ooh wat een leuke foto's weer !!!
ben stiekem toch wel eerg jaloers , maar mijn tijd komt nog wel en ik denk dat er dan ook zo'n wit hummeltje rondloopt in die tijd of weer een hus ( of allebei na een lange tijdd oooooh kan niet wachten
.. en ook ik ben nu al een beetje bang dat als ik zélf een pupje moet opvoeden dat het toch misgaat maar ik weet dat dat allemaal wel goed gaat al is die tijd er nog lang niet haha ( heb namelijk nog nooit een pupje gehad 2 herplaatsers .. maar de hus toch wel heropgevoed in mn eentje , met natuurlijk een beetje hulp van mijn ouder maar merk wel dat hij mij als baas ziet, en dat is aardig gelukt gelukkig !! )
Maar heeel veel succes met wachten haha en ook heel veel plezier met je pupje als die er eenmaal is voor jullie allemaal !! maar ik weet wel zeker dat dat wel goed gaat komen met jullie hoe veel jullie er mee bezig zijn is alleen maar goed ( je ziet wel eens anders jammer genoeg )
zo'n mooie foto van Mochi !
Teddy is ook een super leuke naam !
Elsa, dat had ik niet zo'n stress voor de opvoeding in het begin, bij mij kwam die pas als mikai begon te puberen
Ik denk eens als je je hond goed begrijpt het wel moet lukken de opvoeding.
Mikai is een heel eerlijke hond, hij geeft jouw pas respect als jij hem respect geeft.
Nu mikai stilletjes aan uit zijn pubertijd begint te komen, besef ik nog meer wat voor geweldige hond ik nu heb.
Zijn machtige uiterlijk, zijn grote/lieve kop, Zijn dikke poten, Hij is gewoon echt perfect !
Sinds ik Mikai heb geniet ik meer van de kleine dingen, Mikai zien spelen samen met de 2 andere sammen van vrienden in de sneeuw (vorig jaar), Mikai achter een konijn zien lopen, hem zo fier als een gieter met een kous zien weglopen,...
In de tijd dat Mikai hier is heeft hij mij al meer dingen geleerd, dan ik hem.
Hij is gewoon mijn perfecte maatje ! kzou niet weten wat ik zonder hem moet
Hihi, bedankt voor de positieve reacties!
En Lisa dat heb je echt heel mooi verwoord..
Ik vind sammetjes echt een geweldig prachtig ras. Naast hun uiterlijk natuurlijk, ze zijn zo slim, hebben zo'n leuk karakter en de hoeveelheid liefde die je krijgt..
Ik heb er echt heel veel zin in, alles gaat zo veranderen..
Moet nog heel eventjes wachten!!!!!
Dank jullie voor al de lieve commentaren en dergelijke~
Mochi groeit netjes op en het hele nestje is erg flink tijdens de nacht. Morgen wordt mijn kleine man 7 weken oud. De zenuwen nemen toe. Ik heb vannacht zelfs een nachtmerrie gehad waarin Mochi was verloren gelopen :( echt zo eng...
Ik heb recent ook een FB-pagina aangemaakt voor de kleine man zodat diegenen die willen hem een beetje kunnen volgen. Dus vooral voor familie, de fokker en vrienden maar normaal is ie toegankelijk voor iedereen. Je vindt hem door op Mochi of Chadhilla's Home te zoeken op FB. De website is ook een stukje up-to-date gebracht met een zelfgemaakte stamboom van de kleine man. Ik was erg nieuwsgierig naar zijn voorouders dus heb ik de stamboom even in elkaar geknutseld.
Waarschijnlijk zal ik morgen nog enkele laatste dingetjes in huis gaan halen voor zijn komst op vrijdag. Ik krijg het steeds benauwder, haha~ Dat gaan enkele pijnlijke nachten en dagen worden tot we aan elkaar gewend raken.
Och, ik heb het er eigenlijk wel met veel plezier voor over...
Heerlijke berichten , gewoon genieten en kalm en consequent blijven dat scheelt !
Wou dat ik in jullie schoenen stond , ik geniet iedere dag van me donderapen , heerlijk stel !!
Nog 5 daagjes mensen
Bedankt iedereen voor de fijne reacties~! Nog 3 daagjes gaan werken en dan de 4de dag mogen we eindelijk onze kleine rakker gaan ophalen. Hoe dichter alles komt hoe enger alles wordt...ik hoop zo dat ik het goed doe...
*diepe zucht*
Nou niet nerveus gaan worden........
Gewoon relaxt naar de vrijdag toewerken en Patrick en Elsa naar de zondag.Niets om je nerveus over te maken, en natuurlijk gaat het goed.
Hier is het meer gezonde nervositeit wij halen haar zaterdag op, toch ook een beetje zielig dat de kleine haar broertjes, zusjes en moeder moet gaan missen.
Ik herken dat gevoel wel hoor. Want nu wordt het echt menens, hoe graag je het allemaal wilt en hoe goed je je ook hebt voorbereid. En opeens is ze/hij daar dan! No way back, daar is je maatje dan voor minimaal de eerste 10 jaar.
Maar met liefde, kennis en humor komt het wel goed. En áls, áls je dan toch een foutje maakt, wat dan nog? Dan kan je toch raad vragen en opnieuw proberen? Wie van ons is er nou niet groot geworden zonder een keer te struikelen? En zijn we daar slechter van geworden? Nee toch?
Veel plezier dit weekend.
Gewoon genieten straks , niet nerveus worden, en laat het allemaal over je heen komen , en foutjes maken we allemaal wel eens !
En wij zijn er ook nog om jullie met raad en daad ter zijde te staan,toch? En Patrick natuurlijk is het voor je kleine pup nog veel moeilijker, weg bij haar moeder en broers en zusjes. Dus daar zijn wij baasjes nou voor om pups een liefdevol, warm en vertrouwd thuis te gaan bieden.
Helene, mij doet zoiets best veel zeer, al weet ik dat ze hier absoluut niets te kort komt, en al helemaal liefde (L), ik denk dat ik het er zo moeilijk heb door het asiel ofzo.. Geen idee, best vreemd eigenlijk
Patrick ,in het asiel zitten honden die om wat voor reden dan ook uit huis moesten ,baasje ziek of erger , geen geld meer voor een hondje ,je weet zelf het beste wat het is .al die stakkers die hopen op een warm thuis. Dus ja ook voor die kleine pup valt het niet mee om weg te gaan uit de voor haar vertrouwde omgeving maar daar gaan jullie met elkaar voor zorgen dat ze dat snel vergeten is en dat ze terecht is gekomen in een gezin waar ze hopelijk een lang gezond en blij leven tegemoet gaat,komt echt goed hoor!
Zo eventjes niet op HP geweest en ik zie dat de spanning stijgt. Mooie foto's gezien.
Spannend en eng. Kan ik me best voorstellen hoor. Je besluit, je wacht, je kijkt er naar uit je bereid je voor en dan ineens krijg je koude voetjes want het is bijna zo ver.
Of het goed gaat komen moet je maar afwachten en of het is zoals je hoopt weet je ook nog niet.
Maar als je dan dat bolletje wol meeneemt naar huis en in je arme sluit dan stroomt de liefde door je heen en dat gevoel gewoon proberen vast te houden ook als het even tegenzit.
En Patrick, dat gevoel had ik bij deze pup ook heel sterk. Van onze hond, was moeder, tante halfzus en zus nog bij elkaar in een schitterende landelijke omgeving van Zweden. We hebben een echte honden hond die we daar gewoon vandaan plukte 2 dagen op reis meenamen om vervolgens in dat drukke Nederland neer te zetten en hem met alleen ons twee op te zadelen. En ik dacht wat hebben we jou te bieden.
Ik heb dat ook tegen de fokster uitgesproken. En ook gevraagd of zij het daar niet moeilijk mee had. Ze zei toen: We raken geen pup kwijt want we houden altijd contact, maar we hebben er wel vrienden bijgekregen" Nu de tranen over mijn wangen hoor.
Maar als ik zie hoe onze man nu geniet en om mij heen kijk en zie hoeveel meer wij hem bieden ten opzichten van andere mensen en honden. Heb ik er echt vrede mee. En toen we vorig jaar terug gingen, konden we echt niet zeggen dat het een familie reünie was waarin iedereen blij was elkaar te zien. Dus ik snap het, maar ik denk dat net als Helene zegt als jullie haar al jullie warmte en vertrouwen schenken, ze heel snel een plekje bij jullie heeft en nieuwe vriendjes en vriendinnetjes maakt.
Hee,
Stiekem heb ik al die tijd met jullie meegelezen en ik vind het dan ook SUPER voor je dat het nu bijna zo ver is!! En uit al je berichtjes blijkt hoe goed je je voorbereidt en hoeveel liefde je nu al voor je pupje voelt. Je hebt nu al een hele voorsprong op een heleboel hondenbaasjes die ik ken..
Ik moet nog vier weekjes wachten op mijn grote witte kees en zit ook in die emotie achtbaan haha. Ik verheug me zoooo erg, maar af en toe komt dat moment van spanning: Waar ga ik aan beginnen? Kan ik dit wel? Wat nou als...?
Ik blijf dit topic of je nieuwe topic volgen hoor, want je enthousiasme is echt super aanstekelijk (van jullie allemaal trouwens)
Mooi gezegd Helene en eurasier jongen, ben er ook wel echt zeker van dat het hier thuis goed gaat komen.. We wonen dan wel stedelijk, maar gelukkig op 5/10 minuten rijden van de veluwe, met een hoop heide en bos, dus ruimte genoeg. Misschien is het een beetje de zenuwen die nu dan toch de overhand krijgen, het komt zo dichtbij na al dat lange wachten! We blijven hier in en rond het huis telkens dingen zoeken van "kan ze zich daar niet aan bezeren?" of "gaat ze daar niet op kauwen" etc etc, dubbel alles checken of het wel puppy proof is haha. We hebben echt zo onwijs veel zin in en zijn ook super trots dat wij als een gezin straks een samojeed mogen opvoeden.. Wat uiteraard ook niet iedereen kan zeggen. Echt een stuk trots! (sorry als het egoïstisch klinkt)
Het komt steeds dichter en dichter...hoe spannend...
Ik hoop echt dat de kleine man het fijn gaat vinden bij ons. Hij is in ieder geval al rot verwend en hij is nog niet eens thuis, haha~ De fokker moet heel erg vaak 'nee' zeggen daar de pups overal aan zitten waar ze niet mogen aanzitten. Ze zijn zondag zelfs gaan spelen met hun halfzusjes en halfbroertjes in Nederland. Yay voor de socialisatie! Ik heb ook net de foto's van hun 7 weekjes toegekregen en hij is werkelijk prachtig. Het is niet hetzelfde maar ik ben zeker dat een moeder ook net zo trots is op haar baby als ik ben op onze kleine man.
Nou voel ik niet zoveel trots omdat ik specifiek een 'Samojeed' mag opvoeden :P ik voel me gewoon trots dat de fokker mij vertrouwd met één van haar kindjes. Moest mijn gekozen ras nu een Golden, Rottweiler, Chihuahua, Keeshond, ... geweest zijn zou ik vast even trots geweest zijn. Nou ben ik wel blij dat ik mijn favoriete ras meteen als eerste hond mag opvoeden~!
Ik ben nog steeds erg zenuwachtig maar ik besef dat ik niet meer kan doen dan mijn best. Ik heb de fokker die me steeds met raad en daad zal bijstaan en natuurlijk ook jullie die me al zoveel geholpen hebben. Binnenkort hebben we ook een overvloed aan witte wollebolletjes hier op het forum dus kunnen we binnenkort ervaringen uitwisselen. Ook de Samojedenclub wordt vast gezellig druk binnenkort...
Sandy, ik herken mezelf 100% in jou hoor. Ik snap ook wel dat je nerveus bent, want dat ben ik zelf ook een beetje want na heel lang zoeken, wikken en wegen, en teleurstellingen krijgen wij gewoon een samojeed pup thuis...Ik ijk er ontzettend naar uit.
Wij mogen hem trouwens ook zaterdag ophalen. Ik ben ontzettend benieuwd hoe de eerste paar dagen (nachten ) gaan verlopen.
Ik heb het nu toevallig echt super druk met school, dus dat komt goed uit want dan blijf ik bezig xD
Nou, het wordt vast geweldig voor ons beiden hoor~! Ik duim voor jullie op zaterdag maar dat komt vast helemaal goed. Morgen mijn laatste werkdag en dan 2 a 3 weekjes niets anders dan puppy-babysit spelen, haha~
Wees allemaal maar trots op je mooie pup ,want ik ben na 14 jaar samojeden nog elke dag trots op het ras en op mijn hond. En natuurlijk is die van jou het mooist ,het liefst ,het meest bijde hand en ga zo nog maar even door met alle pluspunten op te noemen.
Goh...misschien vind ik Mochi later ook de mooiste en de liefste als hij volwassen is maar momenteel heb ik toch het meeste bewondering voor de volwassen Sammetjes hier op het forum. Ik ben toch een gek mens, ik hou wel van puppies maar heb ze toch liever snel groot en sterk, haha~
Dan moet je nog wel een poosje geduld hebben want een samojeed groeit wel hard maar blijft in hart en nieren lang een pup,
Nou mensen, het gaat nu dan echt gebeuren! Zijn onderweg naar onze kleine meid! wel wat last van de zenuwen nu haha, maar dit zal vast straks een heel stuk minder worden
Precies zo dacht ik Fabienne. Hoewel even rustig op Hp achter je computer kan je pup ook weer de rust geven die ze nodig heeft.
Veel plezier.
Hey allemaal
Ook wij hebben Teddy nu. We zijn net thuis gekomen van een rondje en nu zit hij heel vredig en diep te slapen! Dus ik dacht, even een update geven.
Hij is echt geweldig. Heel nieuwschierig naar alles, maargoed hij is hier ook voor het eerst. Hij heeft een ongelukje in de auto gehad.. Daarvoor lieten we hem nog lopen om even te plassen maargoed, het was op een dekentje, daarna was hij stil en ging lekker slapen.
Daarna heeft hij nog 1 ongelukje gehad binnen, maar hij heeft al wel buiten geplast en gepoept. 1 x in de tuin.
Toen we hem net gingen uitlaten kwamen we een teefje tegen, die begon wel te blaffen tegen hem en hij blafte ook wel terug. Hij blijft honden aanstaren, het is allemaal zo nieuw voor hem ook :P
Hij houdt behoorlijk veel van knuffelen en ook wel van eten :P Hij loopt ook aan de lijn, soms wilt hij hier en daar eens even lekker snuffelen.
Het piepen valt ook nog wel mee.. We zullen het vannacht wel merken haha! Het is echt een heerlijke pup!!!!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?