Nu Kilo een maandje bij ons is, is hij niet meer zo bang van mijn vriend. MAAR alleen mij volgt hij overal, en hij luistert vooral naar mij. Van mijn vriend houdt hij gewoon afstand en zal hij zelden of nooit vrijwillig mee gaan knuffelen.
Nu heb ik gelezen dat Chihuahua's eenkennig kunnen zijn, dus zich vooral hechten aan 1 baas. In ons geval zou dat dus kunnen kloppen.
Maar is dit een fabeltje of merken jullie dat ook bij jullie Chihuahua of Chi's van vrienden/familie.
hier zijn ze helemaal niet eenkennig,
als ze niet op mijn schoot mogen, gaan ze gewoon naar de andere bedelen of daar nog een plaatsje vrij is
wel is het zo dat ik ze alleen los kan laten, maar dat heeft denk ik meer met consequentie te maken dan met eenkennig,
maar hier geeft ook iedereen ze eten, laat ook iedereen ze buiten en speelt ook iedereen met ze
misschien moet je vriend meer ondernemen met Kilo en jij een beetje afstand nemen
Ik neem nu soms wel meer afstand en mijn vriend knuffelt soms wel eens met hem, op de manier dat Kilo het leuk vindt. Maar toch hangt hij meer aan me
ze zullen hier misschien wel eerst naar mij komen, en naar mij het beste luisteren
maar dat vind ik niet eenkennig
ik vind het ook super fijn als ze eerst mij komen begroeten
maar eenkennig zijn ze helemaal niet, geen van 2
in het algemeen is de Chi wel erg eenkennig hoor
er zullen zeker uitzonderingen zijn - maar de Chi hecht zich in het algemeen sterk aan zijn "eigen" roedel of aan bepaalde personen uit die roedel (het zijn ook meer mensenhonden dan hondenhonden)
dus jouw situatie is heel herkenbaar
Is je hond wel op mannen gesocialiseerd?
Uiteraard bij zijn vorige baasjes was er ook een man, en hij komt van een goede fokker (met stamboom) waar juist gesocialiseerd is. Bij zijn vorige baasjes hechte hij zich ook meer aan de vrouw dan aan de man...
Eenkennig vind ik op Jamie niet echt van toepassing wel dat ze zich hecht aan één baas. Maar ja, ik ben ook haar enige baas.
Mijn moeder past ook veel op haar en laat haar ook los lopen, dat kan ook makkelijk. Ze vindt eigenlijk bijna iedereen wel lief maar als ik er ben dan is ze eigenlijk altijd bij mij.
Hier ook een "eenkennige" chi Bart trekt veel naar mij toe en kan piepen als hij me mist dat doet hij niet bij mijn man die net zo gek met hem is hoor.
Maar hij is gewoon een goede 2e want Bart ja in de avond graag bij hem liggen op de bank.
We zien het ook al bij ons nieuwe meisje ze trekt al het meeste naar mij toe.
Maar misschien komt het ook wel omdat ik het meest met ze knuffel en onderneem.
We gaan samen naar puppyles maar ik doe de les mijn man zit aan de kant.
Zo hebben we dat toen ook met Bart gedaan.
Het hoort bij het ras hoor.
hier ben ik ook degene die het meeste met de honden onderneem, dus dat kan ook een factor zijn
hier precies hetzelfde ben ik wakker en ga ff buiten zitten komt alles naar mijn toe, en niet naar mijn vriend, bij mij komen ze vaker zitten en kroelen en bij mijn partner soms. naar mij luisteren ze ook en aan mijn vriend hebben ze echt het lak ana met luisteren, hoef maar een keer te roepen en vaak is het klaar, en mijn vriend kan roepen wat hij wil, maar dan zijn ze vaak ineens doof. wel als hier bezoek komt springen ze bij iedereen op schoot. mimi is een kat uit de boom kijker, maar eenmaal als je ze kent is ze niet bij je weg te slaan hoor.
Het vorige hondje van mijn ouders was ook een chihuahua, en die was héél eenkennig, maar dan in negatieve zin. Als hij bij mijn moeder op schoot zat mocht je niet te lang in haar richting kijken of hij was al aan 't grommen, laat staan dat je haar aanraakte...
hmmm dat lijkt me niet echt eenkennig, maar niet opgevoed haha :p
Hier ook een chi die geen allemansvriendje is. Dit zal deels met zijn onzekerheid te maken hebben maar ik denk dat het ook in 't ras zit (uitzonderingen daar gelaten).
Inmiddels zijn er 4 mensen bij wie Twinko enthousiast gaat kwispelen en aandacht komt vragen; mij beste vriendin, de buurvrouw, mijn vader en één collega. De rest krijgt alleen aandacht als ze eten hebben.
Ik heb geen verband kunnen ontdekken tussen deze vier mensen dus geen idee waarom zij wel zijn geaccepteerd. Maar ondanks dat is Twinko toch bij mij het meest op z'n gemak en verkiest hij mij altijd boven hun.
Ok, Chihuahuas kunnen dus wel eenkennig zijn
Tja, mijn ouders hadden misschien inderdaad het karakter van een chihuahua een beetje onderschat...maar voor de rest was hij wel ok hoor, hij was alleen te erg gefixeerd op mijn moeder
haha hier ook! Grommen op mijn schoot is op de schoot, dan krijgt hij geen steun van me. Dat werkt goed hoor
Mijn vader zegt altijd dat mijn ene chi geobsedeerd is van mij. Liefst loopt ze heel de dag achter mij aan. Als ze alleen thuis blijven blijft ze uit het raam kijken tot ik thuis ben. Maar ze is voor de rest lief tegen alles en iedereen maar zou mij altijd er boven kiezen. Mijn andere chi vind mij en mijn vriend allebei even leuk maar vreemde vind hij niks er zijn maar weinig mensen waar hij blij is dat hij ze ziet.
Mijn vriend is een hele rustige en is zelf dan ook van het motto "hij zal wel afkomen als hij wilt". Uiteindelijk is dat wel goed want dingen forceren is ook niet goed. Hij is nu een maandje bij ons en het is wel handig dat hij zo aan mij gehecht is want zo kan ik hem in nieuwe situaties brengen en kan hij op me vertrouwen en zo telkens meer leren. Dus of we er iets aan willen veranderen weet ik niet. Larah is de enige hond waar ik niet mee train, zij is gewoon de brave knuffelhond van thuis, en zij hangt dan weer heel erg aan mijn vriend. Hij traint niet graag met de honden zoals ik doe, hij knuffelt er liever mee
mijn dochter heeft 3 chihuahua's.
toen ze de eerste kreeg na haar scheiding, kwam Luna overdag bij ons als ze moest werken. ze werden opgevoed met mijn kooikerhondjes. Luna is de meest sociale, het meest hond. Daarna kwam Stella, die had wat langer tijd nodig om te wennen, maar met mij en onze honden gaat het goed samen. als echter mijn andere dochter of haar kinderen komen is het nog steeds erg blaffen, terwijl ze deze zomer al 6 wordt.
Sunny is de jongste. nu plm. 9 maanden. ze komen elke week samen bij ons. Sunny wil nog steeds niets van mij weten als ze bij ons is. ze komt niet, wil geen koekje, wil niet eten als ze bij ons is.
ik hoop dat dit over een tijdje goed gaat, want in mei moeten ze 3 weken bij ons zijn, als ze op vakantie zijn. ik heb al van alles geprobeerd, maar ze vindt mij blijkbaar toch niet aardig.
wie heeft er tips ?
mijn chihuahua , Smos, is 8 maand en is helemaal niet éénkennig wel naar zijn eigen volk. Mensen die behoren tot zijn "roedel"
indien er bezoek over de vloer komt dan zal ze zelfs nooit blaffen.
Wel komt er dan 1 plukje haar omhoog en is ze heel gereserveerd.
Na een kwartiertje komt ze tot zichzelf en zou ze het erop wagen om iets dichter bij het bezoek te komen
ik heb een dochter van 7 waar ze stapelgek op is
indien ze van school komt overstelpt ze haar met kusjes en kwispelt ze tot haar staart er bijna afvalt
ik moet eerlijk zeggen ik had een totaal ander idee van de chihuhua dan onze Smos uiteindelijk is geworden
in 1 woord gewoon fantastisch en absoluut voor herhaling vatbaar , zelfs voor mijn man denk ik
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?