los laten lopen , ik vind het eng

Becka is nu 16 weken oud en volgens de puppyschool begeleider moeten we onze hond regelmatig los laten lopen.
Nu woon ik in Berlijn, een drukke stad, met ook veel honden, maar helaas niet zoveel gebieden waar je hond  los mag. Nu hebben veel mensen overal schijt aan, en laten hun hond overal los. (ook langs de vet drukken straten hier ) nu maakt mij dat allemaal niet uit, want tot nu toe kon ik honden weg drukken en wegsturen die vervelend tegen Becka deden, omdat ze altijd aan de lijn zat.

Nu heb ik wel een gebied in de buurt gevonden waar ik vanmiddag heen wil om te kijken of dat wat is, in de hoop dat ik daar het los lopen kan oefenen...

Maar ik vind het gewoon heel eng...
Waarom? Omdat ik verhalen gehoord heb over mensen die in hondenlosloop gebieden zitten en honden worst met gif voeren (omdat het dus eigenlijk honden haters zijn OFZO) en omdat ik gewoon -ja hoe stom het ook klinkt, bang ben voor andere honden en Becka.. Bang dat ze een vervelende ervaring zal oplopen, of misschien gebeten wordt..
Ze is een super onderdanige hond en ze heeft ook al eens heel duidelijk aangegeven niet met een hond te willen spelen.. dus dat zit wel goed denk ik.
Wie heeft dit ook ? of heeft dit gehad? hoe heb je vertrouwen in jezelf en je hond opgebouwd als het gaat om het los laten lopen?
alle tips welkom opt moment.......

Ik vond het in het begin ook eng om Max los te laten...

- luistert hij wel
- straks rent hij weg
- straks steekt hij de straat over
- ...

Toch heb ik het gedaan van de 1e dag/week... beloning snoepjes in de zak... af en toe Max bij me geroepen met: Hier - Max komt = beloning
Komt Max uit zichzelf bij me = beloning

Max heeft natuurlijk ook Jack wie hij in de gaten houdt... maar meestal gaat Max gewoon zijn eigen gang tijdens het lopen.

Ik roep Max niet heel veel omdat ik het belangrijk vindt dat hij mij in de gaten houdt. Dit gaat goed!

Zoek een rustige plek op, weinig prikkels, desnoods eerst een omheind veldje, en probeer het eens.

Heel veel succes... 
Ik ben heel benieuwd naar je ervaring.

je moet zelf bepalen of je je hond los laat lopen...
maar die angst voor andere honden voelt jouw hond natuurlijk ook en ik denk dat jouw hond andere honden ook eng gaat vinden

je kan beginnen met de lange lijn
je hond loopt op deze manier ook een beetje los
gewoon een lijn van 10 meter

Wij hebben het loslopen aan geleerd met een lange lijn van 15 meter,wel slap laten hangen zodat ze het idee hebben dat ze los lopen.
We riepen dan regelmatig haar naam en kwam ze dan dan direct belonen met een snoepje of met je stem en daarna zeggen Ga maar vrij,als dat na een poos goed gaat kan je de lijn eraan laten zitten maar wel zelf de lijn los laten,zou hij/zij dan ineens een sprint trekken dan kan je sneller op die lange lijn gaan staan en heb je hem toch te pakken.
Bij onze keer echt los vond ik het ook spannend maar straalde wel het vertrouwen naar haar uit(zover als dat toen ging) en het gaat super goed,roep haar nog steeds regelmatig voor te checken en beloon haar dan met een ultiem lekker hapje en dan weer het commando vrij.

Vergeet nog te zeggen dat als ze uit zich zelf komen inchecken bij je dan ook direct moet belonen,
en weer zeggen ga maar weer vrij.
succes er mee.

lange lijn, daar mee beginnen, als je angst hebt om je pup echt los te laten, dan beslist niet doen, mooi oefenen aan een lange lijn.

en nog wat, als het niet veilig is, dan zeker niet loslaten. hier waar ik woon kan een pup direkt los, maar als het niet kan , laat ik zelfs Bamse die nu volwassen is, beslist niet los, alleen op veilige plekken waar het geen kwaad kan.

en begin met een lange lijn, laat je pup lekker snuffelen, zie je dat tie niet meer geinteresseerd is, roep je met een hoge stem je pup bij je....hierrrr, komt je pup ? doe gek, uitbundig, en als tie bij je is, eerst zitten, en daarna knuffelen of je geeft wat lekkers. voeren ben ik niet voor, voor mij is het, komen ? bij me zitten, daarna een leuk spel , bijvoorbeeld rollebollen samen, en knuffelen, daarna laat je je pup weer gaan. maar nogmaals alleen waar het veilig is.


loslaten aan een lange lijn , betekend niet , laat maar gaan, nee loslaten betekend spelender wijs leren, dus zodra de oefening gedaan is, spelen met je hond, zodat je hond heeeeeeel graag bij je komt, zorg dat je belangrijk bent voor je hond, niet alleen maar loslaten. spelen ermee.

Ik vond het loslaten lopen zelf niet eng, Jamie liep ook al gelijk los. Maar ik ging wel naar plekjes waar we helemaal alleen liepen. Heb haar toen ze zo klein was ook nooit los gelaten terwijl er een andere vreemde hond aankwam.
Wel had ik altijd heel veel lekkers bij en iedere keer als ze bij mij kwam, of ik haar nou riep of niet, kreeg ze iets lekkers.

Ik heb het eigenlijk gewoon opeens gedaan. We waren in het bos en ik vond het irritant dat ze vast liep want daardoor kon ze haar tijd niet nemen om te snuffelen. Gewoon los geklikt en nergens over na gedacht. Haar even laten knabbelen aan een stukje gedroogde kipfilet (is favoriet) en gewoon laten gaan. In het begin bleef ze steeds 2 meter in de buurt. Later liep ze verder en verder. En ik riep haar regelmatig bij me, gaf haar een snoepje en ze mocht weer verder. Of ik bleef even staan, met mijn blik ergens op. Dan kwam ze ook even kijken wat er nou zo interessant was. Of gewoon waar ik bleef. Gelukkig bleef ze ook op me wachten.

Het bos waar ik was was wel zo goed als verlaten, maar ik ben er heel blij mee geweest dat ik nergens aan gedacht heb en gewoon gedaan heb. Wat je ook doet, veel succes ermee.

Jij kent je omgeving het best, als je niet durft, dan kun je haar beter aan de (lange) lijn houden.

Ohhh ik herken dit! Toen Ginny en ik uit Amerika terugkwamen en ik de optie had haar los te laten lopen vond ik dat heel erg moeilijk en eng. Ik was bang dat ze in haar enthousiasme weg zou rennen en nooit meer terug zou komen, of uit het zicht iets zou eten wat gevaarlijk was en ik het niet zou zien.

Achteraf gezien was een lange lijn toen een goede optie geweest, maar daar wist ik het bestaan toen nog niet vanaf Of wel, maar dan echt tot een metertje of 4 max.

Ik heb het toen gedaan door met iemand te gaan wandelen met wiens hond Ginny het super goed kon vinden. Deze hond luisterde al goed, en Ginny volgde hem op de voet. Dat voelde toen toch ook echt als een soort vangnet.

goeie tip, maar ik heb helaas geen vrienden met honden, of al volwassenhonden waar becka een "vriendschap" mee heeft..

ook een goeie Hannah, zeker als het maatjes zijn, blijven mooi bij elkaar, als de een goed luisterd en al volwassen is, een goeie opite.

Ik vond (en op bepaalde plekken vind) het ook eng... Max was ook wel zo een die er dan goed misbruik van maakte en rende dan ook even 70mtr voor me uit..... Pfff, daar werd het niet beter op. Dus de lange lijn gedaan.
Eerst laten vast houden, toen over de grond laten slepen en toen helemaal los....
Max loopt in het bos halflos... De lange lijn sleept achter hem aan... Ik zelf ben daar heel nerveus in, omdat.ik weet dat Max op elke hond af gaat om te willen spelen... Ik ben bang dat het dan een keer goed misgaat wanneer ik hem niet bij me kan houden.
Dus om mezelf meer "controle" te geven, sleept de lijn avhter hem aan... Tenzij we met een groep honden lopen, daar blijft hij toch wel bij in de buurt.

Alleen bij ons op de dijk loopt hij geheel los, daar kan hij namelijk geen kant op. Het is 1 recht stuk.

Ja, eng.eng.?
Ik loop nooit met lossen honden in de bebouwde kom, of ergens langs een weg.
En ja, zelfs hier in de polder....waar bijna niets gebeurt lopen de honden vaak aangelijnt..
Vind de risico's gewoon te groot, en ben niet 100% zeker dat ze zullen komen als er opeens iets intressants op hun pad komt.

Op het strand , en in het bos lopen ze altijd los.
Maar in een druk gebied..al helemaal in een stad zouden die van mij echt niet los gaan.
Dus...je angst vind ik niet echt overdreven.

Over het loslopen heb je al een paar tips gekregen, maar dat worden vergiftigd zou ik nog enger vinden.
Dit kan ook je hond aan de lijn gebeuren.
Van straat eten is zelf belonend gedrag en moeilijk af te leren, dus vanaf jongs af aan hier aan werken is een goede zaak. Voorkomen is beter dan genezen. Los overal struinen kan dit ook in de hand werken, want dan vind je per ongelijk al snel wat. Dus ik zou beginnen met het leren dat van straat eten dus niet kan/mag zeker in jouw geval. En daar kan een lange lijn ook hulp bij geven. Daarna zou ik pas aan het loslopen beginnen.

Ik laat mijn honden alleen los als we in 't bos lopen, ver weg van auto's dus en waar niemand is.
Als jij vindt dat jouw omgeving daarvoor niet geschikt is moet je het zeker niet doen.
Niet alles wat ze op de hondenschool zeggen is heilig.

De eerste keer dat is Sasja echt los liet....was toen ze 2 jaar oud was.
(ik had haar sins dat ze 1,5 jaar oud was)
Ik heb haar losgelaten op een dicht begroeid veldje waar ze toch zeker 45 minuten helemaal zichzelf heeft kunnen uitleven.
Het gras en struiken stond zeker 3 meter hoog, maar er zaten ook fazanten.
En toen wist ik nog niet dat mijn hond een grootte jaaglust heeft.

En ja..ik heb Sasja 45 minuten lopen roepen.
Maar het grote geheim is dat je zeker je hond mag lopen roepen vanuit je stressgevoel...maar nooit en dan ook nooit je hond moet roepen vanuit woede.
Als je je hond voor de eerste keer loslaat, mag je nooit en dan ook nooit je hond vanuit woede gaan roepen.
Ja..ik was over mijn toeren heen toen Sasja eindelijk terug kwam....en ik heb haar beloont met woorden dat ik zo enorm blij was dat ze terug kwam.
Met als gevolg in de huidige tijd dat ik haar nu nog kan loslaten op betrouwbaar terein of losloopgebieden.....en ze komt altijd terug.
En ja...ik uit mijn bezorgheid als ze toch weer terug komt,

Voorbeeld....''Sasja ik ben zo bezorgd om je als ik je loslaat dat ik soms helemaal gek word als je niet reageerd op mijn roepen....ik maak me dan echt zorgen.
Sasja begrijpt niet helemaal mijn verhaal, maar ze hoort wel de bezorgheid in mijn stem.
Ik ben niet boos...maar wel zeer bezorgd.
Ik sluit het ook af met een iets te stevige knuffel.
Een hond waarmee je een goede band heb, weet het verschil.

De eerste keer dat je een hond loslaat is altijd spannend.
Doe het op een veilige plek.
En wat je ook doet...wees nooit boos op je hond.
Die eerste keer dat je je hond loslaat, maakt een sterke basis.
Als je hond lang wegblijft..wees blij dat je hond terug komt.
Wees niet boos...maar wel blij dat je hond weer terug komt.

Ik heb 45 minuten naar mijn hond lopen te roepen.
Niet boos....maar wel bezorgd...(okee..in die 45 minuten heb ik Sasja ook wel eens een paar keer direcht geroepen vanuit pure frustratie)
Ze kwam terug uiteindelijk en ik heb haar een te stevige knuffel gegeven.
Gewoon blij dat ze (na zeer lange tijd) toch terug kwam.

De eerste keer mag je nooit boos worden.
Wel blij dat ze na lang speuren toch weer terug komt.
Het beste is om een hond los te laten op kleine overzichtelijke grasvelden.
En gelijk belonen met je stem als je hond direct terugkomt.

Geduld is een sleutelwoord.
Ik doe Sasja ook aan de riem op gevaarlijke stukken.
Ik weet dat jij dit ook doet.
Je gevoel zit op de juiste plek.
Alleen je hond loslaten op plekken waar het veilig is.
Negeer de rest...jij voed je hond op naar jou wensen...en je gevoelens hierin zijn correct.
Ga zo door...en wees geduldig....dan komt het wel goed,

Ik vond het los lopen ook spannend met Quincy omdat hij snel afgeleid was en elke hond die hij zag achterna ging. Ik heb het als volgt opgebouwd. Een stuk lopen aan de lijn, zijn aandacht vragen door oefeningen te doen (sta, zit, af enz.). Dan een klein stukje los, daarna hem roepen en lokken met zijn lievelingssnack, aanlijnen, dan weer een stuk lopen aan de lijn, dan weer een stuk los enz.enz. In het begin ging ik naar een grasveldje wat afgesloten was en waar weinig honden waren en ben daar gaan oefenen.
Daar kon Quincy ook zijn energie kwijt door rond te crossen. Quincy kan nu goed los lopen, maar ik blijf voorzichtig. Ik laat hem pas los als we in het bos zijn, in het uitlaatgebied of op het strand en niet daarvoor wat ik toch vaak zie bij andere hondeneigenaren, vind het toch eng met al dat verkeer.

Ik zou eerst gaan oefenen met een lijn van 10 a 15 meter. Als je dat niet al gedaan hebt.
verder proberen vertrouwen in je hond en jezelf te hebben. Als jij het eng vind draag je dat over op je hond en andere honden voelen dat ook en sommige honden kunnen daar juist op gaan reageren.

Wijzelf hebben een pup van 8 weken en drie dagen dus moeten ook zelf nog door die fase heen. Ze mag nog niet echt naar andere honden ivm de entingen die ze nog moet, maar ze is nergens bang voor en stuitert overal op af.
Voor ons zal het des te belangrijker zijn dat ze het "hier"en "blijf"goed onder de knie heeft.

De eerste keren los laten is altijd wel eng, als je eerst wat vertrouwen wil op doen misschien eens kijken welke baasjes daar standaard met hun honden komen (bijvoorbeeld op vaste tijden) een in gesprek gaan of ze lomp en onbenullig of zachtaardig met pups omgaan. Desnoods eens met iemand daar afspreken (die zijn hond goed onder apel heeft, zodat als je pup helemaal los toch niet komt (wel achter de andere hond aan rent als ie geroepen word) gewoon als extra ingebouwde zekerheid.

Dat enge gevoel zal niet helemaal weg gaan in de start fase maar probeer het niet aan de pup mee te geven.

Even een vraagje tussendoor: Mijn hond is erg dominant en Lizzy loopt altijd heel ver weg.
Volgens de trainer is dat normaal bij dominante honden, die zouden altijd ver vooruit lopen. Is dit waar?

Ik weet niet of dat met dominantie te maken heeft. Ik zou eerder denken dat een hond die zelfstandiger is en gezond portie zelfvertrouwen heeft eerder verder weg loopt dan een hond met minder zelfvertrouwen en minder zelfstandige hond. Maar dat houd niet in dat een hond die verder weg loopt niet in de gaten houd waar je blijft.