Hond sloopt ineens alles

Hoi allemaal,

Afgelopen zomervakantie zijn wij in een week tijd 2x een dagje uit geweest met het gezin. De hond mee zou verschrikkelijk onhandig zijn, dus die hebben we thuis gelaten. We gingen ´s ochtends rond 11 uur weg, en waren ´s avonds rond 8 uur weer thuis. We waren dus zo´n 9 uur weg, terwijl de hond normaal gesproken maximaal 6 uur alleen is, en incidenteel 8 uur alleen. Tot 8 uur alleen ging altijd prima, maar omdat we 9 uur wel heel lang vonden, hadden we geregeld dat de buurvrouw (die onze hond heel goed kent, onze hond is gek op haar) 2x langs zou komen om een lange wandeling met haar te maken. Prima, leek ons.

Maar sindsdien lijkt het alsof onze hond doodsbang is om alleen te blijven. Al het slechte gedrag wat ze als pup vertoonde is weer terug namelijk. Destijds hebben we er heel lang over gedaan om dat te stoppen, en nu moeten we weer van voor af aan beginnen :-(. Zodra we de kamer uitlopen (al is het maar om naar de wc te gaan) begint ze met slopen. Wat op tafel ligt pakt ze en maakt ze kapot. Ligt er niks op tafel, dan gooit ze de bloempotten omver en scheurt ze de plantjes uit elkaar. Vanmorgen was ik even boven de was aan het doen, en toen ik net beneden kwam had ze een gat in de muur gekrabt!!! Al het pleisterwerk weg, je ziet zo het baksteen zitten! Mijn vriend doet haar dus steeds in de gang als hij even weg gaat, maar daar heeft ze inmiddels al 2 paar schoenen kapot gekauwd. Die hebben we dus allemaal weg moeten halen, inmiddels staat de trap vol met schoenen. En diezelfde trap hebben we weer moeten afschermen met een traphekje. 's nachts slaapt ze normaal gesproken op de gang, maar ze komt sinds kort weer steeds naar boven 's nachts. Daarbij zit ze ook de hele nacht te janken, echt verschrikkelijk. Ik slaap amper nog. Afgelopen nacht heb ik beneden op de bank geslapen om nog een beetje slaap te krijgen. Verder is ze ineens vergeten wat zindelijkheid is. Als ik haar uitlaat doet ze helemaal niets. Maar zodra ze thuis komt gaat ze poepen en plassen. Ik neem haar meestal gelijk weer mee naar buiten, net zoals toen we haar als pup zindelijk maakten, maar nu is dat vrij lastig omdat ze het vaak doet als wij er niet zijn.

Ik vind dit echt totaal niet leuk, de gedachte om haar terug te brengen naar het asiel is ook al door mijn hoofd geschoten, heel erg. Dat zou ik nooit doen, want ik ben stapelgek op mijn lieve hondje, maar dit gaat zo gewoon niet. We kunnen haar niet alleen laten, er moet altijd iemand bij haar zijn. Ik heb ook geen zin om voortaan op de bank te slapen bij haar. Ik ben sinds afgelopen maand mijn inkomen kwijt, dus een honden gedrags deskundige kan ik voorlopig niet betalen. Alle tips die ik destijds (toen ze pup was en dit gedrag ook vertoonde) bij de hondencursus kreeg halen nu niks meer uit... Iemand tips om dit gedrag te stoppen?

je hond kon dit dus duidelijk nog niet aan...
slopen is vaak verveling, of stress...

ik zou weer helemaal terug naar basis, aangaande het alleen blijven...echt terug naar minuten of seconden werk, en van daaruit weer opnieuw beginnen...

veel bewegen, dat maakt het iets makkelijker voor je hond om rust te vinden in huis..en weer opnieuw beginnen met alleen zijn, in kleine stapjes

iets anders dan dit kan ik niet bedenken..

ga iig niet straffen of boos worden, je hond kan hier weinig aan doen

Beweging krijgt ze voldoende denk ik. Ik loop 2x per dag een uur met haar door het park, waarbij ze ook veel met andere honden speelt. Als we daarvan thuis komen is ze altijd bekaf. Daarnaast nog 2-3x per dag een kwartiertje uitlaten.

Omdat ik nu werkloos ben, ben ik ook bijna altijd thuis gelukkig (elk nadeel heb zijn voordeel ). Maar zelfs als ik alleen maar even iets boven ga halen ofzo, sloopt ze gelijk de halve woonkamer. Dan ben ik nog geen minuut weg! Of als ik alleen maar in de keuken sta (open keuken), dus alleen maar uit het zicht...

Ze is duidelijk totaal de weg kwijt.
Ik denk niet zozeer door die 9 uur  maar door de interuptie van de buurvrouw.
Heel lief bedacht, maar soms onverstandig, want dat is niet alleen heel gezellig het verstoort ook het met zorg aangeleerde ritme.

En nu is ze in de war, en ze is niet onzindelijk, ze voelt zich thuis niet veilig.
En wat verspreidt de meeste geur van haarzelf............ haar ontlasting en urine.
Ik denk dat ze probeert bij man en macht haar situatie weer onder controle te krijgen.

Dat doet ze door slopen (geeft aandacht en hun hond krijgt er een prettig gevoel bij, het geeft "afleiding") en dat doet ze door snachts jullie aandacht te trekken, en door dus haar ontlasting in huis te doen.

Wel bijzonder dat 2 van zulke dagen zulke heftige reactie geeft, ze is, zoals Jeroen stel, dus nog helemaal niet toe aan zoiets, maar ja, dat weet je niet altijd van te voren.

Hou vast aan het idee dat het eerder ook gelukt is !!!
Ze kan het dus wel.

Nu is het zaak haar wereld weer veilig te maken, dat ze dat kan overzien zonder dat ze extreme dingen moet doen om controle uit te oefenen, dat controleren is echt een uiting van pure onzekerheid.

Dus...... back too basic, en dan wel heel grondig.
Wees helder tegen haar, hou alles kort en simpel, wandelingen niet te veel prikkels, maar anderzijds, neem wel rustig de leiding, als jij leiding geeft, hoeft zij niet te controleren.
Zo ook in huis, wees duidelijk in wat je van haar verlangt, hou het heel kort, geef aan dat als het 20 seconden goed is gegaan, dat is wat je van haar wilt.

Doe korte denkspelletjes met haar, maar jij begint en eindigt met het initiatief.
Zo gaat ze weer voelen dat ze kan vertrouwen op jou mening en beslissingen.

Je kan haar nu even niet alleen laten, haar terug laten vallen in paniek maakt het alleen maar erger, maar doe wel elke keer als je weer gaat opbouwen hetzelfde, zelfde manier, zelfde plaats, zodat ze weer structuur ziet en daarop gaat vertrouwen.

Ik begrijp je paniek, een hond die zo slecht alleen kan zijn, ook snachts, is echt slopend, maar nogmaals: het ging eerder wel goed, dus ze kan het wel, nu is het zaak om haar even in alle rust weer te laten zien, dat jullie nog steeds dezelfden zijn, jullie de verantwoording dragen over alles, en zij kan vertrouwen dat het goed en veilig is.

Straffen heeft geen zin, je weet eigenlijk niet eens wat je straft, angst en gevolg van angst kan je ook niet straffen, wel kan je helder zijn, doe dus ook wat oefeningen met haar in gehoorzaamheid, niks moeilijks, maar neem het initiatief weer over.


Niet makkelijk hoor, veel sterkte !!