Hulp nodig! Onze hond wordt morgen ingeslapen! Twijfels..

Hallo Allemaal,

Vanwege mijn twijfels over de geplande euthanasie van de hond van mijn ouders hoor ik graag jullie mening. Ikzelf hou zielsveel van deze hond en zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen de hond onterecht te laten inslapen. 

Onze hond Layka (Duitse herder teef) is bijna 9 jaar en heeft waarschijnlijk al lange tijd suikerziekte. (veel drinken, vermageren, staar) Vorige week ben ik met haar naar de DA gegaan omdat ze nagenoeg blind is geworden. De DA heeft een urinetest gedaan en ze bleek een veel te hoge suikerwaarde te hebben. Hiervoor is ze nu bezig met een insulinekuur die nog maar niet aan wil slaan. Haar bloedwaarden blijven schommelen tussen 23 en 26. Op advies van de DA hebben we na 3 dagen behandeling de dosis iets verhoogd, maar zonder succes. 
Ze is momenteel wel loops en ik meende ergens te lezen dat loopsheid de werking van insuline tegengaat (correct me if i'm wrong)

Onze hond is altijd een leuke speelse hond geweest. Elke dag gooi ik een kwartier tot een half uur met een tennisbal en er wordt vaak met haar gefietst en gewandeld. Ook nu ze blind is geworden schijnt ze er nog veel plezier in te hebben. Alleen ze knalt (nu nog) overal tegenaan.. Ikzelf heb het gevoel dat ze moet wennen aan het feit dat ze blind is geworden. 

Vandaag heeft ze, toen ze een paar uurtjes alleen was, haar rug (net boven de staart) los gebeten. De plek heeft een doorsnee van ongeveer 5 centimeter, het ziet eruit als een soort brandwond. Al met al was dit reden voor mijn ouders om de DA te bellen om een afspraak te maken voor een spuitje. Dit gaat morgen gebeuren.

Ikzelf ben een beetje radeloos en wil graag jullie mening eens horen. Moeten we wachten met de insulinekuur tot na de loopsheid? Of direct steriliseren? Of is euthanasie de juiste oplossing om haar veel leed te besparen? Ikzelf wil het beste voor de hond, maar ik kan momenteel niet bepalen wat dat is.

Alvast bedankt voor jullie reacties!

Als je morgen niet voor het inslapen gaat, hoe is dan de kwaliteit van het leven van je hond?

Als jij schrijft dat ze nog in vanalles plezier heeft, en op de insuline na, en tja dat bijten aan de staart klinkt het wel alsof ze nog veel kwaliteit heeft en plezier in het leven, en levenskracht.

Ik kan alleen niet een beslissing maken voor jouw en je ouders. Maar lijkt dat jullie samen wel moeten kijken voor hoe of wat.

Wow , ik vind het eigenlijk een beetje kort door de bocht van je ouders,maar ik zit het alleen maar te lezen en je ouders maken de hond dagelijks mee.Maar als ik uit ga van wat jij schrijft lijkt me dit nog geen zaak om de hond daarvoor in te laten slapen.
Praat met je ouders, de blindheid is niets aan te doen maar vind ik geen reden om je hond daarvoor in te laten slapen, de hond kan daar in zijn eigen omgeving goed mee om leren gaan.de blindheid zou wel een gevolg kunnen zijn van de suiker.Dat de hond de aanzet van zijn staart heeft stukgebeten zou een hotspot kunnen zijn, en is goed te behandelen maar wijst wel op een verlaagde weerstand. ik zou nogmaals naar de da en vragen om verder onderzoek.

Oef...lastig.

Heb je je twijfels al besproken met je ouders?
Er zijn ook brokken voor honden die diabeet zijn.
Vraag er eens naar bij je dierenarts.

Inderdaad is het botsen tegen alles aan, nog het wennen aan dat die blind is.
Na verloop van tijd gaat deze hond het beter leren, maar ook de neus word nog sterker waardoor die zich ook goed red in en rondom huis (bv de achtertuin)

Deze pagina geeft wat meer inzicht over diabetes bij honden.
http://www.licg.nl/20l/

Negen jaar is nog jong.
Mischien dat de hond nu laten helpen een beter optie zou zijn.
Het is altijd de proberen.

Ik weet verder ook niet goed wat ik moet zeggen, maar mijn hart gaat naar je uit.

Ik ga mee met m'n voorgangers. Dit klinkt als een hond die nog veel plezier in het leven heeft, ondanks haar lichamelijke beperkingen.
Je kan altijd een andere DA raadplegen, of advies vragen hier op het forum specifiek over de diabetes van de hond.

Ik wens je veel wijsheid, het is een zware en moeilijke beslissing.

Bedankt voor de reacties. Kwaliteit van leven lijkt mij persoonlijk nog wel goed. De hond kruipt niet in een hoekje e.d. Maar ik kan niet zien wat de suikerziekte inwendig al heeft aangetast. Ik kan niet aan haar zien dat ze nu al pijn of iets dergelijks heeft. Ik zal morgen de DA nog een keer vragen. Het is en blijft moeilijk.. Ik zou graag willen weten of de insuline wel aanslaat als ze niet loops zou zijn..

Als het goed is laat een DA een hond niet ''zomaar'' gaan
Als hij denkt dat er nog iets te proberen valt zal hij dat zeker bespreekbaar maken en andersom kan jij hem ook je vragen stellen en kan hij daar op antwoorden.
Als hij denkt dat de insuline wel aan kan slaan na de loopsheid, zal hij dat echt wel eerlijk zeggen en bespreken met jou en je ouders.

Het lijkt mij heel moeilijk om in jou schoenen te staan.
Ik wens je veel wijsheid en sterkte morgen en stel echt al je vragen zodat je onzekerheden weg zijn.

Succes

Ik heb zelf een hond met suikerziekte opgevangen voor het asiel, enkele maanden geleden. Zij is ingeslapen. Ze begon te schommelen met haar suiker, kon haar urine niet meer ophouden, gilde het uit en gromde/haalde uit wanneer je haar aanraakte, haar spieren waren helemaal verzuurd door de suiker waardoor ze pijnstillers kreeg. Het was overduidelijk dat zij het NIET meer naar haar zin had, helaas.. Met een hoop dokteren was het misschien nog goed gekomen, maar gezien het feit dat ze op leeftijd was (wel jonger dan jullie hond..) en het feit dat ze waarschijnlijk niet geplaatst zou worden, is de beslissing genomen om met haar te stoppen..

Kijk naar de hond. En bel gerust de dierenarts met vragen die je hebt. Daar zijn ze (ook) voor!

Wat een moeilijke situatie voor je.

Het is nog maar heel kort geleden dat de diagnose is vastgesteld en jullie zijn nog maar net met de behandeling van de suikerziekte begonnen. Dat op zich zou voor mij al een reden zijn om het nog even aan te zien.

Zoals je het verder beschrijft, lijkt Layka nog plezier genoeg te hebben. Natuurlijk moet ze wennen aan het blind zijn. En, zoals Helene al beschrijft, kan de plek boven de staart een hotspot zijn die goed te behandelen is. Op zich dus allemaal ongemakken die op zich goed te verhelpen zijn. 

Als ik jou was, zou ik met mijn ouders gaan praten en toch om wat uitstel vragen. Geef het wat meer tijd om een en ander in kaart te brengen. Voorkom dat je jezelf later verwijten gaat maken omdat je Layka misschien te vroeg hebt laten inslapen.

Ik hoop dat je ouder hiervoor open staan.
Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen.

Als het echt slecht gaat met je hond dan is inslapen niet verkeerd.

Maar als je twijfelt : Zelfs als er een afspraak gemaakt is, dan hoeft die nog niet door te gaan... Dit is geen afspraakje voor een gebitscontrole.. maar wel een dat over inslapen gaat.

Als je denkt dat de loopsheid iets te maken heeft met het slechte reageren op de medicatie... dan kunnen jullie toch nog even afwachten.

Ben je zeker dat je hond aan haar staart gebeten heeft ? Of is het misschien een hotspot die plots erg op een grote open wonde lijkt omdat het haar uitgevallen is ?

Blind zijn op zich hoeft geen indicatie tot inslapen te zijn. Je kunt het in huis zelf makkelijker voor je hond maken door dingen niet voortdurend te verplaatsen en kussen, drinkbak en dergelijke op een makkelijk te bereiken en steeds dezelfde plaats te zetten.
Het is ook geen ramp als ze al eens ergens tegenaan loopt. Ze zal vanzelf wel minder bruusk reageren. Spelen kunnen jullie op een veilige plaats... Grasveldje... speeldeken in een slaapkamer of gang...

Voel je niet schuldig als uit alles blijkt dat inslapen het beste is. Jullie gevoelens en de kennis van een DA zullen veel licht hierop werpen. Maar als je echt twijfels hebt... is een poosje uitstellen misschien een vervelende stap/vraag... maar wat een ander er ook van denkt : Het is geen ramp en dat gaat wel voorbij.

Succes en sterkte als het nodig is ! Alle goeds voor je hondje gewenst!

het is nu alles tegelijk...gaat de insuline aanslaan, wennen aan de blindheid, een gebeten plek...waarvan je niet weet wat de oorzaak is. kan uiting van stress zijn, zwakte door te hoge suiker...hotspot.

persoonlijk zou ik nog een klein beetje meer tijd willen, maar je hond wordt ook door anderen geevalueerd. ieder heeft zijn eigen kijk.

ik wens je hoedanook veel sterkte

poeh.... lastig te beoordelen vanaf een beeldscherm...

heb je deze site al gevonden:

http://www.dierendokters.com/honden/suikerziekte-diabetes

Als er ook staar is dan is idd de kans groot dat je hond al langere tijd aan suikerziekte lijdt... alleen een blinde hond kan ook een prima leven hebben... en zelfs aan staar is wat te doen....

Zoals ik je verhaal lees zou ik zelf het gevoel hebben dat het allemaal te snel gaat... vorige week naar de DA... suikerziekte... juiste dosering insuline moet nog gevonden worden... hond heeft nog wel lol in het leven.... zowel de hond als jullie moeten nog leren omgaan met de blindheid...

Als ik jullie was zou ik niet morgen al laten inslapen, maar morgen een goed en eerlijk gesprek hebben met de DA over de opties. Stel ook vooral de vraag "als dit uw hond was, wat zou U doen?" Als je een goede en betrouwbare DA hebt dan zal hij/zij alle tijd nemen om alles door te spreken.. alle kostenplaatjes duidelijk maken... en zich vooral uiten over de kwaliteit van leven van jullie hond bij de opties die er zijn.

wat er morgen ook gebeurt, heel veel sterkte! Mochten jullie toch morgen beslissen dat een spuitje het meest humaan is... geef haar svp een extra knuffel van mij....  en aarzel niet om je verdriet ook hier te delen! 

@D&D: een echt goede DA zal idd tegenspreken als inslapen niet nodig is... opties geven en goed uitspreken wat de mogelijkheden zijn. Helaas weet ik inmiddels dat er ook minder goede DA's zijn... en die doen gewoon wat de baas wil... ook als het niet echt nodig is.

Diabetic intact bitch

Diabetes hond

.

Dit klopt helemaal. Allereerst een sterilisatie bij een teefje. Suikerziekte heeft met de hormonen te maken. Geen enkele reden om een teefje met suikerziekte in te laten slapen en dat zou elke goede dierenarts moeten weten en zelf ook bespreekbaar maken. De insuline heeft inderdaad tijd nodig.

Ennnn ik spreek uit ervaring. We hebben zelf namelijk een hond van 9 jaar die dit het afgelopen jaar ook overkomen is......na de sterilisatie was insuline spuiten ook niet meer nodig omdat het lichaam dit weer zelf ging regelen door een goede nabehandeling van de dierenarts.

Ik heb eigenlijk geen woorden hier voor dat deze hond dan maar ingeslapen moet worden terwijl kwaliteit van leven nog zo goed is.......

Ik denk dat we het ook moeten bekijken vanuit de kant van de ouders.
Wij zullen heel erg ver gaan met het oplappen van een hond, misschien denken haar ouders daar anders over mede door de leeftijd van de hond.

Suikerziekte tast natuurlijk heel veel aan van binnen en als dat moeilijk onder controle te krijgen is dan blijft het schade aanrichten. Ze is immers al blind geworden.
Misschien laten ze haar liever gaan voordat ze echt gaat lijden, dat ze haar dat niet aan willen doen. Dat kan ik goed begrijpen.
Misschien is het inderdaad wat aan de snelle kant maar haar ouders zullen daar een goede rede voor hebben.

Ts, praat nog even met je ouders vandaag.
Vraag waarom ze haar zo snel willen laten gaan. Misschien dat je hun keuze dan beter begrijpt.
Geef ook goed aan waarom jij vind dat het te vroeg is, misschien begrijpen ze jou beter en willen ze het toch nog een tijd proberen.
Ga mee naar de da en leg daar ook je twijfels op tafel.

Sterkte!

Waarschijnlijk al lange tijd suikerziekte? Waarom ben je niet al vel eerder naar de da gegaan? Had er iets aan gedaan kunnen worden zou ze nu niet blind zijn. En nu in laten slapen? Erg makkelijk hoor... Zo te horen heeft de hond nog kwaliteit van leven maar moet ze zich leren aanpassen.

Sorry masr laksheid om naar de da te gaan maakt me ontzettend kwaad.

Misschien moet je hier niet over oordelen...
Je weet niet wat er in de tijd vooraf gebeurd is.

Suikerziekte is niet iets wat je 1,2,3 opmerkt. Mijn kat is 4 maanden geleden overleden aan de gevolgen daarvan omdat wij niet wisten dat hij suikerziekte had, je zag geen verandering aan gedrag, eetlust, water drinken oid. (Wij wilden beginnen met de insuline maar hij had het zelf al opgegeven en dus moesten we hem laten inslapen). Hij had waarschijnlijk ook al langere tijd suikerziekte maar als je dier niets laat merken ga je dan voor de lol naar de DA? ff checken? Nee. Dus inderdaad, niet zomaar oordelen.

On topic:
Van wat ik begrijp aan jou verhaal heeft de hond nog plezier in het leven en heeft hij nog energie. Ik zou met je ouders in gesprek gaan en jou twijfel met hen bespreken. Ik zie de hond natuurlijk niet elke dag zoals jou ouders maar ik zou inslapen nog even uitstellen.

Ik begrijp de reactie van Kim eigenlijk wel hoor.
Natuurlijk is suikerziekte niet iets wat je gelijk merkt.
Maar je ziet toch dat je hond blind aan het worden is?
Dat gebeurd toch niet in één week tijd?
Zonder te oordelen vind ik de zin: vorige week ben ik met haar naar de DA gegaan omdat ze nagenoeg blind was geworden" ook een beetje vreemd.
Waarom TS pas zo laat naar een DA is gegaan weet ik niet, daar heeft ze misschien wel haar redenen voor gehad. Maar net als Kim schiet die zin bij mij ook een beetje verkeerd.

Even ontopic, ik denk dat ik zou uitzoeken met de DA wat de opties zijn en de kansen en zeker de kwaliteit van leven. Zoals TS haar hond beschrijft denk ik dat ze het nog best naar dr zin heeft.

Ik snap het ook wel, is misschien de manier waarop het gezegd word.
Gelijk vol in de aanval waar Ts nu helemaal niks aan heeft.
Het is de hond van haar ouders dus misschien mocht ze helemaal niet gaan.

.

Ik durf hier gerust wat over te zeggen. We hebben het zelf meegemaakt dus spreek zeker uit ervaring....

Als je hond gaat vermageren en blind aan het worden is merk je dit op als baasje zijnde!

TS zegt zelf dat ze elke dag met de hond bezig is.

Het gaat er niet om of je er iets over durft te zeggen.
Het gaat erom dat ze aan die aanvallen helemaal niks heeft en dat we de situatie niet kennen.
Misschien mocht ze niet gaan van haar ouders.
Het is al moeilijk voor haar en dan heeft ze niks aan verwijten.

Helemaal mee eens. Er is een verschil tussen durven... en durven en 2 keer nadenken.

Persoonlijk vind ik het erg knap dat je ouders jullie hond een hoop leed willen besparen.. Vaak ga je omdat je van het dier houdt te lang door.. Dat de hond vermagerd en blind word is natuurlijk een teken van ouderdom maar ook dat er iets niet goed is *(suikerziekte maar miss ook al wel van binnen)*.. Ik zelf zou heel eerlijk naar de hond kijken en me afvragen wil ik dit nog.. *(Wij zijn doordat we van ons vorige hondje hielden te lang doorgegaan, ja maar hij had nog plezier in het leven, ja maar hij ging nog wel graag mee,. ja maar.. maar achteraf hadden we hem dit leed moeten besparen en hem los moeten laten..)* 

Het is natuurlijk makkelijker praten vanachter een beeldscherm vandaan maar neem aan dat je ouders ook stapelgek op jullie hond zijn en die dit goed met de dierenarts hebben besproken.. Het is voor jullie allemaal niet niks om de hond in te laten slapen maar als dat veel leed en pijn kan voorkomen.. is het misschien wel het beste..

Heel veel sterkte in deze moeilijke dagen ..

.

"We " de situatie niet kennen? Jij misschien niet maar ik wel wat suikerziekte bij een hond betreft. Als je hier je verhaal kunt komen doen over je hond lijkt mij dat je als kind ook deel uitmaakt van het gezin samen met de hond. Trouwens zoveel "aanvallen" als jij schrijft zie ik hier in dit topic niet staan.

Er wordt hier wel de keuze gemaakt tussen insuline spuiten bij de hond of niet. Lijkt het mij ook verstandig om af te wachten wat de insuline doet....Vaak wordt er om de dag gekeken of de suiker spiegel stabiel wordt en hoeveel insuline de hond nodig heeft.

De hond is nog geen 9 jaar......

Ik heb het niet over de situatie van suikerziekte kennen.
Ik heb het over de thuis situatie voor Ts.
Ik snap prima wat Kim bedoelt maar die aanval was nergens voor nodig.

Misschien mag Ts zich wel nergens mee bemoeien dat ze daarom hulp komt vragen.
We kennen haar ouders toch niet.

Het is toch al zwaar genoeg voor haar zonder de verwijten dat ze eerder hadden moeten gaan. Het veranderd niks aan de situatie zoals ie nu is dus het heeft ook geen zin om er over te beginnen.
Geef liever tips en uitleg over suikerziekte. Daar heeft ze veel meer aan.

.

Tips?? Er staan in elke post van mij tips....

Geef ze zelf dan ook i.p.v. andere aan te wijzen hoe er gereageerd wordt.

Ts schrijft t zelf letterlijk.

Waarschijnlijk al heel lang suikerziekte aangezien ze erg veel drinkt, vermagert en blind is..

Sorry maar als je dit als baasje niet merkt

Maar je merkt t wel en je doet er niks aan sorry maar dat is in mijn ogen verwaarlozing!

En dan nu in laten slapen? Dacht dat jullie dierenliefhebbers waren...

Wat erg... Lijkt me een verschrikkelijke situatie...
Ik heb geen ervaring met wat dan ook, dus ik hoop dat je hier wat tips krijgt.
En ik mag toch hopen dat een DA een hond niet zomaar laat gaan...

Hier vroeger ook ervaring mee gehad met een teefje.
Blind zijn, hoeft geen probleem te zijn, daar leren ze heel goed mee om te gaan.

Wat ik samen met de DA destijds heb door gesproken en gedaan is, de teef laten steriliseren, daarna is de insuline aangepast en kwam er rust de schommelingen.
De hormonen die vrij komen tijdens de loopsheid hebben heel veel invloed op de insuline.

Ons teefje was 9,5 jaar en is uiteindelijk blind, maar wel gelukkig bijna 13 jaar geworden.

Zeg erbij, elke hond is anders, ik ken jou hond niet, door jou eigen observaties zou je tot een oordeel moeten kunnen komen, eventueel in samenspraak met jou DA.

Succes en heel veel sterkte.