 

Zijn voerbak bij jou op schoot terwijl hij bang is dat je hem afpakt leert hem niets, hij zal met angst blijven eten, dat angstige gevoel raakt hij zo niet kwijt.
In 2 porties voeren en zijn voerbak afpakken, daar is hij juist zo bang voor. Nooit voerbak afpakken! 
Met voertjes gooien leert hij een positief gevoel te krijgen van jou als hij eet en hij zal merken dat je absoluut niet zijn bak wilt afpakken Eten = lekkere voertjes van de baas.
Baknijd is angst dat zijn voer wordt afgepakt, leer hem met geduld dat je dit nooit zal doen!