epileptische aanval??

...Waarom overkomt dit toch altijd Bowie?!, nog geen 2 jaar jong, en ze heeft al zo veel pech mee gemaakt...
alvast sorry voor het lange verhaal...

ik werd rond 10.00 uur gebeld door mijn vriend of ik al pauze had op mijn werk,
want hij was weer richting huis met bowie want ze kwamen van de DA af...

hij werd vanmorgen wakker omdat jack aan het blaffen was, (de logeetjes lagen in de bench in de keuken, en mijn hondjes los in de kamer)
mijn vriend gaat kijken wat er aan de hand is en ziet jack blaffen tegen bowie,
als bowie mijn vriend ziet, begint ze te grommen, en laat ze haar tanden zien. ondertussen ziet mijn vriend dat ze haar urine laat lopen.
ze loopt onrustig heen en weer, gaat naar de keuken, en weer begint ze te grommen/tanden laten zien als ze mijn vriend ziet, en laat ze weer urine + ontlasting lopen. mijn vriend is snel naar zijn moeder gelopen, en toen hij terug kwam reageerde ze weer zo, (ze heeft nog nooit haar tanden laten zien of gegromt naar ons)

gebeld naar de DA, en ze hadden heel droog gereageerd dat hij het best even langs kon komen... (lijkt me duidelijk dat hij heel snel langs wou komen)
mijn vriend had toen een koekje gepakt, voorzichtig tegen bo gepraat en het koekje laten zien/ruiken. toen begon bo half te kwispelen, en durfde mijn vriend bo de riem om te doen...
mijn vriend en zijn ma zijn snel naar de DA gereden,

eenmaal bij de DA aangekomen leek het over te zijn en de DA had gezegd dat ze dacht dat het een soort epileptische aanval kon zijn,
ze noemde een aantal woorden welke mijn vriend niet meer weet, en dat overkoepelt elkaar weer etc... aldus mijn vriend...
de DA zei dat de oorzaak evt. kon zijn voeding, of iets van buitenaf, verandering/stress.
we moesten het nu maar in de gaten houden wanneer ze het weer kreeg, en dan word er evt. een bloedonderzoek gedaan en een scan van haar kop...

tijdens het afrekenen, wilde bo alweer vrolijk de mensen en andere diertjes begroeten die in de wachtkamer zaten te wachten...

ik ben dus als een gek naar huis geracet en met dat in de straat in ree kwamen mijn vriend en schoonma met bowie ook aangereden,

toen bowie mij zag was ze echt overenthousiast, sprong tegen me op. begon met piepen, likken,(normaal doet ze dat nooit zo!)  toen we binnen kwamen zag ik de ''ravage'' overal lag urine en ontlasting,
dit eerst opgeruimd, en daarna bowie naar binnen gelaten... waar ze bijna haar hele waterbak heeft leeg gedronken...

ze was de hele tijd heel erg enthousiast, maar ook onrustig, (zachtjes piepen, veel hijgen, aandacht vragen etc...) ze was erg onrustig, liep steeds rond, ging ineens op de bank liggen, na 4 sec. er weer af, dan er weer op etc...
ik dacht misschien even met haar alleen een stukje te gaan lopen, maar ze was duidelijk aan het wachten op de andere honden. (ik wilde de deur uitlopen, maar ze keek naar me toen achterom naar de logeetjes, en jack die er bij stond). de hondjes ook maar mee genomen en samen met mijn vriend zijn we even met ze wezen wandelen.

bij terugkomst stukje long gekregen, en gelukkig ligt ze nu heerlijk te slapen, tegen de logeetjes aan. (heeft ze zich zelf letterlijk tussen gepropt).

ik ga maar weer richting het werk want me pauze zit er ook bijna op.

Wie heeft er hier ervaring met epilepsie bij honden?
en hoe gaan jullie hiermee om?/wat is er tegen te doen?
en wat kunnen wij nu het beste voor bowie doen?

alvast heel erg bedankt!!

Op deze website kun je meer vinden over epilepsie bij honden: http://www.epilepsiebijhonden.nl/home.htm

Al klinkt het bij mij niet echt als epilepsie. De aanval die mijn hond heeft zijn dat hij echt van de kaart is, neervalt en duidelijk niet "op deze wereld" is. Hij heeft dit een keer gehad toen hij echt teveel stress had op dat moment. (zware training gehad, nieuwe omgeving, mijn ex vriend die boos tegen hem schreeuwde) Zijn potje was vol. Na zijn aanval was hij nog wat versuft maar snel wist hij niet meer dat hij een aanval gehad had. Hij bleef dus niet onrustig. Maar misschien dat deze onrust door je eigen zenuwen veroorzaakt wordt, dat kan ook. Nu klinkt s'ochtends vroeg terwijl er eigenlijk geslapen wordt niet als een stressvolle situatie in mijn oren.

Ik zou goed uitzoeken of het echt epilepsie was. Het zou zomaar kunnen dat er iets heel anders aan de hand was/is. Het klinkt wel alsof ze pijn heeft ergens, en nog steeds vanwege de onrust.

Mijn oude herder had op het laatst epileptie. Het was heel naar om te zien. Wanneer hij lichtflitsen (tv, openhaard) zag, kreeg hij het. Maar het waren klassieke toevallen. Omvallen, schokken, ontlasting/urine laten lopen, schudden, bekkentrekken.
Daarna leek het alsof hij heel diep sliep/bewusteloos was. Wanneer hij uit die toestand kwam was hij heel moe. Dan sliep hij eigenlijk de rest van de dag.

We hebben het 3 dagen aangekeken: Op medicijnen reageerde hij niet. Met wandelen liep hij veel verder van me af dan gewoonlijk en leek me niet te (willen) zien en keek heel ver van zich af. Hij had altijd al wat baknijd, maar dat werd vrij extreem. Het was een hond met een heftig verleden. Slecht gesocialiseerd en mishandeld.

(Als aanloop denk ik dat hij een tia of zo gehad heeft. Een maand of 4 ervoor verwisselde hij commando's. "Zit" werd uitgevoerd als "af", "vrij" werd "volgen" enz. Ook liep hij tegen deuren op. Dit was na een week weer weg.)

Na die drie dagen hebben we de hond in laten slapen. Hij was 14 en ik vond het niet diervriendelijk om nog met hem te gaan dokteren. Hij was al oud en die epileptie was voor ons de druppel. Voor een actieve hond als onze herder was het echt niet leuk meer.
Ook was het onmogelijk om de hond alleen te laten. De toevallen waren zo heftig dat we hem bij de meubels vandaan moesten houden, want een hond kan zich erg bezeren tijdens het schokken en schudden met zijn lichaam.

Later heb ik begrepen dat het door een tumor kan komen. Dit hoeft niet in de kop te zitten. Een vriend van ons had een herder met een enorme tumor in de lever. Die hond had ook toevallen.

Epileptie kan blijkbaar op veel manieren ontstaan. Voor mensen zijn er hele goede medicijnen voor. Vaak worden medicijnen voor mensen ook voor dieren ingezet.
Soms krijgen pups weleens toevallen, maar die kunnen erover heen groeien. Het kan ook in de bloedlijnen zitten. Vraag het evt. aan een fokker of rasvereniging.
Heel veel beterschap!

Volgens mij is epilepsie ook aanvallen waarbij de hond ook echt omvalt.

Kan je geen second opinion vragen bij een andere dierenarts?
want dit klinkt niet goed, maar wat is het dan wel?

Epilepsie Grand mal aanvallen (schokken en bewustzijnsverlies) is maar 1 vorm van epilepsie. 
Behoorlijk heftig verhaal. Met een beetje geluk is dit de enige keer dat het gebeurt.

Onze vorige hond kreeg op 13-jarige leeftijd epilepsie. Meestal waren het echt toevallen van omvallen, van de wereld zijn, alles laten lopen, enorm schokken en schuimbekken. Toch had ze ook wel is een lichte toeval, waarbij ze wel op haar 4 poten bleef staan, maar wel alles liet lopen en zich anders gedroeg, alsof ze er niet helemaal bij was. Grommen en tanden laten zien heeft ze nooit gedaan. In een korte periode waar zij veel aanvallen achter elkaar heeft gehad, was ze zeer onrustig, liep ook overal tegen aan. Bij haar sloegen de medicijnen wel redelijk aan. Ik zou inderdaad voor verdere info op bovenstaande site wat Remie doorgaf kijken. Een zeer goede informatieve site en kan je ook je eigen ervaring delen. Sterkte met Bowie

Bedankt voor jullie reacties,

zelf vond ik hoe mijn vriend het vertelde ook niet echt op een epileptische aanval lijken. maar ja, ik heb in de gehandicaptenzorg gewerkt, waar ook mensen met epilepsie/insulten/toevallen waren. en daar waren alle aanvallen verschillend.
heb het er nog even met mijn vriend over gehad, en hij was er 'vergeten' bij te zeggen dat ze een hele wazige/dromerige blik had, en ze aan het schuimbekken was, en 2 keer heeft geprobeerd te braken, maar dat er niks uit kwam. en dat het ''lopen'' wat ze deed, meer kruipen/hinkelend was...
ben nog even langs de DA in Duitsland geweest, verhaal uitgelegd, en de da zei dat het inderdaad een epileptische aanval kon zijn, maar ze snapte niet goed waarom ze dan zou grommen en haar tanden zou laten zien aan mijn vriend.
en omdat bo een halve berner sennen is de kans op tumoren groot is. en hierdoor zulke aanvallen kunnen ontstaan. 
ook kon het volgens haar aan de voeding liggen...
ik mocht bowie even ophalen zodat ze kon kijken, maar verder zou ze ook niet veel kunnen doen behalve dan afwachten... dus heb ik besloten om het niet te doen. ivm de stress/opwinding bij de DA, en liever heb dat ze het nu rustig aan doet, (zo weinig mogelijk prikkels).
ik heb haar privé nummer gekregen, en als er nou wat was, mocht ik haar hier op bellen.

Maar wat zijn eigenlijk ongeveer de kosten van een bloedonderzoek en een scan van haar kop?

Dank jullie wel voor de sites, ik ga gelijk kijken!

De kosten kunnen per DA verschillen. Het beste kun je je eigen dierenarts bellen om dit te informeren.