Geteckeld...

M'n leven lang honden... Middelgrote, grote, héééle grote van lui tot workaholic...
Ineens wordt je leven op de kop gezet door gezondheidsproblemen en moet je een beslissing nemen die je liever niet neemt: je moet je hond herplaatsen...in ZIJN belang. Ik kon de vele en intensieve trainingen met hem niet meer aan, kon niemand vinden die dit (jarenlang) van me over kon of wilde nemen, en dan kijk je naar je hond en zie je hem steeds ongelukkiger worden. De knoop werd doorgehakt, mijn Border Collie verhuisde naar mijn vriendin in Spanje...we hebben hem zelf gebracht en hem een week goed laten wennen. Hij heeft het er fantastisch! Voor hem was er geen zwart gat, voor ons des te meer...
Iedereen was 't er wel over eens: ik kon niet zonder hond. Een kleintje zou ook moeten kunnen... en toen kwam Jazz, een Kaninchenteckeltje.
Nog nooit had ik zo'n dreumes gehad, nog nooit had ik een teckel van dichtbij meegemaakt...nou, niet helemaal waar...ik ben er door eentje gebeten! Jazz...wat een ongelooflijk lief, stoer ventje! Inmiddels is hij hier bijna 7 maanden, een pubertje...ondeugend, uitdagend, soms Oostindisch doof, eigenwijs, eigengereid, buiten weer superbraaf. Hij blaft zelden, is lief voor mens en dier, altijd vrolijk.... Kortom: een kanjer.
Ik had nooit gedacht zó geteckeld te worden voor een hondje van nog geen 20 cm hoog en 4 kg in gewicht. Ben gevloerd door zijn charme. Wow!

Hoi martie
Wat een ontroerend verhaal gelukkig gaat het met een klein hondje wel goed en heb je voor je andere hond weer een heel goed huis gevonden het lijkt me dat dat toch een hele gerust stelling is alleen jammer dat het zo ver weg is Nou ik hoop dat je nog jaren plezier hebt van je teckel Ze zeggen wel is klein maar dapper
groetjes joke en taat

Wow, zeg dat wel Martie. Ook je verhaal geeft een mens kippenvel. Heel moedige beslissing, in het belang van je Border. Gelukkig weet je waar die zit en weet je dat hij gelukkig is. Vast en zeker is het een moeilijke stap geweest, kan ook niet anders als je zo van dieren houdt maar je hebt gedaan uit belang voor je dier, niet voor jezelf want afgeven, op welke manier dan ook is vreselijk moeilijk. Jazz heeft volgens mij toch wel wat rust kunnen brengen nu in die beslissing, al zal Jazz ook zijn deugnietkantjes hebben, al is dat net het leuke eraan.

Mooi verhaal, veel respect voor je keuze en geniet vooral van Jazz.
Hou je goed.
Groetjes van ons.

Triest, maar toch ook mooi en gelukkig verhaal.
Ik denk dat je bc het nu heel fijn heeft. Natuurlijk had hij het bij jou ook fijn, maar heerlijk in Spanje.. wie wil dat niet

Mijn Oma had altijd teckels, ik heb dan ook echt een zwak voor ze
Ze hebben zo'n echt karaktertje, ze zijn klein, maar dat schijnen ze zelf niet door te hebben
Ik kan me voorstellen dat je zo blij bent met Jazz!

Nog ontzettend veel plezier samen en ik wens jou ook heel veel gezondheid toe.

Groetjes, Margje

Hij heeft het er heerlijk, ja...
Toen ik op zoek ging naar een andere baas heb ik wel het nodige meegemaakt, hoor...tjonge, wat kunnen mensen ondoordacht aan honden beginnen. Ik had me neergelegd bij herplaatsing maar één ding stond als een paal boven water: Kincraig moest erop vooruit gaan! We kregen reacties van mensen met een zeer dominante reu die eigenlijk geen andere hond dulde, mensen die dachten dat een BC wel genoeg heeft aan een ruime tuin en een wandelingetje, een stichting die therapiehonden zocht (daarmee zou ik in zee gaan, maar door verder informatie in te winnen ben ik afgehaakt) maar die niet helemaal eerlijk was.... Voor die stichting interesse toonde had ik al zes of zeven mensen afgewezen. Enfin, de stichting was niet eerlijk en dan moet je niet bij mij zijn! Ik heb mijn vriendin de zaak uitgelegd en zij en haar man bleken veel interesse te hebben... Zo kwam Kincraig uiteindelijk in het verre Andalusië terecht. Het gaat hem goed: hij heeft een BC-vriendinnetje van 13, 3 poezen (waaronder ook een Siamees...zwerver, heeft hij meegenomen naar huis...hij miste onze Blues misschien?) en heel veel vogels om hem heen. Af en toe komt er ook eens een zwerfhondje bij...Kincraig is vaak het eerst beste maatjes met zo'n stumper.
Ooit ga ik 'm weer opzoeken, nu blijft het bij foto's en wekelijks (soms zelfs dagelijks) een update.