Wat doen jullie fout?

"Mijn hond plast binnen."
"Mijn hond kan niet langs de fiets."
"Mijn hond kan niet los."
"Mijn hond kan niet met andere honden."
"Mijn hond jankt bij alleen zijn."

Het hele forum staat vol met dingen die onze honden fout doen, maar.. wat doen we zélf eigenlijk fout? Fouten maken is menselijk, we zijn niet allemaal perfect, en soms weten we een hele hoop maar is het in de praktijk toch moeilijker dan dat het lijkt. Wat zijn jullie valkuilen? De dingen waarvan je zegt, dat moet ik mezelf echt afleren? Met betrekking tot het trainen en opvoeden van je hond?

Bij mij zijn het vooral de volgende punten;
- Teveel ineens willen. Ik heb een hond die ieniemienie stapjes de goede kant opneemt. Die stapjes zie ik vaak niet eens, omdat ik alleen maar teleurgesteld ben dat er geen vooruitgang is. Maar als je goed kijkt is die er wél. Ik moet vaak dus even een pasje terug doen!
- Rustig blijven. Ik probeer positief te trainen, maar af en toe zou je ze toch.. Vooral wanneer ik hier binnen kom, en Punk en Cosmic helemaal door het lint gaan. Staat er een Podenco te springen/naar je te happen en een herder oorverdovend hard te blaffen. Ik pas alle kalmerende signalen tegen die ik ken en tóch gaat het door, totdat ik mezelf ineens "HOU NOU EENS OP!" hoor snauwen. Ik moet eraan werken om gewoon rustig te blijven, en even te zuchten als het niet lukt, en weer door te gaan.
- Onzekerheid. Ik heb zes jaar met honden gewerkt en weet best een hele hoop. Ik ben alleen onzeker, en wil daarom van minstens 12 mensen weten of ik het écht wel goed doe, terwijl dat eigenlijk niet nodig is. Vaak hoor ik van trainers en professionals vooral dingen die ik zelf al wist. Ik was alleen te onzeker om ze toe te passen, óf heb ze al geprobeerd en ze werkten niet of ik heb te snel opgegeven.

Ik ben benieuwd naar jullie "fouten"!

goh, mijn fouten...

* door een bijtincident die Nyx heeft gehad met een maltezer gaat mijn hart sneller kloppen als ik andere honden zie, voornamelijk bij kleine honden. ik moet leren te relaxen, dan reageert Nyx ook nauwelijks op die honden
.* niet te snel willen, vergeet soms geduld te hebben
* consequent blijven en niet in een lachbui schieten als Nyx een rondje draait en af gaat, terwijl ik om zitten vroeg.
en dan zal ik nog wel wat vergeten zijn

- Onzeker worden als Odi blaft, terwijl ik dan zeker naar voren moet stappen. Ik ga vaak wat in elkaar lopen, terwijl ik mijn schouders naar achteren moet gooien.
-  Te snel willen in één keer, Odi kan heel veel verwerken in één keer, maar is geen wonderhond.
- Heb nog steeds in mijn hoofd zitten dat ik een bange, niet-sociale hond heb. Hij is nu het tegenovergestelde. Weet ik ook wel, maar het dringt niet altijd door.

Ik heb eigenlijk niet echt problemen.
Sem is eigenlijk een voorbeeldige hond, maar hij is wel onzeker.
Maar hij doet daar geen kwaaie dingen mee ofzo, zoekt niks op hij loopt altijd van een spannende situatie weg.
Hij heeft alleen problemen met een bal te lossen, nja bij mij doet hij het wel, maar niet bij iemand anders.
Zelf krijg ik bibbers van mensen met een keffer, en mij de schuld geven omdat ik een herder heb. Terwijl hun hond keft, en sem loopt er alleen van weg.
Nee ik kan niet zeggen dat er veel dingen fout gaan bij mij

Ik ben zelf te onzeker en bang om iets fout te doen in de ogen van een ander, wat ik ook overbreng onbewust op de honden natuurlijk.
Verder neem ik vaak te veel hooi op mn vork en is mijn planning vaak zo overvol dat ik er niet eens aan durf te beginnen.
Ik wil vaak 3 stappen tegelijk nemen en mis af en toe mn geduld.

hmmm... ik heb inderdaad verkeerde dingen gedaan.
maar die zijn allemaal weer goed gekomen.
Ik was gestresst en dat merkte olly
ik las een boek over kalmerende signalen en leerde olly zo kennen
ik probeerde rustig te zijn, ondanks mijn situatie van toen...

en olly klaarde zelf ook op

ik heb fouten gemaakt met contact met andere honden, maar ook dat gaat weer helemaal super

Ik heb keihard gewerkt om te krijgen wat ik iedergeval wil

ik ben soms wat snel geïrriteerd...

Mijn grootste fout was ook mijn zelfvertrouwen. Ik had ook net als jij Pauline veel bevestiging van anderen nodig voor ik er zelf in kon geloven.
Gelukkig is dat verleden tijd. Ik heb veel in een stabiele roedel gelopen met een vrouw die bereid was haar jarenlange ervaring met mij te delen en mij daarin ook nog te begeleiden.
Verdere fouten waren nog
* te druk zijn in praten en gebaren en hoofd.
* te druk in het lopen veel kleine pasjes, jaren lang met kleine kids gelopen, nu loop ik     dus met een grotere pas.
* ongeduldig.
* Niet gelet op het energie niveau van de hond. Wist toen ook niet wat het was of dat       het bestond. Wij zijn een druk gezin met 3 kids en onze hond heeft een hoog energie     niveau Beter was het geweest als hij lager was geweest.

Denk dat ik mezelf zo wel genoeg afgekraakt heb'

Tja iedereen maakt fouten, ook ik...:
*Denken dat Bruno niet met andere honden kan
*Bang zijn dat als ik Bruno los laat hij weg gaat lopen
*te onzeker zijn om me op te geven voor een training terwijl ik dat wel heel graag wil...
*Bruno straffen terwijl hij het al gedaan heeft...
En nog wel meer waarvan ik later denk: waarom deed je dat?!...maar daar kom ik nu even niet op

Eigenlijk stiekem ook wel een geruststelling om de herkenning bij elkaar te zien.

Pfoe... er is heel wat fout gegaan.

- Onzeker zijn. 
- Denken dat ik mijn hond nooit aan zal kunnen
- Snel geirriteerd zijn en dit overbrengen op keeto
- Te snel keeto in situaties brengen waar hij nog niet klaar voor was
- Te veel in 1x willen
- Denken dat keeto vals zou worden door 3x aangevallen te zijn
- Honden mijden omdat ik me schaam voor zijn geblaf (hier moet ik alleen nog HEEEEL hard aan gaan werken)
- Teveel naar andere luisteren en niet op mijn instinct afgaan
- Me te snel uit het veld laten slaan en denken dat mensen gelijk hebben dat ik keeto niet aan kon.
- Kalm blijven

Inmiddels zijn we beste maatjes en weet ik dat ik het heus wel goed doe. Wel fijn om te lezen dat ik niet overal de enige in ben

Ik ben te lief en onzeker ben zo bang om iets fout te doen met de hondjes. Ik heb ook teveel naar andere geluisterd en moet leren om op mijn eigen gevoel te vertrouwen.

Mijn fout is dat ik me onzeker voel met anderen erbij zelfs met man en kids. Dan denk ik dat ik dingen verkeerd doe ofzo. Als ik alleen met ze ben dan voel ik me meer op mijn gemak en zijn de honden dus ook anders.

toch ietwat gespannen ben als ik bepaalde andere honden tegen kom en dan nog regelmatig meer op die honden let dan op mijn eigen honden.
en dat ik het opspringen van Nanook nog steeds niet helemaal onder controle heb.

We zijn allemaal mensen

Ik heb er wel een paar ook..

-Heb me heel vaak afgevraagd of ik wel de juiste baas ben voor Faya en of ze het ergens anders niet beter kan krijgen. Het was dat heel veel mensen haar met sprongen vooruit zagen gaan en dat benoemden maar heel soms schiet het nog steeds door mijn hoofd.

-Ik dacht (en soms nog) teveel voor haar. Ze was zo bang dat ik haar complete leven stuurde in het begin en echt overal controle over had. Dat hielp haar heel veel maar uiteindelijk moet je ook weer langzaam loslaten en blijven steunen ipv overnemen. Ze wilde graag weer op eigen pootjes staan. En dat is heel erg schakelen voor mij om haar ook weer op eigen pootjes te laten staan.

Doe erg mijn best voor haar. Heel veel aan mezelf sleutelen haha. Dat is echt hard werken. Maar ze is het waard

Ik moet geduldig leren zijn tijdens het lopen.......

Ik durf Cyra niert los toelaten mijn angst dus mijn fout

In het begin te veel geluisterd naar de hondenschool. Die wilden enkel werken met honden met op zjn minst een halve slip werken. Daar was ik hett al niet mee eens.Tegen trekken aan de lijn was volgens hen de remedie eens flink snokken aan de slip, wat ik telkens probeerde te vermijden omdat ik niet het idee had dat het hielp. Ondertussen hier aan het leren en een andere visie op honden opvoeden tegengekomen die me bevestigde dat al dat gesnok en geduw niet nodig was. Een ander ding waar ze op school erg mee bezig waren, was dat je snel moest doorstappen met je hond, ik had het idee dat dat het trekken enkel verergerde, en dan las ik hier op het forum iets van juist trager te gaan, en dat hielp, na een half jaar sukkelen, vrijwel meteen. 
Uiteindelijk zijn we meer dan een jaar naar die hondenschool geweest, achteraf beschouwd hadden we nooit voor die school mogen kiezen, maar alle scholen hier in de buurt werken zo. De puppycursus was leuk -ze was geen pup meer- de eerste maanden gehoorzaamheid waren ook nog te doen en dan had ik er een punt achter moeten zetten. Minstens een half jaar te lang daar gegaan.
Ik had sneller mijn instinct moeten volgen, maar Sasha is onze eerste hond, dus ja, onzeker.
Eens ik weg was van die school, kwam ik erachter dat hoe meer zen ik bleef bij alles, hoe kalmer mijn hond werd. Wat me niet eens zo vreemd was door mijn jarenlange ervaring met paarden. Sindsdien veel parrallellen tegen gekomen.

heel herkenbaar hoor, met Lady heb ik ook de fout gemaakt om gelijk maar alles als waarheid aan te nemen van een GT en haar te hard aan te pakken..terwijl we juist nu merken hoe goed ze reageert op positief trainen.. Maar dat is gewoon, als je je niet verder verdiept zelf en een beginner bent qua honden..dan geloof je nogal gauw dat iemand met 'jarenlange ervaring' en een bordje met 'gedragstherapeut' het wel zou weten.. Ik denk dat heel veel mensen deze fout hebben gemaakt/maken.. Zeker als ik zo met regelmaat hoor hoe er gepraat word over dominantie/dominante honden op het hondenlosloopveld.. en hoeveel CM wannabe's er rondlopen..

Ik weet goed, wat ik eigenlijk allemaal fout doe.
Nou, ja, fout......
Voor Nana kwam, wist ik het allemaal goed, hoe ik de opvoeding van deze pup zou aan pakken.
Maar, ik kan gewoon die 2 bruine ogen niet weerstaan. Dus ligt ze lekker bij mijn op de bank en krijgt van mij af een toe een stukje van mijn koekie. Niet goed, ik weet het. Maar ik kan haar gewoon niet weerstaan. Het is dan ook de liefste en dan ook echt de liefste hond van de hele wereld

We doen zo veel fout, zolang we maar ons best doen toch??

Ik heb toen Shadow 10 weken oud was de fiets laten vallen. Hij is nog steeds bang voor mijn fiets.
Ook wil ik wel eens te snel met dingen aanleren. Dan kan ik beter stoppen. Shadow gaat blaffen, rondjes draaien, enz.

Leuk om te lezen inderdaad, de herkenning! Ik vraag me ook af.. wat zouden onze honden vinden dat wij fout doen? 

ehh ja natuurlijk maak ik fouten! Waarschijnlijk heel veel, mr ik werk eraan en het gaat steeds beter

- heel onzeker zijn
- als er andere mensen bij zijn met wandelen bang zijn dat ze dan opeens niet meer luisteren( als ik alleen met ze wandel luisteren ze perfect omdat ik stukken zelfverzekerder ben)
- niet zo erg ermee zitten dat Myra snel bang is en vooral niet denken  dat het aan mezelf ligt
- als Myra snauwt als ze bang is niet de volgende dag honden ontwijken
- met de bal loslaten niet me geduld verliezen
- niet te snel willen en me erbij neerleggen dat geen een hond perfect is en meer van me hondjes genieten ipv bezig zijn tijdens de wandelingen dat ze alles perfect doen!

ja ik ben een enorme perfectionist (A) En ik ben vooral heel bang dat ik me hondjes te kort die, ook al weet ik dat ik nu al alles voor ze doe

goed topic trouwensNu heb ik alles op een rijtje xD Nu een topic over wat je goed doet :p

Ja dat is wel een leuke tegenhanger, hihi!

Bij mij ontbreekt er soms innerlijke rust. Maar daar helpen de wandelingen dan weer voor, op het einde ben ik weer helemaal zen..

Herkenbaar! Ik wordt er ook lekker rustig van!

Ik denk dat Punk het vervelend vindt dat ze mensen niet van háár parkeerterrein/grasveld af mag jagen. Hoe langer we hier wonen, hoe meer er "van haar" is, en dat daar andere mensen op lopen is onacceptabel. Ook honden die haar niet onderdanig komen begroeten horen eigenlijk niet op "haar" terrein, vindt ze. 

En ik denk dat Cosmic het niet tof vindt dat ze niet voor het avondeten mag zorgen. Ze wil alleen maar helpen, zelf haar konijntjes vangen, dat scheelt weer wat KVV. Ook denk ik dat Cosmic soms ook vindt dat ik een té kort lontje heb. Soms word ik boos op d'r en dan kijkt ze me echt zo aan van; "Nou, doe normaaaaal man.. debiel..", en vervolgens luistert ze alsnog niet 

Hahahaa, ''doe normaaaal man...'' Hahahahaha.
Klinkt helemaal als Cosmic!

Punk heeft ook wel haar kuurtjes he? Hihi, een eigen terrein, wat een luxe zeg...

Punk was toen ik haar kreeg VERSCHRIKKELIJK. Iedereen verklaarde me voor gek toen ik haar mee nam uit het asiel. Ze was ontzettend druk, sprong tegen je op, "nipte", blafte constant, en ontsnapte overal uit. Het asiel had zelfs een speciaal Punk-proof hok moeten maken voor haar. Toen ze nog maar net in mijn bezit was lag ze bij het asiel in de kantine en kwam iemand de ruimte binnen, die persoon was ontzettend druk aan het vertellen. Punk vond dat ze wel wat kon dimmen, dus wilde haar even "corrigeren". Helaas voor Punk trof ze één van de strengste, meest doortastende vrijwilligers uit het asiel en kwam ze van een kouwe kermis thuis

In het begin had ik vooral blauwe plekken van het nippen. Als ze te enthousiast of zenuwachtig werd, regelmatig zat er een arm of bips tussen haar kaakjes. Bovendien is ze een vrij pittige teef, ze laat écht niet over zich heen lopen. Ze zou nooit uitvallen, maar maakt zichzelf wel groot. Staart hoog, rughaar overeind, opdringerige honden van zich afsnauwen, ze is een dame die weet wat ze wil, en vooral wat ze NIET wil.

Aan de andere kant is ze ontzettend makkelijk.. Nog nooit problemen gehad met andere honden (ze weet gelukkig ook wanneer ze moet dimmen, haha), en ook niet met andere dieren (katten, konijnen, etc.), ze kan overal los, trekt niet aan de lijn, kan los mee langs de fiets, blijft alleen thuis, maakt niks stuk. Er zijn maar drie puntjes die ik aan haar zou veranderen.. Het verharen, het constant blaffen, en het moeilijke eten.. 

Ik denk dat keeto het vooral vervelend vind wanneer ik innelijk niet rustig ben.
Dan wordt hij oervervelend of heel zielig en wil ook niet meer luisteren.